ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ
€13.00 €11.70
Η βιομηχανία της Ευτυχίας καλά κρατεί στην εποχή μας.
Στην αποθέωσή τους βρίσκονται τα βιβλία αυτοβοήθειας αφού ο κόσμος διψάει για συμβουλές και στρατηγικές που μας βγάζουν από τα αδιέξοδα.
Εσείς που αναζητείτε τα δώρα της ζωής, διαβάζοντας το Αντίδωρο θα συνειδητοποιήσετε ότι:
Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ψάχνεται να γίνει πιο ευτυχισμένος.
ΑΠΛΩΣ ΕΙΝΑΙ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΚΕΙ!
Διαθεσιμότητα: 2 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Ισπανική-Ισπανόφωνη
Ο δρόμος των δακρύων
Jorge BucayΦύλλα πορειας ΙΙΙ€21.20€19.10“Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να μην υποφέρουμε “περισσότερο”, δεν είναι να αγαπάμε “λιγότερο”, αλλά να μάθουμε, όταν φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ή της απώλειας, να μη μένουμε κολλημένοι σ’ αυτό που δεν υπάρχει πια. Να χαιρόμαστε τη στιγμή, όσο διαρκεί, και να προσπαθούμε να την κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη. Να ζούμε ρισκάροντας κάθε λεπτό της ζωής μας. Τέλος, να μη ζήσουμε αύριο με τη σκέψη στη σημερινή μέρα που ήταν τόσο ωραία, γιατί αύριο θα έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε ό,τι φέρει το αύριο. Και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε κι αυτό εξίσου ωραίο.” Η αυτονομία, ο έρωτας, ο πόνος, η ευτυχία και η -πνευματικότητα είναι οι πέντε δρόμοι τους οποίους χαράζει ο Μπουκάι στον χάρτη που οδηγεί στην ολοκλήρωση του ανθρώπου, στη συνειδητοποίηση του εαυτού του. Πέντε διαδρομές που θα πρέπει ο καθένας να διανύσει μέσα από προσωπικές εμπειρίες και με τον δικό του τρόπο. Ο δρόμος των δακρύων είναι, κατά τον Χόρχε Μπουκάι, “ο πιο σκληρός από τους δρόμους αυτούς”. Είναι το μονοπάτι του πόνου, του πένθους και των απωλειών, μα ακόμη κι έτσι, είναι ένας δρόμος απολύτως απαραίτητος. Γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν δεν αφήσουμε πίσω αυτό που δεν είναι πια εδώ μαζί μας. - Ψυχανάλυση
Το ποτάμι της συνείδησης
Sacks Oliver€15.50€9.00Δύο εβδοµάδες πριν από τον θάνατό του το 2015, ο Όλιβερ Σακς παρουσίασε τα περιεχόµενα από το Ποτάµι της Συνείδησης, το τελευταίο του βιβλίο. Ο Σακς είναι διάσηµος για τις διαφωτιστικές µελέτες του σε ανθρώπους που ζουν µε νευρολογικές διαταραχές στα απώτατα όρια της ανθρώπινης εµπειρίας. Ωστόσο, το πεδίο των επιστηµονικών ενδιαφερόντων του δεν περιοριζόταν στον χώρο της νευροεπιστήµης και της ιατρικής· τον γοήτευαν ζητήµατα, ιδέες και ερωτήµατα όλων των επιστηµονικών πεδίων. Η ευρύτητα των γνώσεών του και το πάθος του αντικατοπτρίζονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, στο οποίο πραγµατεύεται τη φύση όχι µόνο της ανθρώπινης εµπειρίας, αλλά και της ζωής στο σύνολό της.
Στο Ποτάµι της Συνείδησης ο δρ Σακς καταπιάνεται µε την εξέλιξη, τη βοτανολογία, τη χηµεία, την ιατρική, τη νευροεπιστήµη και τις τέχνες, ασχολείται µε τα σφάλµατα της µνήµης, την έννοια της δηµιουργικότητας και του χρόνου, τη φύση της συνείδησης και συνοµιλεί µε τους µεγάλους ήρωές του –κυρίως τον Δαρβίνο, τον Φρόυντ και τον Γουίλλιαµ Τζέιµς–, που υπήρξαν σύντροφοι και συνοδοιπόροι του από την πολύ νεαρή του ηλικία.
Το Ποτάµι της Συνείδησης αποκαλύπτει την αστείρευτη αγάπη και δίψα του Σακς για γνώση και την ακατάπαυστη, διαχρονική προσπάθειά του να κατανοήσει την ανθρώπινη κατάσταση.
«Ο Σακς ακολουθεί τη µεγάλη συγγραφική παράδοση των ιατρών-λογοτεχνών. Είναι νηφάλιος, γεµάτος χαρά και ανθρωπιά και πάντα έτοιµος να απολαύσει µια ωραία ιστορία». Spectator
«Ο ΌλιβερΣακς είναι ένας νευρολόγος γεµάτος ανθρωπιά και ειλικρίνεια, ένας χαρισµατικός και µεταδοτικός αφηγητής». Observer
«Ο Όλιβερ Σακς είναι ο πιο διάσηµος νευρολόγος στον κόσµο. Οι κλινικές µελέτες του γύρω από τις νευρολογικές διαταραχές ρίχνουν φως στα µυστήρια της συνείδησης». Guardian
- Ψυχολογία
Μητέρα μηδέν παιδιών
Λύο ΚαλοβυρνάςΗ μητρότητα ως επιλογή ή επιβολή€17.00€15.30ίναι η μητρότητα ανθρώπινο ένστικτο; Υπάρχει το μητρικό φίλτρο; Τι ισχύει πραγματικά με το βιολογικό ρολόι; Οι γυναίκες που δεν έκαναν παιδί μετανιώνουν; Υπάρχουν γυναίκες που έκαναν παιδί και το μετάνιωσαν; Σε ποιον βαθμό η μητρότητα επιλέγεται ελεύθερα ή επιβάλλεται κοινωνικά; Είναι εγωιστικό που (δεν) θέλω παιδί; Είναι φυσιολογικό που δεν θέλω να γίνω μητέρα; Πώς μπορώ να σιγουρευτώ αν θέλω παιδί ή όχι;
Όταν η μητρότητα θεωρείται υπέρτατη αξία και μοναδική «φυσιολογική» πορεία όλων των γυναικών, οι γυναίκες που σκέφτονται να μη γίνουν μητέρες δέχονται συνεχείς πιέσεις για να συμμορφωθούν στο επικρατές κοινωνικό πρότυπο και να εκπληρώσουν τη «φύση» τους. Οι πιέσεις ξεκινούν από τόσο νωρίς, που πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να ανιχνεύσουν το «πραγματικό» τους θέλω. Το να κάνουμε παιδιά θεωρείται μια μη απόφαση, ένας νόμος της φύσης, με αποτέλεσμα να μπερδεύονται τα όρια ανάμεσα στο θέλω να γίνω μητέρα και στο συναινώ να γίνω μητέρα. Το πώς χρησιμοποιούμε τη μήτρα μας διχοτομεί τις γυναίκες σε επιτυχημένες και αποτυχημένες.
Αυτό το βιβλίο, το οποίο βασίζεται σε έρευνες και στις ψυχοθεραπευτικές ομάδες που οργανώνει ο Λύο Καλοβυρνάς από το 2012, δίνει φωνή στις γυναίκες, με ή χωρίς παιδιά, οι οποίες όχι μόνο δεν ακούγονται, αλλά φιμώνονται και υποτιμώνται ως προβληματικές ή ανύπαρκτες.
- Ψυχανάλυση
Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας / Η αποποίηση
Sigmund Freud€10.60€9.60Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου.