Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Η τραγωδία του υλικού πολιτισμού
Στους δρόμους του Κάιν
€9.00
«Οι δρόμοι του Κάιν» του Μαξιμιλιάν Βολόσιν (1877-1932) είναι ένα μανιφέστο, εμπνευσμένο από τα γεγονότα του 1917 στην Ρωσία και της τραγωδίας που βίωσε ο ρωσικός λαός τα επόμενα χρόνια.
Ταυτόχρονα, είναι ένα ποιητικό χρονικό, το οποίο καταγράφει με επιμέλεια εικόνες, συναισθήματα, ερωτηματικά, για τη θέση του ανθρώπου μέσα στην ιστορία, για τις απαντήσεις που πρέπει να δίνει στα ηθικά διλήμματα, για τον ρόλο του ποιητή.
Χωρισμένη σε ενότητες η ποιητική αφήγηση του Μαξιμιλιάν Βολόσιν, καθρεφτίζει τις ανησυχίες, μα και τις απορίες του ποιητή, ο οποίος βρέθηκε απέναντι στα μεγάλα γεγονότα και προσπάθησε με κόπο και αγάπη, να παραμείνει πιστός στα ανθρωπιστικά ιδεώδη, σε μία εποχή και ένα περιβάλλον, όπου κυριαρχούσε το μίσος και ο αδελφοκτόνος πόλεμος.
Προσωπικότητα έντονη και πληθωρική ο Μαξιμιλιάν Βολόσιν, ήταν από τις πρωταγωνιστικές φιγούρες της ποιητικής αναγέννησης στην Ρωσία στο μεταίχμιο των δύο αιώνων. Πολυτάλαντος, εκρηκτικός, πανύψηλος και τρυφερός, ο Μαξιμιλιάν Βολόσιν, κατάφερε να αποτυπώσει την ταραγμένη εποχή του και να μας κληροδοτήσει έργα -βιβλία και πίνακες – τα οποία αποτελούν πολύτιμη ψηφίδα του ρωσικού πολιτισμού του 20ού αιώνα.
Η εισαγωγή και η μετάφραση είναι του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη.
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική
ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ Β’
€8.60ΙV
ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΟΥ
Από τι είσαι;
Πώς με περιβάλλεις
κι αποκρυσταλλώνειςεκμαγεία του φόβου,
του θυμού και της λύπης,
του κάθε γέλιου μου,των τόσων διλημμάτων·
τις εντάφιες προσωπίδες
των μικρών κρυφών
συχνών μου θανάτων;Τι είσαι;
Απαντάς στη φύση
ή μόνο στη λέξη; - Ξενόγλωσση
Σονέτα του σκοτεινού έρωτα και οκτώ σονέτα
€10.00ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Πολύ καλή
Tα σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα, γραμμένα την εποχή της ωριμότητας του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, είναι, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Πάμπλο Νερούδα, `ποιήματα απίστευτης ωραιότητας`, το κύκνειο άσμα ενός από τους μεγαλύτερους λυρικούς ποιητές του εικοστού αιώνα. Ποτέ άλλοτε στη νεότερη ποίηση ο έρωτας δεν αποδόθηκε με τόσο αιθέριους και ταυτοχρόνως τόσο γήινους τόνους, ποτέ άλλοτε δεν έσμιξαν τόσο ταιριαστά το πάθος με την απώλεια, η ευτυχία με το πένθος, η σάρκα με τον ουρανό.
- Ελληνική
Τα ποιήματα 1967-2007
Τόμος Α´ - οι δημοσιευμένες συλλογές€18.00ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ
Λαχτάρησα τοὺς ἀνέμους
μὲ τὰ μεγάλα φτερὰ τὰ αἱματοραντισμένα
ποὺ σ’ ἁρπάζουν στὴ δίνη τους
καὶ σ’ ἀνεβάζουν ψηλὰ
στὴ γειτονιὰ τοῦ πυροδότη ἥλιου.Βαρέθηκα τὶς νωχελικὲς αὖρες
καὶ τοὺς ψίθυρους ἀνάμεσα στὰ φύλλα.
Χαρίζω τὰ ὀστᾶ μου στὸ γραῖγο καὶ στὸ σιρόκο
νὰ τὰ κάμουν φλογέρες
γιὰ τοὺς ἀντρίκειους σκοπούς των.Ἴσως τραγουδήσουν ἐκεῖνα
ὅ,τι δὲν μποροῦνε τὰ χείλη μου
τὰ κολλημένα στὸ χῶμα νὰ ποῦνε.(Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Το σώμα της σιωπής, 1970)
