€16.20
Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το “Πλησιάζοντας τον θάνατο” της Elisabeth Kubler-Ross κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες ψυχολογικές μελέτες του 20ού αιώνα, που επηρέασε βαθιά τους τομείς της ψυχικής υγείας και της έρευνας σχετικά με τον άνθρωπο.
Η Αμερικανοελβετίδα ψυχίατρος, όπως είναι πολύ γνωστό, εισήγαγε τη θεωρία για τα “πέντε στάδια του πένθους” που διατρέχει ο καταληκτικός ασθενής: άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή.Μέσω συνεντεύξεων και συνομιλιών, η Kubler-Ross διερεύνησε πώς ο επικείμενος θάνατος επηρεάζει τον ασθενή, τους γιατρούς και το ιατρικό προσωπικό που βρίσκεται κοντά του, καθώς και το οικογενειακό του περιβάλλον, και διαμόρφωσε τη θεωρία της, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στον χώρο της ψυχιατρικής.
Η έκδοση περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα του ψυχίατρου, παιδοψυχίατρου και ψυχαναλυτή Αθανάσιου Αλεξανδρίδη.
«Η “Ημικρανία”, την οποία ο Σακς πρωτοέγραψε το 1970, και την επικαιροποίησε έκτοτε, είναι συναρπαστική, κυρίως όσον αφορά τις μυστηριώδεις αύρες πο περιβάλλουν τους πάσχοντες από αυτήν, πριν να τους κυριεύσουν οι σφοδροί τους πονοκέφαλοι. Τα σχέδιά τους που περιγράφουν τις οπτικές διαταραχές από τις οποίες υποφέρουν παραπέμπουν στη χρυσή εποχή της Μοντέρνας Τέχνης, από τον Βαν Γκογκ ως τον Μπρακ και τον Μουνχ. […] Ο Σακς χάρη στη συγγραφική ευγλωττία του καθιστά εύληπτα για όλους μας τα περίπλοκα νευρολογικά προβλήματα που βασανίζουν πολλούς ανάμεσά μας.» – Daily Mail
«Όσοι πάσχουν από ημικρανίες θα βρουν ανακούφιση βλέποντας την κατάστασή τους να προσεγγίζεται τόσο ξεκάθαρα.» (Independent)
«Ένα έργο ορόσημο με μεγάλο ενδιαφέρον και σημασία για τους πάσχοντες, τους θεραπευτές τους και όσους είναι αναγκασμένοι να ζουν με αυτή την κατάσταση. Προσφέρει ευρύ φάσμα γνώσεων για το θέμα και διαβάζεται εύκολα.» – Journal of the Institute of Health Education
«Ο νευρολόγος Όλιβερ Σακς διαθέτει δύο σπάνια χαρίσματα: αφενός, γράφει σαν μουσικός και, αφετέρου, στην πολύχρονη ιατρική του σταδιοδρομία προσπαθούσε πάντα με μεγάλη χαρά να μπει στο μυαλό των ασθενών του για να καταλάβει πώς οι ίδιοι κατανοούσαν τον κόσμο τους και στη συνέχεια να γράψει για αυτό.» – Oldie
«Καταδύεται στις διεργασίες του νου με πολυσύνθετο τρόπο. Απαραίτητο ανάγνωσμα για πάσχοντες από ημικρανία, που όμως έχουν ένα διανοητικό προφίλ.» – Cosmopolitan
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο δρ Σακς έγραψε αυτό το βιβλίο πρωταρχικά για να διαφωτίσει τους συναδέλφους του σχετικά με ένα παράπονο που δέχονται πολύ συχνά από τους ασθενείς τους αλλά για το οποίο γνωρίζουν ελάχιστα. […] Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι και ο μη επαγγελματίας που ενδιαφέρεται για τη σχέση σώματος και πνεύματος, ακόμα κι αν δεν τα καταλάβει όλα, θα βρει το βιβλίο τόσο συναρπαστικό όσο κι εγώ.» – W.H. AUDEN, New York Review of Books
Η ψυχανάλυση ενεφανίσθη αρχικώς ως μέθοδος θεραπευτική. Απέβλεπε να θεραπεύσει την υστερία και τα νευρικά νοσήματα γενικώς, τα οποία δεν εθεωρούντο, από τον διδάσκαλο του Φρόϋντ Σαρκώ και από τον ίδιο τον Φρόϋντ, οργανική πάθηση, αλλά ψυχική διατάραξη που, κατ’ αναλογίαν, μόνο ψυχική θεραπεία χρειαζόταν.
Στην αρχή η ψυχαναλυτική μέθοδος είταν εμπειρική, επιδιώκοντας την θεραπεία των νευροπαθών με την υποβολή και με τον υπνωτισμό. Και πρέπει να τονισθεί, ότι οι παλαιότεροι ψυχίατροι δεν προσέφεραν σχετικώς κανένα θεραπευτικό μέσον, εκτός από την ησυχία στο κρεββάτι, τον ύπνο και τα διαρκή λουτρά. Με τον υπνωτισμό τώρα ο νευροπαθής θυμόταν προηγούμενα θλιβερά γεγονότα της ζωής του και έτσι απηλάσσετο από τον ερεθισμό που του προκαλούσαν, γιατί εξηφανίζοντο και τα υστερικά του συμπτώματα. […]
Ο ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ και συγγραφέας Ίρβιν Γιάλομ αφιέρωσε την καριέρα του στη συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία ανθρώπων που υπέφεραν από άγχος και πένθος. Δεν είχε όμως ποτέ βρεθεί στην ανάγκη να συμβουλέψει ο ίδιος τον εαυτό του, ώς την ημέρα που η γυναίκα του Μαίριλυν Γιάλομ, διακεκριμένη συγγραφέας βιβλίων πολιτισμικής ιστορίας επικεντρωμένων σε γυναικεία κυρίως ζητήματα, διαγνώστηκε με καρκίνο. Στο βιβλίο Ζήτημα θανάτου και ζωής, η Μαίριλυν και ο Ίρβιν Γιάλομ μοιράζονται με τους αναγνώστες το πώς χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν έναν αγώνα πρωτόγνωρο και οδυνηρό : η Μαίριλυν να πεθάνει μ’ έναν αξιοπρεπή θάνατο, ο Ίρβιν να συνεχίσει να ζει χωρίς εκείνη. Στις διαδοχικές περιγραφές από τον καθένα τους των τελευταίων μηνών της κοινής τους ζωής και στη συνέχεια των πρώτων μηνών που ο Ίρβιν έμεινε μόνος, μας προσφέρουν μια σπάνια ματιά στη διαχείριση του θανάτου και της απώλειας του αγαπημένου προσώπου. Οι Γιάλομ υπήρξαν πολύ τυχεροί σε πολλούς τομείς –είχαν μια αγαπημένη οικογένεια, ένα όμορφο σπίτι, ευρύ κύκλο φίλων, ένθερμους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο κι έναν μακρόχρονο και πολύ ικανοποιητικό γάμο– ήρθαν όμως αντιμέτωποι με το θάνατο, όπως όλοι μας. Με την ειλικρίνεια και τη σοφία των ανθρώπων που έχουν στοχαστεί βαθιά και ξέρουν πώς να αγαπούν, διερευνούν εδώ οικουμενικά ζητήματα εγγύτητας, αγάπης και πένθους. Γραμμένο με τη γνώση και την εμπειρία δύο ολοκληρωμένων ζωών, το Ζήτημα θανάτου και ζωής προσφέρει συνταρακτική κατανόηση και παρηγοριά σε όλους εκείνους που πασχίζουν να παλέψουν ενάντια στην απόγνωση μπροστά στο θάνατο, για να μπορέσουν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή.
Τον Σεπτέμβριο του 1918 στη Βουδαπέστη, το 5ο Διεθνές Ψυχαναλυτικό Συνέδριο οργανώνει ειδικό αφιέρωμα στις νευρώσεις του πολέμου. Ομιλητές ο Σάντορ Φερέντσι, ο Καρλ Άμπραχαμ και ο Έρνστ Ζίμμελ, οι οποίοι υπηρέτησαν ως γιατροί στον πόλεμο από την αρχή του και έκαναν καίριες παρατηρήσεις. Οι επισημάνσεις τους σχετικά με τα ψυχικά τραύματα ώθησαν τον Φρόυντ να γράψει την εισαγωγή στα πρακτικά του συμποσίου· μάλιστα αισθάνθηκε την ανάγκη να επανέλθει στα σοβαρά αυτά θέματα στο Πέρα από την αρχή της ευχαρίστησης. Το βιβλίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ιστορικούς που μελετούν το ζήτημα του πολέμου και την έξοδο από αυτόν, αλλά και για τους ψυχιάτρους, τους ψυχαναλυτές, τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, που υποδέχονται, ακούν, συντρέχουν και φροντίζουν σήμερα τους στρατιώτες και τους άμαχους πληθυσμούς οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με νέες κάθε φορά μορφές πολεμικής βίας.
Εξαιτίας της διάρκειάς του, της εξέλιξης της τακτικής και των στρατηγικών, όπως επίσης και της βίας της οποίας υπήρξε το θέατρο, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος πέρασε σε ένα νέο επίπεδο. Στο πεδίο μάχης, η ένταση του πυρός, συνδεδεμένη με τη μαζική χρήση των πολυβόλων και του πυροβολικού, είχε ως αποτέλεσμα μία νέα μορφή σωματικών βλαβών, στην δράση και στην όσφρηση. Η χρήση, σε περίπτωση ανάγκης, των αιχμηρών όπλων κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών συμπλήρωσε μια εικόνα υπέρμετρης βίας. Επισημαίνουμε όμως ότι οι μαχητές στο μέτωπο δεν υπήρξαν οι μόνοι που επλήγησαν σοβαρά από τη βία. Οι αιχμάλωτοι πολέμου υπήρξαν επίσης θύματα βίας, όπως και οι πολίτες, εκτεταμένα και συστηματικά, πολύ περισσότερο από όσο πιστεύουμε, τόσο κατά τις περιόδους επιδρομών και απόσυρσης των στρατιωτών όσο και εξαιτίας των εξόδων από τις πόλεις και τα χωριά, του άγχους που συνδέεται με την ανασφάλεια της μοίρας αγαπημένων προσώπων που είχαν επιστρατευτεί ή που χάθηκαν στο μέτωπο, με το πένθος, τους βομβαρδισμούς και τα μπλόκα, τη στρατιωτική κατοχή, ακόμα και τις απελάσεις και τις σφαγές.
Η ελληνική επανάσταση του 1821 και η παγκόσμια σημασία της 1 × €10.00
Η φάρμα των ζώων 1 × €10.00
Έξω απ' τα δόντια: Δοκίμια 1937-1975 1 × €16.00
Το παραδοσιακό δραματολόγιο του Καραγκιόζη 1 × €16.20
Ερωτικά αντιφάρμακα 1 × €8.10
Στη μάχη του Μαραθώνα 1 × €9.00
Σαλώμη, Μονόπρακτη Τραγωδία 1 × €12.60
Ο ελέφαντας 1 × €9.00
Θα φωνάξω την αστυνομία 1 × €8.00Υποσύνολο: €98.90
