Αισθητική ερμηνεία του Ομήρου
€20.00
Γενικό εισαγωγικό μέρος (η Οδύσσεια υπο νέο φως) , αισθητική ανάλυση α – ω
“ἀοιδός δεδαώς εκ θεών αείδειν έπεα ιμερόεντα βροτοισιν” ρ 519
Σχετικά προϊόντα
- Κλασική Γραμματεία
Ομήρου Οδύσσεια
΄Ομηρος€26.90€24.20Όποιος διαβάζει με προσοχή την “Οδύσσεια” αισθάνεται τη μεγάλη απόσταση χώρου και χρόνου από το κείμενό της. Παρά ταύτα, σιγά σιγά αναδύεται η συναίσθηση ότι το ποίημα, ταξιδεύοντας, έρχεται και φεύγει, πλησιάζει και απομακρύνεται, χαμογελώντας άλλοτε με συμπάθεια και άλλοτε με ειρωνεία.
Το σημαντικότερο μεταφραστικό πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση έχει να κάνει με τη μεταρρύθμιση των πρωτότυπου ρυθμού, που είναι συνάμα σταθερός και εναλλασσόμενος. Η σταθερότητα επιβάλλεται από τη συνέχεια της επικής αφήγησης, μετρημένης σε δαχτυλικό εξάμετρο από τον πρώτο ως τον τελευταίο στίχο. Μοιάζοντας με τεράστιο φίδι που, καθώς εξελίσσεται, ποτέ και πουθενά δεν αλλάζει αρθρωτικό σχήμα. Όμως οι, απρόβλεπτοι πολλές φορές, ελιγμοί του παραλλάσσουν τον εξωτερικό σε εσωτερικό τώρα ρυθμό, καθώς η κίνηση του αφηγηματικού λόγου αλλού ευθυγραμμίζεται, αλλού καμπυλώνεται, αλλού επιταχύνεται, αλλού επιβραδύνεται, προσώρας αναστέλλεται. Αυτός ο εσωτερικός ρυθμός του έπους αναζητούσε τη δική του ελευθέρωση, κι έτσι προέκυψε ο απελεύθερος στίχος της μετάφρασης.
Ο αναγνώστης πιάνει στα χέρια του τώρα μια μετάφραση αυτόνομη· δίχως την υποστήριξη του πρωτότυπου κειμένου και των Επιλεγομένων, που κι αυτά με τη σειρά τους αυτονομήθηκαν και κυκλοφορούν σε χωριστό τόμο. Συνάμα διαβάζει μια μετάφραση επιδιορθωμένη, αλλού στα κρυφά, αλλού πιο φανερά. Ψάχνοτας, όπως λέμε, την οριστική μορφή της -όνειρο άπιαστο, παρήγορο όμως και ενθαρρυντικό. - Κλασική Γραμματεία
Ιλιάς
ΌμηροςΡαψωδίες Α-Ω€30.00€27.00Τα περισσότερα, ιστορικά και γραμματολογικά, συμφραζόμενα της ομηρικής Ιλιάδας παραμένουν ή αδιάγνωστα ή υποθετικά. Τίποτε βέβαιο δεν ξέρουμε για τον ποιητή της (ή τους ποιητές της): ούτε πότε έζησε ακριβώς ούτε που έζησε και έδρασε ούτε καν πώς λεγόταν. Ίσως γεννήθηκε σε κάποια πόλη της παράλιας Μικράς Ασίας ή σε κάποιο παράκτιο νησί της.
Η “Ιλιάδα” πιθανολογείται ότι συντάχθηκε στα μέσα περίπου του όγδοου προχριστιανικού αιώνα· ότι η “Οδύσσεια” ακολούθησε, εν γνώσει μάλλον της Ιλιάδας, στα τέλη του ίδιου αιώνα. Τα δύο έπη προϋποθέτουν πάντως μακρά προφορική παράδοση, που την καλλιέργησαν κάποιοι εμπνευσμένοι αοιδοί, οι οποίοι εξελίχτηκαν σε ραψωδούς. Σ’ αυτή την προφορική παράδοση χρωστούν τα ομηρικά έπη λίγο-πολύ: το μύθο τους και τα κύρια πρόσωπά τους· σίγουρα τον εξάμετρο και τη γλώσσα τους· τους επαναλαμβανόμενους λογοτύπους (άλλως πως: φόρμουλες), τις τυπικές σκηνές, τα τυπικά τους θέματα και μεγαθέματα. […]
(από τον πρόλογο του Δ.Ν. Μαρωνίτη)
Μετάφραση,προλεγόμενα,επιλεγόμενα: Δ.Ν.Μαρωνίτης
- Κλασική Γραμματεία
Η Τροία Και Ο Όμηρος
Λάτατζ ΓιοακίμΟ δρόμος για τη λύση ενός παλιού αινίγματος€22.30€12.00«Τροία και Όμηρος» -δύο ονόματα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και δύο από τα μεγαλύτερα αινίγματα της ιστορίας. Έγινε πράγματι ο Τρωικός πόλεμος έτσι όπως τον αφηγείται ο Όμηρος στην Ιλιάδα; Υπήρξε η πόλη της Τροίας και πού βρίσκεται; Ο ομηριστής Joachim Latacz παρουσιάζει αποδείξεις και τεκμήρια που καθιστούν βέβαιη την άποψη ότι η Τροία του Ομήρου δεν είναι πλάσμα της ποιητικής φαντασίας.
- Κλασική Γραμματεία
Η τέχνη και τα αντίδοτα του έρωτα
Ovid€15.50€14.00Στα τρία βιβλία της Τέχνης του έρωτα ο Ρωμαίος Οβίδιος μοιράζει αφειδώς συμβουλές για την ερωτική προκοπή και ευημερία ανδρών και γυναικών, και το κάνει άλλοτε με ειρωνική απόσταση, άλλοτε με αισθησιακή αμεσότητα, πάντα όμως με σταθερή υπενθύμιση ότι ο έρωτας, εκτός από ασύδοτο πάθος, είναι και σκηνοθετημένο παιχνίδι με καλά οριοθετημένους ρόλους.
Στη νέα αυτή και εμπλουτισμένη έκδοση, η μετάφραση της Τέχνης του έρωτα συνοδεύεται από το θεραπευτικό της «σίκουελ», Τα αντίδοτα του έρωτα, ένα ποιητικό βιβλίο 814 στίχων όπου ο δάσκαλος της ερωτικής τέχνης και υπερμεταδότης του ερωτικού ιού φοράει, ή κάνει πως φοράει, την ιατρική ποδιά και χορηγεί αντίδοτα για τη νόσο που ο ίδιος είχε διασπείρει. Η Εισαγωγή και το Επίμετρο περί Λατίνων και τίνων άλλων εραστών τοποθετούν το ξεχωριστό αυτό δίπτυχο της οβιδιακής ερωτογραφίας στο κοινωνικό και λογοτεχνικό του περιβάλλον. Ο σημερινός αναγνώστης είναι εύκολο να διακρίνει την απροκάλυπτα σεξιστική συνιστώσα της ερωτογραφικής παράδοσης της αρχαιότητας, αλλά πριν, μετά και πάνω απ’ όλα θα πρέπει να θυμάται ότι Ovid is fun.