Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Θεός: Μια ανατομία
€28.62
Ένα αναπάντεχο πορτρέτο του Θεού, όπως τον έβλεπαν οι πρώτοι πιστοί του: με ανδρικό σώμα, υπεράνθρωπες δυνάμεις, γήινα πάθη και μια ροπή προς το φανταστικό και το τερατώδες.
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Εβραϊσμός & Αναρχισμός
Ο ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ€10.80Το θρησκευτικό στοιχείο δεν αποτελεί εμπόδιο στην ένταξη των εβραίων στο αναρχικό κίνημα, στην ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του και χωρίς να πρέπει εξαιτίας αυτού να απαρνείται τις θρησκευτικές του ρίζες. Στο ιστορικό επίπεδο, ο αναρχισμός μοιάζει να δείχνει απέναντι στο “θρησκευτικό ζήτημα” και στο “εβραϊκό ζήτημα” πιο συγκεκριμένα, μια αξιοσημείωτη ποικιλία στάσεων και πρακτικών. -Enrico Ferri
Αυτό που προσέδιδε στους εβραίους αναρχικούς μια κάποια φήμη, ήταν η τοξικότητα της αντι-θρησκευτικής τους προπαγάνδας. Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με την εβραϊκή παράδοση, δεν καταφέρνει να συλλάβει το νόημα της παρωδίας τόσο του τελετουργικού όσο και των ιερών κειμένων. Αυτό μας θυμίζει ότι το κοινό των αναρχικών αποτελείτο σε μεγάλο βαθμό από πρώην μαθητές των ταλμουδικών σχολείων, πλήρως ενταγμένων στο ρεύμα των εβραϊκών παραδόσεων. Άλλωστε, ακόμη και με μια αρνητική και συνειδητή μορφή, εκείνη η παράδοση χρωματίζει όλες τις πλευρές του εβραϊκού αναρχικού κινήματος. Στον χασσιδισμό κάθε άνθρωπος γίνεται ο λυτρωτής ενός κόσμου που είναι ο δικός του, κι αυτή είναι μία από τις πλευρές της μεγάλης χασσιδικής επανάστασης. Ο άνθρωπος βγαίνει από τη συλλογική ανωνυμία και γίνεται ένα υποκείμενο με την πλέον ισχυρή έννοια αυτής της λέξης. -Furio Biagini
Σε ένα δοκίμιο του 1974, ο Σόλεμ ανιχνεύει την ακριβή διάκριση ανάμεσα σε δύο μορφές μηδενιστικής εξέγερσης: εκείνης που εγγράφεται στον “ησυχαστικό μηδενισμό” και εκείνης που εγγράφεται, αντιθέτως, στον “μηδενισμό της πράξης”. Ενώ η ιδέα του μηδενισμού χαρακτηριζόταν ουσιαστικά από μια αποστασιοποίηση από τα προβλήματα του κόσμου προκειμένου να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα είδος “μεταφυσικού αναρχισμού”, τώρα ο όρος μηδενισμός υιοθετείται προκειμένου να περιγράφει ένα κίνημα ριζοσπαστικά ενεργό, ζωντανό μέσα στην ιστορία και έτοιμο να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων”. -Eric Jacobson
- Δοκίμιο
Το όπιο του λαού
Μια ανορθόδοξη προσέγγιση€13.00Ο Πέτρος Τατσόπουλος εκλαμβάνει τις θρησκείες ως θεσμοθετημένες θεωρίες συνωμοσίας. «Φανταστείτε», γράφει, «μια κοινωνία να πιστεύει ότι ελέγχουν την ανθρωπότητα εξωγήινες σαύρες -μια θεωρία συνωμοσίας πολύ της μόδας αυτόν τον καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες- και όποιον δεν συμμερίζεται αυτή την κοινή πίστη να τον στέλνει κατευθείαν στο τρελάδικο. Πριν σπεύσετε να καγχάσετε με τον εν λόγω παραλογισμό, αναλογιστείτε ότι οι συντριπτικά περισσότερες θρησκείες, τόσο οι πολυθεϊστικές όσο και οι μονοθεϊστικές, δεν υπερτερούν σε αληθοφάνεια ούτε υστερούν σε τερατολογίες».
Σε έναν κόσμο όπου τα «διαπιστευτήρια παραλογισμού» είναι πλέον απαραίτητα προκειμένου να λάβεις μέρος σε οιαδήποτε δημόσια συζήτηση «κοινής λογικής», εν προκειμένω επιχειρείται μια παράτολμη όσο και ανορθόδοξη προσέγγιση στο «τελευταίο μεσαιωνικό κατάλοιπο»: την πολυπλόκαμη διείσδυση της θρησκείας στη σύγχρονη κοινωνία. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον επιθανάτιο ρόγχο του σκοταδισμού ή με τη θριαμβευτική επιστροφή του ύστερα από την ορθολογική αναδίπλωση; Άλλοτε με βιτριολικό χιούμορ και άλλοτε με βλάσφημη διάθεση, σταθερά απέναντι στην πολιτική ορθότητα των ημερών, ο συγγραφέας δίνει απρόβλεπτες απαντήσεις σε ενοχλητικές ερωτήσεις. Όπως σκωπτικά σημειώνει ο ίδιος: «Επαφίεμαι στην καλή πίστη του αναγνώστη και, εάν σκεφτείτε την ειρωνεία του πράγματος, είναι μάλλον και η μοναδική πίστη στην οποία επαφίεμαι». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) - Δοκίμιο
ΜΟΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΟΝ
διαλέξεις για την προσωπική θρησκεία των Ελλήνων€17.10Σ’ αυτό το αγέραστο βιβλίο ―μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ απευθυνόμενων σε μη ειδικούς―, ο Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ, ένας απ’ τους διαπρεπέστερους ιστορικούς της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας, αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη, αν και θεμελιώδη, όψη της πνευματικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων: την προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του πιστού με τον θεό του, έξω από το πλαίσιο της δημόσιας λατρείας: ψυχή προς ψυχή, καρδιά προς καρδιά, «μόνος προς μόνον».
Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις. Τους βλέπουμε να διψούν και να πεινούν για το θείο· να νιώθουν ότι οι θεοί τούς νοιάζονται· και να προσεύχονται στον θεό τους με τον τρόπο που απευθύνεσαι σ’ έναν φίλο.
Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη βρίσκει την ευτυχία στο πλευρό της αγαπημένης του Άρτεμης. Στον Αισχύλο και τον Σοφοκλή, η βαθιά απαισιόδοξη αίσθηση της ζωής εξισορροπείται από μια ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη του Δία. Με τον Πλάτωνα διατυπώνεται το μεγάλο όραμα της φυγής προς το θείο και της ομοιώσεως μαζί του. Στους Στωικούς, πάλι, αρθρώνεται η ιδέα της ελεύθερης συγκατάθεσης σ’ ένα θεϊκό σχέδιο που υπερβαίνει τα επιμέρους άτομα κι αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Με το μεγάλο ρεύμα του αρχαίου αναχωρητισμού, ο άνθρωπος αποσύρεται απ’ την κοινότητα για να βρεθεί κοντά στον θεό, ενώ στην ελληνορωμαϊκή εποχή συναντάμε την ολοκληρωτική αφοσίωση σ’ έναν θεό σωτήρα κι ελευθερωτή που απευθύνει προσωπικό κάλεσμα στον λάτρη του. Τέλος, στα μεγάλα φιλοσοφικοθεολογικά συστήματα της ύστερης αρχαιότητας κυριαρχεί το μυστικό ταξίδι της ανάβασης της ψυχής στον θεό και της άρρητης ένωσης μαζί του.
- Θρησκειολογία
ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΙΛ ΝΤΕΛΕΖ€25.20Ο συλλογικός αυτός τόμος προσφέρει στους αναγνώστες μια πρώτη προσέγγιση του έργου του Ζιλ Ντελέζ και, επισημαίνοντας τα κύρια σημεία του πρωτοποριακού του έργου, εκτυλίσσοντας και ερμηνεύοντας τις βασικές έννοιες του και υπογραμμίζοντας την ικανότητά του να επεμβαίνει με επιτυχία σε τρέχοντα προβλήματα, ευελπιστεί ότι θα καταστήσει την πρόσβαση στο έργο του Γάλλου φιλοσόφου ευκολότερη. […]
Ο Ντελέζ υποστήριξε ότι η φιλοσοφία είναι μια συνεχής παραγωγή εννοιών που αποβλέπουν στην αβέβαιη επιβολή μιας κάποιας συνοχής σ’ ένα χάος που ο ίδιος προτιμούσε να προσομοιάζει περισσότερο με το άπειρο του Εμπεδοκλή και λιγότερο με το κενό ή με το μηδέν. Απαιτούσε πολλά και δύσκολα από τον δημιουργό-φιλόσοφο, ζητώντας του κάθε φορά να τοποθετείται μπροστά στο άγραφο χαρτί του σαν σ’ έναν καμβά ζωγραφικής, με πρώτο του μέλημα το σβήσιμο και την εξαφάνιση των κλισέ και των ετοιμοπαράδοτων της δόξας και της κοινής λογικής που έργο τους είναι σε κάθε εποχή να εμποδίζουν τη δημιουργία. Τους ζητούσε να κατασιγάσουν μέσα τους και γύρω τους τη φλυαρία που η επικρατούσα επικοινωνιακή ιδεολογία ενθαρρύνει και να επιλέξουν την έρημο της σκέψης και της γραφής – μια έρημο που παρ’ όλ’ αυτά δεν παύει να διασχίζεται από κοπάδια και φατρίες. Μας διαβεβαίωνε πως το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών δεν είναι η αφασία αλλά μάλλον η κοσμογόνα γλωσσοπλαστία του «πλάγιου λόγου». Και οσάκις του ζητούσαμε να μας δώσει εχέγγυα για την αποτελεσματικότητα αυτής της γλωσσοπλαστίας, μας έφερνε μπροστά στις «ενδιαφέρουσες» και «αξιοσημείωτες» έννοιες που μόλις είχε δημιουργήσει και στη δυνατότητά τους να επέμβουν στα προβλήματά μας ή, πράγμα που είναι το ίδιο, στη δυνατότητά τους να κάνουν τα πολλά και διαφορετικά προβλήματά μας να συνηχούν παραγωγικά. Est enim verum index sui. Θα ήθελα λοιπόν τούτος ο τόμος να είναι ένας χαιρετισμός και μια ευχαριστία στον Ντελέζ, τον αξέχαστο δάσκαλο που βάδισε στα χνάρια του Σπινόζα.
Επιμέλεια: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΝΤΑΣ
