Θεός: Μια ανατομία
€31.80 €28.62
Ένα αναπάντεχο πορτρέτο του Θεού, όπως τον έβλεπαν οι πρώτοι πιστοί του: με ανδρικό σώμα, υπεράνθρωπες δυνάμεις, γήινα πάθη και μια ροπή προς το φανταστικό και το τερατώδες.
Σχετικά προϊόντα
- Θρησκειολογία
Θαύματα φτιαγμένα από τραύματα
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος€13.00€11.70Η ζωή μας διαμορφώνεται πάνω στα τραύματά μας.
Ό,τι ζούμε είναι απώλειες που είτε τις μεταμορφώσαμε σε ζωή είτε έγιναν η κόλασή μας.
Η ζωή μας ολάκερη είναι μια μάχη να μετατρέψουμε και να μεταπλάσουμε το σκοτάδι σε φως.
Αυτό είναι το στοίχημα της ζωή μας, πώς το τραύμα θα γίνει θαύμα.
Πώς η πληγή θα γίνει ζωή.
Μια από τις βασικές αιτίες που ο Θεός επιτρέπει μια δοκιμασία είναι για να συναντηθούμε με το τραύμα μας.
Το θαύμα έρχεται όταν δεν το περιμένεις, γιατί δεν είναι θέαμα, αλλά θέα στη θεραπεία της ύπαρξής μας. - Δοκίμιο
Πέντε Αθηναϊκοί Διάλογοι
Παναγιώτης Κανελλόπουλος51-529μ.χ. Ελλάς και Χριστιανισμός€20.00ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Δοκίμιο
ΜΟΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΟΝ
Festugière, Andre Jeanδιαλέξεις για την προσωπική θρησκεία των Ελλήνων€19.50€17.10Σ’ αυτό το αγέραστο βιβλίο ―μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ απευθυνόμενων σε μη ειδικούς―, ο Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ, ένας απ’ τους διαπρεπέστερους ιστορικούς της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας, αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη, αν και θεμελιώδη, όψη της πνευματικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων: την προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του πιστού με τον θεό του, έξω από το πλαίσιο της δημόσιας λατρείας: ψυχή προς ψυχή, καρδιά προς καρδιά, «μόνος προς μόνον».
Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις. Τους βλέπουμε να διψούν και να πεινούν για το θείο· να νιώθουν ότι οι θεοί τούς νοιάζονται· και να προσεύχονται στον θεό τους με τον τρόπο που απευθύνεσαι σ’ έναν φίλο.
Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη βρίσκει την ευτυχία στο πλευρό της αγαπημένης του Άρτεμης. Στον Αισχύλο και τον Σοφοκλή, η βαθιά απαισιόδοξη αίσθηση της ζωής εξισορροπείται από μια ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη του Δία. Με τον Πλάτωνα διατυπώνεται το μεγάλο όραμα της φυγής προς το θείο και της ομοιώσεως μαζί του. Στους Στωικούς, πάλι, αρθρώνεται η ιδέα της ελεύθερης συγκατάθεσης σ’ ένα θεϊκό σχέδιο που υπερβαίνει τα επιμέρους άτομα κι αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Με το μεγάλο ρεύμα του αρχαίου αναχωρητισμού, ο άνθρωπος αποσύρεται απ’ την κοινότητα για να βρεθεί κοντά στον θεό, ενώ στην ελληνορωμαϊκή εποχή συναντάμε την ολοκληρωτική αφοσίωση σ’ έναν θεό σωτήρα κι ελευθερωτή που απευθύνει προσωπικό κάλεσμα στον λάτρη του. Τέλος, στα μεγάλα φιλοσοφικοθεολογικά συστήματα της ύστερης αρχαιότητας κυριαρχεί το μυστικό ταξίδι της ανάβασης της ψυχής στον θεό και της άρρητης ένωσης μαζί του.
- Δοκίμιο
Γιατί πιστεύουμε
Αγκουστίν ΦουέντεςΗ εξέλιξη και ο ανθρώπινος τρόπος ύπαρξης€18.00€16.20Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι θρησκευόμενοι; Γιατί ονειροπολούμε, φανταζόμαστε και ελπίζουμε; Φιλόσο-
φοι, θεολόγοι, κοινωνικοί επιστήμονες και ιστορικοί έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν το φαινόμενο εδώ και
αιώνες, αλλά οι περιγραφές τους συχνά αγνοούν ή και υποτιμούν την εξέταση της ανθρώπινης εξέλιξης.
Οι εξελικτικοί επιστήμονες διατυπώνουν προτάσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους οι τελετουργίες,
η θρησκεία και η πίστη αποκτούν το νόημά τους ως προσαρμογές σε προκλήσεις του παρελθόντος ή
ως υποπροϊόντα των υπερπολύπλοκων γνωστικών μας ικανοτήτων.Η αποκλειστική όμως επικέντρωση στη θρησκεία περιορίζει το πεδίο μας. Ο Agustín Fuentes υποστηρίζει ότι
η ικανότητα να είναι κανείς θρησκευόμενος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μικρό μόνο μέρος μιας
ευρύτερης και βαθύτερης ικανότητας του ανθρώπου να πιστεύει.
Γιατί πιστεύουμε στη θρησκεία, στις οικονομίες, στην αγάπη;
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συναρπαστική απάντηση σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις
για την ανθρώπινη φύση. Χρησιμοποιώντας εξελικτικά, νευροβιολογικά και ανθρωπολογικά στοιχεία,
υποστηρίζει την άποψη ότι η πίστη ‒η ικανότητα να δεσμευόμαστε ολόψυχα και με θέρμη σε μια ιδέα‒
είναι κεντρικό στοιχείο του τρόπου ύπαρξης του ανθρώπου στον κόσμο.