Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Παραμύθια από 0-99 ετών

  Μαρία Mόρεβνα

  Alexander Afanasyev

  Ρούσικα Παραμύθια

  €5.00 €4.50

  Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).

• 

  Διαβάστε περισσότερα

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Ένα δέντρο στην καρδιά της Καμπούλ

  Πρόχανοβ Αλεξάντρ

  €16.00 €14.40

  Δεν είχαν προσέξει τον Βόλκοφ και βάδιζαν καταπάνω του – ο στρατιωτικός ειδικός και οι τρεις άλλοι, όπως φάνηκε, των Μυστικών Υπηρεσιών, που είχαν έρθει από την Πεσαβάρ. Άλλο που δεν ήθελε ο Βόλκοφ! Προχωρούσαν καταπάνω του και αυτός, προσεκτικά, με φόβο μην τους αιφνιδιάσει και του ξεφύγουν… κατέβασε αργά τη φωτογραφική μηχανή, άνοιξε πασπατεύοντας τη θήκη, σκόπευσε και, κρυμμένος πίσω από τις ράχες, τα σαρίκια, τα τουρμπάνια, έπιανε με το φακό το πλήθος, την επιγραφή “Καλώς ήρθατε στο Πακιστάν”, τους δύο χωροφύλακες και αυτούς τους τέσσερις που πλησίαζαν. Και τράβηξε· τράβηξε απανωτά τις φωτογραφίες, πολλές φορές και βιαστικά. Φωτογράφιζε το μακρυπρόσωπο ανώτερο, που βάδιζε μπροστά με την περπατησιά του Γουέστ Πόιντ και το δεύτερο με τα γυαλιά και τη χωρίστρα, που έμοιαζε με τους όμοιούς του της CIA και τους δύο νεαρούς παλικαράδες με τις ροδοκόκκινες κεφάτες φάτσες, που έδειχναν έτοιμοι να ρίξουν δεξιά και αριστερά σαν αχτύπητοι πιστολάδες του σινεμά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Η ΛΕΥΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

  BULGAKOV MIKHAIL

  €10.00 €9.00

  “Πάνω από τον Δνείπερο, την αμαρτωλή, αιμόφυρτη και χιονισμένη γη, ανέβαινε προς τα σκοτεινά ύψη ο σταυρός του μεσονυκτίου του Αγίου Βλαντιμίρ. Από μακριά φαινόταν σα να είχε σβήσει η οριζόντια γραμμή του, σα να είχε γίνει ένα με την κάθετη, κι ο σταυρός έμοιαζε τώρα με ξίφος, ένα ξίφος αιχμηρό κι απειλητικό. Αλλά δεν ήταν τρομερό ξίφος. Όλα θα περάσουν. Οι πόνοι, τα βάσανα, το αίμα, η πείνα, η πανούκλα. Το ξίφος θα χαθεί και θα μείνουν μόνο τ’ άστρα, όταν πάνω στη γη δεν θα έχει μείνει ούτε ίχνος από τα κορμιά μας και τις προσπάθειές μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην το ξέρει αυτό. Τότε, γιατί δεν θέλουμε να στρέψουμε τα βλέμματά μας στ’ αστέρια;”
  Κίεβο, Δεκέμβρης του 1918. Η Ουκρανία βρίσκεται βυθισμένη σε έναν χαοτικό εμφύλιο πόλεμο τον οποίο πυροδότησε η Ρωσική Επανάσταση του 1917. Η παλιά ρωσική οικογένεια των Τουρμπίν -ή μάλλον ό, τι απέμεινε από αυτήν, μια και ο πατέρας και η μητέρα έφυγαν από τη ζωή-, ο Αλέξης, η Ελένα και ο Νικόλκα, και οι φίλοι τους, κομμάτι μιας προεπαναστατικής Ρωσίας που αποσυντίθεται, αισθάνονται να ανατρέπονται οι βεβαιότητές τους, να διαλύεται ο κόσμος τους, προσπαθώντας οι ίδιοι να μην παρασυρθούν από τη διαλυτική αυτή δύναμη. Αυτή την υπαρξιακή κρίση αποτυπώνει αριστουργηματικά ο Μπουλγκάκοφ, την προσπάθεια του ανθρώπου που παρασύρεται από το ρεύμα της ιστορίας προσπαθώντας να διατηρήσει την ανθρωπιά του μέσα στη βαρβαρότητα που τον περιβάλλει. Και πέρα από την οικογένεια των Τουρμπίν, μεγάλος πρωταγωνιστής του κλασικού αυτού έργου είναι η Πόλη -ο Μπουλγκάκοφ δεν την αποκαλεί ποτέ Κίεβο-, η οποία με τη Λευκή Φρουρά εντάχθηκε στη χορεία των πόλεων που έχουν αναθεμελιωθεί λογοτεχνικά μέσα από την πέννα ενός μεγάλου συγγραφέα.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Λευκές νύχτες / Το όνειρο ενός γελοίου / Μια γλυκιά γυναίκα

  Fyodor Dostoevsky

  €8.00 €7.20

  Το “Μια γλυκιά γυναίκα” δεν είναι μήτε διήγημα μήτε σημειώσεις. Φανταστείτε ένα σύζυγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε και είναι τώρα ξαπλωμένη στο τραπέζι. Μόλις πριν από λίγες ώρες είχε πέσει απ’ το παράθυρο. Ο σύζυγος τα ‘χει χαμένα και δεν πρόφτασε ακόμα να τακτοποιήσει τις σκέψεις του. Περπατάει στα δωμάτια και πασχίζει να καταλάβει αυτό που έγινε, “να συγκεντρώσει τις σκέψεις του”.
  Επιπλέον, πρόκειται για έναν αρτηριοσκληρωμένο υποχόνδριο τύπο, από εκείνους που μονολογούν και κουβεντιάζουν με τον εαυτό τους. Έτσι, λοιπόν, κουβεντιάζοντας με τον εαυτό του, διηγείται πώς γίνανε τα πράματα, τα εξηγεί για να τα καταλάβει ο ίδιος. Παρ’ όλη τη φαινομενική συνέπεια των όσων λέει, βρίσκεται να αντιφάσκει με τον εαυτό του αρκετές φορές και στη λογική και τα συναισθήματα. Απ’ τη μια μεριά δικαιολογείται κι απ’ την άλλη κατηγορεί τον εαυτό του και αρχίζει άλλες, εκτός θέματος εξηγήσεις. Σε όλ’ αυτά βλέπει κανείς τούτη τη σκληρότητα της σκέψης και της καρδιάς, όσο και μια βαθιά τρυφεράδα. Λίγο λίγο τα καταφέρνει πραγματικά να εξηγήσει στον εαυτό του τα πράγματα και συγκεντρώνει τις σκέψεις του. Μια σειρά από αναμνήσεις τον φέρνει τελικά αναπότρεπτα στην αλήθεια: η αλήθεια ανυψώνει ακατανίκητα το μυαλό και την καρδιά του.