ΟΥΠΑΝΙΣΑΔΕΣ Ι
€8.00 €7.20
Οι Ουπανισάδες είναι τα ιερά ινδουιστικά κείμενα που συνοδεύουν τις Βέδες, τις ιερές σανσκριτικές γραφές, συμπυκνώνοντας το νόημά τους σε μορφή φιλοσοφικής διδασκαλίας – γι’ αυτό είναι γνωστές και ως “Βεντάντα”, που σημαίνει το “τέλος” ή τον “τελικό σκοπό” της σοφίας (Βέδα θα πει “σοφία”). Και σε τι συνίσταται η αρχαία ινδουιστική διδασκαλία;
Σε τίποτε άλλο πέρα από την αποστολή του ανθρώπου να απαλλαγεί απ’ όλες τις “πλασματικότητες” αυτού του κόσμου (τη μακροζωία, την ευμάρεια, τη στείρα νοητική λειτουργία κ.ο.κ.) και μέσω της υπερθετικής γνώσης του εαυτού να ενωθεί με τη θεϊκή συνείδηση, αυτή που διαπερνά και αποτελεί ολόκληρο το σύμπαν: “Ο άνθρωπος που έχει μορφή πεθαίνει, όχι όμως και αυτό που κατοικεί μέσα του”
Σχετικά προϊόντα
- Γενικά θέματα
Ισλαμοχριστιανικός πολιτισμός
BULLIET W. RICHARDΜία πρόταση€18.00€16.20Σε πολεμική με τη θεωρία της «Σύγκρουσης των Πολιτισμών» ο Bulliet προτείνει μια νέα ανάγνωση της ιστορίας που γεφυρώνει το χάσμα Ισλάμ – Δύσης, υποστηρίζοντας πως και οι δύο πλευρές μπορούν να κατανοηθούν καλύτερα μέσα στο πλαίσιο ενός ενιαίου ισλαμοχριστιανικού πολιτισμού. Πέρα από τις κοινές κειμενικές ρίζες κι ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο, οι δίδυμες κοινωνίες διέγραψαν παράλληλες τροχιές σε γεωγραφικά γειτονικές περιοχές, πέρασαν από ανάλογα στάδια εξέλιξης και αντιμετώπισαν παρόμοια εσωτερικά προβλήματα, στα οποία απάντησαν με όχι ασύμβατους τρόπους. Από το 1500 και μετά, μέσα από τη συσσώρευση των αποκλίσεων και κάτω από την πίεση τυχαίων ιστορικών συμβάντων, οι δρόμοι τους χώρισαν – η ιδέα, ωστόσο, μιας κοινής κληρονομιάς, πάντα παρούσα, μας επιτρέπει να φανταστούμε την προοπτική μιας συμφιλίωσης
- Θρησκειολογία
ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ
ΣυλλογικόΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΙΛ ΝΤΕΛΕΖ€28.00€25.20Ο συλλογικός αυτός τόμος προσφέρει στους αναγνώστες μια πρώτη προσέγγιση του έργου του Ζιλ Ντελέζ και, επισημαίνοντας τα κύρια σημεία του πρωτοποριακού του έργου, εκτυλίσσοντας και ερμηνεύοντας τις βασικές έννοιες του και υπογραμμίζοντας την ικανότητά του να επεμβαίνει με επιτυχία σε τρέχοντα προβλήματα, ευελπιστεί ότι θα καταστήσει την πρόσβαση στο έργο του Γάλλου φιλοσόφου ευκολότερη. […]
Ο Ντελέζ υποστήριξε ότι η φιλοσοφία είναι μια συνεχής παραγωγή εννοιών που αποβλέπουν στην αβέβαιη επιβολή μιας κάποιας συνοχής σ’ ένα χάος που ο ίδιος προτιμούσε να προσομοιάζει περισσότερο με το άπειρο του Εμπεδοκλή και λιγότερο με το κενό ή με το μηδέν. Απαιτούσε πολλά και δύσκολα από τον δημιουργό-φιλόσοφο, ζητώντας του κάθε φορά να τοποθετείται μπροστά στο άγραφο χαρτί του σαν σ’ έναν καμβά ζωγραφικής, με πρώτο του μέλημα το σβήσιμο και την εξαφάνιση των κλισέ και των ετοιμοπαράδοτων της δόξας και της κοινής λογικής που έργο τους είναι σε κάθε εποχή να εμποδίζουν τη δημιουργία. Τους ζητούσε να κατασιγάσουν μέσα τους και γύρω τους τη φλυαρία που η επικρατούσα επικοινωνιακή ιδεολογία ενθαρρύνει και να επιλέξουν την έρημο της σκέψης και της γραφής – μια έρημο που παρ’ όλ’ αυτά δεν παύει να διασχίζεται από κοπάδια και φατρίες. Μας διαβεβαίωνε πως το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών δεν είναι η αφασία αλλά μάλλον η κοσμογόνα γλωσσοπλαστία του «πλάγιου λόγου». Και οσάκις του ζητούσαμε να μας δώσει εχέγγυα για την αποτελεσματικότητα αυτής της γλωσσοπλαστίας, μας έφερνε μπροστά στις «ενδιαφέρουσες» και «αξιοσημείωτες» έννοιες που μόλις είχε δημιουργήσει και στη δυνατότητά τους να επέμβουν στα προβλήματά μας ή, πράγμα που είναι το ίδιο, στη δυνατότητά τους να κάνουν τα πολλά και διαφορετικά προβλήματά μας να συνηχούν παραγωγικά. Est enim verum index sui. Θα ήθελα λοιπόν τούτος ο τόμος να είναι ένας χαιρετισμός και μια ευχαριστία στον Ντελέζ, τον αξέχαστο δάσκαλο που βάδισε στα χνάρια του Σπινόζα.
Επιμέλεια: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΝΤΑΣ - Δοκίμιο
Φονικές θρησκείες
Elie Barnavi€15.21€13.70Νομίζατε πως ο Θεός έχει πεθάνει και έχει ενταφιαστεί, ή τουλάχιστον ότι έχει οριστικά εκδιωχθεί από τον δημόσιο χώρο. Στον βρόντο των βομβών και στη λάμψη των πυρκαγιών, στις λιτανείες του μίσους και στις κατάρες των αυτοανακηρυχθέντων εκπροσώπων του, ανακαλύπτετε, έντρομος, ότι ο Θεός επιστρέφει δριμύτερος, και μάλιστα με πάταγο. Πράγματι, ποιος θα μπορούσε με αποτελεσματικότερο τρόπο να συγκεντρώσει παρόμοια πλήθη, να υψώσει τέτοια τείχη, να εξάψει τέτοια πάθη, να μετατρέψει γυναίκες σε φαντάσματα και νέους ανθρώπους σε φλεγόμενες δάδες; Ο Θεός; Τρόπος του λέγειν. Διότι για τον Θεό δεν γνωρίζουμε τίποτα. Για τη θρησκεία γίνεται όλη η συζήτηση, δηλαδή για τους χίλιους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι φαντάζονται τη θεία δύναμη και οργανώνουν τις σχέσεις τους μαζί της και μεταξύ τους. Τι συνέβη; Γιατί αυτή η «ψευδαίσθηση», που η ορθολογική Δύση δεν έπαυε να προβλέπει ότι θα εξαφανιστεί, αντιστέκεται με επιτυχία εκεί όπου ταπεινώθηκαν οι μεγάλες κοσμικές ουτοπίες που γέννησε η νεωτερικότητα; Έχω μερικές ιδέες γύρω απ’ αυτό το ζήτημα, που δεν είναι δα όλες τόσο πρωτότυπες• αλλά δεν θέλω να σας μιλήσω γι’ αυτό. Δεν θέλω να σας μιλήσω για τα αίτια της θρησκείας, αλλά για τα αποτελέσματά της, και ειδικότερα για ένα από τα αποτελέσματά της: για τη φονική βία στην οποία επιδίδονται τόσοι θιασώτες της, καθώς και για τους τρόπους αντίστασης σ’ αυτήν.Ε.Β. - Δοκίμιο
Η μιμητική επιθυμία στο Υπόγειο
Rene GirardΔιάλογος με τον Κορνήλιο Καστοριάδη€10.00€9.00Στο πρώτο κείμενο, ο Ζιράρ συμπυκνώνει τη θεωρία της μιμητικής επιθυμίας, που αποτελεί τη δική του συνεισφορά όχι μόνο στην κριτική της λογοτεχνίας -αυτό θα ήταν ένα πολύ στενό πλαίσιο-, αλλά και στην ιστορία της βίας, της θρησκείας και της επιθυμίας. Φραγμός στην ανθρώπινη επιθυμία δεν υπάρχει; όσα επιδιώκει ένα μεμονωμένο μέλος της κοινότητας μπαίνουν στο στόχαστρο των υπολοίπων. Και ακριβώς επειδή οι άλλοι τα εποφθαλμιούν, εκείνος τα λατρεύει διπλό. Διαφαίνεται εδώ το περίφημο “μιμητικό τρίγωνο”, που συνδέει τον επιθυμούντο, το επιθυμούμενο αντικείμενο και τον μεσολαβητή-πρότυπο.
Το δεύτερο κείμενο αφορά ένα γνωστό από τη βιβλιογραφία συνέδριο στο οποίο συμμετείχε ο Ζιράρ, αλλά ταυτόχρονα την άγνωστη εν πολλοίς συνάντησή του με τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Στο Δεκαήμερο του Σεριζύ, με θέμα την “Αυτοοργάνωση”, οι δυο τους συγκρούονται για την ενδεχομενικότητα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο καθολικός Ζιράρ -ο ίδιος τοποθετεί τη μεταστροφή του από τον σκεπτικισμό στον χριστιανισμό το 1958- απέναντι στον μαχητικό άθεο Καστοριάδη. Ο αφηγητής του Ιερού εντός της κοινωνίας απέναντι στον εισηγητή της αυτονομίας, που εξορίζει τη θρησκεία. Ο ντετερμινιστής, που αναζητά υπεριστορικούς κανόνες για τη θέσμιση των κοινωνιών, και ο υπέρμαχος του πολιτικού αναστοχασμού και της πράξεως.