- ×
Εξομολόγηση 1 × €20.00 - ×
Αγών Ομήρου 1 × €6.30 - ×
Ελληνική επανάσταση του 1821: τεκμήρια, αναψηλαφήσεις, ερμηνείες 1 × €7.70 - ×
Νεώτερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Πλήρης 1 × €120.00 - ×
BOYZ 1 × €31.00
Υποσύνολο: €185.00
Πίσω στην Αρχική
Ιστορία - Μνημεία - Κειμήλια
Οι Θησαυροί του Αγίου Όρους
€20.00
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Λαογραφία
Άσεμνα, σεξουαλικά λαϊκά παραμύθια
€17.00Παραμύθια λαϊκά απ’ το ασυνείδητο του συλλογικού φαντασιακού με επίκεντρο τη σεξουαλικότητα: Η ανατομική ” τοπογεωγράφηση “, η υπερμεγέθυνση και απομεγέθυνση των οργάνων, οι επιθυμίες του ανικανοποίητου, η φαντασίωση και πραγμάτωση της απόλαυσης στην πράξη, η επίγνωση της σωματικής λειτουργίας, το μαγικό στοιχείο της υπερβολής και υπέρβασης, η κοινωνική κριτική της ηθικής διολίσθησης, η κατάδειξη του αισχρού και ανήθικου, η διάσταση του πρόστυχου, η σαρκική έλλειψη ως εξάρτηση, η επινοημένη παρανόηση, η ηθικοπλαστική χάλκευση και απόκλιση, η δημοσιοποίηση “του” ιδιωτικού, η άγνοια της ηλικιακής ανωριμότητας, η πρόθεση εκμετάλλευσης, η επιβολή της δύναμης, η στηλίτευση της έξης, η περιέργεια της απειρίας, η μύηση στην άγνωστη λειτουργία του, ανακαλυπτόμενου σώματος, η διαπαιδαγωγητική διάθεση, η αιτιολογική επεξήγηση, η σωματική εκδίκηση, η περιθωριοποίηση του ηθικά μη ενδεδειγμένου και αποδεκτού, η αντικληρική αντανάκλαση ως στηλίτευση και λαϊκή αντίδραση, η δικαίωση των διαρκώς αδικουμένων, ο ασίγαστος δίχως χρονικά στεγανά πόθος της τρίτης ηλικίας, η προσωποποίηση της αποκάλυψης, η διαπίστωση της αυτοανακάλυψης, η φιλοσοφική διάσταση της εμπειρίας, επιθυμίας και απώλειας του σεξουαλικού στοιχείου ως αναστοχαστική διεργασία, οι μυθολογικές αποτυπώσεις, είναι μερικά από τα θέματα που μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει μέσα στις προφορικές ιστορίες των λαών από τις πέντε ηπείρους
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Ανυπάκουη μαμά
Mια φεμινιστική ματιά στη μητρότητα€19.08Το βιβλίο “Ανυπάκουη μαμά” προσφέρει μια ανατρεπτική και τολμηρή οπτική στη μητρότητα· μια οπτική που αναπτύσσεται ως δριμεία κριτική τόσο προς την «πατριαρχική μητρότητα» που υποδουλώνει τις γυναίκες, όσο και προς τη «νεοφιλελεύθερη μητρότητα» που υποτάσσει τη σχέση μητέρας-παιδιού στις επιταγές και τις ανάγκες της αγοράς. Με μια διεισδυτική φεμινιστική ματιά, η Esther Vivas αποσταθεροποιεί και αποδομεί μια σειρά από βαθιά θεμελιωμένες αντιλήψεις, προσφέροντας διαφορετικούς τρόπους και εργαλεία για να προσεγγίσουμε και, εν τέλει, να βιώσουμε πτυχές της μητρότητας όπως η υπογονιμότητα, η εγκυμοσύνη, ο τοκετός, ο θηλασμός, η επιλόχεια κατάθλιψη και η ανατροφή των παιδιών.
Απορρίπτοντας ιδέες όπως αυτή της «τέλειας μητέρας» και της «μητρότητας ως πεπρωμένου» ως βολικούς μύθους του συστήματος, η Esther Vivas απευθύνει ένα κάλεσμα ανυπακοής εντός ενός χειραφετητικού προτάγματος που ενδυναμώνει και απελευθερώνει εκείνες που είναι μητέρες, αλλά και εκείνες που δεν είναι· εκείνες που επιθυμούν να γίνουν μητέρες, αλλά και εκείνες ή εκείνους που συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών.Η Esther Vivas είναι κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έχει γράψει πολλά βιβλία σχετικά με τη μητρότητα ενώ συνεργάζεται ως αρθογράφος με διάφορα περιοδικά. Ζει και εργάζεται στη Βαρκελώνη.
- Ιστορία
Λενάκι, δυο φωτιές και δυο κατάρες
Με αφορμή ένα δημοτικό τραγούδι του Μοριά€12.60«Πού πας, Ελένη, από βραδιού, πού πας τώρα το βράδυ;»
«Πάου στη θεια μου τη Γιαννού, πάου να νυχτονέσω,
να γνέσω τα βαμβάκια μου, να ξάνω τα μαλλιά μου,
να φτιάσω μπόλια του γαμβρού, της πεθεράς μαντίλι,
να φτιάσω του Λιμάζαγα ένα χρυσό μεϊτάνι».Πρόκειται για ένα στοχαστικό ταξίδι με οδηγό την ακαταμάχητη ανάγκη εξερεύνησης των ριζών σε μια ορεινή κοινότητα της Πελοποννήσου. Η τυχαία ανακάλυψη ενός πάκου εγγράφων στο πατρικό του σπίτι στην Πάτρα οδηγεί τον συγγραφέα σε μια αναζήτηση βάθους επτά γενεών. Ανάμεσα στα χαρτιά βρίσκεται το εκκλησιαστικό επιτίμιο που αφορά την καταδίκη των εμπρηστών ενός πύργου στο Λειβάρτζι των Καλαβρύτων, εκεί όπου λίγο πριν από το 1821 πλέχτηκε το ειδύλλιο δύο αλλοθρήσκων: της Ελένης, κόρης του άρχοντα Κυρ-Χριστόδουλου, και του Ελμάζ-αγά της Μοστενίτσας.
Η Ελένη υπερασπίστηκε το αίσθημά της ξεστομίζοντας το αδιανόητο για την εποχή «Άντρα χρώσταγα, άντρα πήρα», προκαλώντας την αποχώρηση του πατέρα της από το αξίωμα του προεστού αλλά και τη φοβερή κατάρα της μάνας της. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 16 Μαρτίου του 1821, ο ξάδελφος της αρχοντοπούλας οπλαρχηγός Δημητράκης Ινταρές κατακαίει τον πύργο του αγά στη Μοστενίτσα.
Τα πρόσωπα ακολούθησαν στη συνέχεια τις δικές τους διαδρομές στον χάρτη της ιστορίας. Τα ίχνη τους κρύβουν εκπλήξεις και νέους συμβολισμούς, σε μια εποχή που το ενδιαφέρον στρέφεται ξανά στους παλιούς μύθους.
Κλειδί της αναψηλάφησης αποδεικνύεται το δημοτικό τραγούδι του Λιμάζη, ευρέως διαδεδομένο ως και τον Πόντο. Το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του λειτούργησαν επί χρόνια για όποιον ήθελε να θυμάται την αναγεννητική δύναμη που κρύβει η συνάντηση αλλότριων κόσμων. - Λαογραφία
Παραμύθια και Καθημερινή Ζωή
ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΜΙΑΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΗ ΡΟΔΟ€26.00Εστιάζοντας στο λαϊκό παραμύθι ως ένα σύνολο πολύσημων συμβόλων, κοινωνικών πρακτικών, αισθητικών κανόνων και προσωπικών επιλογών και συναισθημάτων, το βιβλίο αυτό εξετάζει κάποια από τα πιο δυναμικά αφηγηματικά σχήματα που διατρέχουν την καθημερινή ζωή και την προφορική επικοινωνία των ελληνικών αγροτικών κοινοτήτων στη διάρκεια του μεταβατικού 20ού αιώνα, όταν οι αλλαγές στους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς μηχανισμούς κοινωνικής συγκρότησης αλλάζουν επίσης και τις αφηγηματικές συνήθειες. Η έρευνα επικεντρώνεται σε ένα σώμα παραμυθιακών παραλλαγών που καταγράφηκε στη διάρκεια μιας μακροχρόνιας επιτόπιας έρευνας σε δύο χωριά της Ρόδου –Αφάντου και Αρχάγγελο–, συγκριτικά με αντίστοιχες προφορικές αφηγήσεις που συγκεντρώθηκαν σε άλλες περιοχές (Μακεδονία, Θράκη, Θεσσαλία, Σποράδες, Κυκλάδες, Κρήτη, αλλά και από προσφυγικούς μικρασιατικούς πληθυσμούς). Με έμφαση στη λαογραφική θεωρία των ειδών, την ιστορικογεωγραφική μέθοδο, τη μελέτη των κοινωνικών και παραστασιακών πλαισίων της αφήγησης και τη συγκριτική ανάλυση θεμάτων, μοτίβων και υφολογικών στοιχείων κάθε παραμυθιού και κάθε αφηγητή, στο πλαίσιο της ευρύτερης ελληνικής, ευρωπαϊκής-μεσογειακής και διεθνούς παράδοσης, η συγγραφέας υπογραμμίζει ότι αφηγητές και ακροατές μοιράζονταν την πεποίθηση ότι τα παραμύθια, αν και ολοφάνερα συνδέονταν με την ψυχαγωγία και έναν κόσμο φαντασιακής εκπλήρωσης των επιθυμιών, κυρίως αξιολογούνταν σε σχέση με τις ίδιες τις ζωές τους, ως ένα μεταμφιεσμένο σύστημα πραγμάτευσης κοινωνικών ρόλων και συμπεριφορών. Από αυτήν την άποψη, οι ψυχολογικές εντάσεις και οι αισθητικές αντιθέσεις του λαϊκού παραμυθιού σχολιάζουν πλευρές της συλλογικής ζωής, από τις οικογενειακές σχέσεις και τις σχέσεις των φύλων έως κοινωνικά-ταξικά, οικονομικά και ηθικά ζητήματα.
