- ×
The cherry plum 1 × €15.00
Υποσύνολο: €15.00
Πίσω στην Αρχική
Οι μονάδες Ανεπιθύμητων της Βέρμαχτ και η συμβολή τους στον αντιφασιστικό αγώνα (1942-1945)
Oι 999άρηδες
€20.00
Τα τάγματα Ανεπιθύμητων 999 της Βέρμαχτ αποτελούνταν από Γερμανούς πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους. Είχαν επιστρατευτεί με τη βία για να σταλούν ως εφεδρεία σε διάφορα μέτωπα. Εκατοντάδες από αυτούς τους στρατιώτες βρέθηκαν στην Ελλάδα αναζητώντας ευκαιρία να πολεμήσουν τον ναζισμό. Ήρθαν σε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό και τις αντιστασιακές οργανώσεις και προσπάθησαν να προκαλέσουν δολιοφθορές στον γερμανικό στρατό ενώ πολλοί αυτομόλησαν στους αντάρτες.
Η συναρπαστική και βαθιά τραγική ιστορία των μονάδων Ανεπιθύμητων 999 αποτελεί τον πυρήνα της εμβριθούς μελέτης του Χανς-Πέτερ Κλάους, υπό την επιστημονική φροντίδα του Ιάσονα Χανδρινού και της Άννας Μαρίας Δρουμπούκη.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Ευρωπαϊκή Ιστορία
RISORGIMENTO
€18.00ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Δημήτρης Δ. Αρβανιτάκης, Risorgimento: Λόγος περί μεθόδου Πρόλογος του συγγραφέα στην ελληνική έκδοση Εισαγωγή Τι είναι το Risorgimento; Τι σημαίνει «Risorgimento»; Πότε αρχίζει το Risorgimento; Κεφάλαιο Α’. Η Ρεπουμπλικανική τριετία (1796-1799) Το Διευθυντήριο, ο Βοναπάρτης και η Ιταλία Η κοινή γνώμη της Τριετίας Η πολιτικοσυνταγματική συζήτηση μεταξύ των πατριωτών Οι πατριώτες και η ενωτική ιδέα Η πολιτική ζωή στις ρεπούμπλικες Το τέλος μιας εμπειρίας Κεφάλαιο Β’. Η ναπολεόντεια περίοδος (1800-1815) Νέες ελπίδες Ο Ναπολέων και η Ιταλία Αντιγαλλικές τάσεις Πατριωτικές αφηγήσεις Η κατάρρευση των ναπολεόντειων Βασιλείων Κεφάλαιο Γ’. Η Παλινόρθωση και οι πρώτες επαναστάσεις (1816-1831) Η Ιταλία της Παλινόρθωσης Ο κόσμος των σεχτών Επαναστατικές απόπειρες (1820-1831) Κεφάλαιο Δ’. Πώς φανταζόμαστε και πώς σχεδιάζουμε ένα έθνος (1820-1847) Ο εθνικός λόγος Δημοκρατικοί και μετριοπαθείς (1831–1847) Στις παραμονές μιας νέας επανάστασης Κεφάλαιο Ε’. Το 1848–1849 Η «νεογκουελφική» περίοδος Η ώρα της δημοκρατίας Το Πιεμόντε από την επανάληψη του πολέμου μέχρι τη μετά τον πόλεμο εποχή Πολιτική και ανθρωπολογία μιας επανάστασης Κεφάλαιο ΣΤ’. Μετά την επανάσταση (1850-1859) Η αντίδραση Το συνταγματικό Πιεμόντε Η κρίση της δημοκρατίας «τύπου Risorgimento» Πολεμικές προετοιμασίες Κεφάλαιο Ζ’. Η ενοποίηση (1859-1861) Ο πόλεμος κατά της Αυστρίας Οι εξεγέρσεις στην κεντρική Ιταλία και οι προσαρτήσεις Η Επιχείρηση των Χιλίων Η ανακήρυξη του Βασιλείου της Ιταλίας Κεφάλαιο Η’. Οι κληρονομιές του Risorgimento Η ιστοριογραφία, οι τόποι της έρευνας, οι πηγές Η ιστοριογραφία Ενδεικτική βιβλιογραφία Οι τόποι της έρευνας και οι πηγές Τεκμήρια Παράρτημα Αλμπέρτο Μάριο Μπάντι, «Ο Μπενίνι και τα “Αδέλφια της Ιταλίας”. Αμφιβολίες για ένα μάθημα ιστορίας» - Ευρωπαϊκή Ιστορία
Η Επαναστατική Γελοιογραφία στην Πράσινη Κομμούνα
€16.20Η Παρισινή Κομμούνα αποιελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που συγκλόνισε την ανθρωπότητα ωςη πρώτη προσπάθεια της εργατικής τάξης ν’ ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και να εγκαθιδρύσει τη δική της εξουσία. Η εξέγερση της 18ης Μάρτη 1871, το έργο και η ζωή της Κομμούνας του Παρισιού για 72 μέρες, αλλά και η ηρωική υπεράσπισή της ενάντια στα σχέδια της αστικής τάξης από τους άντρες, γυναίκες και παιδιά του επαναστατημένου Παρισιού αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμα, παρά την ήττα της Κομμούνας, ένα λαμπρό φάρο για το διεθνές εργατικό κι επαναστατικό κίνημα.
Η Σύγχρονη Εποχή με αυτήν την έκδοση φιλοδοξεί ν’ αναδείξει μια ιδιαίτερη πλευρά που έπαιξε ρόλο στην πολιτική πάλη εκείνων των ημερών: Τις γελοιογραφίες της περιόδου που γνώρισαν ευρεία διάδοση μέσω του Τύπου, των προπαγανδιστικών υλικών, αφισών και ειδικών εκδόσεων. Ο αναγνώστης θ’ ανακαλύψει το πώς η δημιουργική σύνθεση των καλλιτεχνών με το έντονα σατιρικό τους ύφος αποκάλυπτε εύστοχα την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της εποχής, το ρόλο που διαδραμάτισαν τα έργα τους στην ιδεολογική και πολιτική πάλη, καθώς και τα τεχνικά κι εκφραστικά μέσα, τους τρόπους και τα μοτίβα με τα οποία αναδείκνυε κάθε γελοιογράφος το περιεχόμενο στα έργα.ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. ΟΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ
2. Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ 18ης ΜΑΡΤΗ
3. Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΣΕ ΔΡΑΣΗ
4. ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
5. Η ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΒΕΡΣΑΛΛΙΕΣ - Ελληνική Ιστορία
Η «άδηλος» ιστορία του ιατροφιλόσοφου Ευστάθιου
Επιστήμη και νεωτερικές ιδέες στη νοτιοανατολική Ευρώπη του όψιμου Διαφωτισμού€22.50«Ἄδηλος ἡμῖν ἡ ἱστορία τοῦ ἀνδρός», έγραφε ο Γεώργιος Ζαβίρας για τον Ευστάθιο Αθανασίου (1766-1831) στο κατώφλι του 19ου αιώνα, όταν συνέτασσε το πρώτο εγχειρίδιο νεοελληνικής προσωπογραφίας. Σήμερα, η ιστορία του τυρναβίτη ιατροφιλόσοφου αναδύεται μέσα από την αλληλογραφία του με τον βιβλιοπώλη Καρλ Σβέτσκε και άλλες πηγές. Ανασυστήνονται οι σπουδές του στη Χάλλη, στα χρόνια μιας επιστημολογικής ανασυγκρότησης της ιατρικής, η μύησή του στον τεκτονισμό και η υιοθέτηση εκ μέρους του ιδεών του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά και η ζωή του στο Ιάσιο, όπου συμμετείχε σε μια ομάδα δημοκρατικών, εντάχθηκε στην τοπική ελίτ, ίδρυσε με άλλους αστούς ένα ελληνικό τυπογραφείο, συγκρότησε μια από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές βιβλιοθήκες στα Βαλκάνια, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, και πέθανε σε μια επιδημία χολέρας το 1831.
Η ανασύσταση της ιστορίας του Ευστάθιου συμβάλλει κυρίως στην επαγωγική ανίχνευση της ταυτότητας των ιατροφιλοσόφων του όψιμου Διαφωτισμού –των πρώτων εξειδικευμένων επιστημόνων της ελληνικής κοινωνίας– και του ρόλου τους ως μεσολαβητών τόσο στην εισαγωγή σύγχρονης επιστημονικής γνώσης στην καθημερινή και στην πνευματική ζωή, όσο και στη διάδοση νεωτερικών συμπεριφορών και ριζοσπαστικών πολιτικών ιδεών από τη Δύση στον βαλκανικό χώρο, κατά τις τρεις κρίσιμες δεκαετίες πριν από την Ελληνική Επανάσταση.
- Δοκίμιο
Οι ελευθερόφρονες στη Γαλλία του 17ου αιώνα
€12.50Ο 17ος και ο 18ος αιώνας, σύμφωνα με τη γενική εικόνα που αβίαστα σχηματίζουμε για τον καθένα, φαίνεται να μην έχουν σχεδόν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Αρεσκόμαστε να λέμε ότι διαδέχεται ο ένας τον άλλον, χωρίς να μοιάζουν έστω και στο ελάχιστο. Ανάμεσα στην εποχή του Bossuet και σε αυτή του Rousseau, ανάμεσα σε δύο περιβάλλοντα όπου ο ένας έγραψε το Κοινωνικό συμβόλαιο και ο άλλος την Πολιτική εξαγόμενη από την Αγία Γραφή, η αντίθεση εδραιώνεται τόσο εύκολα που έχει γίνει πια κοινότοπη. Δεν θα έπρεπε, ωστόσο, να μας ξαφνιάζει κάπως; Μπορούμε να την αποδεχτούμε χωρίς επαρκείς αποδείξεις; Τίποτα δεν εμφανίζεται αιφνιδίως στην ιστορία των ιδεών: η εποχή που προηγείται εξηγεί αυτή που ακολουθεί, την εμπεριέχει εν σπέρματι.
Το πνεύμα της θρησκευτικής απιστίας κατά τον 18ο αιώνα, η ανάγκη της απρόσκοπτης εξέτασης κάθε ζητήματος, αυτή η ευτολμία της λογικής που δεν γνωρίζει όρια, που ξέρει να συνάγει συμπεράσματα -η έσχατη συγκεφαλαίωση της οποίας είναι η Γαλλική Επανάσταση- όλα αυτά θα παρέμεναν ανεξήγητα χωρίς τα ρεύματα του σκεπτικισμού και της κριτικής ουδετερότητας, της ελεύθερης, ή, όπως λεγόταν, της “ελευθερόφρονος” σκέψης, τα οποία έρχονται από τον 16ο αιώνα και ανοίγουν με προφυλάξεις ένα πέρασμα στον 17ο αιώνα, πότε θορυβώδη και πότε σχεδόν αδιόρατα, πότε σκάβοντας υπογείως και πότε ερχόμενα ξανά στην επιφάνεια.
