Ο Νίκος Εγγονόπουλος και η Επανάσταση του 1821
€7.42 €6.70
Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τις εισηγήσεις στη διαδικτυακή ημερίδα, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και του Παντείου Πανεπιστημίου “Ο Νίκος Εγγονόπουλος και η Επανάσταση του 1821” που πραγματοποιήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2021.
Σκοπός της ημερίδας ήταν, με αφορμή το βιβλίο του Κώστα Βούλγαρη Ο Κολοκοτρώνης ωραίος σαν Μπολιβάρ, Ο Νίκος Εγγονόπουλος απέναντι στον μακρυγιαννισμό (εκδόσεις Βιβλιόραμα), να διερευνήσει την κριτική αντιμετώπιση των συμβατικών αφηγήσεων περί ελληνικής Επανάστασης, από έναν ποιητή και ζωγράφο εν πολλοίς ανεξιχνίαστο, όσον αφορά τον εναλλακτικό πολιτικό και καλλιτεχνικό λόγο που διαμορφώνει στο έργο του.
Σχετικά προϊόντα
- Ιστορία
Κοσμοπολίτες εθνικιστές
Παρασκευάς ΜατάλαςΟ Μωρίς Μπαρρές και οι ανά τον κόσμο “μαθητές” του€20.00€18.00Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού ο Γάλλος λογοτέχνης και πολιτικός Μωρίς Μπαρρές προβάλλει ως ο “Δάσκαλος” του εθνικισμού, του ιδεολογικού ρεύματος που οριζόταν ως η αποδοχή του ντετερμινισμού της γης και των νεκρών, που εξυμνούσε τον πόλεμο και πάλευε ενάντια στον διεθνισμό και τις οικουμενικές αξίες. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ο σημαντικότερος Έλληνας “μαθητής” του. Γύρω από τον Μπαρρές βρίσκουμε όμως εκατοντάδες ακόμα κοσμοπολίτες εθνικιστές από όλο τον κόσμο: Ιταλούς –όπως ο Ντ’ Αννούντσιο και ο Μαρινέττι–, Ισπανούς, Πορτογάλους, Λατινoαμερικανούς, Βαλκάνιους… Μέσα από την αλληλογραφία τους και ποικίλες άλλες πηγές, ο εθνικισμός αναδεικνύεται σε ένα διεθνικό φαινόμενο, γέννημα ενός δικτύου φιλόδοξων ελιτιστών διανοούμενων που επιχειρούσαν να συνδυάσουν μια ριζοσπαστικά αντιδραστική πολιτική ιδεολογία με τη λογοτεχνία και την τέχνη.
Το βιβλίο ανιχνεύει τις διεθνείς διαδρομές του μπαρρεσικού εθνικισμού, από το Παρίσι μέχρι το Περού ή την οθωμανική “Ανατολή”, τις αντιφάσεις του, τις διακλαδώσεις και τις μεταλλάξεις του, τη σχέση του με τον πόλεμο και με την εμφάνιση του φασισμού· για να εστιάσει τελικά στις ελληνικές εκδοχές του, στην ιδεολογική πορεία του Ίωνα Δραγούμη, από τον προσηλυτισμό του μέχρι τη ρήξη, και στη σημασία που είχε για επιγόνους όπως ο Νίκος Καζαντζάκης και οι λογοτέχνες της “Γενιάς του ’30”.
- Ελληνική πεζογραφία
Ιμπέριος και Μαργαρόνα
Ανώνυμος€21.20€19.00Η περιπετειώδης και ερωτική μυθιστορία του Πέτρου και της Μαργαριτ(ούλ)ας (σερ Πέρου, (Ε)μπέριου, (Ι)μπέριου και Μαργαρόνας) είναι ένα δημοφιλέστατο υστερομεσαιωνικό και αναγεννησιακό μεσογειακό λογοτέχνημα που, μέσω των δυτικοευρωπαϊκών εκδοχών του, γοήτευσε ευρωπαϊκούς λαούς, λογίους μα και καλλιτέχνες ώς και τον 20ό αιώνα (Cervantes, Lope de Vega, L. Tieck, Brahms). Πρωταγωνιστές του δύο πανέμορφοι, γενναιότατοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί και, προπαντός, ατίθασοι, τολμηροί, εφευρετικοί και αντισυμβατικοί, στην αρχή, νεαροί ηγεμονόπαιδες, που ωριμάζουν μέσα από συνεχόμενες δοκιμασίες της ξεροκεφαλιάς όσο και της Τύχης/Μοίρας τους, και στο τέλος θριαμβεύουν χάρη στην αισθηματική σταθερότητα, την ευσέβεια, τα καλά έργα τους μα και τη θεία Χάρη.
Από το δεύτερο μισό του 15ου ώς περίπου τα μέσα του 16ου αι., η ελληνόγλωσση έμμετρη ανομοιοκατάληκτη εκδοχή είχε πλούσια χειρόγραφη τύχη, ενώ η μεταποίησή της σε ομοιοκατάληκτο ποίημα στο δεύτερο τέταρτο του 16ου αι. και η έντυπη εμφάνισή του στη Βενετία (τουλάχιστον από το 1543 ώς το 1806) έκαναν τον Ιμπέριο (Διήγησιν ωραιοτάτην του Ιμπερίου) ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα «λαϊκά αναγνώσματα» του νέου ελληνισμού και των βαλκανικών δορυφόρων του, προσελκύοντας την προσοχή ξένων και ελλήνων λεξικογράφων, βιβλιογράφων, κριτικών, εκδοτών και μελετητών, αλλά και τη δημιουργική ανταπόκριση κορυφαίων λογοτεχνών (του Β. Κορνάρου, του Κ. Δαπόντε, του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά).
Στο βιβλίο εκδίδεται, με εισαγωγικό σχολιασμό και με αντικριστή μετάφραση στα σύγχρονά μας ελληνικά, ο έντυπος Ιμπέριος, ενώ σε Επίμετρο, και μεταξύ άλλων, οι πρώτες χωριστές φιλολογικές εκδόσεις τριών από τα κείμενα της ανομοιοκατάληκτης μορφής του ποιήματος.
Το βιβλίο είναι το δέκατο τρίτο της σειράς του ΙΝΣ “Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας”, με επόπτες τους A. van Gemert (έως το 2017) και Γ. Κεχαγιόγλου. Η σειρά έχει σκοπό τη γνωριμία τού μη εξειδικευμένου κοινού με τη λογοτεχνία παλιότερων περιόδων μέσα από εύχρηστες και αξιόπιστες επιστημονικά εκδόσεις, που απαλλάσσουν από την ανάγκη καταφυγής σε πολλά πρόσθετα βοηθήματα. Προπομπό αποτέλεσε το εισαγωγικό βιβλίο Από τον ύστερο Μεσαίωνα ως τον 18ο αιώνα. Εισαγωγή στα παλιότερα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας (2009, και ανατυπώσεις), ενώ η σειρά περιλαμβάνει ήδη τις εξής εκδόσεις κειμένων (2010-2018): Η κακοπαντρεμένη· Ο κάτης και ο μποντικός· Πτωχολέων· Ανακάλημα της Κωνσταντινόπολης· Ο έπαινος των γυναικών· Μ. Φαλιέρος, Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν Μανόλης Σκλάβος, Της Κρήτης ο χαλασμός· Εμμανουήλ/Μανόλης Λιμενίτης, Το Θανατικόν της Ρόδου· Η Βοσκοπούλα· Καταλόγια (Στίχοι περί έρωτος αγάπης)· Πανουργίαι υψηλότατοι του Μπερτόλδου· Γιούστος Γλυκός, Πένθος θανάτου.
- Διάφορα
Γράμματα σ’ έναν φίλο Γερμανό
Αλμπέρ Καμύ€6.50€5.90Δεν µπορώ όµως να αφήσω να τυπωθούν εκ νέου αυτές οι σελίδες, χωρίς να πω τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν. Γράφτηκαν και δηµοσιεύτηκαν παράνοµα. Σκοπός τους ήταν να ρίξουν λίγο φως στον αγώνα που κάναµε στα τυφλά, και µε αυτό τον τρόπο να τον καταστήσουν πιο αποτελεσµατικό. Είναι γραπτά περιστασιακά που µπορούν, συνεπώς, να δηµιουργήσουν µια κάποια εντύπωση αδικίας. Αν έπρεπε πράγµατι να γράψουµε για την ηττηµένη Γερµανία, θα χρειαζόταν να υιοθετήσουµε µια γλώσσα κάπως διαφορετική. Ωστόσο, θα ήθελα µόνο να προλάβω µια παρεξήγηση. Όταν ο συγγραφέας αυτών των γραµµάτων λέει «εσείς», δεν εννοεί «εσείς οι Γερµανοί», αλλά «εσείς οι ναζί». Όταν λέει «εµείς», αυτό δεν σηµαίνει πάντα «εµείς οι Γάλλοι», αλλά «εµείς οι ελεύθεροι Ευρωπαίοι». Αντιπαραθέτω δύο στάσεις, όχι δύο έθνη, έστω και αν σε κάποια στιγµή της ιστορίας αυτά τα δύο έθνη αντιπροσώπευσαν δύο εχθρικές στάσεις. Για να επαναλάβω λόγια που δεν είναι δικά µου, αγαπώ υπερβολικά τη χώρα µου για να είµαι εθνικιστής. Και ξέρω ότι ούτε η Γαλλία ούτε η Ιταλία θα έχαναν τίποτα –απεναντίας µάλιστα–, εάν ανοίγονταν σε µια ευρύτερη κοινωνία. Αλλά απέχουµε ακόµη πολύ από κάτι τέτοιο, και η Ευρώπη συνεχίζει να σπαράσσεται. Γι’ αυτό θα αισθανόµουν ντροπή σήµερα εάν άφηνα να πιστεύουν ότι ένας Γάλλος συγγραφέας µπορεί να είναι εχθρός ενός µόνον έθνους. Μισώ µόνο τους δηµίους. Κάθε αναγνώστης που θα θελήσει να διαβάσει τα Γράµµατα σ’ έναν φίλο Γερµανό µε αυτή την οπτική, δηλαδή ως ντοκουµέντο του αγώνα ενάντια στη βία, θα παραδεχτεί πως τώρα µπορώ να πω ότι δεν απαρνιέµαι ούτε µία λέξη τους. Α.Κ. (1948)
- Δοκίμιο
Ο Έρως και το Έθνος
Μπουκάλας ΠαντελήςΟι φυλές, οι θρησκείες και η δημοτική ποίηση της αγάπης Ά€24.90€22.40H αρχαία Eλληνική ποίηση και μυθολογία μας έχουν παραδώσει τον Έρωτα κάλλιστον εν αθανάτοισι θεοίσι και παντοδύναμο. Στον πραγματικό βίο ωστόσο, και παρότι η θρησκεία του έρωτα έχει το μεγαλύτερο και το πιο ενθουσιασμένο ποίμνιο, τα εμπόδια είναι πολλά. Οι πόλεμοι των εθνών, οι στερεοτυπικές αναπαραστάσεις που επεξεργάζεται κάθε λαός για τους άλλους, η κοσμική και η θρησκευτική εξουσία, οι εδραιωμένες προκαταλήψεις, μπορούν να πληγώσουν τα φτερά του Έρωτα. Να μην του επιτρέψουν να υπερβεί τα φράγματα και τα χάσματα.
Στον ανά χείρας τόμο διερευνώνται οι ερωτικές σχέσεις Ελλήνων και Ελληνίδων, έτσι όπως αναδεικνύονται από τα δημοτικά τραγούδια, με αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους ή / και αλλόθρησκους, δηλαδή με μαύρους, Βλάχους, Αρβανίτες και Τούρκους. Οι διαφορές ανάμεσα στους Έλληνες και σε άλλους λαούς ή εθνοτικές ομάδες, αλλά και η πυκνή καταναγκαστική συνάφειά τους, δημιούργησαν σχέσεις που καλύπτουν όλη την γκάμα – από την ηδονοθηρία της εκμεταλλευτικής εξουσίας έως τον αυθεντικό πόθο. Η δημοτική ποίηση, απροκατάληπτη και αμερόληπτη, δεν αφήνει ατραγούδιστη καμία εκδοχή.
Η διερεύνηση επεκτείνεται και σε άλλες μορφές του λαϊκού λόγου : παροιμίες, παραδόσεις, παραμύθια, επωδές, κατάρες, λέξεις-ύβρεις. Επίσης λαμβάνονται υπόψη και τα δημοτικά τραγούδια των άλλων λαών. Συνεξετάζεται επιπλέον η στάση της κοσμικής και της θρησκευτικής εξουσίας απέναντι στην πιθανότητα μεικτών γάμων. Για την εθνική ιδεολογία, που επιχειρεί την ομογενοποίηση των αντιλήψεων και των στάσεων, η διαφορά χάνει τη φυσικότητά της, εννοείται σαν κίνδυνος και απειλή και συχνά καταντάει κρίμα, αμαρτία. Στο νεοελληνικό εθνικό κράτος, όπως και στα περισσότερα εθνικά ευρωπαϊκά κράτη που συγκροτήθηκαν τον 19ο αιώνα, το συλλογικό φαντασιακό αναπαρέστησε τον άλλο επιβαρυμένο από ποικίλα αρνητικά γνωρίσματα, ώστε να διευκολύνει την υποτίμησή του.