€17.17
Το βιβλίο του Γερμανού φιλόσοφου Μαξ Στίρνερ “Ο Μοναδικός και η Ιδιοκτησία του” χαρακτηρίστηκε το “πιο επαναστατικό που γράφτηκε ποτέ”. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1844 και αποτελεί μια σφοδρότατη πολεμική εναντίον του αριστερού εγελιανισμού και των περιφανών εκπροσώπων του Λούντβιχ Φόυερμπαχ, Μπρούνο Μπάουερ, Μόζες Χες κ.ά. Είναι επίσης μια επίμονη και εντυπωσιακά γραμμένη κριτική τόσο του φιλελευθερισμού όσο και του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, από τη σκοπιά ενός ακραίου και εκκεντρικού ατομικισμού.
Ο Καρλ Μαρξ ήταν ένας από τους πολλούς συγκαιρινούς του Στίρνερ που επιχείρησαν να ανασκευάσουν δια μακρών τα επιχειρήματά του. Πιο πρόσφατα, ο Στίρνερ χαρακτηρίστηκε ποικιλότροπα μηδενιστής αναρχικός, πρόδρομος του Νίτσε και προάγγελος του υπαρξισμού.
Αυτή εδώ η μελέτη έχει σκοπό να πραγματευτεί την έννοια «αγωνία» ψυχολογικά, έχοντας πάντα in mente [κατά νου] και κατάντικρύ της το δόγμα του προπατορικού αμαρτήματος. Κατά κάποιον τρόπο θα την απασχολήσει, αν και σιωπηλά, η έννοια «αμαρτία». Κι όμως η αμαρτία δεν προσφέρεται για ψυχολογικό ενδιαφέρον, κι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως αυτός που θέλει να την πραγματευτεί έτσι, αφήνεται να υπηρετεί έναν παρανοημένο αισθητισμό. Η αμαρτία έχει την καθορισμένη της θέση, ή μάλλον δεν έχει καμία θέση, γιατί αυτό ακριβώς είναι και ο ορισμός της. Κι αν την πραγματευτείς έξω απ’ την δικαιοδοσία της, την αλλοιώνεις, μιας και ρίχνεις πάνω της ένα φως που δεν την φωτίζει ουσιαστικά. Εκφυλίζεις την έννοια και ταυτόχρονα καταστρέφεις την ατμόσφαιρα, γιατί υπάρχει μια αλήθεια ατμόσφαιρας που αντιστοιχεί σε κάθε αλήθεια έννοιας, και αντί για μια αληθινή ατμόσφαιρα που θα διαρκέσει, προτιμάς την παροδική γοητεία ατμόσφαιρας ψεύτικης.
Αν λοιπόν τραβήξης την αμαρτία μέσα στην Αισθητική, θάχης ατμόσφαιρα επιπολαιότητας ή μελαγχολίας γιατί η κατηγορία όπου ανήκει η αμαρτία είναι η αντίφαση, κ’ η αντίφαση δεν μπορεί νάναι τίποτ’ άλλο έξω από κωμική ή τραγική. Η ατμόσφαιρα λοιπόν της αμαρτίας αλλοιώνεται, γιατί η ατμόσφαιρα που αντιστοιχεί σ’ αυτήν είναι η σοβαρότητα. Όμοια αλλοιώνεται και η έννοιά της γιατί είτε κωμική είτε τραγική η αμαρτία μπορεί και τα δύο: και να διατηρηθή πραγματική και να καταργηθή μ’ ένα ασήμαντο τέχνασμα ενώ η έννοιά της την θέλει να υπερνικηθή. Στο βάθος η κωμικότητα και η τραγικότητα δεν έχουν εχθρό, έξω από ένα μπαμπούλα που μας κάνει να κλαίμε ή να γελάμε.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
Ο Χοσέ Ορτέγκα υ Γκασσέτ δεν φιλοσοφούσε από το σπουδαστήριό του, αλλά καθώς βάδιζε στα πεζοδρόμια των σύγχρονων πόλεων. Κατ’ εξοχήν φιλόσοφος της εποχής του, αφιέρωσε όλες τις πνευματικές του δυνάμεις για να κατανοήσει τα ιστορικώς δρώμενα. Και παρατήρησε πως το μεγαλύτερο γεγονός της εποχής μας είναι η “εξέγερση των μαζών”. Δηλαδή η έλευση στο προσκήνιο της ιστορίας όλου εκείνου του πλήθους, που μέχρι τώρα ήταν κρυμμένο στο βάθος της ιστορικής σκηνής. Το γεγονός αυτό αλλοιώνει ποιοτικά τον πολιτισμό μας και ανατρέπει τις μέχρι τώρα προοπτικές του. Δημιουργούνται νέες δυνατότητες ευτυχίας, αλλά και δυστυχίας, προόδου αλλά και οπισθοδρόμησης, δημιουργίας αλλά και καταστροφής. Ωστόσο, όσο και να θέλει κανείς να παραμείνει αμερόληπτος παρατηρητής, δεν μπορεί εν τέλει να μην εκφράσει τους φόβους του για τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η μαζοποίηση του συνόλου της σύγχρονης ιστορικής ζωής. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου με σαφήνεια, γλαφυρότητα και σοφία εισάγει τον αναγνώστη σ’ αυτά τα προβλήματα, που τον αφορούν προσωπικώς.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
Στο ανά χείρας τομίδιο επιχειρείται μια εισαγωγή στη ζωή και στη σκέψη του Αλβέρτου Σβάιτσερ μέσα από δικά του κείμενα που εκτείνονται σε έξι δεκαετίες (1905-1965). Ο απόλυτος σεβασμός για κάθε ύπαρξη σφυρηλατεί την ηθική στάση μιας ολόκληρης ζωής που οδηγήθηκε, με θαυμαστή συνέπεια, από τη θεωρία στην πράξη. Άνθρωποι όπως ο Σβάιτσερ μας δείχνουν πως οι σημαντικότερες έννοιες της ανθρώπινης πνευματικότητας, δηλαδή η αγάπη, η αλληλεγγύη και η συμπόνια, δεν είναι μια ανέφικτη ουτοπία, αλλά υπόθεση των ανθρώπων και μπορούν να εκπληρωθούν από άλλους ανθρώπους, από την ιερή ζωή που μας περιέχει.
«Η κεντρική ιδέα του ηθικού στοχασμού του Σβάιτσερ είναι απλή και κοινή: σεβασμός της ζωής, δέος (Ehrfurcht) μπροστά στο θαύμα της ζωής. Αυτήν ωστόσο την απλή και κοινή ιδέα ο Σβάιτσερ τη διευρύνει, πρωτοποριακά για την εποχή του, πέρα από τα όρια της ανθρώπινης ζωής και συμπεριλαμβάνει τα ζώα και όλη την πλάση. Το πιο άμεσο δεδομένο της συνείδησης γίνεται το σύνθημα της ηθικής του: “Είμαι ζωή που θέλει να ζήσει ανάμεσα σε ζωή που θέλει να ζήσει”».
Η Γνωσιολογία ασχολείται με τα προβλήματα των ιδεών, με την προέλευσή τους, με τον τρόπο που αντανακλούν την πραγματικότητα, με τον τρόπο που επιβεβαιώνονται και αναπτύσσονται και με το ρόλο τους στην κοινωνική ζωή. Όλα αυτά τα προβλήματα αποτελούν σημαντικό τμήμα της φιλοσοφίας. (. . .) Το έργο αυτό ασχολείται με το πώς πραγματικά δημιουργείται η ανθρώπινη συνείδηση και πως αναπτύσσεται. Προσπαθεί να δώσει αυτή τη διαδικασία βήμα προς βήμα, από το ξεπήδημά της, σαν απλό εξαρτημένο αντανακλαστικό, που είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο οι ζωικοί οργανισμοί έρχονται σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο, μέχρι την διαμόρφωση της ανθρώπινης γνώσης και της ανθρώπινης ελευθερίας
Πλάκα 1 × €28.00
Τρεις φιλικοί, έπαρχοι στην Άνδρο 1 × €14.40
Υπογαία 1 × €17.00
Logicomix 1 × €24.30
Τα ελιξίρια του διαβόλου 1 × €18.00
Μαρξισμός 1 × €10.00
Πλάτωνος Συμπόσιον 1 × €18.50
Η "Δεσμίδα Ν" της εργασίας περί στοών 1 × €11.70
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Δοκίμια 1 × €10.00Υποσύνολο: €171.90
