Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ιστορία

  Η “Οχυρά θέσις Κρήτης”

  Βλοντάκης, Σταύρος. Γ.

  €15.00

  Χρονικό της γερμανικής κατοχής στα Χανιά απ’ τον Οκτώβρη του 1943 ως το Μάη του 1945  και της αγγλογερμανικής απ’ το Μάη ως τον Ιούλη του 1945.

  Σήμερα ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως,όταν αποσύρθηκαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το φθινόπωρο του 1944,σημαντική δυναμή τους με βαρύ οπλισό εγκλωβίστηκε στην κρήτη γιατί δεν πρόλαβε να αποχωρήσει, καθώς η ραγδαία προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια απέκοψε τον μοναδικό δρόμο διαφυγής τους. Παρέμειναν, λοιπον σε ενα σε ενα κομμάτι του βορειου τμήματος των Χανίων -που το ονόμασν “Οχυρά θεσις Κρήτης” -στο οποίο η γερμανική κατοχή κράτησε 7 επιπλέον μήνες ενώ το υπόλοιπο τμήμα του νησιού ελευθερώθηκε. Το γεγονός αυτό δημιούργησε ιδιόμορφες καταστάσεις ενδιαφέρουσες οχι μόνο για τον ιστορικό αλλά και άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τα κοινά και για την ιστορια του τόπου του.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  ΚΡΗΤΙΚΑ

  Ερωτόκριτος

  Βιτσέντζος Κορνάρος

  €17.50 €16.00

  Επιμέλεια: ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ

  Το έμμετρο ερωτικό μυθιστόρημα «Ερωτόκριτος» γράφτηκε στις αρχές του ΙΖ’ αιώνα από τον Βιντσέντζο Κορνάρο, μέλος εξελληνισμένης βενετοκρητικής οικογένειας, με το όνομα του οποίου σώζονται και ιταλικά ποιήματα. […] Ο «Ερωτόκριτος» στην πλοκή του συνδυάζει στοιχεία του μεσαιωνικού μυθιστορήματος «Paris et Vienne», παρμένα από μια πεζή ιταλική μετάφραση, και στοιχεία από τους Ιταλούς αναγεννησιακούς επικούς, κυρίως τον Ariosto. Το ποίημα του Κορνάρου, γοητευτική σύνθεση ιδεών, συναισθημάτων, εικόνων, και ενός ακριβολόγου και σφριγηλού ύφους και στίχου, θεωρείται σήμερα ως μια από τις μεγαλύτερες δημιουργίες της Αναγέννησης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ιστορία

  Οικόπεδο Πανταχόθεν Ελεύθερο.

  Γήσης Παπαγεωργίου

  €19.00 €17.10

  “Τους Κρητικούς στην Κρήτη δεν τους έβανε ο Θεός ούτε ξεφυτρώσανε απ’ το χώμα όπως το σταμναγκάθι κι οι αβρονιές. Απ’ αλλού ξεκινήσανε κι αλλού πηγαίνανε και πετύχανε στον δρόμο τους την Κρήτη και την εκάτσανε. […] Πιάσανε όλοι μαζί και κοιτάζανε την Κρήτη. Και τότε ανακαλύψανε πως, εκεί που ήτανε φουνταρισμένη στη Μεσόγειο, έμοιαζε με αεροπλανοφόρο. – Τα αεροπλάνα όμως δεν έχουνε εφευρεθεί ακόμα. – Θα ‘ρθει κι η ώρα τους. Διότι, σου λέει ο πάσα ένας ο ενδιαφερόμενος για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου, σιγά μην κάθομαι να περιμένω την εφεύρεση. Ας έχω εγώ το αρμόδιο εργαλείο κι όταν εφευρεθούνε τα ιπτάμενα να ‘χω πού να τα βάλω”. “Στην Ιστορία μπαίνεις, άμα ποτέ σου δοθεί η ευκαιρία, με δυο τρόπους. Ο ένας είναι να μπεις από την πόρτα την καλή, όρθιος, καμαρωτός και να σου βαράνε και παλαμάκια. Ο άλλος είναι να στηθείς όξω από την πόρτα υπηρεσίας, να περιμένεις να σκοτεινιάσει κι όταν θα βγάλουνε τον ντενεκέ με τα σκουπίδια για να τον αδειάσουνε, να σαλτάρεις στον άδειο σκουπιδοντενεκέ κι εκεί να μείνεις. […] Τι να την κάνω τη νίκη σου, ρε κακομοίρη, όταν δε νοιώθεις να βάνεις και μια στάλα μεγαλείο δίπλα της; Η νίκη για να μετρήσει θέλει μεγαλείο. Ψυχής μεγαλείο, βουβό. Όχι καραμούζες, τούμπανα, παράτες και νάιλον στεφάνια. Νίκη χωρίς μεγαλείο είναι έγκλημα”.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική πεζογραφία

  Παντέρμη Κρήτη

  Παντελής Πρεβελάκης

  Χρονικό του σηκωμού του '66

  €17.76 €16.00

  Οι τάφοι από το σηκωμό του 66 παίρνανε πια να χλοΐζουνε. Τα κούτσουρα στα λιόφυτα και στ’ αμπέλια πετούσανε βλαστάρια και φύλλα. Στα χορταριασμένα χαλάσματα, οι χελιδόνες κουβαλούσανε τα φρύγανα και τη λάσπη να χτίσουνε καινούριες φωλιές. Τα γυναικόπαιδα της Κρήτης γυρίζανε καραβιές-καραβιές από τη λεύτερην Ελλάδα να ξαναρίξουνε ρίζα στο χώμα που τα γέννησε. Τρεις κάπου χρόνους, είχανε πορευτεί με το ζητιανοκόματο της προσφυγιάς είχανε στραγγισμένα τα μάτια τους να κλαίνε τους άντρες που σφαγιάζουνταν στο νησί είχανε πάνω τους σηκωμένα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Με το γονάτισμα του Σηκωμού, δένανε κόμπο την καρδιά τους και κινούσανε να ξαναμπούνε στη σκλαβιά – φτάνει να ματαδούνε τα μέρη τους και να θυμιάσουνε το χώμα όπου λιώναν οι άντρες κ’ οι πατεράδες τους. Παντέρμη Κρήτη! Έτσι είχανε πράξει -γενεές γενεών πρωτήτερα- κ’ οι γονέοι τους ύστερα από τον κάθε Σηκωμό.