«Καλώς το παλικάρι μου» λέει ο Ουρανός στον Κρόνο που ζύγωνε απ’ την άκρη της παραλίας κρατώντας κάτι περίεργο στο χέρι, κρυμμένο απ’ την αντηλιά.

«Γεια σου, φάδερ» απαντά εκείνος. «Ήρθα να παίξουμε ρακέτες».

«Μπαλάκια δε βλέπω».

«Κι ούτε θα ξαναδείς».

Πόσα ξώγαμα είχε τέλος πάντων ο Δίας; Τι έπινε η Πυθία κι έβγαζε τέτοιους αλλοπρόσαλλους χρησμούς; Ήταν όντως δώδεκα οι άθλοι της Ηρακλάρας ή μήπως ο Ευρυσθέας του ’παιξε μπινιά στο ενενήντα; Κι η κοπελιά η Ειλείθυια ήταν στ’ αλήθεια τόσο στόκος όσο αφήνει να εννοηθεί τ’ όνομά της ή πρόκειται για παρεξήγηση και την κακολογούνε τζάμπα; Αυτά και άλλα φλέγοντα ερωτήματα έρχεται ν’ απαντήσει η Νεοελληνική Μυθολογία. Παρωδώντας τους μύθους του Ησίοδου με τρόπο παραληρηματικό και σ’ έναν διαρκή διάλογο με την αξεπέραστη Ελληνική Μυθολογία του Τσιφόρου, το βιβλίο αναπλάθει όλες τις αγαπημένες ιστορίες των παιδικών μας χρόνων, φωτίζοντας την ιλαρή πλευρά της συναρπαστικής περιπέτειας που οι αρχαίοι Έλληνες σκαρφίστηκαν για να ερμηνεύσουν τον κόσμο. Γιατί χωρίς τους θεούς, τους ημίθεους και τα ατέλειωτα καμώματά τους, η αλήθεια που γύρευαν και γυρεύουν ακόμα οι φιλόσοφοι ίσως και να ’ναι λίγο βαρετή.