ΜΕΝΓΚΕΛΕ
€27.00 €24.30
Γιατί αποκαλούσαν τον Γιόζεφ Μένγκελε «Άγγελο του Θανάτου»; Τι πειράματα έκανε στο Άουσβιτς; Πώς έφτασε το όνομά του να συμβολίζει το Ολοκαύτωμα; Πώς κατάφερε να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη; Η ιστορία του πιο διαβόητου εγκληματία πολέμου όλων των εποχών γραμμένη από τον άνθρωπο που τον ανακάλυψε, νεκρό, σαράντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο συγγραφέας, βασιζόμενος σε νέα άγνωστα στοιχεία, παρουσιάζει αναλυτικά τη δράση του Μένγκελε και διηγείται τις προσπάθειες που έγιναν για τον εντοπισμό του και κατέληξαν, το 1985, σε ένα νεκροταφείο στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Με τρόπο που θυμίζει αστυνομικό μυθιστόρημα περιγράφει τη σχολαστική έρευνα που επιβεβαίωσε ότι ο νεκρός ήταν πράγματι ο Μένγκελε.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Ευρωπαϊκή Ιστορία
Το Σύντομο Καλοκαίρι Της Αναρχίας
Εντσενσμπέργκερ, Χανς Μάγκνους€16.00€8.00Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας είναι σίγουρα η πλέον ενδιαφέρουσα προσπάθεια υπέρβασης του καθαρού ντοκουμέντου… Η συζήτηση αν πρόκειται για μυθιστόρημα ή όχι είναι άσκοπη: από άποψη περιεχομένου και πλοκής υπερέχει σαφώς αυτού που κυκλοφορεί σήμερα στην αγορά ως “μυθιστόρημα”.
- Ευρωπαϊκή Ιστορία
Ζώα στον Εθνικοσοσιαλισμό
Jan Mohnhaupt€15.00€13.50Ήταν οι ναζί φιλόζωοι; Ο Χίτλερ φωτογραφιζόταν συχνά με τα αγαπημένα του λυκόσκυλα και είχε φροντίσει να μάθουν όλοι πως ήταν χορτοφάγος. Ένας απ’ τους πρώτους νόμους του Τρίτου Ράιχ αφορούσε την προστασία των ζώων. Διατηρήθηκε για δεκαετίες μετά την πτώση του και μάλιστα χάρισε στον Χίτλερ παράσημο από τις ΗΠΑ.
Ο Γιαν Μονχάουπτ καταρρίπτει τον μύθο του φιλόζωου Χίτλερ και των εθνικοσοσιαλιστών. Η ναζιστική κοσμοθεωρία περί αναδιοργάνωσης της κοινωνίας σε εθνοφυλετική βάση είχε εφαρμογή τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα. Θεωρούσαν τα γουρούνια φυλετικά ανώτερα, τις γάτες όμως κατώτερες. Οι αρκούδες στον ζωολογικό κήπο του στρατοπέδου συγκέντρωσης απολάμβαναν πλούσια γεύματα την ώρα που δίπλα τους οι κρατούμενοι λιμοκτονούσαν. Τα παιδιά από το σχολείο ήδη μάθαιναν με την εκτροφή μεταξοσκώληκα ότι κάθε παράσιτο πεθαίνει, κάθε κηφήνας πεθαίνει, τόσο μεταξύ των ζώων όσο και μεταξύ των ανθρώπων!
Ο Μονχάουπτ παρουσιάζει, με αφηγηματικό τρόπο, άγνωστες πτυχές της φυλετικής κτηνωδίας του εθνικοσοσιαλισμού, αντλώντας από ημερολόγια, υλικό προπαγάνδας, μέχρι και σχολικά βιβλία της εποχής. Μας δείχνει μια άλλη πλευρά που έμοιαζε αθώα, αλλά δηλητηρίαζε το ίδιο βαθιά και επικίνδυνα τον λαό. - Ευρωπαϊκή Ιστορία
Ρουά ματ στο Βερολίνο
Giles Milton€20.00€18.00Η Ψυχροπολεμική Αντιπαράθεση που διαμόρφωσε τον Σύγχρονο Κόσμο
Το πεπρωμένο του Βερολίνου σφραγίστηκε στη Διάσκεψη της Γιάλτας το 1945. Η πόλη, μαζί με την υπόλοιπη Γερμανία, επρόκειτο να διαμελιστεί μεταξύ των νικητριών δυνάμεων: των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Σοβιετικής Ένωσης. Στα χαρτιά αυτό φαινόταν μια ρεαλιστική λύση. Στην πραγματικότητα, οι τέσσερις δυνάμεις, αφού πλέον δεν συνδέονταν με τον κοινό στόχο να νικήσουν τη Γερμανία, επανήλθαν στην προπολεμική εχθρότητα και καχυποψία.
Αντίπαλα συστήματα, αντίπαλες ιδεολογίες και αντίπαλες προσωπικότητες μετέτρεψαν τη γερμανική πρωτεύουσα σε ένα εκρηκτικό πεδίο μάχης. Τα ερείπια αυτής της άλλοτε σπουδαίας πόλης σύντομα γέμισαν κατασκόπους, γκάνγκστερ και μαυραγορίτες, που όλοι τους επιδίωκαν να επωφεληθούν από την αναστάτωση.
Μια καθηλωτική αφήγηση της κούρσας για την κατάληψη του Βερολίνου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ιστορία ενός άνευ προηγουμένου ανθρώπινου δράματος, που καθόρισαν και διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο και ο αντίκτυπος των οποίων εξακολουθεί να γίνεται μέχρι σήμερα αισθητός.
- Ευρωπαϊκή Ιστορία
Ιστορία της Γαλλίας, Α+Β
André Maurois€25.00«Εγράψατε», μου είπαν οι αμερικανοί και άγγλοι εκδότες μας, «μια Ιστορία της Αγγλίας και μια Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Τώρα πρέπει να συμπληρώσετε την τριλογία των μεγάλων φιλελευθέρων εθνών, και να μας δώσετε και μια Ιστορία της Γαλλίας». Απάντησα πως υπάρχουν πολλές Ιστορίες της Γαλλίας. «Και μήπως έλειπαν οι Ιστορίες των δικών μας τόπων;» μου είπαν. «Δε σας ζητούμε να φέρετε καινούργια πράματα στο φως, αλλά μονάχα να γράψετε, καθαρά και απλά, αυτά που ξέρετε», δίστασα. Βρισκόμαστε ακόμα στον πόλεμο και είχα ο ίδιος ανάγκη να στρέφομαι προς το παρελθόν της Γαλλίας, για ν’ αναζητώ εκεί την πίστη μου στο μέλλον της. Επιθυμούσα ακόμα να γνωρίσουν καλύτερα τη Γαλλία στο εξωτερικό. Έτσι, αποφάσισα να κάνω αυτό που μου ζητούσαν. Ένα μέρος του βιβλίου γράφτηκε στην Αφρική, και το τελευταίο (όσα αναφέρονται στην Τρίτη Δημοκρατία) στο Perigored και στο Neuilly. Τί άραγε ν’ αξίζει αυτή η εργασία τόσων χρόνων; Δεν είμαι εγώ αυτός που θα μπορούσε να το κρίνει. Μπορώ όμως να πω τι θέλησα να δώσω.
Θέλησα να νιώσει ο αναγνώστης γιατί η Γαλλία έγινε η Γαλλία. Πόσες φορές ακολούθησε τον ίδιο δρόμο με τη γειτονική της την Αγγλία. Κι’ όμως τα δύο έθνη ξεμάκρυναν. Γιατί; Έπρεπε οι γενικές ιδέες να βγαίνουν ως συμπεράσματα των γεγονότων, γιατί έγραφα Ιστορία και όχι πραγματεία.
Προσπάθησα να κρατήσω τις αναλογίες σωστές, και να μη δώσω στην Ιστορία της εποχής μας περισσότερη θέση απ’ όσην έπρεπε. Προσπάθησα να μην παραμορφώσω τα γεγονότα, σ’ όλες αυτές τις σελίδες του βιβλίου και να μην τα προσαρμόσω στις πεποιθήσεις και συμπάθειές μου. Αλλά η προκατάληψη υπάρχει και στην πιο ευσυνείδητη εργασία, και όσο κι’ αν ζύγισα κάθε μου φράση, δεν ξέρω αν το πέτυχα.
Ανάμεσα στον Taine και στον Michelet, στον Aulard και στον Mathiez, κοίταξα μ’ όλη μου την καρδιά να βρω την αλήθεια. Αλλά αυτό δε θα πει ότι τη βρήκα πάντοτε. Αυτό το βιβλίο δε θάχει βιβλιογραφία. Πώς θα την κατάστρωνα; Από παιδάκι διάβαζα βιβλία για την Ιστορία της Γαλλίας, βιογραφίες, απομνημονεύματα. Έτσι ο κατάλογός μου θα ήταν ατελείωτος και θα φαινόταν απίστευτος, αν και θάτανε αληθινός. Όλ’ αυτά τα βιβλία, άλλωστε, αναφέρονται στον Lavisse, στους Halphen και Saguac, στους τόμους της σειράς της Synthese Historique και της συλλογής Clio.
Αλλά θάθελα νάλεγα την ευγνωμοσύνη μου για τα βιβλία και τους ανθρώπους που φώτισαν στα μάτια μου ορισμένες εποχές.
Για να λιγοστέψω τα πιθανά λάθη, παρακάλεσα τον καθηγητή της ιστορίας Henri Guillemain, να διαβάσει τα χειρόγραφά μου. Ο Robert Lacour-Gayet είχε την καλοσύνη να κοιτάξει τα μέρη τα σχετικά με τα οικονομικά ζητήματα. Η γυναίκα μου, τέλος, ήταν πιο πολύ από κάθε άλλη φορά μέτοχος στην εργασία μου.