Στις 28 Δεκέμβρη του 2008, στις τρεις τα χαράματα, ο μεγαλύτερος φόβος μου έγινε πραγματικότητα: κατά το κοινώς λεγόμενον, τρελάθηκα.
Το μυαλό μου -ο κόσμος μου- γκρεμίστηκε και τη θέση του πήρε μια παντοδύναμη ψύχωση, που σαν παράσιτο με ξενιστή τον ίδιο μου τον εαυτό τρεφόταν και θέριευε με τις παρανοϊκές ιδέες που γεννούσε ασταμάτητα: ήμουν ο νέος Δαλάι Λάμα, ο Φύλακας στη σίκαλη, πληρωμένοι δολοφόνοι παραμόνευαν στο κατόπι μου.
Σ’ αυτό μου το παραλήρημα, ολοζώντανο ακόμα στη μνήμη μου, στη σύντομη νοσηλεία μου και στην κατοπινή, θανατερή μου κατάθλιψη παρέσυρα κι οδήγησα στην απόγνωση όλους τους ανθρώπους της καρδιάς μου, που μ’ έβλεπαν άξαφνα κατακερματισμένο από μιαν ανεξέλεγκτη ψυχική ασθένεια.
Ο ζοφερός Δεκέμβρης του ’08 στη μουδιασμένη Αθήνα. Το ιερό κόκκινο χρώμα. Κι η αυτόχειρας μάνα μου, που χρόνια μετά επιστρέφει από τον Άδη.
Στο βιβλίο αυτό έγραψα όλα όσα θυμάμαι, χωρίς ν’ αλλάξω τίποτα και μην κρατώντας τίποτα κρυφό. Γιατί χάρη σ’ αυτές τις αδιανόητες μέρες κατάφερα, μες στα συντρίμμια του μυαλού μου, να βρω έναν νέο εαυτό και τον δύσκολο δρόμο που οδηγεί στην ψυχική γαλήνη. Κι ενώ η ιστορία μου μοιάζει μοναδική, το τέρας της ψυχικής αρρώστιας και του φόβου που σκορπάει είναι κοινό για όλους μας, όπως και το θηρίο της αγάπης και της κάθε ανθρώπινης δύναμης.
Γιατί η ψυχή μας δεν είναι φτιαγμένη ν’ αρκείται στη δυστυχία.
Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα.
Το ημερολόγιο του Χανς Φάλαντα γραμμένο μέσα στη φυλακή. 1944: Σε ένα κελί ναζιστικής φυλακής, τριγυρισμένος από ψυχασθενείς δολοφόνους και μονίμως υπό το άγρυπνο βλέμμα των SS, ο Χανς Φάλαντα γράφει με κίνδυνο της ζωής του τις αναμνήσεις του από τα δώδεκα χρόνια εθνικοσοσιαλισμού. Ο Φάλαντα, αντίθετα με άλλους μεγάλους συγγραφείς, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία του Τρίτου Ράιχ, γιατί «αγαπούσε αυτόν τον λαό», ο οποίος του είχε γίνει πια ξένος. Του είχε απαγορευτεί να δημοσιεύει και είχε εθιστεί στα ναρκωτικά. Στη φυλακή ξαναβρίσκει τον παλιό του εαυτό. Γράφει με φρενήρη ρυθμό λογοτεχνικά κείμενα και, κυρίως, καταγράφει τις εμπειρίες του επί εθνικοσοσιαλισμού. Αυτές οι καταγραφές συγκεντρώνονται και εκδίδονται για πρώτη φορά στο Ξένος στη χώρα μου, ημερολόγιο φυλακής 1944. Στις σελίδες του απελευθερώνει το μίσος του για τους ναζί, περιγράφει πρόσωπα και γεγονότα της εποχής, μιλά για τις ταλαιπωρίες που υπέστη, αλλά δεν κρύβει και τους συμβιβασμούς που αναγκάστηκε να κάνει.
Το Χειρότερα κι από σκυλιά (1971) αποτελεί μερική αυτοβιογραφική αφήγηση ίου Τσαρλς Μίνγκους (1922-1979), η οποία δεν διαλαμβάνεται αποκλειστικά τηv τζαζ, μα τις πτυχές της προοωπικής zωήs του μπασίστα αρχιμουσικού ωs πολίτη β κατηγορίας των ΗΠΑ και ως προσωπικότητα η οποία επικαθορίστηκε από αντιθετικά μεταξύ τους μέτρα και σταθμά.
Η τζαζ, ως υπόστρωμα αυτής της πορείας, καταγράφεται στον βαθμό που βοηθά στην απόδοση και την ανάλυση του αυτοβιογραφούμενου. Το βιβλίο γράφτηκε αποσπασματικά έχοντας ως βάση τις επισκέψεις του Τσαρλς Mίvγκους στον ψυχίατρο και τα όσα διηγήθηκε σ’ αυτόν κατά τη διάρκεια αυτών των επισκέψεων. Κατά τα δύο τρίτα πραγματικά γεγονότα και κατά το ένα τρίτο μυθοπλασία, το “Χειρότερα κι από σκυλιά” συνιστά, μοναδικό στο είδος του, ντοκουμέντο απαθανάτισης μιας σειράς συγκυριών, αιτιών και συνεπειών κατά τρόπο απροκάλυπτο και απροσδόκητο.
Ο πρίγκιπας με το φλιτζανάκι 1 × €13.50
Ο Ψυχρός Πόλεμος 1 × €28.00
Να έχεις ή να είσαι; 2 × €15.00
Όταν έκλαψε ο Νίτσε 1 × €20.70
Στη φωλιά του ιππόκαμπου 1 × €15.00
Quantika Παράδοξα 1 × €20.70
Η κυρία τραγουδάει τα μπλουζ 1 × €19.00Υποσύνολο: €146.90
