Κατάλογος για την Κινεζική κεραμική και πορσελάνη
€50.00
Η έκδοση περιλαμβάνει δείγματα κινεζικής κεραμικής και πορσελάνης προερχόμενα από τη Συλλογή του Γεώργιου Ευμορφόπουλου. Τα αντικείμενα εκτείνονται από την τρίτη π.Χ. χιλιετία μέχρι τον δέκατο όγδοο αιώνα. Η δημοσίσευση τους ακολουθεί τη διαδοχή των Δυναστειών και η εντός των ομάδων ταξινόμησή τους γίνεται με κριτήριο τα μοτίβα και τους τρόπους διακόσμησης.
ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 1935
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ 17 α/μ εικόνες
ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΕΛΙΔΩΝ 109
Βιβλιοδετημένο με κόκκινο εξώφυλλο.
Σχετικά προϊόντα
- Αρχιτεκτονική
Διάκοσμος και έγκλημα / Αρχιτεκτονική
Adolf Loos€9.60€8.70Εκατόν πενήντα χρόνια μετά τη γέννησή του, ο Άντολφ Λόος παραμένει επίκαιρος και συνάμα αινιγματικός, τόσο ως αρχιτέκτονας όσο και ως κριτικός εισηγητής του μοντερνισμού σε κάθε πτυχή της σύγχρονης ζωής. Στην ανά χείρας έκδοση παρουσιάζονται δύο από τα σύντομα μεν, ωστόσο εξαιρετικά επιδραστικά δοκίμιά του, στα οποία αποτυπώνονται κομβικοί σχηματισμοί της σκέψης του. Η εισαγωγή του Παναγιώτη Τουρνικιώτη αναδεικνύει τις πολλαπλές πτυχές του έργου του, ενώ το επίμετρο του Γιώργου Σαγκριώτη επικαιροποιεί τη “διαφωτιστική αποστολή” της σκέψης του Λόος.
- Bιογραφία
Οι γίγαντες του πνεύματος – Πλήρης
EncyclopediaΠαγκόσμιος εγκυκλοπαίδεια γραμμάτων και τεχνών: Βιογραφίες και ανθολογήσεις γραμμένες από επιτελείο λογοτεχνών, ζωγράφων, μουσικών και ανθρώπων του θεάτρου€150.0010 τόμοι – Πλήρης
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή , ντυμένο με αυτοκόλλητο (ζαρωμένο)
- Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
Denis Diderot€11.20€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.