€18.00
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ιστορική επισκόπηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας από τη βυζαντινή περίοδο ως τις μέρες μας, με μια εισαγωγή για την ελληνική γλώσσα. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται η λογοτεχνική δημιουργία από τις πρώτες αρχές μέχρι τον 18ο αιώνα: η λογοτεχνία πριν από την Άλωση (11ος-15ος αιώνας) και μετά την Άλωση (15ος-17ος αιώνας) ιδίως στην Κρήτη και την Κύπρο, καθώς και το έργο των λογίων της Διασποράς. Ιδιαίτερα κεφάλαια αφιερώνονται στη λογοτεχνική ακμή στην Κρήτη τον 17ο αιώνα και στο δημοτικό τραγούδι. Στο δεύτερο μέρος αναλύεται η λογοτεχνία στις δεκαετίες πριν από την Επανάσταση του 1821. Ένα κεφάλαιο αφιερώνεται στον Σολωμό και ένα στον Κάλβο και την Εφτανησιώτικη Σχολή. Ακολουθούν οι Ρομαντικοί της Αθηναϊκής Σχολής, η γενιά του 1880, με κεντρική μορφή τον Παλαμά, η πεζογραφία μετά το 1880 (Βιζυηνός, Παπαδιαμάντης κ.ά.), το γλωσσικό ζήτημα και ο Ψυχάρης, η ποίηση γύρω και ύστερα από τον Παλαμά, ο Καβάφης, ο Σικελιανός, ο Καζαντζάκης και η γενιά του Τριάντα. Στο τελευταίο κεφάλαιο αναπτύσσεται η μεταπολεμική ποίηση και πεζογραφία.
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Τα σημεία των κακών μας καιρών
Διακηρύσσεται πως δεν υπάρχει συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και στους σύγχρονους Έλληνες, ούτε καν με αυτούς της αυτοκρατορίας της ΚΠόλεως. Έτσι με ποικίλους επιστημονικοφανείς τρόπους αναβιώνει η θεωρία του Φαλλμεράυερ.
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο να υπάρχει συνεχής και σταθερή παρουσία Ελλήνων υπό συνθήκες υποταγής και δουλείας. Όμως ο ελληνικός κόσμος είναι μία συνεχής και δυναμική παρουσία και συχνά υπερτερεί έναντι του «άγριου νικητή» (ferum victorem), όπως λέγει ο Οράτιος. Το ελληνικό στοιχείο κατόρθωσε να υπερνικήσει και τις ακραίες χριστιανικές αντιδράσεις και να δώσει στη χριστιανικότητα οικουμενική διαπερατότητα.
Το να επιβάλλεις από τα μέσα τον πνευματικό και γλωσσικό πολιτισμό σου σ αυτόν που επίσημα κυριαρχεί είναι η αψευδέστερη μαρτυρία της ελληνικής συνέχειας. Επίσης διατείνονται ότι χάθηκε κάθε ίχνος ελληνικότητας μέσα στη θάλασσα των πληθυσμιακών στοιχείων που ως επιδρομείς κατέκλυσαν τον ελληνικό χώρο. Η παρουσία τέτοιων και άλλων λαών στον ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητη. Αυτό όμως που διέφυγε από τον Φαλλμεράυερ και τους τωρινούς συνεχιστές του είναι τούτο το πολύ σημαντικό: κανείς τέτοιος λαός δεν έγινε εξουσία. Απεναντίας, με την πάροδο του χρόνου ο ελληνικός κόσμος αφομοίωσε τα ξενικά στοιχεία.
Πώς ερμήνευε ο άνθρωπος στο απώτατο παρελθόν θανατηφόρες λοιμικές ασθένειες, όπως η λέπρα, ο τύφος και η χολέρα, και με ποια μέσα τις αντιμετώπιζε; Πόσο παλαιά είναι η κοινή αντίληψη για την (αυτο)θυσία του εξιλαστήριου θύματος; Ποια είναι η σχέση της προσφάτως βιωμένης πανδημίας με την πανάρχαια αντίληψη για τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον αρχαϊκό ελληνικό αποικισμό και τον θεό Απόλλωνα;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα σημαντικότερα ερωτήματα που τίθενται στο ανά χείρας πόνημα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, αδυνατώντας να αντιληφθούν τα πραγματικά αίτια για τα οποία ενέσκηπτε λιμός ή και λοιμός, απέδιδαν την εμφάνιση τέτοιων συμφορών σε επέμβαση θεϊκών δυνάμεων, οι οποίες τις έστελναν στους ανθρώπους ως τιμωρία και ως μέσο σωφρονισμού για την παραβατική τους συμπεριφορά. Με στόχο τον εξευμενισμό του θεού, την ίαση και την επιστροφή στην ομαλότητα επιστρατεύονταν κατάλληλα τελετουργικά και ειδικές προσευχές, που συνέτασσαν και εκτελούσαν μάντεις-θεραπευτές οι οποίοι, λόγω της εξειδικευμένης τους κατάρτισης, ήταν σε θέση να ερμηνεύουν τα κακώς κείμενα και να δίνουν τις προσήκουσες λύσεις.
Στο βιβλίο αυτό, μέσα από την σύγκριση των πρωιμότερων αρχαίων ελληνικών πηγών με διάφορα εξειδικευμένα τελετουργικά κείμενα Χετταίων, Λουβίων, Χουρριτών, κ.ά. ιατρομάντεων της τρίτης και δεύτερης χιλιετίας π.Χ., που προέρχονται από βιβλιοθήκες αρχαίων ανατολικών βασιλείων, ιχνηλατείται η πορεία της αντίληψης για την αποπομπή του τελετουργικού φαρμάκου (του αποδιοπομπαίου τράγου) στις αρχαίες κοινωνίες. Μέρος της πολύτιμης αυτής και μακραίωνης γνώσης των λαών της αρχαίας Εγγύς Ανατολής φαίνεται πως πέρασε απρόσκοπτα στον κόσμο του Αιγαίου και την ηπειρωτικής Ελλάδας περί τις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Κατά το μεγάλο ταξίδι των μύθων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την Εγγύς Ανατολή, η μορφή του ισχυρού επήλυδος θεού Απόλλωνος αναδείχθηκε, και μάλιστα με την καίρια συμβολή του ίδιου του Ομήρου, σε θεό θεραπευτή λοιμικών ασθενειών και προστάτη του ελληνικού αποικισμού, μπολιάζοντας καθοριστικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό
Μια αποκαλυπτική εικονογραφημένη πολιτισμική ιστορία του αγοραίου έρωτα, γραμμένη από μια πρωτοπόρα σύγχρονη μελετήτρια του θέματος, που για πρώτη φορά φέρνει με πληρότητα στο προσκήνιο τις ίδιες τις εργάτριες και εργάτες του αγοραίου έρωτα, αναδεικνύοντας πώς ζούσαν και δραστηριοποιούνταν ανά τον κόσμο
Το εμπεριστατωμένο κείμενο συνοδεύεται από μια πλούσια συλλογή ανέκδοτων φωτογραφιών, έργων τέχνης αλλά και ασυνήθιστων αντικειμένων, προσφέροντας έτσι για πρώτη φορά με πληρότητα μια μοναδική ματιά στις ζωές των εργαζόμενων του αγοραίου έρωτα, ανατρέποντας στερεότυπα και προσκαλώντας τους αναγνώστες να αναθεωρήσουν όσα νομίζουν πως γνώριζαν για το «αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου».
500 φωτογραφίες
Το κείμενο “Αυτός ο Πόλεμος” είναι η μαρτυρία, η εξομολόγηση, η προσπάθεια εξιλέωσης και ταυτόχρονα η προ φητεία ενός μεγάλου συγγραφέα για την πατρίδα του, τους συμπολίτες του, τον κόσμο της εποχής του αλλά και τον εαυτό του.
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1939 και προοριζόταν για τη νεοϋρκέζικη Herald Tribune. Στις αρχές του επόμενου χρόνου κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, αλλά οι ναζί κατέσχεσαν όλα τα αντίτυπα όταν εισέβαλαν στο Άμστερνταμ.
Ο εθνικοσοσιαλισμός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ιστορικές και οικονομικές κακουχίες του γερμανικού λαού. Η δικτατορία βρήκε πρόσφορο έδαφος στα πάθη του, τα παρόξυνε και τα ποδηγέτησε.
Όταν ένας λαός γίνεται σύσσωμος έρμαιο μιας τραχιάς, στριγκής, ημιπαράφρονος φωνής και αφήνεται να υπνωτιστεί από υποβλητικές μαζικές τελετές συλλογικής μύησης προκειμένου να αναπληρώσει αυτό που έχει, υποτίθεται, χάσει,ποια δύναμη του λόγου μπορεί εδώ να αντισταθεί; Η ψυχική, πνευματική, ηθική και πολιτική παράδοση έχει επιτελεστεί πολύ νωρίτερα.
Η ιστορία αυτή εμπεριέχει μια αιώνια υπόμνηση και προειδοποίηση για τις δημοκρατίες. Το διάβημα του Τόμας Μαν είναι, νομίζω, συμβολικό και εκφράζει την ανάγκη του να μιλήσει χωρίς να ελπί- ζει. Ως εθνικός συγγραφέας, δεν μπορεί να ελπίζει.
Προβαίνει, εντούτοις, σε μια σειρά από ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που δεν είναι απλές διαπιστώσεις αλλά, αν προσέξουμε, έχουν κατά βάθος έναν ηθικό χαρακτήρα, κάτι σαν συμβολική εξιλέωση ενός ολόκληρου έθνους. Οι Γερμανοί παρασύρονται από την άθλια προπαγάνδα και την εγκληματική αγκιτάτσια του αντισημιτισμού και του ρατσισμού και καταδέχονται μια κίβδηλη ανακούφιση των παθών τους: δαιμονοποιώντας τους Εβραίους και άλλους, μπορούν επιτέλους να νιώσουν οι ίδιοι υπέρτεροι, ισχυροί, ανίκητοι.
Όπως, όμως, ορθά επισημαίνει ο Μαν, το αίσθημα φυλετικής ανωτερότητας λίγη χαρά έμελλε να δώσει σε εκείνους που, με τις επιλογές τους, όχι μόνο έβαλαν τις βάσεις της μελλοντικής τους καταστροφής, αλλά στάθηκαν προπάντων οι ίδιοι μάρτυρες του αργού και βασανιστικού ηθικού τους θανάτου.
Από το Επίμετρο του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου
Οι Πέντε Φίλοι 1 × €9.00
Πέραν 1 × €9.00
Ο βασιλεύς των ορέων 1 × €14.00
Οι ρετσίνες του βασιλιά 1 × €17.70
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
1984 1 × €13.00
Ο Τζίμης στην Κυψέλη 1 × €16.00
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ 1 × €10.98
Ζητούνται παιδιά από την Ελλάδα 1 × €25.20Υποσύνολο: €134.88
