Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Παγκόσμια Ιστορία

  Ο φάρος του Στάλινγκραντ

  Ίαν Μακγκρέγκορ

  Η κρυμμένη αλήθεια στην καρδιά της μεγαλύτερης μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

  €19.90 €18.00

  Η νίκη της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε δυνατή χάρη σ’ έναν ασύλληπτο φόρο αίματος. Η Μάχη του Στάλινγκραντ, στις όχθες του ποταμού Βόλγα, ένα κορυφαίο γεγονός του πολέμου, αποτελεί ορόσημο των θυσιών που απαιτήθηκαν για τη νίκη, καθώς πάνω από δύο εκατομμύρια πολίτες και μαχητές σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν κατά τη διάρκεια των σκληρών μαχών από τον Σεπτέμβριο του 1942 έως τον Φεβρουάριο του 1943.
  Μέσα σε αυτόν τον αγώνα ζωής και θανάτου, την προσοχή των Σοβιετικών πολεμικών ανταποκριτών τράβηξε η μάχη για ένα κτίριο στρατηγικής σημασίας στην καρδιά της πόλης, το «Κτίριο του Πάβλοφ», το οποίο είχε την κωδική ονομασία «Ο Φάρος». Η αντίσταση μιας μικρής ομάδας Ρώσων στρατιωτών από τη 13η Μεραρχία Τυφεκιοφόρων της Φρουράς ενάντια στους Γερμανούς της 6ης Στρατιάς, που είχε φτάσει μέχρι το κέντρο του Στάλινγκραντ, πήρε θρυλικές διαστάσεις. Μια αναφορά για τη μάχη σε μια τοπική εφημερίδα του Κόκκινου Στρατού σύντομα θα εμπλουτιζόταν και θα αναπαραγόταν στο ραδιόφωνο της Μόσχας και σε αμέτρητες εφημερίδες εθνικής κλίμακας. Μέχρι το τέλος του πολέμου, ο θρύλος θα διογκωνόταν ακόμη περισσότερο και θα ενέπνεε τους Ρώσους για να ξαναχτίσουν τις κατεστραμμένες πόλεις τους.
  Αυτή η ιστορία, ένας πυλώνας του ευρύτερου θρύλου του Στάλινγκραντ, μπορεί πλέον να ειπωθεί με ακρίβεια. Ο Iain MacGregor ερεύνησε τόσο τα γερμανικά όσο και τα ρωσικά αρχεία για να ανακαλύψει άγνωστες ως τώρα μαρτυρίες στρατιωτών και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης. Η καθηλωτική του αφήγηση απαντά σε ερωτήματα όπως η ταυτότητα των πραγματικών ηρώων αυτής της επικής μάχης και η συμβολή της στο τελικό αποτέλεσμα της Μάχης του Στάλινγκραντ. Και φωτίζει, με κάθε σεβασμό στις ζωές που χάθηκαν, μια ακόμη πλευρά, αυτή της προπαγάνδας, που μπορεί να εντοπίζει, να προβάλλει ή ακόμη και να επινοεί τους ήρωες που χρειάζεται κάθε φορά.

• 

  Διαβάστε περισσότερα

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Αρχαιολογία

  Ο άνθρωπος πλάθει τον εαυτό του

  Β. Γκόρντον Τσάιλντ

  €10.00

  Ἐδῶ καὶ 340.000 χρόνια ὁ ἄνθρωπος κατόρθωσε να ανάψει φωτιά καὶ νὰ τὴ συντηρήσει,
  καὶ νὰ κατασκευάσει ἀπὸ τὴ σκληρὴ πέτρα τὰ πρῶτα ἐργαλεία του.
  Εφοδιασμένος μὲ τὶς δυὸ αὐτὲς κατακτήσεις τῆς ἀνθρώπινης » εὐφυΐας καὶ ἐπιδεξιότητας,
  ὁ ἄνθρωπος μπόρεσε νὰ ἐπιζήσει ανάμεσα στὰ ἄγρια θηρία καὶ στὶς ἐχθρικὲς κλιματολογικές συνθῆκες τῆς ἐποχῆς τῶν Παγετώνων.
  Αποκεῖ κ᾿ ὕστερα, ὁ ἄνθρωπος προχωρεῖ μὲ γοργὸ βῆμα στὴ δημιουργία τοῦ πολιτισμού του καὶ στὸ πλάσιμο τοῦ ἑαυτοῦ του.
  Ὁ καθηγητὴς Βὴρ Γκόρντον Τσάιλντ ἀρχίζοντας ἀπὸ τὰ προϊστορικὰ
  αὐτὰ χρόνια διαγράφει τὴν πορεία ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμὸς ὥς τὰ πρῶτα ἱστορικά χρόνια,
  οπότε αρχίζουν τὰ γραφτὰ ντοκουμέντα γιὰ τὴν ἐξελικτική πορεία τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ.
  Ὁ Τσάιλντ ἐπισημαίνει καὶ ἀναλύει τις δεκαεννιά βασικὲς ἀνακαλύψεις, ἐφευρέσεις καὶ ἐπιστημονικὲς ἐφαρμογές ποὺ πέτυχε ὁ ἄνθρωπος στα προϊστορικά χρόνια καὶ ποὺ ἐσημείωσαν
  τὴν εἴσοδό του στὴν ἱστορία: ἡ τεχνητὴ ἄρδευση, τὸ ἀλέτρι, ἡ χαλιναγώγηση τῆς δύναμης τῶν ζώων,
  τὸ ἱστιοφόρο, τὸ τροχοφόρο, ἡ κηπευτική γεωργία, οἱ ζυμώσεις, ἡ παραγωγὴ καὶ χρησιμοποίηση τοῦ χαλκοῦ, τὰ τοῦβλα, το τόξο,
  τὸ σμάλτωμα, ἡ σφραγίδα, τὸ ἡλιακὸ ἡμερολόγιο, ή γραφή, ἡ ἀριθμητική σημειολογία,
  ὁ μπρούντζος, τὸ λιώσιμο τοῦ σιδήρου, τὸ ἀλφάβητο καὶ τὸ ὑδραγωγείο γιὰ τὸν ἀστικὸ ἐφοδιασμό με πόσιμο νερό. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ
  τὴν ἐξαίσια ἀνάλυση, ὁ Τσάιλντ περιγράφει πῶς ὁ ἄνθρωπος ἀνέπτυξε τις παραδόσεις, ποὺ τὸν βοήθησαν ἀλλὰ συγχρόνως καὶ
  ἀνέστειλαν τὴν πολιτισμική του πορεία, ὅπως ἔγινε μὲ τὴν παράλληλη ανάπτυξη τῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν δεισιδαιμονιών.
  Πρόσκειται γιὰ μιὰ γοητευτική «ξαναανακάλυψη» τοῦ μικροῦ δρόμου
  ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἄνθρωπος ὥς νὰ φτάσει στο σημερινό ἐκθαμβωτικό στάδιο ἀνάπτυξής του, καὶ γιὰ ἕνα μπούσουλα γιὰ μᾶς πῶς
  νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ποὺ φαίνεται νὰ ἀποτελεῖ σήμερα μιὰ ἄμεση καὶ πολύπλευρη ἀπειλή.

  Σειρά “Προβλήματα του καιρού μας”
  Εκδόσεις Ράππα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία

  Σχετικά με την κομμούνα του Παρισιού

  Συλλογικό

  €16.00 €14.40

  Στο λυκόφως του περασμένου αιώνα, στις 18 Μαρτίου 1871, εγκαθιδρύθηκε η Κομμούνα του Παρισιού. Στις 28 Μαΐου του ίδιου χρόνου η Κομμούνα συντριβόταν και πνιγόταν στο αίμα. Όλο κι όλο είχε ζήσει εβδομήντα μέρες. Κι όμως, έμεινε στην παγκόσμια ιστορία σαν μεγάλος σταθμός της ανθρωπότητας. Όχι μονάχα γιατί αποτελούσε τη μεγάλη, αστραφτερή επίθεση των προλετάριων για την κατάκτηση του ουρανού, μα βασικά γιατί άνοιγε τον δρόμο, έκανε την αρχή, για την ποιοτικά καινούργια εξέλιξη της ανθρωπότητας. (ΝΙΚΟΣ ΨΥΡΟΥΚΗΣ)

  Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την Παρισινή Κομμούνα, τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κομμούνα τόσο από τους συγχρόνους της όσο και από τους κομμουνιστές πριν κατακτήσουν την εξουσία στη Ρωσία, αλλά και μετά, όταν η επανάσταση είχε γίνει πλέον καθεστώς. Η διαφορετική εστίαση κάθε εποχής αντανακλά τις διαφορετικές προτεραιότητες σε ζητήματα όπως αυτό του αποικιοκρατούμενου κόσμου και της στάσης του επαναστατημένου προλεταριάτου απέναντί του. Αυτό που φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τον Μαρξ, οι Σοβιετικοί ιστορικοί της μεταπολεμικής εποχής, όταν το ζήτημα της αποαποικιοποίησης ήταν επίκαιρο, το επισημαίνουν ως παράγοντα αποτυχίας του κινήματος της Κομμούνας, κάτι που κάνει και ο Νίκος Ψυρούκης, στο δικό του κείμενο, σε μια εποχή που ο πόλεμος του Βιετνάμ έληγε με την ήττα της αμερικανικής υπερδύναμης.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ιστορία

  ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ των ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

  Φερνάν Mπρωντέλ

  €25.36 €22.80

  «Kαλό θα ήταν να μπορούσαμε να ορίσουμε τον πολιτισμό απλά και με σαφήνεια, όπως ορίζουμε μια ευθεία, ένα τρίγωνο, ένα χημικό στοιχείο…», αρχίζει το βιβλίο του ο Mπρωντέλ. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι εύκολο. O ίδιος πασχίζει γι’ αυτό σε ολόκληρη την πρώτη ενότητα του έργου του, στρέφεται διαδοχικά προς τη Γεωγραφία, την Kοινωνιολογία, την Oικονομία, την ομαδική Ψυχολογία, την Iστορία, στηρίζεται και στην έννοια της «μακράς διάρκειας» που έχει ο ίδιος διατυπώσει, και τελικά το κατορθώνει. Oρίζει τον πολιτισμό με τρόπο τόσο γλαφυρό και πειστικό, που λίγο θέλει να πιστέψει ο αναγνώστης ότι το πράγμα ήταν αυτονόητο κι ότι επρόκειτο απλώς για το αυγό του Kολόμβου…
  Oπλισμένος τώρα με μεθοδολογικό εργαλείο τον ορισμό αυτόν, αλλά και με το χάρισμα να γοητεύει τον αναγνώστη του όπως άλλοτε ο Iούλιος Bερν, ο συγγραφέας μάς παίρνει από το χέρι να κάνουμε μαζί το γύρο του κόσμου. Όχι για να περιγράψει τους σύγχρονους πολιτισμούς σαν τουριστικός οδηγός, αλλά για να φτάσει στο βάθος τους και να τους εξηγήσει: τις αιτίες τους, τις συμπάθειες και τις αντιπάθειές τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, την προσωπικότητά τους. Γι’ αυτό κι ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι «Iστορία» των πολιτισμών, αλλά «Γραμματική», που παραπέμπει σε κανόνες. Πολιτισμός του Iσλάμ ―να μην αρχίζουμε πάντα από την Eυρώπη, σαν να είμαστε αναγκαστικά το κέντρο του κόσμου· πολιτισμός της Mαύρης Aφρικής, της Άπω Aνατολής· και τέλος ευρωπαϊκοί πολιτισμοί, πρώτα η καθαυτό Eυρώπη κι έπειτα οι δύο παραλλαγές του ίδιου θέματος, η Aμερική και οι αγγλόφωνοι πολιτισμοί από τη μια, η Pωσία από την άλλη. Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να κατανοήσει ο σημερινός αναγνώστης τον κόσμο στον οποίο ζει, «να είναι σε θέση να διαβάζει την εφημερίδα και να καταλαβαίνει τί λέει». Kι όσο γι’ αυτό, κάθε σημαντικό γεγονός των ημερών μας έρχεται να επιβεβαιώσει την επιτυχία του. Για παράδειγμα, ο αναγνώστης της Γραμματικής των πολιτισμών  θα ήταν σε θέση να προβλέψει, με μεγάλη προσέγγιση, τις αντιδράσεις του ελληνικού πλήθους ενόψει της επίσκεψης του ρωμαιοκαθολικού Ποντίφικα στην Aθήνα (Mάιος 2001). Kαι βέβαια, ένας Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών θα μπορούσε να αντλήσει πολύτιμα στοιχεία, στέρεες βάσεις, προκειμένου να διαμορφώσει την ελληνική πολιτική απέναντι στην Tουρκία. Kοντολογίς, ο Mπρωντέλ καταπιάστηκε να γράψει ένα εγχειρίδιο για τελειόφοιτους μαθητές του λυκείου (αυτός ήταν ο αρχικός στόχος του βιβλίου) κι έγραψε έργο κλασικό ―το οποίο, όπως όλα τα κλασικά βιβλία, αφού το διαβάσει κανείς δυσκολεύεται να διανοηθεί πως υπήρξε και μια εποχή της ζωής του πριν απ’ αυτό, χωρίς αυτό.