€31.50
Ποια παράπονα είχε η Πηνελόπη από τον Οδυσσέα που απουσίαζε επί είκοσι συναπτά έτη; Τι περιείχε η επιστολή της Διδώς προς τον Αινεία που την εγκατέλειψε και αναχώρησε για την Ιταλία; Σε ποια γλώσσα ήταν γραμμένο το γράμμα της Βρισηίδας στον Αχιλλέα; Πόση αγάπη ή μίσος περιείχε η επιστολή της Μήδειας προς τον Ιάσονα; Τι έγραψε στο δικό της γράμμα προς τον Ιάσονα η Υψιπύλη, αντίζηλος της Μήδειας; Μήπως το γράμμα της Φαίδρας προς τον Ιππόλυτο του στοίχισε τη ζωή; Γνώριζε άραγε η Λαοδάμεια πως ο νιόπαντρoς Πρωτεσίλαος , στον οποίο έγραφε επιστολή, ήταν ήδη νεκρός ; Πού βρήκε η Αριάδνη γραφική ύλη στην έρημη Νάξο για να γράψει γράμμα στον Θησέα που την εγκατέλειψε;
Απαντήσεις σε αυτά και άλλα πολλά παράξενα και αναπάντεχα ερωτήματα βρίσκει κανείς διαβάζοντας τις Ηρωίδες του Οβίδιου (43 π.Χ. – 17 μ.Χ.) , μια συλλογή δέκα πέντε ευφάνταστων ποιητικών επιστολών που στέλνουν γνωστές γυναίκες του μύθου στους αγαπημένους τους .
Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη έμμετρη νεοελληνική μετάφραση των Ηρωίδων (1- 1 5) στο σύνολό τους , η οποία συνοδεύεται από κατατοπιστική εισαγωγή και αναλυτικά ερμηνευτικά σχόλια.
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Η χρήση παροιμιών και παροιμιακών φράσεων είναι ευρύτατη σε διάφορες γλώσσες, μια και αποτελούν έκφραση της πατροπαράδοτης λαϊκής σοφίας ενός κοινωνικού συνόλου. Η ελληνική αρχαιότητα δεν αποτελεί εξαίρεση: Οι παροιμίες χρησιμοποιήθηκαν ήδη από την αρχαϊκή εποχή, μελετήθηκαν κατά την κλασική και την ελληνιστική περίοδο, και συγκεντρώθηκαν σε συλλογές κατά την ύστερη αρχαιότητα και κατά τη βυζαντινή περίοδο.
Στον τόμο αυτό γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν θεματικά οι αρχαίες ελληνικές παροιμίες (τουλάχιστον όσες έχουν συμπεριληφθεί στις αρχαίες και στις βυζαντινές συλλογές, αλλά και σε κάποιες ειδικές μελέτες νεότερων ερευνητών, καθώς και όσες επιπλέον εντοπίστηκαν με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα), συνοδευόμενες από νεοελληνική μετάφραση, ερμηνευτικά και πραγματολογικά σχόλια, συμπληρωματικές πληροφορίες και επεξηγήσεις για την προέλευση και τη χρήση τους, τη νοηματική τους εξέλιξη και τις διάφορες ερμηνευτικές τους εκδοχές, καθώς και από καταγραφή των σημαντικότερων πηγών που παραδίδουν την καθεμιά.
Πρόκειται για την πρώτη τέτοιου τύπου καταγραφή των αρχαίων ελληνικών παροιμιών στη διεθνή βιβλιογραφία. Παρουσιάζονται 5.320 αρχαίες ελληνικές παροιμίες, από τις οποίες 668 καταχωρίζονται για πρώτη φορά σε μια τέτοια ευρύτερη καταγραφή.
(Δίγλωσση έκδοση)
Σε τούτο το βιβλίο αναδεικνύονται οι στιβαρές ρίζες του Όσκαρ Ουάιλντ ως ενός κλασικού φιλολόγου από την Ιρλανδία, προτού ακόμη κατακτήσει τους θεατές με τις κωμωδίες του και το αναγνωστικό κοινό με το σκανδαλώδες Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι. Ο ίδιος είναι περισσότερο γνωστός σε όλους μας για το χιούμορ, την ευφυή ετοιμολογία και την προκλητικότητά του. Σε αυτόν τον ξεχωριστό, δίγλωσσο τόμο συναντούμε τον νεαρό φοιτητή και αρχαιολάτρη Ουάιλντ. Στις Γυναίκες του Ομήρου (1876) τον παρακολουθούμε να ζωγραφίζει με τα δικά του χρώματα τις θηλυκές μορφές της Οδύσσειας και της Ιλιάδας, να θαυμάζει τη Ναυσικά και να παινεύει την Ελένη. Στον Ελληνισμό (1877) η λατρεία του για το κάλλος και η ωραιοπάθεια των αισθητιστών φαίνεται να υποχωρεί μπροστά στην προσπάθειά του να εξετάσει την αντανάκλαση της Ιμπεριαλιστικής Βρετανίας μέσω της αρχαίας Αθήνας και Σπάρτης. Ο Ουάιλντ είχε γράψει και τα δύο δοκίμια κατά την περίοδο των διακοπών του. Νωρίτερα είχε ταξιδέψει στην Ελλάδα και είχε ντυθεί φιλέλληνας αγωνιστής του ’21. Τι σήμαινε όμως για αυτόν ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, τι ακριβώς θαύμαζε σε εκείνον τον κόσμο και τι κράτησε από τις σχετικές σπουδές του στην Οξφόρδη; Τα σπάνια πρωτόλεια ενός εκκολαπτόμενου καλλιτέχνη.
In this celebratory book, we explore the deep roots of the classicist from Ireland before he conquers audiences with his comedies and readers with The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde is best known for his humour, bright wit and grandeur. In this special bilingual volume we meet him as a student and antiquarian. In Women of Homer (1876) he paints his own colourful portraits of Odyssey’s and Iliad’s female characters, still young at the time, admiring Nausicaa and praising Helen. In Hellenism (1877) his worship of beauty and the aesthete’s sensual taste for charm seem to yield while attempting to express the reflection of Imperialist Britain through ancient Athens and Sparta. He wrote these two essays during his holidays. Previously, he had travelled to Greece, and had dressed as a Philhellene fighter of the Greek War of Independence, in Katakolon. What did the ancient Greek civilisation mean to him, what did he admire from that world and what did he treasure from his studies at Oxford? The rare juvenilia of a very promising youth that matured into a renowned artist, translated for the first time into Greek by Ilias Kolokouris.
Η νουβέλα Ευμένεια και Σαπφιάδης (“Η κομψή ιστορία Το κατ’ Ευμένειαν και Σαπφιάδην, ή και Κατάσκοπος των του κόσμου πραγμάτων την επωνυμίαν είληχεν”), συνθεμένη πιθανότατα ήδη μέσα στον 18ο αιώνα και αντιγραμμένη στον μοναδικό γνωστό χειρόγραφο μάρτυρά της από τον κτήτορά του, Κωνσταντινουπολίτη Κωνσταντίνο Ρωσσέτ(η, -ο), μάλλον πριν από το 1803, αποτελεί έναν παράδοξο όσο και ερεθιστικό συνδυασμό αρχαιόθεμης μυθογραφικής διήγησης για τις διαφορές και τις σχέσεις των δύο φύλων και μιας εύχυμης ανάπλασης του πρώτου τμήματος του δημοφιλέστατου πεζού αναγεννησιακού “Παραμυθιού” (“Favola”) του Machiavelli. Αναδεικνύεται ως ένα εκτενές και ώριμο ερωτογραφικό και σατιρικό έργο της φαναριώτικης λογοτεχνικής πεζογραφίας, που ξεπερνά, σε πολλές πτυχές του, τις προσπάθειες του Σχολείου των ντελικάτων εραστών του Ρήγα Βελεστινλή, της συλλογής Έρωτος αποτελέσματα…, της Ιστορίας ερωτικής… του Γεώργιου Λαπάτη κτλ., ενώ αποφεύγει έξυπνα τον ρητό “διδακτισμό” άλλων, έμμετρων έργων του Διαφωτισμού (όπως, π.χ., των συνθέσεων του Αλ. Κάλφογλου, του Μ. Περδικάρη κ.ά.), για να συγκροτήσει ένα προδρομικό φανέρωμα “κοινωνικής ηθογραφίας”, πριν από τα ομόλογα, μα οψιμότερα, διηγήματα του Βηλαρά και του Ψαλίδα.
Το Ευμένεια και Σαπφιάδης, με επιμέλεια Γ. Κεχαγιόγλου, αποτελεί το δεύτερο βιβλίο της καινούργιας εκδοτικής σειράς του Ι.Ν.Σ. “Κείμενα της Νεότερης Ελληνικής Λογοτεχνίας” (“ΚΝΕΛ”), που συνεχίζει, χρονικά, τη σειρά “Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας” (“ΠΚΝΛ”) και απευθύνεται επίσης σε σπουδαστές, εκπαιδευτικούς και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Η σειρά έχει στόχο να δώσει χρηστικές φιλολογικές εκδόσεις κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας γραμμένων από το τελευταίο τέταρτο του 18ου αι. έως και το τέλος του Μεσοπολέμου (1940). Προτεραιότητα δίνεται σε έργα ανέκδοτα, είτε γνωστά μόνον από παλιότερες μη φιλολογικές εκδόσεις, είτε ανεπαρκώς εκδομένα ως τώρα. Κάθε (εικονογραφημένη με σχετικό εικαστικό υλικό) έκδοση της σειράς περιλαμβάνει Εισαγωγή, το Κείμενο του έργου, Γλωσσάρι και πίνακα κύριων ονομάτων, Επίμετρο με συναφή κείμενα, και Επιλογή βιβλιογραφίας.
Η μετάφραση της Iλιάδας από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας που εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδα και το ριζίτικο δένουν με το ομηρικό λόγο, και η ρίμα όχι μόνο δεν νοθεύει το κείμενο, αλλά το πλουτίζει, διατηρώντας το ποιητικό στοιχείο, την ψυχή του ομηρικού πρωτοτύπου.
Έλληνες Ναυτικοί Στον Πρώτο Περίπλου Της Γης 1 × €9.00
Η ελληνική επανάσταση του 1821,τόμος Α΄ 1 × €29.70
Λησμονία 1 × €13.00
Ο μυστικός κήπος 1 × €16.00
Ο μικρός δράκος Καρύδας-ποιος φοβάται τα βαμπίρ; 1 × €9.00
Ο ελέφαντας 1 × €9.00
Αφανισμός 1 × €20.00
Σκυφτοί περάσανε 1 × €13.00
Ερωτικά αντιφάρμακα 1 × €8.10
Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας 1 × €20.00
Απολογία Σωκράτους και Δίκη 1 × €15.30Υποσύνολο: €162.10
