Το Χειρότερα κι από σκυλιά (1971) αποτελεί μερική αυτοβιογραφική αφήγηση ίου Τσαρλς Μίνγκους (1922-1979), η οποία δεν διαλαμβάνεται αποκλειστικά τηv τζαζ, μα τις πτυχές της προοωπικής zωήs του μπασίστα αρχιμουσικού ωs πολίτη β κατηγορίας των ΗΠΑ και ως προσωπικότητα η οποία επικαθορίστηκε από αντιθετικά μεταξύ τους μέτρα και σταθμά.
Η τζαζ, ως υπόστρωμα αυτής της πορείας, καταγράφεται στον βαθμό που βοηθά στην απόδοση και την ανάλυση του αυτοβιογραφούμενου. Το βιβλίο γράφτηκε αποσπασματικά έχοντας ως βάση τις επισκέψεις του Τσαρλς Mίvγκους στον ψυχίατρο και τα όσα διηγήθηκε σ’ αυτόν κατά τη διάρκεια αυτών των επισκέψεων. Κατά τα δύο τρίτα πραγματικά γεγονότα και κατά το ένα τρίτο μυθοπλασία, το “Χειρότερα κι από σκυλιά” συνιστά, μοναδικό στο είδος του, ντοκουμέντο απαθανάτισης μιας σειράς συγκυριών, αιτιών και συνεπειών κατά τρόπο απροκάλυπτο και απροσδόκητο.
Το καλύτερο μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς είναι εδώ και είναι η ίδια του η ζωή.
Ο Τομ Ρόμπινς, μας υποδέχεται στα ιδιαίτερά του, φιλεύοντάς μας μ’ ένα κομμάτι θιβετιανής ροδακινόπιτας. Μόνο αφού τη φάμε, καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μια κοινή ροδακινόπιτα.
Το ευφάνταστο χιούμορ του, η αστείρευτη λογοθήκη του, η ασταμάτητη «τρελή σοφία» του ξεχύνονται μέσ’ απ’ την αφήγησή του και μας κατακλύζουν, μας εντυπωσιάζουν, μας διασκεδάζουν και μας κάνουν να πιστέψουμε, εν τέλει, πως ε, ναι! πίσω από τα μυθιστορήματα που λατρέψαμε δεν θα μπορούσε να βρίσκεται παρά μόνος κάποιος με μια τέτοια ζωή, τη ζωή του Τομ Ρόμπινς.
Ιδού, λοιπόν, ο συγγραφέας.
Αν τον πιστέψουμε, η ζωή θα μας φανεί ένα ατέλειωτο αστείο.
«Οι Τούρκοι πήραν τον μπαμπά μου που είναι Αμερικανός. Ήρθα να τον πάρω πίσω».
Μου λέει αυτός:
«Ε, καλά, αν είναι Αμερικανός, κάναμε λάθος. Φέρε μου ένα χαρτί από το αμερικανικό προξενείο και θα τον αφήσουμε ελεύθερο».
Ο γυρισμός μου ξεπέρασε και τον ίδιο το Γολγοθά. Πώς επέζησα, δεν ξέρω. Πού έβρισκα φαγητό, δεν ξέρω. Πού έβρισκα τη δύναμη να περπατάω, δεν ξέρω. Ήμουνα όλο αυτό το ατέρμονο διάστημα σαν υπνωτισμένη. Δεν ήμουνα εγώ αλλά κάποια άλλη, που κοιμόμουνα ανάμεσα στα πτώματα και δεν ένιωθα αηδία. Έβλεπα όλα αυτά τα κορμιά –μαύρα, τουμπανιασμένα, ακρωτηριασμένα, παραμορφωμένα– και πάταγα πάνω τους για να προχωρήσω. Δεν ένιωθα ούτε την κούραση ούτε την πείνα ούτε τη δικιά μου βρομιά. Είχα ένα σκοπό: να σώσω τον πατέρα μου· κι αυτό λες και μου ’δινε υπερφυσικές δυνάμεις.
Ξαφνικά η παιδικότητά μου εξαφανίστηκε και απόκτησα μυαλό και κρίση ώριμης γυναίκας.
Η Σόφη Μεριά έζησε μια πλήρη ζωή. Νήπιο, μετανάστευσε από τη Μικρασία στη Νέα Υόρκη και ξαναβρέθηκε στη Σμύρνη, όπου και διέσωσε τον πατέρα της με μυθιστορηματικό τρόπο τον Αύγουστο του 1922. Πρόσφυγας στην Αθήνα, κατόρθωσε και μαθήτευσε στο Αμερικανικό Κολλέγιο, όπου κατόπιν δίδαξε επί δεκαετίες. Παρ’ όλη τη φρίκη που βίωσε ως θύμα των ιστορικών γεγονότων (Μικρασιατική καταστροφή, ελληνοϊταλικός πόλεμος, Κατοχή, εμφύλιος), δεν έχασε ποτέ το κέφι της και τη διάθεση για προσφορά.
Η μαρτυρία της, απομαγνητοφωνημένη από την μαθήτριά της Λιλή Γιαλέσσα-Λεοντίδη, σφύζει από χαρά της ζωής και από αγάπη για τους ανθρώπους.
Η Σόφη Μεριά-Σεραφειμίδη γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1910. Από δύο έως πέντε ετών έζησε στην Νέα Υόρκη, όπου ο έμπορος πατέρας της είχε μεταφέρει τις εργασίες του. Η οικογένεια επέστρεψε στη Σμύρνη το 1919. Το 1922 κατάφεραν κι έφτασαν στην Αθήνα όπου εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες.
Την μυθιστορηματική ζωή της αποτύπωσε η ίδια σ᾽ αυτό το βιβλίο.
Πέθανε το 2004, σε ηλικία 94 ετών.
Πρόκειται για την αυτοβιογραφική αφήγηση του Μάνου Ελευθερίου στους Σπύρο Αραβανή και Ηρακλή Οικονόμου, όπως προέκυψε από την τρίχρονη (2010-2013) συστηματική συνάντησή τους τα κυριακάτικα πρωινά στο σπίτι του, στο Ψυχικό.
Γραμματική της φαντασίας 1 × €12.90
Ο Δρακοσυλλέκτης 1 × €8.90
Αριστοφάνη Ειρήνη 1 × €7.70
Το αγόρι, ο τυφλοπόντικας, η αλεπού και το άλογο 1 × €20.00
Τo κουδούνι του τρόμου 1 × €15.00Θιβετιανή Ροδακινόπιτα 1 × €16.00Υποσύνολο: €80.50
