€20.70
Ἡ παροῦσα ἔκδοση ἀποτελεῖ προϊόν ἐνδελεχοῦς ἔρευνας καί ἀναδίφησης στά ἀρχεῖα τῆς Ἑταιρείας τῶν Φίλων τοῦ Λαοῦ. Ἀποτελεῖ τήν συµβολή τῆς Ἑταιρείας στόν ἑορτασµό τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν ἔναρξη τοῦ Ἀγώνα καί τήν Ἐθνεγερσία. Πρός τοῦτο ἐπελέγησαν εἰκοσιπέντε ἔγγραφα τῶν ἐπαναστατικῶν χρόνων, τά πλεῖστα αὐτῶν ἀνέκδοτα. Κριτήριο ἐπιλογῆς ἦταν ἡ σπουδαιότητα τῶν γεγονότων ἀλλά καί τῶν παραγόντων τους. Συγκεκριµένα, παρελαύνουν προσωπικότητες ὅπως οἱ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης, Παπαφλέσσας, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Πετρόµπεης Μαυροµιχάλης, ὁ Ἀθηνῶν ∆ιονύσιος, Πανοῦτσος Νοταρᾶς, ὁ Μεθώνης Γρηγόριος, Ἀλέξανδρος Μαυροκορδᾶτος, Ἀθανάσιος Γρηγοριάδης, Ἰωσήφ Κιάππε, Sir Richard Church, Ἰωάννης Καποδίστριας κ.ἄ. Τά ἐν λόγῳ ἔγγραφα παρουσιάζονται πρωτότυπα, µεταγεγραµµένα καί συνοδεύονται ἀπό σχετικό ἱστορικό σχολιασµό.
Ο Νίκος Μιχαηλίδης προβάλλει με σχολαστικότητα και επιμέλεια μια χρονολογική εξιστόρηση της πολιτικής της κεμαλικής Τουρκίας έναντι της Πολιτικής Ρωμιοσύνης. Το βιβλίο αυτό δικαίως φιλοδοξεί να αποτελέσει ορόσημο στην εργογραφία αναφορικά με την ιστορική πορεία του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης στη μετα-λωζανική περίοδο. Στο βιβλίο καταγράφεται η καιροσκοπική και διφορούμενη στάση της Τουρκίας κατά τον Β’ Π.Π., όταν η τουρκική διπλωματία επιχείρησε να επωφεληθεί από τις διενεργούμενες εδαφικές ανακατατάξεις, σε μια εποχή ένοπλης σύρραξης και παγκόσμιας αβεβαιότητας.
Από τον Πρόλογο του Αλέξη Αλεξανδρή, πρέσβη ε.τ. – δρος Ιστορίας
Ο Νίκος Μιχαηλίδης ανέλαβε και έφερε με επιτυχία σε πέρας το καθήκον της συμπλήρωσης άλλης μιας Λευκής Σελίδας της σύγχρονης ιστορίας μας για να συμπεριληφθεί στη συλλογική εθνική μνήμη ο παλιός, πολύμορφος ελληνικός κόσμος της καθ’ ημάς Ανατολής, που διατηρήθηκε μετά το τραγικό 1921 στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο. Ο Μιχαηλίδης παραδίδει στον μελετητή και τον αναγνώστη μια άρτια μελέτη αξιοποιώντας την υπάρχουσα βιβλιογραφία, την οποία συμπληρώνει με επιτόπια έρευνα, χρησιμοποιώντας τα μεθοδολογικά εργαλεία της προφορικής Ιστορίας.
Από τον Πρόλογο του ιστορικού Βλάση Αγτζίδη.
Τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης η Ελλάδα υπήρχε πλέον ως ανεξάρτητη πολιτική οντότητα. Είχε θεσμούς, είχε κυβέρνηση, είχε πολιτικό σώμα, είχε νόμους και κανονισμούς. Είχε επιπλέον και μια πρώτη μορφή διεθνούς αναγνώρισης και παρουσίας διαμέσου κυρίως των εξωτερικών δανείων που συνομολόγησε. Οπωσδήποτε δεν επρόκειτο για ένα σταθερό και ευνομούμενο κράτος. Οι διαμάχες γύρω από την πολιτική εξουσία χώριζαν τις διάφορες συνιστώσες των ισχυρών κοινωνικών ομάδων που προϋπήρχαν ή που δημιουργήθηκαν στη νέα κατάσταση. Οι εμφύλιοι πόλεμοι αποτύπωναν δυναμικά αυτούς τους βίαιους ανταγωνισμούς. Την ίδια εποχή ο χθεσινός δυνάστης ετοίμαζε τη δική του αντεπίθεση. Στην Κωνσταντινούπολη επιστράτευαν όλες τις δυνατότητες της οθωμανικής εξουσίας, η οποία έδινε την εντύπωση πως έβγαινε με δυσκολία από χρόνιο λήθαργο. Δύο μεγάλοι στρατιωτικοί ηγέτες, ο Κιουταχής και ο Ιμπραήμ, θα έβαζαν στο στόχαστρο την ασταθή ακόμη ελληνική ελευθερία. Η κρίσιμη αναμέτρηση αποτυπώθηκε στις δύο τιτάνιες συγκρούσεις, τις πολιορκίες του Μεσολογγίου και της Αθήνας. Στο πεδίο του πολέμου οι Έλληνες γνώρισαν καταστροφές και στη μια και στην άλλη περίπτωση. Όπως όμως συμβαίνει συχνά στην ιστορία, ο θρίαμβος των εχθρών της Επανάστασης αποκάλυψε την αδυναμία τους: μπορούσαν να νικήσουν, δεν μπορούσαν να υποτάξουν. Πάνω στις δύο αυτές καταστροφές και στο αίμα που χύθηκε θεμελιώθηκε στέρεα η Ελληνική Ανεξαρτησία.
Το 1974 σηματοδότησε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής και την απαρχή μιας εντελώς νέας. Ο μεταβατικός χαρακτήρας αυτού του έτους αποτυπώθηκε με τον πιο γλαφυρό τρόπο στις αντιφάσεις του. Ήταν ταυτόχρονα annus horribilis και annus mirabilis. Ολέθριο, διότι το πρώτο μισό του σημαδεύτηκε από την πιο σκοτεινή εκδοχή του δικτατορικού καθεστώτος που προκάλεσε την ανεπανόρθωτη εθνική συμφορά στην Κύπρο, η οποία με τη σειρά της οδήγησε στην κατάρρευσή του. Καταπληκτικό, διότι πάνω στα ερείπια της χούντας ανοικοδομήθηκε με σχεδόν απίστευτη ταχύτητα και οπωσδήποτε με αξιοθαύμαστη αποτελεσματικότητα η πιο επιτυχημένη εκδοχή ομαλής δημοκρατικής ζωής στο ελληνικό κράτος. Διευθετήθηκε με τρόπο αδιαμφισβήτητο και κατά συνέπεια οριστικό το χρονίζον πολιτειακό ζήτημα. Επιπλέον, τέθηκαν ξανά οι βάσεις για την ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στο εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το 1974 υπήρξε καθοριστικό και στο επίπεδο διαμόρφωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Σχεδόν όλες οι αξιώσεις που εγείρει μέχρι σήμερα η Τουρκία έναντι της Ελλάδας έχουν τη ρίζα τους στο μεταίχμιο μεταξύ του 1973 και του 1974. Η τομή της χρονιάς αυτής αποτυπώθηκε εύγλωττα ακόμα και στην καθημερινή γλώσσα, στην οποία η διαίρεση «πριν από το 1974» και «μετά το 1974» έγινε σημείο αναφοράς, μέχρι τις μέρες μας.
«…Υπάρχει κάτι που το θεωρώ βασικό και στον παρόντα καιρό. Δεν πρέπει να μικροποιούμε τους ανθρώπους που έζησαν στο παρελθόν και που δημιούργησαν το δικό
μας παρόν (με ό,τι καλό ή κακό). Συχνά η μικροποίηση του χθες δεν γίνεται από αντικειμενικότητα αλλά σκοπιμότητά· κρύβει τη δική μας μικρότητα. Κάποιοι, όταν δεν μπορούν να φθάσουν ψηλά, προσπαθούν να κατεβάσουν τούς υψηλούς του χθες στα χαμηλά. Αυτό γίνεται σήμερα, εν ονόματι της «νέας διδακτικής» η εν ονόματι κάποιας νεφελώδους «αποδομητικής ιστορίας», με την οποία προσπαθούν να εξαλείψουν ό,τι μπορεί να λέγεται «έθνος» και «εθνικό», και πρώτα απ᾽ όλα την εθνική ιστορία και εθνική λογοτεχνία, που εμπνέουν το εθνικό φρόνημα και την εθνική πολιτική της ανεξαρτησίας. Έτσι σπιλώνονται συστηματικά οι άνθρωποι πού δημιούργησαν το 1821».
ΤΕΤΑΡΤΟ ΡΑΙΧ 1 × €16.20
Το οχυρό 1 × €13.50
Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις 1 × €10.80
21: Η μάχη της πλατείας 1 × €22.50
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄ 1 × €29.70
Όπλα Μαθημαζικής Καταστροφής 1 × €22.50
Με το σπαθί εις το χέρι και με το ντουφέκι: Στο πολιορκημένο Μεσολόγγι 1 × €10.80Υποσύνολο: €126.00
