Ανατομία της μουσικής
€10.00
Το αισθησιακό υποχωρεί και τελικά χάνεται μπροστά στο ιδεατό. Τα εξωτερικά στοιχεία γίνονται εσωτερικά. Το ιδανικό θεωρείται όλο και πιό πολύ με τα μάτια της φαντασίας, τα μάτια του νού, παρά με την πραγματική όραση που ο ρόλος της γίνεται καθαρά πρακτικός: Μας βοηθάει να διαβάσουμε τις νότες, ευθύς όμως και ο ήχος γεννηθεί τα μάτια παύουν να έχουν σημασία, όπως παύει να έχει και ο έξω κόσμος.
Αθήνα 1990 .Κατάσταση καλή,μόνο το εξώφυλλο λίγο φθαρμένο στις άκρες
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Μουσική
Ρεμπετολογικά ποικίλα
Κώστας Βλησίδης€13.80€12.50ο ρεμπέτικο, μέσα από τα «ανάγλυφα μιας τέχνης ταπεινής» που μας άφησε, αναγνωρίζεται πλέον ως υπολογίσιμο αισθητικό νεοελληνικό επίτευγμα, όπως μάλιστα αυτό επισφραγίστηκε με τη συμπερίληψή του στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (2017).
Την τελευταία εικοσαετία η σχετική έρευνα έχει προσλάβει μεγάλη έκταση, μέσα από άρθρα, μελετήματα, βιβλία και ακαδημαϊκές εργασίες που αποβλέπουν στην εντελέστερη δυνατή προαγωγή της γνώσης μας για το είδος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο και τα οποία επιχειρούν να φωτίσουν ποικίλες όψεις του ρεμπέτικου.
Εδώ παρουσιάζονται για πρώτη φορά ποιητικά κείμενα εκπροσώπων του γραμματισμού που υιοθέτησαν λαϊκό ύφος και θεματικές. Στο πλαίσιο αυτό εντοπίστηκε η πρωιμότερη μέχρι στιγμής αναφορά του όρου «ρεμπέτικο» σε έντυπο, χρονολογούμενη το 1912.
Στη συνέχεια αναπτύσσεται και αποτιμάται η σημασιολογική και ετυμολογική προβληματική των όρων «ρεμπέτης» και «ρεμπέτικο», ενώ σε άλλο κείμενο διερευνώνται -μέσω των αστυνομικών διατάξεων- οι κατασταλτικές πρακτικές των φορέων της έννομης τάξης έναντι του αστικολαϊκού τραγουδιού.
Στο επόμενο κείμενο αναλύεται και αξιολογείται, για πρώτη φορά, η πολεμική διάθεση με την οποία τα μουσικά σωματεία της χώρας αντιμετώπισαν μεταπολεμικά το ρεμπέτικο. Ο παρών τόμος ολοκληρώνεται, αφενός με νέα τεκμήρια σχετικά με το θεωρούμενο ως πρώτο ελληνικό εργοστάσιο δίσκων, και αφετέρου με πραγματολογική διερεύνηση δύο εξιστορήσεων του Μάρκου Βαμβακάρη μέσα από την Αυτοβιογραφία του. - ΚΡΗΤΙΚΑ
Οι καλλιτέχνες της Κρητικής μουσικής
ΦΩΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ€5.00ο βιβλίο αυτό είναι κατάθεση ψυχής. Από παιδί, για να μην πούμε από την κοιλιά της μάνας μου, ασχολούμαι με τη μουσική και τα τραγούδια της Κρήτης. Ασχολούμαι όμως με πάθος, με μεγάλο μεράκι. Και ο ίδιος, ερασιτεχνικά βέβαια, ερμηνεύω αυτά τα τραγούδια, με κιθάρα, μαντολίνο, λαγούτο και μπουζούκι. Αποφάσισα λοιπόν να δημοσιοποιήσω αυτές τις εμπειρίες μου, αλλά και όσα γνωρίζω για τους καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής και το έργο τους και να σας καταστήσω κοινωνούς αυτών των εμπειριών και γνώσεων. Ελπίζω να έχω επιτύχει τον στόχο μου, ο οποίος είναι όχι μόνο η μύησή σας στη μουσική της Κρήτης, αλλά και η ευχαρίστηση που θα προκύψει από το διάβασμα του βιβλίου.
- Μουσική
Θάνος Μικρούτσικος
Επιμέλεια: Ηρακλής ΟικονόμουΚυνηγώντας την ουτοπία | 16 αναγνώσεις του έργου του€15.80€14.20Η έκδοση συγκεντρώνει 16 μέλετες που καλύπτουν το σύνολο του εργου του.Τα κεφάλαια κινούνται πάνω σε τρεις κύριους άξονες: Κοινωνία-Ποίηση -Μουσική`
- Μουσική
Γιάννης Μωραΐτης – Η νύχτα είπε καληνύχτα
‘Αλτης ΓιώργοςΤο λαϊκό τραγούδι όπως το έζησα€16.00€14.60“Υπάρχει ένα κλειδί στην αυτοβιογραφία του Γιάννη Μωραΐτη. Αυτό δεν είναι άλλο από την γλώσσα του δημιουργού. […] Η επιτυχία του Γιώργου Αλτή είναι πως δεν διαμεσολαβεί με προκατάληψη ή ιδεολογισμό στις μαρτυρίες του Γιάννη Μωραΐτη. Αφήνει αυτήν την σε πρώτη φάση λαϊκή, ρέουσα, άτεχνη, αυθόρμητη γλώσσα να κομίζει και τον κόσμο της. Κι εδώ είναι η επιτυχία του Μωραΐτη. Πως βρήκε έναν καταγραφέα που δεν σκέφτηκε με σημερινούς όρους για την “εντεχνοποίηση” της γλώσσας αυτής, αλλά μόνον με όρους καταγραφής και διάσωσής της. Μα για μπουζούκια μιλάμε. Για νύχτα. Για την Ομόνοια. Για τον αγώνα ενός μεγάλου μουσικού που ζυμώθηκε στην αγορά. Που ξεκίνησε απ’ το Μπραχάμι για να φτάσει να τον ακούει ο Τσακ Νόρις ή να παίζει με τον Διονυσίου. Μιλάμε για ένα σπάνιο τεκμήριο λαϊκής ζωής. Που δεν πρέπει στιγμή να το βάλεις ως άλλος Προκρούστης στην μοντέρνα κλίνη. Είναι σαν ποτάμι που κυλάει ο λόγος αυτός. Και ο μόχθος του Γιώργου Αλτή είναι η κοίτη που βρήκε για να πέσει ορμητικός στην θάλασσα των αναγνωστών.”