- ×
Πότε διάβολος πότε άγγελος 1 × €14.00 - ×
Οι Κορυφές Της Ζωής 1 × €18.00
Υποσύνολο: €32.00
Πίσω στην Αρχική
Το πέρασμα του μακελάρη
€14.40
Πέντε χρόνια πριν τον Στόουνερ, ο John Williams είχε εκδώσει το Πέρασμα του Μακελάρη, ένα μυθιστόρημα αυτογνωσίας που διαδραματίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα στην Αμερική, σε μια φανταστική πόλη-ορμητήριο κυνηγών, στο Πέρασμα του Μακελάρη, και στα άγρια βουνά της περιοχής, όπου κάθε μέρα χιλιάδες βουβάλια σφάζονται για το δέρμα τους. Ο κεντρικός ήρωας, ο Γουίλιαμ Άντριους, εγκαταλείπει τις σπουδές του στο Χάρβαρντ, επηρεασμένος από τις διδαχές του Έμερσον και του του Θορό για τη φύση και τον άνθρωπο. Πηγαίνει στην Άγρια Δύση, γίνεται κυνηγός βουβαλιών και μέσα σε αυτό το βίαιο και αιματηρό σκηνικό ανακαλύπτει τον εαυτό του.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Αγγλική-Αγγλόφωνη
Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες
€18.00Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου;
Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο.
Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. - Αγγλική-Αγγλόφωνη
Ιερή Πείνα
€19.80Το πλοίο που γύρευε ήταν “Ο Έμπορος του Λίβερπουλ” με καπετάνιο τον Σαούλ Θούρσο. Δεν το είχε δει ποτέ, κι ας μετέφερε στο αμπάρι του τα σπέρματα όλων των ονείρων του. Μετέφερε θάνατο στον βαμβακέμπορο ιδιοκτήτη του τουλάχιστον έτσι πίστευε ο γιος του. Ο Έρασμος Κεμπ θεωρούσε πως το πλοίο σκότωσε τον πατέρα του και η πεποίθηση αυτή φαρμάκωνε τις αναμνήσεις του. Η θλίψη επεξεργάζεται τις διαστρεβλώσεις και τις προδοσίες της: το σχήμα αυτού που χάσαμε φθείρεται μαζί με το θνητό του σώμα. Κι ο Έρασμος δεν μπορούσε να διώξει την ιδέα πως ο πατέρας του οσμιζόταν το θάνατό του εκείνο το συνηθισμένο απόγευμα στο καρνάγιο, στις όχθες του Μέρσεϋ, όταν, ανάμεσα σε καφετιά και πορτοκαλιά χρώματα, έσκυψε κάπως αδέξια να μυρίσει τα φρεσκοκομμένα κομμάτια του ξύλου που προορίζονταν για το κατάρτι του πλοίου του. Οσφραινόταν τις αναθυμιάσεις του θανάτου του: ούτε μπάλσαμο, ούτε μυστήριο.
- Αγγλική-Αγγλόφωνη
Μουσικοφιλία
€20.70Με τη χαρακτηριστική του ευρυμάθεια και τη συμπόνια, ο Όλιβερ Σακς, τον οποίο οι New York Times αποκάλεσαν “δαφνοστεφή ποιητή της Ιατρικής”, ανακαλύπτει το χώρο που καταλαμβάνει η μουσική στον ανθρώπινο εγκέφαλο και τον τρόπο που επηρεάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Στη Μουσικοφιλία εξετάζει τη δυναμική της μουσικής μέσω των μεμονωμένων εμπειριών από ασθενείς, μουσικούς και καθημερινούς ανθρώπους. Ανάμεσά τους είναι: ένας χειρουργός που χτυπήθηκε από κεραυνό και έπαθε εμμονή με τον Σοπέν άνθρωποι με “αμουσία”, για τους οποίους μια συμφωνική ορχήστρα δεν έχει διαφορά στο άκουσμα από την κλαγγή των όπλων και ένας άντρας που η μνήμη του διαρκεί μόλις επτά δευτερόλεπτα – για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη μουσική.
Ο δρ Σακς περιγράφει πως η μουσική ενεργοποιεί ανθρώπους με τη νόσο του Πάρκινσον, που διαφορετικά δεν μπορούν να μιλήσουν, και πως οδηγεί στην ηρεμία και τη συγκέντρωση ανθρώπους που είναι βαθιά αποπροσανατολισμένοι από Αλτσχάιμερ ή σχιζοφρένεια.
Η μουσική μπορεί να μας προκαλέσει τα υψηλότερα ή τα πιο βαθιά συναισθήματα – μπορεί να αποδειχθεί όμως και φάρμακο. Ο Όλιβερ Σακς μας εξηγεί το λόγο. - Αγγλική-Αγγλόφωνη
1984
€13.00«Η εξουσία δεν είναι μέσον, είναι σκοπός. Δεν εγκαθιδρύεις δικτατορία για να προστατέψεις μια επανάσταση· κάνεις επανάσταση για να εγκαθιδρύσεις δικτατορία. Στόχος των διώξεων είναι οι διώξεις. Στόχος των βασανιστηρίων είναι τα βασανιστήρια. Στόχος της εξουσίας είναι η εξουσία». Ο Ουίνστον Σμιθ –υπάλληλος στην Υπηρεσία Αρχείων του Υπουργείου Αλήθειας στο Λονδίνο– χειρίζεται με μεγάλη επιδεξιότητα τη Νέα Γλώσσα και ξαναγράφει το παρελθόν με τρόπο που να εξυπηρετεί το Κόμμα. Aπλό γρανάζι του συστήματος, ασφυκτιά σε αυτό τον κόσμο του απόλυτου ελέγχου των ανθρώπων από το άγρυπνο μάτι του Μεγάλου Αδελφού, ενώ η Αστυνομία Σκέψης βρίσκεται διαρκώς σε ετοιμότητα, καθώς θεωρεί τους πάντες δυνάμει αντιφρονούντες. Από τη στιγμή που ο Ουίνστον θα αποπειραθεί να αμφισβητήσει τη ζοφερή πραγματικότητα, θα ζήσει μια περιπέτεια με απρόβλεπτο τέλος. Το 1984 πρωτοεκδόθηκε το 1949· περιέγραφε τότε ένα σκοτεινό μέλλον, με τους ανθρώπους σκλάβους μιας τυραννικής Αρχής. Παραμένει σταθερά επίκαιρο για τον τρόπο με τον οποίο σκιαγραφεί τις προσπάθειες περιορισμού της σκέψης και της ελευθερίας εκ μέρους της εξουσίας, αλλά και τον εφιάλτη των περιορισμένων δυνατοτήτων αντίδρασης σε αυτό. «Το πιο τρομακτικό, πάντως, στη δυστοπία του Όργουελ είναι η συστηματική στρέβλωση της έννοιας των λέξεων, η προσπάθεια να αφαιρεθεί από τις λέξεις η πραγματική τους σημασία, να αποσυνδεθούν αυτές από τα συναισθήματα που εκφράζουν. Κύριος εχθρός του καθεστώτος στο 1984 είναι η πραγματικότητα. Οι κάθε λογής τυραννίες προσπαθούν να κάνουν ανέφικτη την αυθεντική κατανόηση του κόσμου, να την αντικαταστήσουν με οφθαλμαπάτες και ψέματα… Αυτό που πλανάται σαν εφιάλτης στο 1984 είναι το να έχεις χάσει τον ίδιο τον εαυτό σου, το να αδυνατείς πια να αναγνωρίσεις την ίδια την πραγματικότητα… Το 1984 είναι ένα είδος εγχειριδίου για δύσκολους καιρούς». Jean Seaton, «Γιατί το 1984 μπορεί να αφορά το σήμερα», (από την εισαγωγή της έκδοσης) «Το ολοκληρωτικό κράτος προσπαθεί, με άλλα λόγια, να ελέγξει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των υπηκόων του στον ίδιο βαθμό που ελέγχει και τις ενέργειές τους – αν όχι και περισσότερο. Το κρίσιμο ερώτημα για μας είναι: μπορεί να επιβιώσει η λογοτεχνία σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Νομίζω πως η απάντηση πολύ απλά είναι: όχι». Τζορτζ Όργουελ, «Λογοτεχνία και ολοκληρωτισμός», 1941, (από το επίμετρο της έκδοσης) «Εκτός από καυστικό σχόλιο για την κατάχρηση εξουσίας στον σύγχρονο κόσμο και έγκαιρη προειδοποίηση για τις πιθανές συνέπειες ενός κρατικού παρεμβατισμού που ξεφεύγει από τον έλεγχο, το 1984 είναι επίσης ένα μυθιστόρημα σχετικά με μερικούς από τους βαθύτερους φόβους του ανθρώπου και την εμμονή με την αυτομαστίγωση και τις κρίσεις πανικού που συνεπάγονται συνήθως τέτοιες συνθήκες».
Σελίδες 472
Διαστάσεις 14×21
Ημερομηνίας 1ης παρούσας έκδοσης Μάρτιος 2021
