Το όραμα της Ελευθερίας στην Ελληνική Κοινωνία
€12.00 €10.80
Με το ανά χείρας τεύχος παραδίδεται στο αναγνωστικό κοινό το κείμενο του πανηγυρικού λόγου που εκφωνήθηκε με εντολή του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τον επίσημο εορτασμό της εθνικής επετείου στις 25 Μαρτίου. (. . .) Πρόθεση της έκδοσης είναι να προσφέρει, με αφετηρία μερικές σκέψεις για την ιστορία μας, μια θεώρηση των σημερινών προβλημάτων της χώρας, ως εκπλήρωση του χρέους του ειδικού μελετητή, που διαθέτει επίσης επίγνωση της ευθύνης του δημοκρατικού πολίτη.
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Η έννοια της αγωνίας
Søren KierkegaardΑπλή ψυχολογική µελέτη µε αναφορά στο δογµατικό πρόβληµα του προπατορικού αµαρτήµατος€12.00Αυτή εδώ η μελέτη έχει σκοπό να πραγματευτεί την έννοια «αγωνία» ψυχολογικά, έχοντας πάντα in mente [κατά νου] και κατάντικρύ της το δόγμα του προπατορικού αμαρτήματος. Κατά κάποιον τρόπο θα την απασχολήσει, αν και σιωπηλά, η έννοια «αμαρτία». Κι όμως η αμαρτία δεν προσφέρεται για ψυχολογικό ενδιαφέρον, κι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως αυτός που θέλει να την πραγματευτεί έτσι, αφήνεται να υπηρετεί έναν παρανοημένο αισθητισμό. Η αμαρτία έχει την καθορισμένη της θέση, ή μάλλον δεν έχει καμία θέση, γιατί αυτό ακριβώς είναι και ο ορισμός της. Κι αν την πραγματευτείς έξω απ’ την δικαιοδοσία της, την αλλοιώνεις, μιας και ρίχνεις πάνω της ένα φως που δεν την φωτίζει ουσιαστικά. Εκφυλίζεις την έννοια και ταυτόχρονα καταστρέφεις την ατμόσφαιρα, γιατί υπάρχει μια αλήθεια ατμόσφαιρας που αντιστοιχεί σε κάθε αλήθεια έννοιας, και αντί για μια αληθινή ατμόσφαιρα που θα διαρκέσει, προτιμάς την παροδική γοητεία ατμόσφαιρας ψεύτικης.
Αν λοιπόν τραβήξης την αμαρτία μέσα στην Αισθητική, θάχης ατμόσφαιρα επιπολαιότητας ή μελαγχολίας γιατί η κατηγορία όπου ανήκει η αμαρτία είναι η αντίφαση, κ’ η αντίφαση δεν μπορεί νάναι τίποτ’ άλλο έξω από κωμική ή τραγική. Η ατμόσφαιρα λοιπόν της αμαρτίας αλλοιώνεται, γιατί η ατμόσφαιρα που αντιστοιχεί σ’ αυτήν είναι η σοβαρότητα. Όμοια αλλοιώνεται και η έννοιά της γιατί είτε κωμική είτε τραγική η αμαρτία μπορεί και τα δύο: και να διατηρηθή πραγματική και να καταργηθή μ’ ένα ασήμαντο τέχνασμα ενώ η έννοιά της την θέλει να υπερνικηθή. Στο βάθος η κωμικότητα και η τραγικότητα δεν έχουν εχθρό, έξω από ένα μπαμπούλα που μας κάνει να κλαίμε ή να γελάμε.ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Δοκίμιο
Προοπτικές
Μαλεβίτσης Χρήστος€10.00Σε αυτή τη σειρά φιλοσοφικών, κοινωνιολογικών και αισθητικών δοκιμίων, ο συγγραφέας πραγματεύεται Θέματα πού αφορούν στον πυρήνα του νεοελληνικού πολιτισμού, την αποστολή της παιδείας, την ηθική κρίση. Προβαίνει επίσης σε αναλύσεις με αφετηρία τον στοχασμό του Άγγ. Τερζάκη, καθώς και την ποίηση των Γ. Σεφέρη και Κ. Καβάφη. Οι κίνδυνοι, από τους οποίους απειλείται το σύστημα αξιών στον κόσμο της τεχνολογίας, αποτελούν πρόκληση για τον πνευματικό άνθρωπο, πού έχει χρέος να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της ιστορικής ώρας “με βλέμμα πού δεν είναι το ευθύ βλέμμα των καθημερινών διαστάσεων, αλλά το λοξό βλέμμα των ιστορικών προοπτικών, το βαθύ και διαπεραστικό βλέμμα της ευθύνης έναντι του πεπρωμένου”.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Δοκίμιο
Η νύχτα της Γεσθημανής
Lev Shestov(Δοκίμιο για την φιλοσοφία του Πασκάλ) - Το ηθικό πρόβλημα στον Σαίξπηρ - Η αποθέωση του Ανεδαφισμού€12.00Θ’ αναρωτηθούμε: η δουλειά της φιλοσοφίας είναι να δογματίζει, είναι να μαθαίνει τον άνθρωπο να θεωρεί και να στοχάζεται και να ερευνά ελεύθερα -με το αζημίωτο, φυσικά- για πράματα που είναι προσιτά, και γι’ αυτό αρεστά, στον ανθρώπινο Λόγο; Όχι, θ’ αποκριθούμε μαζί του: το αντικείμενο της Φιλοσοφίας είναι να μαθαίνει τον άνθρωπο να ζει μέσα στο άγνωστο. Στο άγνωστο Άγνωστο. Κι ίσως -ίσως πιο πολύ ακόμη- τον άνθρωπο εκείνον ακριβώς που φοβάται το άγνωστο περισσότερο από κάθε τι και προσπαθεί να ξεφύγει απ’ αυτό, ταμπουρωμένος πίσω από διάφορα δόγματα. Η φιλοσοφία πρέπει να ταράζει τους ανθρώπους, κι όχι να τους καθησυχάζει, μας τονίζει ο Σεστόβ.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Δοκίμιο
Εισαγωγή στη Μεταφυσική
Μ. Χάιντεγκερ€12.00Η σκέψη του Χάιντεγκερ σημειώνει την πιο γνήσια κατάληξη του δυτικού φιλοσοφικού στοχασμού, ο οποίος άρχισε από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τον Αναξίμανδρο, τον Ηράκλειτο, τον Παρμενίδη. Η κατάληξη αυτή έχει διπλή σημασία. Πρώτον, παρουσιάζεται ως κατάληξη της κλασικής οντολογίας, της οποίας οι μέθοδοι και η προβληματική οδήγησαν μακριά από το καθαυτό πρόβλημα της φιλοσοφίας, το οποίο, κατά τον Χάιντεγκερ, είναι το ερώτημα για το νόημα του Όντος. Και δεύτερον, προσλαμβάνει τη μορφή επιστροφής στις αρχέγονες πηγές του φιλοσοφικού στοχασμού. Αυτή η επιστροφή, όμως, δεν νοείται ως απλή επανάληψη, αλλά πραγματοποιείται ως επανατοποθέτηση της οντολογικής απορίας κατά τρόπο περισσότερο ριζικό, από όσο συνέβη στην αρχή.
Κατάσταση: Καλή
