€14.00
Στο Μέλλον που επιλέγουμε η Christiana Figueres και ο Tom Rivett-Carnac –επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας του ΟΗΕ στις συνομιλίες για την ιστορική Συμφωνία του Παρισιού του 2015– απευθύνουν μια προειδοποίηση, αλλά ταυτόχρονα δίνουν και μια αισιόδοξη προοπτική, σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Οι συγγραφείς παρουσιάζουν δύο πιθανά σενάρια για τον πλανήτη μας. Στο ένα περιγράφουν πώς θα είναι η ζωή στη Γη το 2050 αν δεν πετύχουμε τους κλιματικούς στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού. Στο άλλο εξηγούν πώς θα είναι να ζούμε σε έναν αναγεννητικό κόσμο με ουδέτερο ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα. Υποστηρίζουν ότι η κλιματική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία. Το Μέλλον που επιλέγουμε παρουσιάζει τις εναλλακτικές λύσεις που έχουμε στη διάθεσή μας και μας λέει τι μπορούν, και πρέπει, να κάνουν οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες, αλλά και ο καθένας από εμάς, για να αποτραπεί η καταστροφή.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Το Ακατοίκητη Γη είναι ένα βιβλίο για την κλιματική αλλαγή. Αλλά είναι λίγο διαφορετικό από τα περισσότερα άλλα που έχουν κυκλοφορήσει τις τελευταίες δεκαετίες. Μία από τις διαφορές είναι ότι ο συγγραφέας είναι δημοσιογράφος και όχι επιστήμονας και ως τέτοιος έχει τη δυνατότητα να ακουμπήσει περισσότερα επιστημονικά πεδία και να γράψει λίγο πιο ελεύθερα. Tα γράφει χύμα, λοιπόν, και είναι θυμωμένος – τι θυμωμένος, έξαλλος είναι. Κάθισε και κατέγραψε αναλυτικά τα αποτελέσματα των πιο πρόσφατων ερευνών σε μια σειρά από τομείς που επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή, κατέγραψε και τις συνέπειες που βλέπουμε ήδη μπροστά μας και έγινε έξαλλος επειδή δεν είναι όλοι έξαλλοι γι’ αυτό που συμβαίνει και για όσα πρόκειται να συμβούν στον πλανήτη μας τις αμέσως επόμενες τρελές δεκαετίες. Διαβάζοντας ο αναγνώστης σχεδόν τον ακούει να κοπανά τα πλήκτρα με τους δείκτες, φτύνοντας σαλάκια στην οθόνη.
Θοδωρής Γεωργακόπουλος, Η Καθημερινή
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΑ, ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ.
Ο αργός ρυθμός της κλιματικής αλλαγής είναι ένα παραμύθι σχεδόν τόσο ολέθριο όσο και το παραμύθι πως δεν συμβαίνει καν, και μας πλασάρεται μαζί με μια σειρά άλλες αυταπάτες που σκοπό έχουν να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα: Ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη λαμβάνει χώρα μακριά μας και αφορά μόνο τον Αρκτικό Κύκλο. Ότι αφορά απλώς το επίπεδο της θάλασσας και τις ακτές, και δεν είναι μια απειλή κατά κάθε τοποθεσίας και κάθε μορφής ζωής. Ότι είναι μια απειλή κατά του «φυσικού» κόσμου, όχι του ανθρώπινου. Ότι οι δύο αυτοί κόσμοι είναι δήθεν ξεχωριστοί, και πως σήμερα ζούμε κατά κάποιον τρόπο εκτός ή «υπεράνω» ή προστατευμένοι από τη φύση, και όχι εντός της και κυριολεκτικά κατακλυσμένοι από αυτήν. Ότι ο πλούτος μπορεί να χρησιμεύσει σαν ασπίδα μπροστά στον όλεθρο της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ότι έχει υπάρξει στο παρελθόν κάτι ανάλογο της απειλής που αντιμετωπίζει σήμερα το ανθρώπινο είδος, που μας επιτρέπει να ατενίσουμε το μέλλον μας με αισιοδοξία.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι αλήθεια.
Οι πέτρες και οι βράχοι δεν είναι παρά το αρχείο που διατηρεί ο πλανήτης µας για το παρελθόν του, το ηµερολόγιο που κράτησε στο πέρασµα του γεωλογικού χρόνου. Είναι ένα ηµερολόγιο τόσο εκτενές, µε τόσο πολλούς τόµους, ώστε για να στεγαστεί χρειάστηκε ολόκληρος ο γήινος φλοιός. Μόλις κάποιος µάθει να βλέπει τις πέτρες σαν κείµενα, ολόκληρη η Γη µετατρέπεται σε µια πλανητική βιβλιοθήκη. Και οι άνθρωποι που εδώ και δύο αιώνες ανέλαβαν να µεταφράσουν τα κείµενα της βιβλιοθήκης αυτής είναι οι γεωλόγοι.
Τα κείµενα της πλανητικής µας βιβλιοθήκης αφηγούνται παραµύθια επιβίωσης µε αίσιο τέλος, αλλά και γοτθικής ατµόσφαιρας ιστορίες µαζικής καταστροφής. Καθώς βυθιζόµαστε στις αχανείς εκτάσεις του γεωλογικού χρόνου και της γήινης ιστορίας, νιώθουµε να µας τυλίγει η παρουσία του παρελθόντος και συνειδητοποιούµε ότι µια µέρα θα γίνουµε κι εµείς µια µικρή καταχώριση στο ηµερολόγιο της Γης. Ας σεβαστούµε, λοιπόν, τις λεπτές ισορροπίες του κόσµου που µας περιβάλλει, ώστε η µελλοντική καταγραφή που θα µας αφορά να µην θυµίζει αρχαία ελληνική τραγωδία.
Όλοι γνωρίζουν ότι η Ακρόπολη είναι το σημαντικότερο μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι ο Ιερός Βράχος δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα μεγάλα οικοσυστήματα της Ελλάδας, όπως τους εθνικούς δρυμούς, τα εθνικά πάρκα, τους υγροτόπους, τις περιοχές Natura 2000.
Στα είκοσι χρόνια των ερευνών τους ο Γρηγόρης και ο Λάμπρος Τσούνης κατέγραψαν όλα τα σπάνια φυτά και ζώα που απαντούν στα μονοπάτια της. Ανακάλυψαν ξανά, ύστερα από εκατό χρόνια που θεωρούνταν εξαφανισμένη, τη Μικρομέρια της Ακρόπολης. Το στενότοπο αυτό ενδημικό φυτό είναι από τα πιο σπάνια στον κόσμο και ζει μόνο στον Ιερό Βράχο και πουθενά αλλού στη γη!
Τα Μονοπάτια της Ακρόπολης είναι ένα κάλεσμα γνωριμίας με την απόλυτη ομορφιά και την υψηλή αισθητική. Με τον μαγικό κόσμο της φύσης στην Ακρόπολη, η οποία θα πρέπει να ανακηρυχθεί παγκόσμιο μνημείο φυσικής κληρονομιάς.
“Όταν έγραψα τις παρακάτω σελίδες, ή μάλλον το μεγαλύτερο μέρος τους, ζούσα μόνος στο δάσος, σε απόσταση ενός μιλίου από τον πλησιέστερο γείτονά μου, σ’ ένα σπίτι που είχα χτίσει ολομόναχος στις όχθες της λίμνης Ουόλντεν, κοντά στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης, και ως μοναδικό μέσο βιοπορισμού είχα τα χέρια μου. Έζησα εκεί δύο χρόνια και δύο μήνες. Τώρα βρίσκομαι γι’ άλλη μια φορά να παρεπιδημώ στον πολιτισμό.”
Στο Walden (1854), ένα από τα εμβληματικά έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας, ο αμερικανός συγγραφέας και νατουραλιστής φιλόσοφος Χένρι Ντέιβιντ Θορώ περιγράφει τις εμπειρίες του από τα δύο χρόνια της παραμονής του (1845-1847) σε μια καλύβα που ο ίδιος έχτισε, στις όχθες της λίμνης Ουόλντεν, κοντά στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης.. Ο πρωτεργάτης για πολλούς των σύγχρονων οικολογικών κινημάτων Θορώ με μότο τη φράση “να ξεκινήσουμε για την περιπέτεια της ζωής τώρα” ανακαλύπτει τη δύναμη της επαφής με τη Φύση και πρεσβεύει έναν εναλλακτικό, πιο λιτό και αντισυμβατικό τρόπο ζωής, σε σχέση με το πνεύμα εκβιομηχάνισης της εποχής του.
Για δύο χρόνια προσπαθεί να συνδυάσει “την ευρωστία των αγρίων με την πνευματικότητα του πολιτισμένου ανθρώπου”, πράξη με συμβολική αξία για το συλλογικό αμερικανικό φαντασιακό, αφού ανανεώνει την παράδοση της απόβασης σ’ έναν άγριο τόπο και της εκεί δημιουργίας ενός “θύλακα” ζωής. Η αποκαλυπτική αυτή εμπειρία επιτρέπει στον Θορώ να περιγράψει σαν μέσα από μεγεθυντικό φακό και να κατανοήσει καλύτερα την αμερικανική ζωή.
Προφητικό οικολογικό μανιφέστο και συγχρόνως έργο που κατέχει θέση παγκόσμιας διαθήκης του συγγραφέα, το Walden περιγράφει το ριζοσπαστικό όσο και ουτοπικό εγχείρημα της επιστροφής στη Φύση με τρόπο καίριο και συγχρόνως αφοπλιστικό. Δεν είναι τυχαίο ότι έπειτα από σχεδόν ενάμιση αιώνα, εξακολουθεί να συγκινεί και να διατηρεί έναν επίκαιρο προβληματισμό, αφού επισημαίνει, σχεδόν προφητικά, τις αρνητικές συνέπειες της απομάκρυνσης του ανθρώπου από το περιβάλλον.
Στη θέση του οδηγού 1 × €13.00
Το Κρασί των Δειλών 1 × €10.00
Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας - Το σπίτι με τις ροδιές 1 × €9.00
Ο Οδοιπόρος 1 × €6.30
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄ 1 × €29.70
Ο πολιτικός του Πλάτωνα 1 × €20.00
Ο Ταξιδιώτης της Αυγής 1 × €9.20
Έξω απ' τα δόντια: Δοκίμια 1937-1975 1 × €16.00
Ο τοξοβόλος 1 × €14.40Υποσύνολο: €127.60
