Το γκρέμισμα των Θεών
€20.00
Εκδοτικός Οίκος Χ. Γανιάρη κ Σια.
ημερομηνία έκδοσης : 1922
Λίγο ταλαιπωρημένο εξώφυλλο. Η κατάσταση του βιβλιου εσωτερικά, καλή
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική πεζογραφίαΟδοντόκρεμα με χλωροφύλληΗλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος€10.00€9.00ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ, ο συγγραφέας τείνει να αναπλάσει έναν κόσμο οριστικά χαμένο και γι᾽ αυτό ίσως βαθιά νοσταλγημένο. Είναι ο κόσμος της εφηβείας του, με τους τοπικούς και χρονικούς προσδιορισμούς του, που του προσδίδουν το ιδιάζον χρώμα του. Η μικρή επαρχιακή γενέτειρα, με τους μυροβόλους κήπους της και τους συγκινητικά γλαφυρούς χαρακτήρες της, στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής, ή λίγο πριν λίγο μετά. Όταν, με δυο λόγια, ο συγγραφέας, γεννημένος στον Πύργο της Ηλείας το 1930, ήταν παιδί, έφηβος, νέος. Ο συγγραφέας δεν κάνει τίποτε για να αποκρύψει το αυτοβιογραφικό στοιχείο των ιστοριών του – για να παραπλανήσει, ενδεχομένως, τον αναγνώστη του εις ό,τι αφορά στο επινοημένο. […] Το συγγραφικό εγώ, χωρίς να παρεμβαίνει ανοιχτά μέσα στη διήγηση, μεταγγίζει στη ματιά του αφηγητή τη δική του πείρα ζωής, ακόμη και τη φθορά του. Και από αυτή τη δυσδιάκριτη σύγκλιση των οπτικών γωνιών, κατά τη γνώμη μου, προκύπτει ο χαρακτηριστικός τόνος των διηγήσεων του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου, ένα κράμα τρυφερότητας και ειρωνείας, δραματικότητας και χιούμορ, εξωραϊστικού λυρισμού και διακριτικά κριτικής στάσης […]. ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΝΙΑΣ 
- Ελληνική πεζογραφίαΠοιήματα και πεζάΚώστας Καρυωτάκης€17.50€15.80Το 1977 συμπληρώθηκε μισός αιώνας από την έκδοση του ”Ελεγεία και Σάτιρες”. Στο διάστημα αυτό, το έργο του Κώστα Καρυωτάκη – “ο κατεξοχήν σύνδεσμος της γενιάς του Καβάφη και του Βάρναλη και του Σικελιανού, με τη γενιά του Σεφέρη και του Ρίτσου και του Ελύτη” – βρίσκει ολοένα και βαθύτερην απήχηση στην συνείδηση των νεωτέρων: “Σύμβολα εμείναμε καιρών που απάνω μας βαραίνουν…”. Τούτος ο τόμος συγκεντρώνει ολόκληρο το ώριμο λογοτεχνικό έργο του Καρυωτάκη, ήτοι: τις τρεις συλλογές που εξέδωσεν ο ίδιος (1919, 1921, 1927), τα τελευταία ποιήματα και πεζά, καθώς και μιαν επιλογή από τα σημαντικότερα “παραλειπόμενα” της ίδιας περιόδου. Έτσι, ο σημερινός αναγνώστης θα μπορέσει να εκτιμήσει πληρέστερα την επίπονη πορεία του νέου ποιητή που, μέσα στην τρίτη δεκαετία της ζωής του, κατόρθωσε να ανανεώσει την εξαντλημένη παλαμική παράδοση και να διαβεί – πρώτος αυτός στην ιστορία της λογοτεχνίας μας – την στενή πύλη της “εποχής των δολοφόνων”. 
- Ελληνική πεζογραφίαΛούνικ ΙΙΒασίλης Βασιλικός€4.00εκδόσεις Πλειάς 1974 σχεδιασμός κουβερτούρας: Αλέκος Φασιανός υπογραμμισμένο 
- Ελληνική πεζογραφίαΒάρδιαΝίκος Καββαδίας€17.00€15.30Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, (1910-1975), έγινε πολύ νωρίς γνωστός στην Ελλάδα με την πρώτη του ποιητική συλλογή, «Μαραμπο», που εκδόθηκε το 1933 και που για καιρό πλήθος ναυτικοί την ήξεραν απέξω. Διατήρησε σ’ όλη του τη ζωή το παρωνύμιο «Μαραμπού» – το όνομα του κακοσήμαδου και καταραμένου πουλιού που είχε διαλέξει στα είκοσί του χρόνια για να συμβολίσει τον εαυτό του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο λόγος, για τον οποίο δημοσίευσε τη «Βάρδια», το 1954, προτού σωπάσει για είκοσι χρόνια, ήταν να εξερευνήσει ένα νέο εκφραστικό τρόπο. Ονειρεύτηκε εν συνεχεία -ή καμώθηκε πως ονειρεύτηκε- να γράψει απομνημονεύματα. «Μα θα με σκοτώσουν αν τα διηγηθώ όλα», συνήθιζε να λέει. Στην πραγματικότητα, η ίδια η «Βάρδια» ήταν μυθιστόρημα, ποίημα και αναμνήσεις συγχρόνως. Μέσα στο βιβλίο υπάρχει καταρχάς η ιστορία ενός ταξιδιού. Στη θάλασσα της Κίνας, ένα παμπάλαιο φορτηγό, σαραβαλιασμένο -ένα από κείνα τα σαπιοκάραβα που είχαν ήδη πουληθεί για παλιοσίδερα και που οι έλληνες εφοπλιστές τα πήγαιναν για επιδιόρθωση στο Ρότερνταμ και ύστερα τά ‘βαζαν να γυρίζουν τις θάλασσες για χρόνια ακόμα- έχει βάλει πλώρη για το Σαντούν. Αλλά το ουσιώδες έγκειται στις συνομιλίες. Σ’ αυτές ακριβώς θεμελιώνεται το έργο. Στις ατελείωτες ώρες της βάρδιας, οι ναυτικοί -ο θερμαστής, ο καπετάνιος ή ο ασυρματιστής, όπως ήταν ο συγγραφέας- αναμασούν από κοινού την κατάστασή τους. Τη ζωή τους την αντιλαμβάνονται ως κατάρα, αλλά μια κατάρα που την αποδέχονται και την επιζητούν: δεν υπάρχει γι’ αυτούς χειρότερη δυστυχία από τη ζωή στη στεριά, την αναγκαστική αργία, την αποχώρηση που τους θάβουν ζωντανούς. Υπάρχει μια παράδοξη διαλεκτική αγάπης και μίσους, δυσπιστίας και συνενοχής ανάμεσα σ’ αυτούς τους ναυτικούς και το πλοίο τους: αιχμάλωτοι και ξεριζωμένοι μαζί, απεχθάνονται καθετί που θα μπορούσε να τους ελευθερώσει, να σταματήσει την πορεία τους. Μέσω των συζητήσεών τους εισάγονται στην αφήγηση ανέκδοτα και αναμνήσεις – μια ολόκληρη σειρά από ιστορίες, εκτεταμένες ή σύντομες, κωμικές ή φρικιαστικές, πάντα συναρπαστικές, που συνιστούν ένα δεύτερο πλάνο του έργου. Τις πιο μακριές αφηγήσεις τις κάνει ο ασυρματιστής που εκπροσωπεί σαφώς το συγγραφέα και εξάλλου ονομάζεται Νικόλας, όπως εκείνος. Όταν η αφήγηση περνάει στο πρώτο πρόσωπο, περίπου στη μέση του βιβλίου, το μυθιστόρημα φτάνει στην αρτίωσή του. Με το τέχνασμα αυτό αποκτά, πρώτα πρώτα, μια λυρική διάσταση: ένα πλήθος από ονειροπολήσεις ή φαντασιώσεις εκφράζονται, μέσω αληθινών ποιημάτων, σε πρόζα. Αλλά κυρίως το μυθιστόρημα παίρνει τώρα οριστικά ένα χαρακτήρα εξομολόγησης. Εξάλλου, όλες οι αφηγήσεις των ναυτικών είναι επίσης εξομολογήσεις, που αποσπώνται από χείλη που μοιάζουν να μη θέλουν να τις κάνουν. Οι εξομολογήσεις του ασυρματιστή, που είτε τραβούν σε μάκρος είτε, εντελώς αντίθετα, κομματιάζονται και ολοκληρώνονται στα κλεφτά, με αποσπάσματα στη μέση άλλων αφηγήσεων, κυριαρχούν στο έργο. Ένα αίσθημα ενοχής τεράστιο, εμετικό, αφόρητο αναδίδεται απ’ αυτές: «Ό,τι αγγίζω σαπίζει. Δεν πεθαίνει, σαπίζει». Μέσα σ’ ένα κλίμα συντέλειας του κόσμου, η πατρίδα – Ανατολή δεν επιφυλάσσει στον ταξιδιώτη παρά το θέαμα της ερήμωσης, της πορνείας, της σύφιλης και του θανάτου – καθρέφτη αψευδούς της σήψης του παρελθόντος που έχει μόλις βγει στην επιφάνεια, ακολουθώντας το νήμα των αναμνήσεων. Σ’ αυτό τον τόπο καταγωγής δεν μπορούν καν ν’ αράξουν. Ο αιώνιος πλάνης δεν έχει το δικαίωμα της επιστροφής. Περιπέτεια ξεχωριστή, εξωτική, φαντασμαγορία με χίλια χρώματα, πότε ποιητική, πότε άσεμνη, πότε παραληρηματική. Μα σίγουρα κι ακόμα πιο πολύ, εικόνα πιθανή, εικόνα πολύ αληθοφανής της άχαρης μοίρας μας. 
 
 





 Οι νέες ιδέες
Οι νέες ιδέες  Πώς γ*μ*με τον πλανήτη μας
Πώς γ*μ*με τον πλανήτη μας  Η πόλη που δεν ήθελα να θυμάμαι το όνομά της
Η πόλη που δεν ήθελα να θυμάμαι το όνομά της  Το οχυρό
Το οχυρό  1984
1984  Ηρακλής - οι άθλοι του δεν τελειώνουν ποτέ
Ηρακλής - οι άθλοι του δεν τελειώνουν ποτέ  Ματωμένα Χώματα
Ματωμένα Χώματα  0 εγκέφαλος μας και πώς λειτουργεί
0 εγκέφαλος μας και πώς λειτουργεί  Τα χρονικά του Άρη
Τα χρονικά του Άρη  Πέντε Ιτιές
Πέντε Ιτιές  Τα ημερολόγια των άστρων
Τα ημερολόγια των άστρων  Η Πεντάμορφη Bασιλίσσα
Η Πεντάμορφη Bασιλίσσα  Φυγή στο σκοτάδι
Φυγή στο σκοτάδι  Η βλάβη – Το τούνελ – Ο σκύλος
Η βλάβη – Το τούνελ – Ο σκύλος  Ο Θησέας και ο Μινώταυρος, ο Μίνωας, η Πασιφάη, η Αριάδνη και ο Αιγέας
Ο Θησέας και ο Μινώταυρος, ο Μίνωας, η Πασιφάη, η Αριάδνη και ο Αιγέας  Μισό παιδί
Μισό παιδί  Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί
Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί  Το θεώρημα του παπαγάλου
Το θεώρημα του παπαγάλου  Αριστοφάνη Πλούτος
Αριστοφάνη Πλούτος  Το Λιοντάρι, η Μάγισσα και η Ντουλάπα
Το Λιοντάρι, η Μάγισσα και η Ντουλάπα  Φιλελευθερισμός
Φιλελευθερισμός  Όταν έκλαψε ο Νίτσε
Όταν έκλαψε ο Νίτσε  Λευτέρης Αλεξίου, ο ποιητής
Λευτέρης Αλεξίου, ο ποιητής  Neverhome
Neverhome  Η Αφροδίτη με τις γούνες
Η Αφροδίτη με τις γούνες  Ο χειμώνας των λεόντων
Ο χειμώνας των λεόντων  Λησμονία
Λησμονία  Τα τρία μικρά λυκάκια
Τα τρία μικρά λυκάκια  Αλληλογραφία
Αλληλογραφία  Η Ρόζα του Αρκά
Η Ρόζα του Αρκά  Με τις μέλισσες ή με τους λύκους
Με τις μέλισσες ή με τους λύκους  Σχετικά με την κομμούνα του Παρισιού
Σχετικά με την κομμούνα του Παρισιού  Σασμός
Σασμός 