Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
η ζωή μου
Το φαινόμενο Γκέλλερ
€6.00
Εκδόσεις Νίκος Ράπτης 1976
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Διάφορα
ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ
Μυθιστόρημα Αυτογνωσίας€15.00Ο ιδρυτής της Apple, Στηβ Τζομπς, είχε δηλώσει: «Θα έδινα όλη μου την τεχνολογία για ένα απόγευμα με τον Σωκράτη».
Άραγε έχεις αναρωτηθεί πώς θα ήταν να περάσεις ένα απόγευμα μαθητείας δίπλα στον Σωκράτη;
Αλήθεια, θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί;
Συνέβη ήδη.
Στον ήρωα αυτού του βιβλίου, που κατάφερε να περάσει ένα απόγευμα με τον Σωκράτη και να μάθει από τον ίδιο το μεγάλο μυστικό του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Το μυστικό αυτό τώρα δίνεται σε όλους μας. Εφαρμόζοντάς το, μπορούμε και πραγματοποιούμε κάθε πηγαία επιθυμία μας.
«Το βιβλίο Ένα απόγευμα με τον Σωκράτη μας φέρνει σε επαφή με το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου και, σε συνδυασμό με τις σύγχρονες τεχνικές της αυτοβελτίωσης που εμπεριέχει, μπορεί και ωφελεί άμεσα τον κάθε άνθρωπο. Αυτό το βιβλίο δεν τοποθετείται στη βιβλιοθήκη, η θέση του είναι… όπου είσαι και εσύ».
Γιάννης Μανάλης – Χάρης Παπαδόπουλος - Διάφορα
Η γεωγραφία είναι πολύ κουλ! Ακτίβιτι μπουκ για μεγάλους
€12.00Πατέρα, έχει η Αγγλία Καλαμάτα;
Αν αυτή η ερώτηση σας βασανίζει εδώ και χρόνια, ήρθε η ώρα να μάθετε την απάντηση!
Το βιβλίο για το οποίο, αμερόληπτοι, καταξιωμένοι κριτικοί και ειδήμονες της Γεωγραφίας, έχουν γράψει πως πρόκειται για πραγματικό αριστούργημα!
Δείτε και μόνοι σας:«ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ».
– ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ«ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΫΠΑΡΞΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΟΜΠΕΛ».
– Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ«ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ».
– ΠΡΩΗΝ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ - Διάφορα
Γράμματα σ’ έναν φίλο Γερμανό
€5.90Δεν µπορώ όµως να αφήσω να τυπωθούν εκ νέου αυτές οι σελίδες, χωρίς να πω τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν. Γράφτηκαν και δηµοσιεύτηκαν παράνοµα. Σκοπός τους ήταν να ρίξουν λίγο φως στον αγώνα που κάναµε στα τυφλά, και µε αυτό τον τρόπο να τον καταστήσουν πιο αποτελεσµατικό. Είναι γραπτά περιστασιακά που µπορούν, συνεπώς, να δηµιουργήσουν µια κάποια εντύπωση αδικίας. Αν έπρεπε πράγµατι να γράψουµε για την ηττηµένη Γερµανία, θα χρειαζόταν να υιοθετήσουµε µια γλώσσα κάπως διαφορετική. Ωστόσο, θα ήθελα µόνο να προλάβω µια παρεξήγηση. Όταν ο συγγραφέας αυτών των γραµµάτων λέει «εσείς», δεν εννοεί «εσείς οι Γερµανοί», αλλά «εσείς οι ναζί». Όταν λέει «εµείς», αυτό δεν σηµαίνει πάντα «εµείς οι Γάλλοι», αλλά «εµείς οι ελεύθεροι Ευρωπαίοι». Αντιπαραθέτω δύο στάσεις, όχι δύο έθνη, έστω και αν σε κάποια στιγµή της ιστορίας αυτά τα δύο έθνη αντιπροσώπευσαν δύο εχθρικές στάσεις. Για να επαναλάβω λόγια που δεν είναι δικά µου, αγαπώ υπερβολικά τη χώρα µου για να είµαι εθνικιστής. Και ξέρω ότι ούτε η Γαλλία ούτε η Ιταλία θα έχαναν τίποτα –απεναντίας µάλιστα–, εάν ανοίγονταν σε µια ευρύτερη κοινωνία. Αλλά απέχουµε ακόµη πολύ από κάτι τέτοιο, και η Ευρώπη συνεχίζει να σπαράσσεται. Γι’ αυτό θα αισθανόµουν ντροπή σήµερα εάν άφηνα να πιστεύουν ότι ένας Γάλλος συγγραφέας µπορεί να είναι εχθρός ενός µόνον έθνους. Μισώ µόνο τους δηµίους. Κάθε αναγνώστης που θα θελήσει να διαβάσει τα Γράµµατα σ’ έναν φίλο Γερµανό µε αυτή την οπτική, δηλαδή ως ντοκουµέντο του αγώνα ενάντια στη βία, θα παραδεχτεί πως τώρα µπορώ να πω ότι δεν απαρνιέµαι ούτε µία λέξη τους. Α.Κ. (1948)
- Διάφορα
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΤΡΕΤΑ
Αν κάποιος σε ρωτήσει ποτέ πώς ήμουν, πώς πραγματικά ήταν η Μέριλιν Μονρόε - λοιπόν, τι θα του απαντούσες;€6.30Τον Απρίλιο του 1955, ο Τρούμαν Καπότε και η Μέριλιν Μονρόε συναντιούνται στην κηδεία μιας παλιάς ηθοποιού και βγαίνουν οι δυο τους για μια μεγάλη βόλτα στη Νέα Υόρκη. Δεκαεφτά χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας συνομιλεί στις φυλακές του Σαν Κουέντιν με τον Μπομπ Μποσολέιγ, τον άνθρωπο που για χάρη του η Σάρον Τέιτ και άλλοι τέσσερις αθώοι δολοφονήθηκαν από την οικογένεια Μάνσον. Και στο κλείσιμο της δεκαετίας του ’70 ο Καπότε ζει μια αξέχαστη εμπειρία συνοδεύοντας μια θρησκευόμενη μαύρη καθαρίστρια που διώχνει τα βάρη της ζωής με τη βοήθεια της μαριχουάνας.
Τρεις πολύ διαφορετικές συνομιλίες και τρεις από τις πιο ξεχωριστές συγγραφικές στιγμές του Τρούμαν Καπότε, που εντυπώνονται απευθείας στο μυαλό σαν εμπιστευτικός ψίθυρος σε μια κατάμεστη αίθουσα.
