Το αμφίσημο γέλιο στη συλλογή ” Ο μπιντές και άλλες ιστορίες” του Μάριου Χάκκα
€17.00 €15.50
Ο ΜΠΙΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Από τον ρεαλισμό στην υπέρβασή του
“Έτσι σαν πρόλογος (ασπρόμαυρο)”: “…κι ο ναός της Απτέρου Νίκης, κοινός χωμάτινος τάφος για τα σπασμένα φτερά μας…”
“Εξομολογήσεις”: χτίζοντας και αποσυναρμολογώντας τη συγγραφή, τον χρόνο και τον έρωτα
“Η Διάλυση”: της γλώσσας, της κοινωνίας, του ύφους
Ο μπιντές και άλλες ιστορίες: ενσταντανέ της κοινωνίας του ’60
Ένας κάπως αισιόδοξος επίλογος (μαυρόασπρο): έξοδος, με μια κουδουνίστρα για μεγάλους
ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
Κριτική στη γλώσσα, δυσπιστία στη γλώσσα
Αλφρέντ Ζαρρύ, Νταντά και υπερρεαλισμός, και οι δεκαετίες 1950 και 1960
Το γέλιο, το καρναβάλι, η μελαγχολία: σάτιρα και αυτοσαρκασμός
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Κλασική Γραμματεία
Το θρησκευτικό βίωμα στον Πλάτωνα
Παπανούτσος Ε.Π.€15.00Ο Πλάτων ανήκει σ’ εκείνες τις κοσμοϊστορικές προσωπικότητες, που με τις ιδέες τους έχουν ακαταπόνητα ασχοληθεί οι σοφοί όλων των χρόνων και όλων των ειδών, και που εξακολουθούν εν τούτοις να ερεθίζουν πάντα το ενδιαφέρον των ειδικών και του μορφωμένου κοινού. Γύρω απ’ αυτόν έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετικά πλούσια σε έκταση φιλολογία πρέπει λοιπόν μια νέα συγγραφή για τον Πλάτωνα να θεμελιώσει πρώτα το δικαίωμα της ύπαρξής της. Ας επιτραπεί σ’ αυτήν εδώ την εργασία, για τη δικαίωσή της, να επικαλεστεί του λόγους του Windelband: «Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας μοιράζονται με τα μεγάλα δημιουργήματα της ανθρώπινης Τέχνης το ύψιστο προνόμιο: είναι ανεξάντλητες», με τούτο ακριβώς το νόημα «ότι συχνά αρκεί η παραμικρότερη μετατόπιση από τη θέση που τις βλέπομε, μια μικρή αλλαγή του φωτισμού, για να γίνουν ορατά μερικά σημαντικά περιγράμματά τους, που με αυτό τον τρόπο δεν είχαν ακόμη έως τώρα αναφανεί». Ακριβώς μια τέτοια μετατόπιση του εποπτικού σημείου θα επιχειρήσει αυτή η πραγματεία.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Λογοτεχνία
Μεταπολεμική κριτική και ποίηση
Καρτσάκης ΑντώνηςΖητήματα αισθητικής και ιδεολογίας€34.49€31.00Με ποια κριτήρια ένα λογοτεχνικό έργο εντάσσεται στον λογοτεχνικό κανόνα; Πώς επιδρούν οι ιστορικές συνθήκες στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο της κριτικής; Ποια ήταν η τύχη των ποιητικών, ειδικά, έργων στην ταραγμένη δεκαετία του ’40, όταν ο Εμφύλιος δίνει τη θέση του στον Ψυχρό πόλεμο, και πώς αποτυπώνονται οι ιδεολογικές εντάσεις των δεκαετιών του ’50 και του ’60 στα κριτικά κείμενα της εποχής;
Στην παρούσα μελέτη παρακολουθούμε την εξέλιξη της επικαιρικής λογοτεχνικής κριτικής, συγκεκριμένα της βιβλιοκριτικής της ποίησης, μέσα στις κοινωνικοπολιτικές συντεταγμένες του μεταπολέμου, με ιδιαίτερη εστίαση στη σχέση της αισθητικής με την ιδεολογία. Με βάση τα κειμενικά δεδομένα του κριτικού λόγου μιας σειράς λογοτεχνικών περιοδικών της περιόδου 1945-1967, εξετάζονται οι κριτικές αποτιμήσεις των υφισταμένων ήδη από τον Μεσοπόλεμο νεωτερικών λογοτεχνικών κατευθύνσεων, αλλά και η κριτική υποδοχή των νέων ποιητικών τάσεων που προέκυψαν μέσα στη νέα ιστορική αναγκαιότητα.
Επιλεκτικές κριτικές στάσεις, αποκλεισμοί ή προβολή προσώπων και έργων, δογματισμοί ή αναγνωστικές μονομέρειες δείχνουν ότι η λογοτεχνία και η λογοτεχνική κριτική υπήρξαν θύματα της ταραγμένης εποχής. Αποκαλύπτουν ότι ο μεταπολεμικός κριτικός φέρει το “ίχνος” της ιστορίας, ότι η “ιδεολογική υπερφόρτιση” των καιρών εμποτίζει τις κρίσεις των έργων και οδηγεί στην αισθητική πόλωση.
Μέσα από τις εν θερμώ αποτιμήσεις των έργων προκύπτουν σαφείς μαρτυρίες που ενισχύουν τη γνώση για τη λογοτεχνική μας εξέλιξη και για τους όρους εδραίωσης του λογοτεχνικού κανόνα. - Λογοτεχνία
Ο αδερφός μου Γιώργος Σεφέρης
Ιωάννα Τσάτσου€14.00€12.60Τι φυλακές που είναι για μένα όλες οι νύχτες μου και όλες οι μέρες μου, και πόσο σκοτεινές ακόμα, και πόσο τις φοβάμαι, είναι τόσο παιδί ακόμα η ψυχή μου, και είναι η ζωή τόσο πρόστυχια και τόσο κακιά. . . Γιατί να δειχτώ, αφού δεν ακούνε και δεν βλέπουν. Κ’ έπειτα πήρα τόσο σοβαρά την φιλολογία. Άλλη συνείδηση κι αυτή – σχεδόν δεν σκέπτομαι τίποτ’ άλλο όλη τη μέρα, γυρεύω, γυρεύω το δρόμο τον απάτητο, και θα τον βρω, γιατί πρέπει, και άμα θα γράψω θα είμαι ο καλύτερος, μα και πάλι πόσα ματώματα… […] Πόσο γυρεύω την ξεκούραση… τη θάλασσα την ήσυχη, τους ορίζοντες τους απέραντους. Να ησυχάσω, να ναρκωθώ λιγάκι μέσα στην αγάπη, κι έπειτα ξαναρχίζω, μα πριν περάσω όλους τους μεσημεριάτικους ήλιους, λίγο νερό, λίγο νερό, για το όνομα του Θεού.
Αυτά γράφει από το Παρίσι τον Μάιο του 1921, ο Γιώργος Σεφέρης προς την αδερφή του Ιωάννα Τσάτσου, σε μια από τις πολλές επιστολές του που δημοσιεύονται στο βιβλίο της μετά το θάνατό του.
Ο αδελφός μου Γιώργος Σεφέρης (1974) είναι μια θερμή αγαπητική βιογραφία ή, καλύτερα, ψυχογραφία του ποιητή από το 1912, όταν ο Σεφέρης ήταν δωδεκάχρονο παιδί στη Σμύρνη, μέχρι το 1941, όταν φεύγει από την Αθήνα μαζί με την ελληνική κυβέρνηση με προορισμό τη Μέση Ανατολή. Το βιβλίο της Ιωάννας Τσάτσου είναι πολύτιμη μαρτυρία και για έναν πρόσθετο λόγο: μαζί με τον Σεφέρη παρουσιάζεται και όλη η πατρική οικογένειά του, ο τρόπος της ζωής της και οι σχέσεις μεταξύ των μελών της. - Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Μαζί
Minouche ShafikΈνα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τον 21ο αιώνα€17.70€16.00Πώς οραματιζόμαστε την κοινωνία που θέλουμε να ζούμε;
Μια από τις σημαντικότερες οικονομολόγους της εποχής μας θέτει τις βάσεις για το νέο κοινωνικό συμβόλαιο που αρμόζει στον 21o αιώνα.
Είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, όλοι μας στηρίζουμε το κοινωνικό συμβόλαιο μέσα από τις αμοιβαίες δεσμεύσεις μας στην οικογένεια, την κοινότητα, τον χώρο εργασίας. Η μέριμνα για τους άλλους, η πληρωμή φόρων, τα οφέλη από τις δημόσιες παροχές ορίζουν το συμβόλαιο που μας ενώνει ως κοινωνία. Σήμερα, όμως, το συμβόλαιο αυτό καταρρέει…
Οι επιταχυνόμενες αλλαγές στην τεχνολογία, η γήρανση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή αναδιαμορφώνουν τον κόσμο μας. Σε αυτή τη μελέτη-ορόσημο η Minouche Shafik, αξιοποιώντας παραδείγματα από διαφορετικά σημεία της υφηλίου και εστιάζοντας στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης, της εργασίας και της φροντίδας των ηλικιωμένων, αναλύει τις βασικές αρχές ενός κοινωνικού συμβολαίου που αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση των ανθρώπων, τους στηρίζει και επενδύει περισσότερα σε αυτούς, ενώ ταυτόχρονα περιμένει περισσότερα από τα άτομα ως αντάλλαγμα. Βαθυστόχαστο και ελπιδοφόρο, το βιβλίο αυτό προσφέρει ρεαλιστικές λύσεις και δείχνει πώς μπορούμε να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία – όλοι ΜΑΖΙ.