Τί θα έβλεπε η Αλίκη στη χώρα των φυτών
€18.00
€20.00 €18.00
Ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, γνωστός για τη φανταστική μυθολογία του, επηρεάστηκε από τη λαογραφία, τους θρύλους και τη λογοτεχνία της βόρειας Ευρώπης. Ωστόσο, η αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία (μυθολογία, λογοτεχνία, φιλοσοφία) αποτέλεσε εξίσου σημαντική επιρροή στη λογοτεχνική πορεία του συγγραφέα, του οποίου οι αρχικές σπουδές ήταν Κλασική Γραμματεία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα από την αγγλόφωνη βιβλιογραφία που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά και επιχειρεί να αναδείξει τον διακειμενικό διάλογο των έργων του Τόλκιν με τα ομηρικά έπη, την πλατωνική φιλοσοφία και τους μύθους που ενέπνευσαν την αρχαία ελληνική τραγωδία.
Ο Πλάτων ανήκει σ’ εκείνες τις κοσμοϊστορικές προσωπικότητες, που με τις ιδέες τους έχουν ακαταπόνητα ασχοληθεί οι σοφοί όλων των χρόνων και όλων των ειδών, και που εξακολουθούν εν τούτοις να ερεθίζουν πάντα το ενδιαφέρον των ειδικών και του μορφωμένου κοινού. Γύρω απ’ αυτόν έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετικά πλούσια σε έκταση φιλολογία πρέπει λοιπόν μια νέα συγγραφή για τον Πλάτωνα να θεμελιώσει πρώτα το δικαίωμα της ύπαρξής της. Ας επιτραπεί σ’ αυτήν εδώ την εργασία, για τη δικαίωσή της, να επικαλεστεί του λόγους του Windelband: «Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας μοιράζονται με τα μεγάλα δημιουργήματα της ανθρώπινης Τέχνης το ύψιστο προνόμιο: είναι ανεξάντλητες», με τούτο ακριβώς το νόημα «ότι συχνά αρκεί η παραμικρότερη μετατόπιση από τη θέση που τις βλέπομε, μια μικρή αλλαγή του φωτισμού, για να γίνουν ορατά μερικά σημαντικά περιγράμματά τους, που με αυτό τον τρόπο δεν είχαν ακόμη έως τώρα αναφανεί». Ακριβώς μια τέτοια μετατόπιση του εποπτικού σημείου θα επιχειρήσει αυτή η πραγματεία.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
Το πρωτόγνωρο στη σύντομη άνοιξη της Κομμούνας πολιτικό έργο, τα μέτρα που θέσπισε, κάποια από τα οποία έθιγαν βαθιά τα ταξικά συμφέροντα των αστών, αλλά και η αυταπάρνηση των αγωνιστών της δε θα μπορούσαν να υπάρξουν, αν δεν αντλούσαν την πίστη τους από το πιο προωθημένο ιδανικό της ανθρωπότητας: Την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για ένα καλύτερο μέλλον όλων των εργαζόμενων.
Μαζί με την απελευθέρωσή της από την υλική εκμετάλλευση, η εργατική τάξη χρειαζόταν, όμως, να απελευθερωθεί και πνευματικά. Να βγει από την πολιτιστική καθυστέρηση που την είχαν καταδικάσει οι εκμεταλλευτές της, να απαλλαγεί από προκαταλήψεις και δόγματα του παρελθόντος, να απαγκιστρωθεί από την ιδεολογική επιρροή της αστικής τάξης, κατανοώντας τη θέση και τα συμφέροντά της στην κοινωνία.
Έτσι, η σημαντικότερη συμβολή της Κομμούνας στον πολιτισμό είναι ότι ανάγγειλε μια νέα τέχνη, γεμάτη δύναμη και επαναστατική αισιοδοξία, που στο επίκεντρό της έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και την πάλη του για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση.
Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη σε αυτούς τους γενναίους μαχητές της πένας, που –είτε ως επαναστάτες Κομμουνάροι είτε ως ευαίσθητοι στα μηνύματα της εποχής τους δημιουργοί– δεν υπολόγισαν τις επιπτώσεις της στάσης τους στους ίδιους και στο έργο τους και ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του καιρού τους.
Τα συγκλονιστικά γεγονότα της δεκαετίας του 1940, καθώς και η ριζική εθνική και κοινωνική κρίση που προκάλεσαν, έστρεψαν το ενδιαφέρον στη μελέτη της ιστορίας και της λογοτεχνίας του Νέου Ελληνισμού. Κατά την περίοδο της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης, το ενδιαφέρον για τη Νεοελληνική Λογοτεχνία εντάθηκε. Πώς αποτυπώνονται αυτές οι εξελίξεις στη μελέτη της λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο, στην εδραίωση και την ανάπτυξη δηλαδή της επιστήμης της Νεοελληνικής Φιλολογίας; Ανάπτυξη μιας επιστήμης σημαίνει προσδιορισμός της σχέσης της με τις όμορες επιστήμες, στην περίπτωσή μας την Αρχαία Ελληνική Φιλολογία και τη Νεότερη Ιστορία. Ανάπτυξη της επιστήμης σημαίνει, επίσης, σαφή διατύπωση των διαφορών της από συναφείς εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες, όπως η λογοτεχνική κριτική, αλλά και ανταπόκριση σε νέες προκλήσεις, όπως η θεωρία της λογοτεχνίας.
Το βιβλίο ιχνηλατεί την πορεία ανάπτυξης της Νεοελληνικής Φιλολογίας στις Φιλοσοφικές Σχολές Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Σε όλη του την έκταση τίθενται ερωτήματα όπως: Ποια είναι η επιστημονική σκευή με την οποία καλείται ο φιλόλογος να διδάξει; Ποιες είναι οι αντιλήψεις του (πεποιθήσεις, αξίες, προκαταλήψεις) περί λογοτεχνίας, περί γλώσσας, περί κριτικής, και θεωρίας; Ποιο είναι το μορφωτικό κεφάλαιο που φέρει η μελέτη της σύγχρονης λογοτεχνίας σε σχέση με το απολύτως αδιαμφισβήτητο κεφάλαιο της αρχαιογνωσίας; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δίνονται και ξαναδίνονται με διαφορετικές παραλλαγές σε κάθε χρονική στιγμή της υπό εξέτασης περιόδου, και ίσως, η αναψηλάφησή τους βοηθήσει στη συλλογική μας αυτογνωσία και στην αναζήτηση απαντήσεων που να ταιριάζουν στους δικούς μας καιρούς.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies έτσι ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπό μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστότοπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
Τα απολύτως απαραίτητα cookie πρέπει να είναι ενεργοποιημένα ανά πάσα στιγμή, ώστε να μπορούμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας για τις ρυθμίσεις cookie.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Google Analytics για τη συλλογή ανώνυμων πληροφοριών, όπως ο αριθμός των επισκεπτών στον ιστότοπο και οι πιο δημοφιλείς σελίδες.
Η διατήρηση αυτού του cookie ενεργοποιημένου μας βοηθά να βελτιώσουμε τον ιστότοπό μας.
Please enable Strictly Necessary Cookies first so that we can save your preferences!