Θησαυρός κρητικών στερεότυπων εκφράσεων
€15.00 €13.50
Ο Ανδρέας Λενακάκης σε αυτό εδώ το πόνημα αποθησαυρίζει πλήθος στερεότυπων ή ιδιωματικών εκφράσεων της κρητικής διαλέκτου, αρκετές από τις οποίες συναντιούνται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, μερικές δε ακόμα και στην κοινή Νεοελληνική […] (Από τον πρόλογο)
Διαθεσιμότητα: 2 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Ιστορία
1821 Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΣυλλογικόΗ επετειακή έκθεση της ΕΚΙΜ€10.00Έκθεση: 1821 Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Με αφετηρία τα γεγονότα του ύστερου 18ου αιώνα που σε παγκόσμια κλίμακα ανοίγουν την αυλαία για τον αιώνα των επαναστάσεων –Αμερικανική Ανεξαρτησία και Γαλλική Επανάσταση–, η Έκθεση οργανώνεται σε θεματικές ενότητες που αναδεικνύουν τη συμμετοχή της Κρήτης στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821. Οι προεπαναστατικές συνθήκες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι τοπικές ιδιαιτερότητες, η προετοιμασία της Επανάστασης στο νησί, οι προσπάθειες οργάνωσης και σύνδεσης της Κρήτης με τις επαναστατικές αρχές του ελλαδικού χώρου, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες των επαναστατών και οι επιπτώσεις της ταραχώδους δεκαετίας 1821-1830 στην τοπική κοινωνία τεκμηριώνονται με πλούσιο εποπτικό και εικονογραφικό υλικό από τις Συλλογές του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης.
Την ανάπτυξη του περιεχομένου επιμελήθηκε η επιστημονική ομάδα του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, η οποία περιλαμβάνει τους νέους ιστορικούς Δημήτρη Κυπριωτάκη, Μαρία Καλογεράκη, Ανδρέα Καλοκαιρινό και Ειρήνη Φουκαράκη, με υπεύθυνο συντονισμού τον επιμελητή των Ιστορικών Συλλογών του ΙΜΚ Αγησίλαο Καλουτσάκη. Την ψηφιακή εφαρμογή για «έξυπνες» συσκευές σχεδίασαν το Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και το δημιουργικό γραφείο Pencilcase. Tον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της έκθεσης ανέλαβε η Βάσια Στυλιανίδη και το γραφείο 3SK Stylianidis Architects, τον γραφικό και ψηφιακό σχεδιασμό η Αριάδνη Καλοκύρη με τον Βαγγέλη Παπαδάκη (Pencilcase), τις μεταφράσεις στα αγγλικά η Ρόζμαρι Τζανάκη και ο Ben Petre, τις εκτυπώσεις η εταιρεία Kimon Γραφικές Τέχνες και τις ξύλινες κατασκευές η εταιρεία Λίβας Α.Ε
- Ιστορία
Ρεμπιά Γκιουλνούς,η Ρεθυμνία Χριστιανή Σουλτάνα
Νικόλαος Σταυρινίδης€10.00€9.00Η Ευγενία Βεργίτση δεν πουλήθηκε στο σουλτανικό χαρέμι. Γόνος ευγενούς ρεθεμνιώτικης οικογένειας, ήταν ανάμεσα στα δέκα κορίτσια που στάλθηκαν από τον πορθητή του Ρεθύμνου Γαζή Χουσεΐν Πασά στο Σουλτάνο σαν δώρο από την αλωθείσα πόλη.
Και η τύχη της χαμογέλασε. Έγινε σουλτάνα καθώς και βαλιδέ σουλτάνα, δηλαδή βασιλομήτωρ σουλτάνα όταν στο θρόνο βρέθηκαν οι δυο της γιοι, διαδοχικά. Ο Σταυρινίδης αφηγείται ποια ήταν η ζωή μιας κοπέλας, από την τρυφερή ηλικία των πέντε με δέκα χρόνων κατά την οποία έμπαινε στο χαρέμι μέχρι την ενηλικίωσή της. Κάποιες κοπέλες γίνονταν ευνοούμενες, αλλά μία μόνο είχε την τύχη να γίνει σουλτάνα. Και η Ρεμπιά Γκιουλνούς ήταν ακόμα πιο τυχερή γιατί όχι μόνο την αγάπησε ο σουλτάνος, ο Μεχμέτ ΙV, αλλά του έδωσε και δυο γιους.
Ο Σταυρινίδης υποθέτει πώς ήταν η ζωή της στα πρώτα χρόνια της στο χαρέμι, από ιστορικές πληροφορίες για το πώς ήταν η ζωή των γυναικών εκεί, όμως από τη στιγμή που τα μάτια του σουλτάνου έπεσαν πάνω της έπεσαν πάνω της και άλλα μάτια, που την περιγράφουν και αφηγούνται για τη ζωή της. Ο Σταυρινίδης παραθέτει αρκετά αποσπάσματα, τόσο τούρκων όσο και ξένων που έτυχε να την γνωρίσουν· δηλαδή τι να τη γνωρίσουν, απλά να τη δουν από κοντά και να ακούσουν γι’ αυτήν. Παρακολουθώντας τη ζωή της μέχρι το θάνατό της παρακολουθούμε και την ιστορία της οθωμανικής αυτοκρατορίας τα ύστερα χρόνια του 17ου αιώνα και αρχές του 18ου.
- Ελληνική πεζογραφία
Παντέρμη Κρήτη
Παντελής ΠρεβελάκηςΧρονικό του σηκωμού του '66€17.76€16.00Οι τάφοι από το σηκωμό του 66 παίρνανε πια να χλοΐζουνε. Τα κούτσουρα στα λιόφυτα και στ’ αμπέλια πετούσανε βλαστάρια και φύλλα. Στα χορταριασμένα χαλάσματα, οι χελιδόνες κουβαλούσανε τα φρύγανα και τη λάσπη να χτίσουνε καινούριες φωλιές. Τα γυναικόπαιδα της Κρήτης γυρίζανε καραβιές-καραβιές από τη λεύτερην Ελλάδα να ξαναρίξουνε ρίζα στο χώμα που τα γέννησε. Τρεις κάπου χρόνους, είχανε πορευτεί με το ζητιανοκόματο της προσφυγιάς είχανε στραγγισμένα τα μάτια τους να κλαίνε τους άντρες που σφαγιάζουνταν στο νησί είχανε πάνω τους σηκωμένα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Με το γονάτισμα του Σηκωμού, δένανε κόμπο την καρδιά τους και κινούσανε να ξαναμπούνε στη σκλαβιά – φτάνει να ματαδούνε τα μέρη τους και να θυμιάσουνε το χώμα όπου λιώναν οι άντρες κ’ οι πατεράδες τους. Παντέρμη Κρήτη! Έτσι είχανε πράξει -γενεές γενεών πρωτήτερα- κ’ οι γονέοι τους ύστερα από τον κάθε Σηκωμό.