Θέατρο και ποίηση
€17.80 €16.00
Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας από τους λίγους αυθεντικούς ποιητές του αιώνα μας, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1898 στο μικρό χωριό της Ανδαλουσίας Φουέντε Βακέρος, κάπου δεκαοχτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Γρανάδας. Ο πατέρας του, άνθρωπος με φιλελεύθερες αρχές, ήταν πλούσιος κτηματίας της περιοχής του. Όταν η πρώτη του γυναίκα πέθανε άτεκνη, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη νεαρή αλλά γνωστική και καλλιεργημένη δασκάλα του χωριού, κόρη μιας φτωχής οικογένειας από τη Γρανάδα. Απόκτησε μαζί της πέντε παιδιά, με πρωτότοκο τον Φεδερίκο. Έτσι, ο κατοπινός ποιητής, εκτός από ένα μικρό διάστημα που υποχρεώθηκε να συνεχίσει το σχολείο του στην Αλμερία, έζησε τα παιδικά του χρόνια στον εύφορο κάμπο της Γρανάδας, το σταυροδρόμι τόσων φυλών, με τα γραφικά χωριά και τους παράξενους θρύλους, με τους τσιγγάνους και τους αυτοσχέδιους μουσικούς, με τους αμαρτωλούς έρωτες και τα βίαια πάθη, μ’ όλα εκείνα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την ευαισθησία του μικρού Ανδαλουσιανού και σφράγισαν για πάντα το χαρακτήρα και την υφή του έργου του.
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Ισπανική-Ισπανόφωνη
Τα φαντάσματα και άλλες νουβέλες
Cesar Aira€18.00€16.20Παραμονή Πρωτοχρονιάς, σε μια οικοδομή του Μπουένος Άιρες. Οι ιδιοκτήτες επισκέπτονται τα ημιτελή διαμερίσματα προκειμένου να ελέγξουν την πρόοδο των κατασκευών, ενώ οι εργάτες συνεχίζουν τη δουλειά τους με τη σκέψη στην αργία της επομένης. Σύντομα όμως γίνεται σαφές ότι εκεί, δίπλα στους ανθρώπους, ανάμεσα σε τοίχους που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, μένουν και κάποιοι άλλοι, κάτοικοι φασματικοί και παράξενοι. Μια τέτοια συνύπαρξη, όσο κι αν ακολουθεί τη δική της ιδιαίτερη καθημερινότητα, δύσκολα έχει καλό τέλος. Ωστόσο, έτσι είναι αυτή η πόλη, μεταμορφώνεται σε έναν κόσμο διαφορετικό μόλις πέσει το σκοτάδι. Στους δρόμους της αρχίζουν να κυκλοφορούν άπιαστες μορφές, όπως εκείνες που ξεχύνονται από παράγκες φτωχικές για να σκαλίσουν τα σκουπίδια, μορφές μυστηριώδεις οι οποίες συγχρωτίζονται ενίοτε με αστυνομικούς, δικαστές, ιερείς, ναρκωτικά, σφαίρες και καταιγίδες. Και εν πάση περιπτώσει, στην ίδια πόλη, πάντοτε, πόσο τραγικά μπορεί να εξελιχθεί ένα δείπνο, πόσο απότομα να τερματιστεί μια ζωή, ποιο όπλο σκοτώνει τα ζόμπι και, το βασικότερο ερώτημα, πόσο ήσυχα και γαλήνια είναι τα νεκροταφεία τη νύχτα; Τρεις πολύ χαρακτηριστικές νουβέλες του Αργεντινού συγγραφέα, οριακές, ανατρεπτικές, σαγηνευτικές.
«Αν υπάρχει ένας σύγχρονος συγγραφέας που ανθίσταται στην οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση, που είναι ουσιωδώς ακατάτακτος, αυτός είναι ο Σέσαρ Άιρα. Εκκεντρικός δημιουργός, σίγουρα όμως ένας από τους τρεις ή τέσσερις σπουδαίους λογοτέχνες που γράφουν σήμερα στην ισπανική γλώσσα».
Ρομπέρτο Μπολάνιο«Φαντάζομαι ότι ο Σέσαρ Άιρα θα γίνει ο πρώτος Αργεντινός συγγραφέας που θα βραβευτεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας».
Κάρλος Φουέντες«Διαβάζεις τον Σέσαρ Άιρα και είναι σαν να βλέπεις ένα σύνθετo κινηματογραφικό όνειρο το οποίο διαλύεται, διασκορπίζεται, εξαφανίζεται με το που ξυπνήσεις».
Πάτι Σμιθ - Ισπανική-Ισπανόφωνη
Ταξίδι μέσα σε μια σταγόνα αίμα
Daniel Ferreira€15.00€13.50Πώς μπορεί να τελειώσει μια μέρα γιορτής; Στο Ακουακαλιέντε, ένα μικρό χωριό της Κολομβίας κοντά στη ζούγκλα, οι άνθρωποι διασκεδάζουν ανυποψίαστοι και ετοιμάζονται να εκλέξουν τη βασίλισσα της ομορφιάς στο καρναβάλι της χρονιάς. Τότε όμως εμφανίζεται ξαφνικά μια ομάδα ένοπλων κουκουλοφόρων οι οποίοι, χωρίς κανένα δισταγμό, θερίζουν τους πάντες. «Τρεις χιλιάδες φυσίγγια και μισή εκατοντάδα πτώματα κείτονται στο κέντρο του συνοικισμού, υποφωτισμένου απ’ την τελευταία αναλαμπή του λυκόφωτος». Έτσι αρχίζει τούτο το μυθιστόρημα, όταν οι ζωές πέντε διαφορετικών χαρακτήρων συγκλίνουν κατά τη διάρκεια ενός σημαδιακού απογεύματος που προσκρούει στην ανείπωτη βία, στο αδικοχυμένο αίμα. Ο χορός από τις φωνές των νεκρών, τέλεια ενορχηστρωμένος από τον ταλαντούχο συγγραφέα, θα κάνει τους αναγνώστες να βιώσουν τον ιλιγγιώδη τρόμο από την ατιμωρησία μίας ακόμη σφαγής που διέπραξαν οι παραστρατιωτικοί στις απομονωμένες περιοχές εκείνης της χώρας. «Γράφω γιατί διαβάζω, γράφω γιατί επέζησα στην ανόητη εφηβεία μου, γράφω γιατί δεν βρίσκω άλλο τρόπο να εκφράσω τα συμπεράσματά μου για τη ζωή, τον θάνατο και τον έρωτα», λέει ο Ντανιέλ Φερέιρα, ένας από τους πλέον συναρπαστικούς νέους πεζογράφους της Λατινικής Αμερικής.
«Αυτό το μυθιστόρημα μας στοιχειώνει και τοποθετεί τον Ντανιέλ Φερέιρα στην πρώτη γραμμή των νεότερων δημιουργών της ισπανικής γλώσσας».
Ενρίκε Σάντος Μολάνο
«Ένα εξαιρετικό βιβλίο, με πολλές αρετές στην τεχνοτροπία και το ύφος του, και αξιοθαύμαστη ακρίβεια στην εκτέλεση. Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα, όχι μόνο για τα όσα περιγράφονται αλλά και για πώς αυτά εξιστορούνται».
Κλαούδια Πινιέιρο
«Ο Ντανιέλ Φερέιρα καθιστά απολύτως σαφές με αυτό το βιβλίο ότι οι μεγάλες αφηγήσεις του αίματος και του θανάτου δεν έχουν τελειωμό».
Página 12
- Ισπανική-Ισπανόφωνη
Ερωτικά ποιήματα
Pablo Neruda€8.80€7.90Όταν ο τόσο οικείος μας Ισπανός ποιητής Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα παρουσίασε στη Φιλοσοφική Σχολή στη Μαδρίτη τον Χιλιανό ομότεχνο του Πάμπλο Νερούδα, μίλησε για “έναν αυθεντικό ποιητή, από εκείνους που έχουν καλλιεργήσει τις αισθήσεις τους σ’ έναν κόσμο που δεν είναι ο δικός μας και που ελάχιστοι τον αντιλαμβάνονται. Έναν ποιητή πιο κοντά στο θάνατο παρά στη φιλοσοφία- πιο κοντά στον πόνο παρά στη διανόηση πιο κοντά στο αίμα παρά στο μελάνι. Παραμένει απέναντι στον κόσμο γεμάτος ειλικρινή έκπληξη και του λείπουν τα δύο εκείνα στοιχεία με τα οποία έχουν ζήσει τόσοι και τόσοι ψευδοποιητές: το μίσος και η ειρωνεία. Όταν πάει να γίνει τιμωρός και σηκώνει το σπαθί, βρίσκεται ξαφνικά μ’ ένα πληγωμένο περιστέρι ανάμεσα στα δάχτυλα του”.
Ως το 1935, που εικάζεται ότι ειπώθηκαν αυτά τα λόγια, είχαν γραφεί μόνο τρία από τα δεκαεννέα ποιήματα που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή. Τόσα χρόνια μετά, δε θα μπορούσαμε να βρούμε πιο καίριο σχολιασμό και για τα υπόλοιπα δεκαέξι, όπως και για το συνολικό έργο του Νερούδα. Να προσθέσουμε την παραληρηματική ρίζα του έρωτα, που βλαστάνει στο σύμπαν γύρω μας και εντός μας με συμμαχία της σιωπής; Μα, αν τα ποιήματα ήταν φωνές, αυτά εδώ θα είχαν τη χροιά του πάθους, της τρυφερότητας και μιας ειλικρίνειας που ξεγυμνώνει.Δίγλωσση έκδοση .
Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1971)
- Ισπανική-Ισπανόφωνη
Άπαντα τα Πεζά,ΙΙ
Jorge Luis Borges€18.80€16.90Όταν διαβάζεις, μεταφράζεις, εκδίδεις τα “Άπαντα” του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αυτού του μείζονος και, ασφαλώς, πιο οικουμενικού συγγραφέα του 20ού αιώνα, δεν επικοινωνείς απλώς με ένα έργο ζωής, αλλά με ένα έργο-ζωή· αισθάνεσαι ότι εισδύεις σ’ έναν κόσμο που σου φαίνεται ανοίκεια οικείος, σ’ έναν θαυμαστό λαβύρινθο που σε κάθε επίσκεψη σου δείχνει σαν να έχει ανανεώσει τις φενάκες του και που τον ενοικούν ιδέες και θέματα-Μινώταυροι: ο ψευδαισθητικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης· το απατηλόν του φυσικού κόσμου· η σχεδόν αναπόφευκτη αυθαιρεσία κάθε ορθολογιστικής σκέψης· το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες· η ιδέα πως ακόμα και το απειροελάχιστο πράγμα ή γεγονός περιλαμβάνει όλο το σύμπαν· πως ό,τι μπορούμε να φανταστούμε ή έχει ήδη συμβεί ή επίκειται να συμβεί· πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα κι ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι· η ιδέα του κόσμου ως προσωπικής προβολής της βούλησης, εξού και, συχνά, στο έργο του Μπόρχες, θύμα και θύτης ταυτίζονται· η ιδέα του ανθρώπου ως πλάσματος του ονείρου κάποιου άλλου· η ιδέα μιας θείας χρονικής στιγμής όπου συμπυκνώνεται ή/ και δικαιώνεται μια ολόκληρη ζωή· η ιδέα του κόσμου ως βιβλιοθήκης όπου παραδέρνουμε όλοι αναζητώντας ένα αδιανόητο ευρετήριο των ευρετηρίων στο οποίο μπορεί και να έχει αποδελτιωθεί το νόημα-σχεδία· η ιδέα ότι τα πάντα έχουν γραφεί κι ότι εμείς δεν κάνουμε άλλο απ’ το να μηρυκάζουμε τα γεγραμμένα· η -συγγενής- ιδέα ότι μια λογοτεχνία διαφέρει από την άλλη ως προς τον τρόπο με τον οποίο διαβάζεται, εξού και το σκανδαλώδες “Κάθε συγγραφέας δημιουργεί τους προδρόμους του”· η -επίσης συγγενής- ιδέα ότι ο συγγραφέας δεν εκφράζει την πραγματικότητα στην οποία γράφει, αλλά επινοεί την πραγματικότητα στην οποία εκφράζεται· η ιδέα ότι η λογοτεχνία είναι ένα παιχνίδι με αντιμέτωπους καθρέφτες όπου οι μυθοπλασίες αντικρίζονται σε μια ιλιγγιώδη επανάληψη, κι ότι αυτό το παιχνίδι επιδέχεται (αν δεν απαιτεί ή επιβάλλει) εμπνευσμένες παραλλαγές, όπως, π.χ., την παρείσφρηση της ίδιας της μυθοπλασίας στον εαυτό της, σαν να της μεταγγίζεται το ίδιο της το αίμα· τέλος(;), η σύγχυση των ορίων και το θολό μεταίχμιο ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, σε διηγήματα όπου ο ήρωας είναι νεκρός και δεν το ξέρει, ή ξαναγεννιέται για να πεθάνει “όπως πρέπει”. Α. Κ.