The Cretan War 1645 – 1669
€53.00 €30.00
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΒΕΝΕΤΙΑ, Η ΚΡΗΤΗ, Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ
Α. Η ΒΕΝΕΤΙΑ. Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Β. Η ΚΡΗΤΗ. Η ΝΗΣΟΣ ΥΠΟ ΕΝΕΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Γ. Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ. Η ΛΑΜΠΡΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ 1645-1669. Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΔΑΚΑ 1647-1669
Δ. Η ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΗ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩΝ
Ε. Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΝΕΤΙΚΗ ΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Αγγλικά
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Κρητολογικά
Αποσκίτη ΜάρθαΑναγεννησιακά και Νεώτερα€23.50€21.00Πρόλογος
Κρητοπελοποννησιακά
Μολιέρος και Κρητικό Θέατρο – Συμβολή στη συγκριτική μελέτη των λογοτεχνιών του 17ου αιώνα
Μίνως Καλοκαιρινός
Ο Κρητικός ηθογράφος Γιώργος Μαράντης
Άγνωστες ιταλικές επιδράσεις στον Κορνάρο
Τα περί Κρήτης Σονέτα του Bartolomeo dalli Sonetti
Επιδράσεις της Adriana του Groto στον Ερωτόκριτο
Ο ιδεολογικός κόσμος της Ερωφίλης σε σύγκριση με την ιταλική τραγωδία
Το πρόβλημα του εθνικού χαρακτήρα της Amorosa Fede
Ο Ηρακλειώτης ποιητής Μιχάλης Αναστασίου
Συγκριτικές παρατηρήσεις στην κρητική και την ιταλική κωμωδία (Αναλογίες και διαφορές)
Παρεμβάσεις του αφηγητή στον Ερωτόκριτο
Γλώσσα και ύφος του Κρητικού Πολέμου του Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή
Ηρακλειώτικα φιλολογικά περιοδικά (1908- 1939)
Απηχήσεις της Ερωφίλης και του Ερωτόκριτου στη Στέλλα Βιολάντη του Γρ. Ξενόπουλου
Βιβλιοκρισία: Borje Knos, L’ histoire de la litterature Neo-Grecque
Επίμετρο: Για το έργο και την προσφορά της Μάρθας Αποσκίτη στις κρητολογικές σπουδές
Τα κύρια γνωρίσματα της Κρητικής λογοτεχνίας
Πρώτες δημοσιεύσεις
Συντομογραφίες
Ευρετήριο συγγραφέων και ερευνητών
Λοιπά φιλολογικά δημοσιεύματα της ίδιας - Ελληνική πεζογραφία
Flora Mirabilis
Κλαίρη Μητσοτάκη€12.72€11.50Στ’ Ανώγεια, στους γάμους πηγαίνουν κανίσκι. Βάζουνε τα τρόφιμα σε μια σακούλα, τη σηκώνουνε στους ώμους και πάνε.
Παντρευόταν κάποιος που είχε γυρέψει τη Φράγκα, αλλ΄εκείνη ήταν δύσκολη και δεν ήθελε να παντρευτεί. Το κανίσκι έπρεπε να το πάει αυτή, που ήταν η πο μεγάλη, αλλά ήταν μαλωμένη με τον πατέρα της, είχε πεισμώσει και δεν ήθελε να πάει.
Λέει της Αλεξάντρας ο πατέρας της: “Πήγαινε να πεις της Φράγκας να σηκωθεί να πάρει το κανίσκι και να το πάει”. Της το λέει η Αλεξάντρα, αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. “Πάρε το να το πας εσύ”, της λέει της Αλεξάντρας ο πατέρας της. Εκείνη ντύνεται, παίρνει το κανίσκι και το πάει. Όμως αισθανόταν άσχημα που το πήγαινει αυτή, η μικρότερη. - Ελληνική πεζογραφία
Το δέντρο
Παντελής ΠρεβελάκηςΟ Κρητικός, βιβλίο πρώτο€14.71€13.30Από την ισκιαδερή μεριά του Ψηλορείτη, πάνω σε μια κορφούλα μέσα στο λαγκάδι του Αμαριού, στέκει ένα θεορατικό χάλασμα που οι ντόπιοι το λένε Μεροβίγλι και που σε περασμένο καιρό είταν βενετικός πύργος. Οι αγριοσυκιές, οι βάτοι κ’ η τσουκνίδα θρασεύουνε στα πόδια του, και τα Όρνια, πούχουν τις φωλιές τους στα ρημάδια, στρινιάζουν κάθε τόσο ψηλά από τα μπεντένια του και φοβερίζουν την ερημιά. Γκρεμισμένες οι καμάρες του, τρύπιοι οι κουμπέδες του, χορταριασμένα τα ντουβάρια. Και μονάχα αντιπαλεύει την υβρισιά του καιρού και του θανάτου μια δρακοντική μονόπετρα, εν’ ανώφλι, με χαραγμένα πάνω του τα λόγια: ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΔΟΓΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΡΕΒΙΖΑΝΟΣ ΕΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ 1554. Κάθε πρωί, ο αφέντης Ήλιος, όταν καβαλάει το ζυγό του Ψηλορείτη και κορφοκοιτάζει λιόφυτα κι αμπέλια, χτυπάει με τη ματιά του και την πέτρα. Κι αυτή, άσπρη απ’ τις βροχές και παστρική απ’ τους ανέμους, δέχεται γελούμενη το καλημέρισμα και του το γυρίζει σπιθίζοντας.
- Ιστορία
Εξόριστοι στο «νησί του θανάτου». Μαρτυρίες, ντοκουμέντα και δημοσιεύματα για τις εκτοπίσεις αγωνιστών στη Γαύδο
Δαμασκηνός, Δημήτρης€21.50€19.40Καταμεσής στο Λιβυκό πέλαγος με τ’ αφρισμένα πάντα νερά, άγρια, μανιασμένα, απύθμενα. Εκατόν εβδομήντα πέντε μίλια μακριά απ’ τον Πειραιά. Κοντά, πολύ κοντά στα παράλια της Αφρικής. Θαρρείς και σε λίγο θα ξεπροβάλει μπροστά σου, πέρα εκεί στην καμπύλη του ομιχλώδικου ορίζοντα, η Αλεξάνδρεια. Κάμποσες ώρες μακριά απ’ αυτή. Εκατόν σαράντα με σαρανταπέντε μίλια. Λίγα σπίτια. Μοιάζουν μ’ αχούρια. Άνθρωποι και ζώα κοιμούνται μαζί. Φτωχοί νησιώτες, άμαθοι και άβγαλτοι παραδομένοι στην ποικιλότροπη εκμετάλλευση. Λίγη βλάστηση, λίγες δεκάδες κάτοικοι. Απέναντι, βορεινά, τα κακοτράχαλα Σφακιά, η Κρήτη, κ’ ύστερα τίποτα. Το μάτι σου κουράζεται ν’ απλώνεται στην απέραντη θάλασσα.
Να, η Γαύδος! Μούρχονται στο νου τα άλλα νησιά της εξορίας. Όσα έχω ακούσει, κι όσα είδα, γεύτηκα ο ίδιος την πίκρα τους. Τα κυριότερα ας πάρουμε. Ανάφη, Φολέγανδρος, Άη Στράτης, Σίκινος, Νηός, Σίφνος, Αμοργός. Αδίσταχτα μπορώ να ειπώ, ούτε κατά φαντασία δεν μπορούν να συγκριθούν στη φρίκη με τούτο εδώ το ποντικόνησο.
Να, μια εικόνα της φρίκης. Ο άγριος χαμός, ο θάνατος του Καραντεμίρη. Πως πέθανε; Μήτε και μείς καλά-καλά το καταλάβαμε, δεν πιστέψαμε, ήταν τόσο γερός. Ο πιο γερός απ’ όλους. Αγρότης απ’ την Αγιάσο της Μυτιλήνης. Κι όμως. Εκεί κάτω πας γερός, βράχος στο σώμα σαν τον Καραντεμίρη και φεύγεις τσακισμένος, καμπουριασμένος απ’ τους ελώδεις. Δεν έχεις γλυτωμό εκεί κάτω. Αλλού ναι, εκεί κάτω όχι.