Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
πρώτος τόμος
Τα θεατρικά
€18.00
Μποστ
ΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ
πρώτος τόμος
Όμορφη πόλη
Φαύστα
Ο κουτσός
Ένας ειλικρινής
Φορολογούμενος
Ο ήρωας της Κολομβίας
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Σχετικά προϊόντα
- Θέατρο
Η εκδρομή
€7.20Υπάρχει αισιοδοξία. Και «αισιοδοξία».
Υπάρχουν σύλλογοι. Και «σύλλογοι».
Υπάρχει και ο «Σύλλογος για την Πάση Θυσία Διατήρηση της Αισιοδοξίας».
Και πάει εκδρομή.
Χαρούμενος. Κεφάτος. Αισιόδοξος. Εξάλλου, όταν είμαστε καλοί και υπάκουοι
και ?προπαντός? αισιόδοξοι, τι μπορεί να πάει στραβά;
Τα πάντα.
Ο Σύλλογος όμως είναι προπονημένος.
Kαι έχει το καταστατικό.
… Ο Σύλλογος δύναται όπως συλλέξει την απανταχού Αισιοδοξία
και όλα τα παράγωγά της και όπως επιβάλει αυτήν διά της ευγενούς πειθούς,
διά της πολιτισμένης ανταλλαγής επιχειρημάτων,
και ?σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης? διά της βίας…
Είναι αλήθεια ότι, ώρες ώρες, η αισιοδοξία μπορεί να είναι αβάσταχτη.
- Θέατρο
Η κωμωδία των παρεξηγήσεων
€9.00Δύο ζεύγη διδύμων, δύο έμποροι και δύο υπηρέτες, παγιδευμένοι στον μεταφυσικό ιστό της ομοιότητας, εμπλέκονται στη μια πλάνη μετά την άλλη. Οι μεν έμποροι, πιστοί στα συναλλακτικά ήθη μιας νέας, ανερχόμενης κοινωνικής τάξης, αντιμετωπίζουν τα παράδοξα της εμπορικής και της συζυγικής πίστης· οι δε υπηρέτες, καθαρές ενσαρκώσεις της κωμικής ιδιοφυίας του Σαίξπηρ, υποχρεωμένοι να υφίστανται και να υπομένουν τη γλωσσική και τη σωματική βία των αφεντικών τους, θα αντιτάξουν το μόνο αμυντικό όπλο που διαθέτουν: ευφράδεια, γλωσσική φαντασία, σπαρταριστή ευφυία. Η ανακούφιση που εκλύεται από τον άδολο γέλωτα των δύο γελωτοποιών υπηρετών οφείλει τη δύναμή της στον όγκο της ανησυχίας που μεταβολίζει, γι’ αυτό και επαφίεται εντέλει σ ’αυτούς να πανηγυρίσουν τη λύση της πλάνης και «ευφρόσυνα διακριτοί», να τελέσουν την αίσια έξοδο προς ένα νέο είδος ισότητας και αλληλεγγύης. Η δική τους συνάντηση, ευφρόσυνη και εορταστική κατ’ αντιδιαστολή με τη μάλλον αδιάφορη στάση των κυρίων τους, έχει πάνω μας την ισχύ μιας απελευθέρωσης:
«Σαν δύο αδέλφια ήρθαμε στον κόσμο τον μεγάλο,
Και χέρι χέρι φεύγουμε, κανείς μπροστά απ’ τον άλλο.» - Θέατρο
«Art»
€13.50ΜΑΡΚ: Πώς μπορείς να λες, μπροστά μου, ότι αυτά τα χρώματα σε συγκινούν;…
ΥΒΑΝ: Γιατί είναι αλήθεια.
ΜΑΡΚ: Αλήθεια; Αυτά τα χρώματα σε συγκινούν;
ΥΒΑΝ: Ναι. Αυτά τα χρώματα με συγκινούν.
ΜΑΡΚ: Αυτά τα χρώματα σε συγκινούν, Υβάν;
ΣΕΡΖ: Αυτά τα χρώματα τον συγκινούν! Είναι δικαίωμά του!
ΜΑΡΚ: Όχι, δεν είναι δικαίωμά του.
ΣΕΡΖ: Τι εννοείς «δεν είναι δικαίωμά του»;Βασικό στοιχείο της δραματουργίας της Γιασμίνα Ρεζά είναι η εστίαση σε φαινομενικά ασήμαντα στοιχεία της πραγματικότητας, στις ελάχιστες εκείνες ρωγμές που γίνονται χάσματα και την καταβροχθίζουν. «Μου αρέσει να πηγαίνω από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο», λέει η συγγραφέας, «γιατί πιστεύω πως η μεταφυσική του ανθρώπου δεν κρύβεται στις μεγάλες ηρωικές στιγμές. Η απόγνωση και τα μυστικά του κρύβονται στις αόρατες λεπτομέρειες, σ’ αυτές τις μόνιμες και ανεπαίσθητες χαραμάδες της καθημερινότητας».
Μέγιστη ανατόμος του ανθρώπινου ψυχισμού, η Γιασμίνα Ρεζά φωτίζει τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις των ηρώων της, χωρίς να κρίνει ή να νουθετεί. Η ευφυΐα με την οποία περιγράφει την αγωνία που εμπεριέχεται σε κάθε είδους ψευδαίσθηση αγγίζει τον αναγνώστη-θεατή με τρόπο άμεσο και καταλυτικό. Η γραφή της, λαμπερή και κοφτερή σαν λεπίδα, προκαλεί το γέλιο αλλά και τη θλίψη για το παράλογο της ύπαρξης, ισορροπώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στη σοβαρότητα και την ελαφράδα, ανάμεσα στις επιθυμίες και τη ματαίωσή τους, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις τους.
- Δοκίμιο
Η αρχαιότητα επι σκηνής
Το αρχαίο ελληνικό δράμα στο θέατρο από την πρώιμη νεωτερικότητα έως τις μέρες μας€27.00Η αρχαία ελληνική τραγωδία έθεσε στην εποχή της, μέσα από τον καθρέφτη του μύθου, τα φλέγοντα ζητήματα σχετικά με τον άνθρωπο στους κόλπους της κοινωνίας. Περιέγραψε συγκρουσιακές καταστάσεις, έδειξε πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τη βία, την τελετουργία και τη λατρεία· παρουσίασε την πτώση σπουδαίων προσώπων και τους φόβους των ανθρώπων.
Όλες οι προβληματικές καταστάσεις και οι συγκρούσεις που πραγματεύεται η αρχαία ελληνική τραγωδία παραμένουν άλυτες και αποτελούν ζητήματα και της δικής μας εποχής, τα οποία, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας με διεθνή εξάπλωση (παρ’ όλα τα πισωγυρίσματα), συζητούνται ανοιχτά, γιατί είναι επίκαιρα. Η αρχαία τραγωδία λειτουργεί εν προκειμένω σαν ένα μεγάλο αντηχείο, και το θέατρο, αφομοιώνοντάς την, κάνει το παρελθόν μέρος του παρόντος. Η τραγωδία καθιστά ρητό το άρρητο, και από αυτό κερδίζει το θέατρο σήμερα, όπως και τότε, μια ανησυχαστική δύναμη, που μας αναγκάζει να στοχαστούμε και που, μέσα από τη γοητεία που ασκούν οι ξένοι για μας αρχαίοι μύθοι, προκαλεί όχι μόνο συναισθηματικό συγκλονισμό, αλλά και την «ηδονή που αποκομίζει κανείς από τα τραγικά θέματα».
Μια κοινωνία χωρίς θέατρο θα έχανε έναν «δημόσιο χώρο πειραματισμού για μια εύθραυστη διευθέτηση των συγκρούσεων» και μαζί με αυτόν τη συναισθηματική της ισορροπία. Την αρχαία ελληνική τραγωδία την έχουμε ανάγκη.
