€15.30
“Στην πατριαρχική εκδοχή της μητρότητας, η μητέρα καταπιέζει τη γυναίκα. Στη σύγχρονη εκδοχή της μητρότητας, η γυναίκα αρνείται τη μητέρα. Πρόκειται για δύο απεικονίσεις της μητέρας, εξίσου παθολογικές. Η διδασκαλία του Λακάν έδειξε ότι για να είναι δημιουργική η επιθυμία της μητέρας δεν πρέπει να απορροφάται από την επιθυμία της γυναίκας αλλά και το αντίστροφο. Επομένως χρειάζεται μια ισορροπία. Είναι αυτό που καθημερινά διδάσκει η ψυχανάλυση: Μόνο αν η μητέρα δεν είναι όλη μητέρα, το παιδί μπορεί να βιώσει την απουσία αυτή που καθιστά δυνατή την είσοδο του στον κόσμο των συμβόλων και του πολιτισμού.”
Η απουσία της μητέρας είναι εξίσου σημαντική με την παρουσία της
Βασισμένος στην επαγγελματική του εμπειρία ως ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής και αντλώντας παραδείγματα από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, ο Ντεμιάν Μπουκάι πραγματεύεται τα δύσκολα θέματα που αντιμετωπίζουν τα σημερινά ζευγάρια, από την απιστία και τη ζήλια μέχρι τη διαχείριση του χρόνου και τη λύση των διαφωνιών, αναζητώντας μια απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα: “Τελικά, τι είμαστε; Φίλοι; Εραστές; Κάτι άλλο;”.
Η Dr Edith Eger επέζησε από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, και κατάφερε να γιατρέψει τις πληγές της και να ταξιδέψει προς την ελευθερία. Έγινε ψυχολόγος και βοήθησε με τη σειρά της άλλους ανθρώπους να θεραπεύσουν τα δικά τους τραύματα. Χιλιάδες άτομα από όλο τον κόσμο τής έγραψαν ότι η ιστορία της τους έδωσε την έμπνευση που χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους.
Με αυτά τα λόγια κατά νου, η Eger αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο με πρακτικές συμβουλές για το πώς εμείς, και κανένας άλλος, θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας να σπάσει τα καταστροφικά μοτίβα του παρελθόντος που τον εγκλωβίζουν.
Εξίσου δυσβάσταχτη φυλακή με τους τοίχους και τα συρματοπλέγματα είναι η φυλακή που δημιουργούν οι σκέψεις μας. Η Eger περιγράφει τις πιο επίμονες πεποιθήσεις που ρίζωσαν μέσα της, όπως ο φόβος, ο θυμός, η θλίψη, η ενοχή, η ντροπή, και για καθεμία παρουσιάζει τα εργαλεία που τη βοήθησαν να την αντιπαρέλθει.
Μέσα από την προσωπική της ιστορία, καθώς και τις ιστορίες των ασθενών της, θέτει στον αναγνώστη δύο κρίσιμες ερωτήσεις:
Θα ήθελες να παντρευτείς τον εαυτό σου;
Εξελίσσεσαι ή κάνεις βήματα προς τα πίσω;
“Μας στηρίζω με όλη μου την καρδιά.
Αν, όμως, με πιέσεις να διαλέξω…
ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εμένα…
εμένα.”
Ξέρουμε πού βρίσκεται κάθε πράγμα και κάθε άτομο που αγαπάμε, αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε εμείς. Σαν να ξεχάσαμε τη θέση μας στον κόσμο. Μπορούμε πολύ γρήγορα να εντοπίσουμε τη θέση των άλλων, τη θέση που έχουν οι άλλοι στη ζωή μας, και καμιά φορά μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμα και τη θέση που κατέχουμε εμείς στη ζωή των άλλων. Έχουμε, όμως, ξεχάσει ποια θέση κατέχουμε εμείς στη δική μας τη ζωή.
“Ο δρόμος προς την αυτοπραγμάτωση είναι αδιάκοπος και δυσχερής”, επαναλαμβάνει ο Χόρχε Μπουκάι σε όλα του τα βιβλία. Σ’ αυτήν τη σειρά των “Δρόμων”, ο δημοφιλής αργεντινός ψυχίατρος μας παρέχει χάρτες της περιοχής για να επιλέξει ο καθένας τη δική του διαδρομή και να πορευτεί με τον δικό του ρυθμό. “Η ευτυχία” διαβεβαιώνει, “δεν είναι απλώς δικαίωμα, είναι επίσης, από πολλές απόψεις, υποχρέωσή μας: μια σύμβαση που έχουμε συνάψει με τη ζωή.” Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ είναι ο δεύτερος από μια σειρά πέντε τόμων που φέρουν τον γενικό τίτλο: “Φύλλα Πορείας”.
Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου.
Εταίρες ιερόδουλες και πόρνες. Ιστορία του αγοραίου ερωτα. 1 × €35.50
Θόρυβος 1 × €28.00
Όταν η αγάπη τολμά να πει το όνομά της. Ομοφυλοφιλία και νέοι τρόποι σεξουαλικής ύπαρξης στη σημερινή Ελλάδα. 1 × €20.70
Εσύ τι κάνεις με τη ζωή σου; 1 × €13.41Υποσύνολο: €97.61
