Σύντομη ιστορία της δημοκρατίας
€16.60 €15.00
Στο κατατοπιστικό αυτό βιβλίο ο διακεκριμένος πολιτικός στοχαστής John Keane καταθέτει την περίπλοκη ιστορία των δημοκρατικών ιδεών και πρακτικών? περιγράφει τις πρώτες δημοκρατίες συνέλευσης στη Μέση Ανατολή και την Ελλάδα, συνεχίζει με την ευρωπαϊκής έμπνευσης δημοκρατία εκλογών και τη γέννηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ενώ φτάνει στη σύγχρονη δημοκρατία ελέγχου, καταδεικνύοντας τους κινδύνους από την κυριαρχία του νέου δεσποτισμού.
Μια τολμηρή υπεράσπιση του πολύτιμου παγκόσμιου ιδανικού, που μας κάνει να αναλογιστούμε:
Η δημοκρατία έχει ιστορία, έχει όμως και μέλλον;
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Δύο πρωτοποριακές μελέτες.
Βασος ΒλαβιανόςΗ δημοτική στη νομική επιστήμη€8.00εισαγωγή Χριστόφορος Χρηστίδης, 1979
- Ιστορία
Επιδημίες και κοινωνία
Snowden FrankΑπό τον μαύρο θάνατο μέχρι σήμερα€32.00€29.00Το Επιδημίες και κοινωνία, Νo 1 στον κατάλογο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ με τα βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε για να τοποθετήσουμε την πανδημία του κορονοϊού στο σωστό της πλαίσιο, εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα μαζικά ξεσπάσματα λοιμωδών νόσων διαμόρφωσαν την κοινωνία, από τον Μαύρο Θάνατο μέχρι σήμερα. Διεξοδική διερεύνηση του αντίκτυπου των επιδημικών νόσων, το βιβλίο αυτό, που πρωτοκυκλοφόρησε στην Αμερική τον Δεκέμβριο του 2019, αποκαλύπτει με ποιους τρόπους αυτές οι νόσοι όχι μόνο επηρέασαν την ιατρική επιστήμη και τη δημόσια υγεία, αλλά μεταμόρφωσαν επίσης τις τέχνες, τη θρησκεία, την ιστορία των ιδεών και τον πόλεμο. Ο Snowden θίγει θέματα όπως η εξέλιξη των ιατρικών θεραπειών, η λογοτεχνία της πανώλης, η φτώχεια, το περιβάλλον και η μαζική υστερία. Δεν αναπτύσσει μόνο την ιστορική διάσταση νόσων όπως η ευλογιά, η χολέρα και η φυματίωση, αλλά εξετάζει και τις επιπτώσεις πρόσφατων επιδημιών, καθώς και το ζήτημα της παγκόσμιας ετοιμότητας ενώπιον της νέας γενιάς νοσημάτων, ενώ σε έναν νέο πρόλογο πραγματεύεται και την παγκόσμια απειλή της COVID-19.
- Ιστορία
Η Αθήνα τον 19ο αιώνα
Θανάσσης Γιοχάλας - Ζωή ΒαΐουΕικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου€21.00€19.00Οία κεφαλή και εγκέφαλον ουκ είχε
Το εξής νοστιμώτατον εξεδικάσθη εν τω ενταύθα πταισματοδικείω. Ο κ. Α. Πετσάλης κατεμήνυσε τους κρεοπώλας Γ. Παπαδόπουλον ή Ντιρίκον και Νικόλ. Κακόν πωλήσαντας αυτώ κεφαλήν αρνίου άνευ μυελού, ον είχον υπεξαιρέσει κλείσαντες το κρανίον τεχνηέντως κατόπιν! Το πταισματοδικείον κατεδίκασεν αυτούς ερήμην εις κράτησιν τριών εβδομάδων εκάτερον.
– Νέα Εφημερίς
ΕΤOΣ ΙΒ΄, ΑΡΙΘ. 169
Παρασκευή 18 Ιουνίου 1893
Η εφημερίδα Ραμπαγάς τον Ιούνιο του 1882 ανακοινώνει ότι λόγω του πολλαπλασιασμού των λωποδυτών πολίτες αποφάσισαν να συστήσουν Σύλλογον αντιλωποδυτικόν. Κάθε μέλος φέρει επί της ράχης του πινακίδα όπου ευκρινώς αναγράφεται η φράση Απαγορεύεται η προσέγγισις. Οι λωποδύτες απαντούν με τη σύσταση δικού τους σωματείου. Κάθε μέλος φέρει επί του στήθους την επιγραφή: Άρπαξε να φας και κλέψε νάχης.
Οι άνθρωποι διασταυρώθηκαν στους δρόμους και στις συνοικίες, έδωσαν τον παλμό της καθημερινότητας, ζωγράφισαν με τα θερμά και ψυχρά χρώματα των συναισθημάτων τους, ξανά και ξανά, το μεταβαλλόμενο τοπίο της πόλης. Έπαιξαν ρόλους πρωταγωνιστών ή βουβών προσώπων, δυναμικών ή απαθών θεατών, ενορχηστρώθηκαν στο ανώνυμο πλήθος των επωνύμων μελών της κοινότητας. […]
Το πρόσωπο της Αθήνας θα ήταν άχρωμο, με το βλέμμα κενό, χωρίς την παρουσία τους, τις ιστορίες τους, τις ζωές τους. Η Ιστορία έχει ανάγκη τη μικροϊστορία, πτυχές της οποίας αποτυπώνονται εν θερμώ στις στήλες των εφημερίδων και εγγράφονται στη συλλογική μνήμη· τη μνήμη της πόλης.
- Δοκίμιο
Μονόπολη
Γιώργος ΣμπώκοςΓια την αγορά, την ελευθερία και πως ταιριάζουν μεταξύ τους€14.00€12.60Από τον διορισμό Ευρωπαίων πρωθυπουργών έως την αναγνώριση αρχηγών κρατών, από τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε αυτόνομα κράτη έως τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής και τη βίαιη καταστολή αποσχιστικών κινημάτων, οι πολιτικές της Δύσης φαίνεται πως εξυπηρετούν έναν μοναδικό σκοπό. Ωστόσο, η ερμηνεία τους είναι μεροληπτική και ενσωματώνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, εδραιωμένα συμφέροντα. Η χρήση βίας μπορεί να εκληφθεί ως εκδημοκρατισμός και η επέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους να προβληθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια. Η απορρύθμιση μπορεί να μετονομαστεί σε αναδιάρθρωση και ο περιορισμός του εθνικού δικαίου να χαρακτηριστεί απελευθέρωση της αγοράς. Όμως η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από κάθε ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο πως η Μονόπολη δεν είναι μόνον επιτραπέζιο παιχνίδι.