- ×
Μισό παιδί 1 × €12.00
Υποσύνολο: €12.00
Πίσω στην Αρχική
Οι Zapatistas και οι Βολιβιανοί Cocaleros
Σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε;
€14.40
Ιχνηλατώντας τον δρόμο που επέλεξαν οι Ζαπατίστας και οι Βολιβιανοί κοκαλέρος προς την κοινωνική αλλαγή, το πολυεπίπεδο βιβλίο του Λεωνίδα Οικονομάκη φέρνει στο φως άγνωστες πλευρές της ιστορίας των δύο κινημάτων, τις αναλογίες και τις διαφορές τους, για να καταδείξει τις κρίσιμες συγκυρίες που καθόρισαν την πορεία τους. Η μελέτη του Οικονομάκη εμβαθύνει με τρόπο πρωτόγνωρο στη διαδικασία μέσω της οποίας τα κινήματα καταλήγουν στις στρατηγικές επιλογές τους, εξερευνώντας διεξοδικά τις παραμέτρους που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις αποφάσεις τους. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί καρπό μιας συναρπαστικής έρευνας πεδίου 8 ετών, η οποία αναδεικνύει μαρτυρίες και γεγονότα που έχουν παραδόξως αγνοηθεί από την επίσημη βιβλιογραφία. Μία έκδοση που θα ενθουσιάσει τόσο τους κοινωνικούς και πολιτικούς επιστήμονες όσο και τον απλό αναγνώστη που επιθυμεί να ανακαλύψει την ιστορία των (επαναστατικών και μη) κινημάτων της Λατινικής Αμερικής.
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Δοκίμια
€10.00“Η μεγάλη δύναμη με την οποία ο Kant έριξε το βάρος του απάνω στη φιλοσοφική κίνηση πρώτα του καιρού του, βρίσκεται ίσως πιο πολύ στο ασύγκριτο άπλωμα του πνευματικού ορίζοντα και στη σιγουριά με την οποία ήξερε να βλέπει παντού, από τη δική του σκοπιά, τα κοντινά και τα μακρινά στη σωστή τους σχέση. Δεν υπάρχει πρόβλημα της νεωτέρας φιλοσοφίας πού δεν θα μπορούσε να το πραγματευθεί, κανένα που, ακόμα και αν το άγγιξε μόνο ευκαιριακά, δεν θα ήταν ικανός να τυπώσει απάνω στη λύση του την ξεχωριστή σφραγίδα του πνεύματός του. Αλλ’ αυτή η καθολικότητα είναι μόνο το εξωτερικό περίγραμμα και όχι ακόμα ο πυρήνας του μεγαλείου του αυτός βρίσκεται κυρίως στην αξιοθαύμαστη ενέργεια με την οποία μπορούσε να διαπεράσει συστηματικά το πλήθος της ύλης των στοχασμών και να το επεξεργαστεί. Μάκρος και βάθος έχουν μέσα στο πνεύμα του το ίδιο θαυμαστό μέγεθος το βλέμμα του αγκαλιάζει σε τέτοιο βαθμό τη μεγάλη προσοχή του κόσμου των ανθρώπινων παραστάσεων, με όση δύναμη εισχωρεί σε κάθε σημείο έως τα έσχατα βάθη αυτού του κόσμου. Στο ζευγάρωμα τούτο ιδιοτήτων πού σπάνια συνενώνονται βρίσκεται η γοητεία πού είχαν και να έχουν η προσωπικότητα και τα έργα του Kant και πού θα του εξασφαλίζουν πάντοτε πρώτη θέση ανάμεσα στους φιλοσόφους”.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Ιστορία
Η Αθήνα τον 19ο αιώνα
Εικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου€19.00Οία κεφαλή και εγκέφαλον ουκ είχε
Το εξής νοστιμώτατον εξεδικάσθη εν τω ενταύθα πταισματοδικείω. Ο κ. Α. Πετσάλης κατεμήνυσε τους κρεοπώλας Γ. Παπαδόπουλον ή Ντιρίκον και Νικόλ. Κακόν πωλήσαντας αυτώ κεφαλήν αρνίου άνευ μυελού, ον είχον υπεξαιρέσει κλείσαντες το κρανίον τεχνηέντως κατόπιν! Το πταισματοδικείον κατεδίκασεν αυτούς ερήμην εις κράτησιν τριών εβδομάδων εκάτερον.
– Νέα Εφημερίς
ΕΤOΣ ΙΒ΄, ΑΡΙΘ. 169
Παρασκευή 18 Ιουνίου 1893
Η εφημερίδα Ραμπαγάς τον Ιούνιο του 1882 ανακοινώνει ότι λόγω του πολλαπλασιασμού των λωποδυτών πολίτες αποφάσισαν να συστήσουν Σύλλογον αντιλωποδυτικόν. Κάθε μέλος φέρει επί της ράχης του πινακίδα όπου ευκρινώς αναγράφεται η φράση Απαγορεύεται η προσέγγισις. Οι λωποδύτες απαντούν με τη σύσταση δικού τους σωματείου. Κάθε μέλος φέρει επί του στήθους την επιγραφή: Άρπαξε να φας και κλέψε νάχης.
Οι άνθρωποι διασταυρώθηκαν στους δρόμους και στις συνοικίες, έδωσαν τον παλμό της καθημερινότητας, ζωγράφισαν με τα θερμά και ψυχρά χρώματα των συναισθημάτων τους, ξανά και ξανά, το μεταβαλλόμενο τοπίο της πόλης. Έπαιξαν ρόλους πρωταγωνιστών ή βουβών προσώπων, δυναμικών ή απαθών θεατών, ενορχηστρώθηκαν στο ανώνυμο πλήθος των επωνύμων μελών της κοινότητας. […]
Το πρόσωπο της Αθήνας θα ήταν άχρωμο, με το βλέμμα κενό, χωρίς την παρουσία τους, τις ιστορίες τους, τις ζωές τους. Η Ιστορία έχει ανάγκη τη μικροϊστορία, πτυχές της οποίας αποτυπώνονται εν θερμώ στις στήλες των εφημερίδων και εγγράφονται στη συλλογική μνήμη· τη μνήμη της πόλης.
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Η πολιτική εξέλιξη της νεότερης Ευρώπης
Δημοκρατία εναντίον δεσποτείας και δικτατορίας από το Παλαιό Καθεστώς μέχρι τις μέρες μας€27.00Στα τέλη του 20ού αιώνα πολλοί πίστεψαν ότι οι μακραίωνες συγκρούσεις που είχαν σημαδέψει τη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία ―με εμβληματικότερη απ’ όλες τη σύγκρουση μεταξύ δημοκρατικών και αντιδημοκρατικών καθεστώτων― είχαν πλέον λήξει οριστικά. Ζούσαμε, υποτίθεται, «το τέλος της ιστορίας»: το θρίαμβο της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Δύο δεκαετίες αργότερα, η εποχή αυτή φαντάζει ήδη μακρινό παρελθόν. Η δημοκρατία στην Ευρώπη συναντά βαθύτατη αμφισβήτηση ― κι αυτό όχι μόνο στις νεοσύστατες δημοκρατικές πολιτείες, αλλά και στα παραδοσιακά προπύργιά της.
Το ξάφνιασμα που συνήθως προκαλεί το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην ελλιπή κατανόηση της πραγματικής πολιτικής εξέλιξης της νεότερης Ευρώπης, υποστηρίζει η Σέρι Μπέρμαν, καθηγήτρια πολιτικής επιστήμης στο Κολλέγιο Μπάρναρντ του Πανεπιστήμιου Κολούμπια. Σχεδόν όλα τα δημοκρατικά κινήματα στην Ευρώπη αρχικά απέτυχαν, είτε καταρρέοντας κάτω απ’ το ίδιο τους το βάρος είτε υποκύπτοντας στις δυνάμεις της αντίδρασης και στην αποστασία των αρχικών τους συμμάχων. Η δημοκρατία υπήρξε σχεδόν πάντα εύθραυστη και απειλούμενη, γιατί η ίδια είναι από τη φύση της μια δύναμη απειλητική, ανατρεπτική, πολεμική.
Από τους αγγλικούς εμφυλίους πολέμους τον 17ο αιώνα και τη Γαλλική Επανάσταση ενάντια στο Παλαιό Καθεστώς, στις αποτυχημένες επαναστάσεις του 1848, την κατάρρευση των μεγάλων αυτοκρατοριών και το σχηματισμό των νεότερων ευρωπαϊκών κρατών, εν συνεχεία στην άνοδο του εθνικισμού και του κομμουνισμού και τη σχεδόν πλήρη ήττα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ώς τον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο ―τον μεγάλο ευρωπαϊκό εμφύλιο― και την πολιτική τάξη που διαμορφώθηκε σαν επακόλουθό του, το βιβλίο φτάνει μέχρι την πτώση των δικτατοριών της νότιας Ευρώπης και των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, προσφέροντας όχι μόνο ένα εντυπωσιακό πανόραμα που τακτοποιεί και οριοθετεί τη χαώδη πολιτική ιστορία της νεότερης Ευρώπης, αλλά και μια διεισδυτική ερμηνεία του αντιδημοκρατικού ρεύματος που δείχνει σήμερα τα δόντια του.
- Δοκίμιο
Η μιμητική επιθυμία στο Υπόγειο
Διάλογος με τον Κορνήλιο Καστοριάδη€9.00Στο πρώτο κείμενο, ο Ζιράρ συμπυκνώνει τη θεωρία της μιμητικής επιθυμίας, που αποτελεί τη δική του συνεισφορά όχι μόνο στην κριτική της λογοτεχνίας -αυτό θα ήταν ένα πολύ στενό πλαίσιο-, αλλά και στην ιστορία της βίας, της θρησκείας και της επιθυμίας. Φραγμός στην ανθρώπινη επιθυμία δεν υπάρχει; όσα επιδιώκει ένα μεμονωμένο μέλος της κοινότητας μπαίνουν στο στόχαστρο των υπολοίπων. Και ακριβώς επειδή οι άλλοι τα εποφθαλμιούν, εκείνος τα λατρεύει διπλό. Διαφαίνεται εδώ το περίφημο “μιμητικό τρίγωνο”, που συνδέει τον επιθυμούντο, το επιθυμούμενο αντικείμενο και τον μεσολαβητή-πρότυπο.
Το δεύτερο κείμενο αφορά ένα γνωστό από τη βιβλιογραφία συνέδριο στο οποίο συμμετείχε ο Ζιράρ, αλλά ταυτόχρονα την άγνωστη εν πολλοίς συνάντησή του με τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Στο Δεκαήμερο του Σεριζύ, με θέμα την “Αυτοοργάνωση”, οι δυο τους συγκρούονται για την ενδεχομενικότητα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο καθολικός Ζιράρ -ο ίδιος τοποθετεί τη μεταστροφή του από τον σκεπτικισμό στον χριστιανισμό το 1958- απέναντι στον μαχητικό άθεο Καστοριάδη. Ο αφηγητής του Ιερού εντός της κοινωνίας απέναντι στον εισηγητή της αυτονομίας, που εξορίζει τη θρησκεία. Ο ντετερμινιστής, που αναζητά υπεριστορικούς κανόνες για τη θέσμιση των κοινωνιών, και ο υπέρμαχος του πολιτικού αναστοχασμού και της πράξεως.
