Ρουμί
€10.00 €9.00
Το βιβλίο αυτό αποθησαυρίζει την ουσία του έργου του μεγάλου Πέρση ποιητή του 13ου αιώνα και μας καλεί σε μια ουσιαστική συνάντηση μαζί του. Ο Ρουμί μιλάει με εκπληκτική αμεσότητα στον σύγχρονο άνθρωπο, όπως ακριβώς έκανε με τους συγχρόνους του πριν από οκτακόσια χρόνια. Η κοσμοθεωρία του εκφράζεται χωρίς περιστροφές και το πνεύμα του συλλαμβάνει τη ζωή στην ολότητά της, μέσα από παρατηρήσεις για καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, χρήσιμες συμβουλές και βαθιά σοφία για ό,τι μας απασχολεί, από ζητήματα της καρδιάς μέχρι την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την εγκόλπωση της φύσης του θείου.
Είναι, τελικά, ένας μακρύς διαλογισμός για το πώς να ζούμε τη ζωή μας με νόημα, έμπνευση και καλοσύνη, από έναν μεγάλο, εξαιρετικά σύγχρονο ποιητή, παρά τα οκτακόσια χρόνια του, που εξέφρασε ανεπανάληπτα τη σοφία του σούφι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Σχετικά προϊόντα
- Λογοτεχνία
Πέθανε πράγματι ο Μέγας Παν;
Μ. Ζ. ΚοπιδάκηςΚαι άλλα κείμενα παντοδαπά€12.00€10.80Το βιβλίο του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, “”Πέθανε πράγματι ο Μέγας Πάν;” Και άλλα κείμενα παντοδαπά”, με φιλολογική επιμέλεια του Κώστα Μπουρναζάκη, συγκροτείται από έξι Ενότητες, υπό τους τίτλους: α) “Η αρχαιότητα και οι καταβολάδες της”, β) “Βίβλου ζηλωτές και αντιλέγοντες”, γ) “Ποικίλα Νεοελληνικά”, δ) “Ώσπερ ο Πρωτεύς παντοδαπός”, ε) “Καστρινοί και Καστροφόροι”, στ) “Σκαλαθύρματα”. Αποτελείται από 52 κείμενα: μελέτες, φιλολογικά δοκίμια, ομιλίες, κριτικές, και άρθρα, μιας ευρύτατης περιοχής των Γραμμάτων και των Τεχνών, που εκτείνεται από την Ελληνική, τη Ρωμαϊκή Αρχαιότητα, και τη Θρησκευτική Γραμματεία, έως την Νεοελληνική Λογοτεχνία και τον Πολιτισμό που άνθισε στην Κρήτη, από τα χρόνια του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου ως σήμερα.Με την πλατιά πνευματική εποπτεία και τον γλαφυρό λόγο του Μ. Ζ. Κοπιδάκη, αποτιμώνται δημιουργικές διαδρομές, επιδράσεις, ιδιομορφίες, και αθέατες όψεις, έργων του Ομήρου, του Πλάτωνα, του Αισχύλου, του Αριστοφάνη, του Πινδάρου, του Αμοργίνου Σημωνίδη, του Ισοκράτη, φτάνοντας ως τον Ιάμβλιχο, τον Οράτιο, τη Βίβλο, τον Καρλ Μάρξ, και τον Ρόμπερτ Μπέρτον. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης θα περιηγηθεί, συνάμα, σε καίρια και άγνωστα πεδία δημιουργών, όπως οι: Βιτσέντζος Κορνάρος, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Γιάννης Ψυχάρης, Δημήτρης Καπετανάκης Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Παντελής Πρεβελάκης, Σωκράτης Κουγέας, Θανάσης Βαλτινός, Άρης Μπερλής, Κώστας Μπουρναζάκης, Λάμπης Καψετάκης, Νίκος Λεβέντης, Βικτωρία Παπαδάτου. Ιδιαίτερη θέση στις μελέτες του συγγραφέα έχουν σπουδαίες ιστορικές μορφές, όπως: ο Καπετάν Μιχάλης Κόρακας, ο Καπετάν Πετρακογιώργης, και ο Πάτρικ Λη Φέρμορ. Στις εκπλήξεις της έκδοσης είναι το συναρπαστικό αφήγημα του Κοπιδάκη: “Η γενέθλιος ημέρα της εταίρας Πασιφίλης”Επιμέλεια: Κώστας Μπουρναζάκης - Λογοτεχνία
Αποχαιρετισμός στον Ρόμπερ
Βρασίδας Καραλής€16.00€14.40Στο μεταξύ τα λουλούδια σου έχουν αρχίσει να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο. Ο μυστικός κήπος όπου μπορούσες να κρυφτείς, να σκεφτείς και να κλάψεις σιωπηλά, μέρα τη μέρα αφανίζεται. Προσπαθώ να τα φροντίζω, να τα ποτίζω, να τα κλαδεύω και να τα τρέφω, κι όμως αυτά γνωρίζουν πως κάτι έχει αλλάξει, δεν είσαι εσύ μα ένας ξένος, κάποιος που προσποιείται ότι τα φροντίζει. νιώθουν ότι το κάνει για σένα και όχι γι’ αυτά. Η αζαλέα μαράθηκε πρώτη. ύστερα οι τριανταφυλλιές και η πλουμέρια, οι γαριφαλιές, η τελοπέα, οι κάκτοι, οι ανιγόζανθοι, οι μικροί ευκάλυπτοι, το δεντρολίβανο, η μπάνξια, οι βασιλικοί, τα πάντα. Οι πολύχρωμες μικρές πετούνιες σου ξεράθηκαν, μια καφετιά νεκρή μάζα στη θέση της παλιάς φαντασμαγορίας. Η υπόσχεση που αντιπροσώπευε κάθε λουλούδι βρίσκεται τώρα μουδιασμένη και σφραγισμένη στα μαραμένα τους μπουμπούκια. Ένα πράσινο κυπαρίσσι απομένει, το σπαρτιάτικό σου, που μας θύμιζε τα χρώματα γύρω από την Ολυμπία, και η μικρή ελιά που χάιδευες τόσο τρυφερά, η υπέρτατη λαχτάρα μας για ρίζες. Τα κοιτάζω και με αποδοκιμάζουν. «Μας άφησε,» μουρμουρίζουν θροΐζοντας «άσε μας τώρα κι εσύ, φύγε. Αναζητούμε τα μάτια του Ρόμπερτ, το άγγιγμά του, τη ζεστασιά του. Δεν είσαι εσύ». Αυτό λένε κάθε φορά που προσπαθώ να τα φροντίσω. Με αγνοούν. Νιώθω αβοήθητος, απελπισμένος.
Στην καρδιά κάθε σχέσης υπάρχει ένας κήπος. Κάνω ό,τι μπορώ για να τον κρατήσω ζωντανό, όμως τα λουλούδια ρωτούν συνέχεια για σένα – και δεν ξέρω πώς να τους εξηγήσω το θάνατο, τη μοναξιά, την εκδημία, το πένθος. «Δεν θα υπάρξει καινούρια άνοιξη για μας» λένε το ένα στο άλλο. «Είμαστε εδώ για ν’ ακούσουμε τα λόγια του Ρόμπερτ Τζόζεφ Μήντερ, που μας καλεί στη ζωή. Μας πότιζε ένα ένα, υπομονετικά, στοργικά. Μας έλεγε ιστορίες. Ήταν φίλος μας. Αλλά πού είναι τώρα; Καλύτερα να μην ξαναγεννηθούμε, αφού δεν είναι αυτός εδώ. Τα χέρια του μας κρατούσαν ζωντανά. Η φωνή του συνέθετε τη σαγηνευτική μελαγχολία μας.» Κι ενώ εγώ προσπαθώ να εξηγήσω, παραμένουν απόμακρα, αγνοώντας με – είμαι ο ξένος τώρα, ο παρείσακτος, η περιττή παρουσία.
- Ελληνική Ποίηση
Απατηλό παρελθόν: Ιστορίες της καβαφικής κριτικής
Γιάννης ΠαπαθεοδώρουΙστορίες της Καβαφικής κριτικής 1933-1963€17.00€15.30«EΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ». Η γνωστή φράση του Κ. Π. Καβάφη έστρεψε, ήδη από τον Μεσοπόλεμο, την καβαφική κριτική στην επίμονη αλλά και αντιφατική αναζήτηση του ρόλου της ιστορίας στην ποίησή του. Αμέσως μετά το θάνατο του ποιητή (1933), ο Τίμος Μαλάνος ισχυριζόταν πως ο Καβάφης «ταξίδεψε τη διαστροφή του στην ιστορία». Από τα ιατρικά έντυπα έως τα λαϊκά περιοδικά της εποχής, ο Καβάφης περιγράφεται ως ένας ασθενής με συμπτώματα και συμπλέγματα. Αντιδρώντας σε αυτή την άποψη, τη δεκαετία του 1940 ο Γιώργος Σεφέρης υποστήριξε πως «έξω από τα ποιήματά του ο Καβάφης δεν υπάρχει». Για τον Σεφέρη, το σπουδαιότερο μέσο που είχε ο Καβάφης για να γράψει ποίηση ήταν η « αίσθηση της Ιστορίας ». Ξετυλίγοντας αυτό το νήμα, τη δεκαετία του 1960 ο Στρατής Τσίρκας παρουσίασε έναν «πολιτικό Καβάφη», που ενδιαφερόταν ενεργά για τα ζητήματα της βρετανικής αποικίας αλλά και της ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο.
Στην παρούσα μελέτη εξετάζονται ιστορίες και διαμάχες της καβαφικής κριτικής (1933-1963) που δεν σχετίζονται μόνο με την ποίηση και την ιστορία αλλά και με τη σεξουαλικότητα, το μοντερνισμό, την αποικιοκρατία. Με αφορμή τον «απατηλό γέρο» της Αλεξάνδρειας, παρακολουθούμε πώς μεταμορφώνονται οι εικόνες του παρελθόντος και πώς η ποίηση γίνεται μια μορφή ιστοριογραφίας. - Λογοτεχνία
Τρία δαχτυλίδια
Μέντελσον ΝτάνιελΜια ιστορία για την εξορία, την αφήγηση και τη μοίρα€11.10€10.00Σ’ ένα βιβλίο που υπερβαίνει είδη και κατηγορίες, ο Ντάνιελ Μέντελσον διερευνά τις μυστηριώδεις συνδέσεις ανάμεσα στο τυχαίο της ζωής που ζούμε και στην τέχνη των ιστοριών που αφηγούμαστε. Συνδυάζοντας απομνημονεύματα, βιογραφία και κριτική λογοτεχνίας, τα “Τρία δαχτυλίδια” συνυφαίνουν τις ιστορίες τριών εξόριστων συγγραφέων που στράφηκαν στα κλασικά έργα του παρελθόντος για να δημιουργήσουν τα δικά τους αριστουργήματα – έργα στοχασμού πάνω στην ίδια τη φύση της αφήγησης: του Έριχ Άουερμπαχ, του Εβραίου φιλολόγου που δραπέτευσε από τη Γερμανία του Χίτλερ και έγραψε τη Μίμηση, την κλασική του μελέτη σχετικά με τη λογοτεχνία της Δύσης, στην Ιστανμπούλ· του Φρανσουά Φενελόν, του Γάλλου αρχιεπισκόπου του 17ου αιώνα, που συνέγραψε τις «Περιπέτειες του Τηλέμαχου» – μια ευφυέστατη συνέχεια της Οδύσσειας και συγκεκαλυμμένη κριτική στον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄, η οποία αποτέλεσε το μεγαλύτερο μπεστ σέλερ στην Ευρώπη για εκατό χρόνια και είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόπισή του· και του Γερμανού μυθιστοριογράφου Β. Γκ. Ζέμπαλντ, αυτοεξόριστου στην Αγγλία, του οποίου οι χαρακτηριστικά μαιανδρικές αφηγήσεις διερευνούν θέματα κοινά με την «Οδύσσεια», όπως ο ξεριζωμός, η νοσταλγία, ο χωρισμός από την πατρίδα.
Ταυτόχρονα, σ’ αυτές τις ιστορίες εξορίας και καλλιτεχνικής κρίσης, συμπλέκεται και η περιγραφή της αγωνίας του ίδιου του Μέντελσον κατά τη συγγραφή δύο από τα δικά του βιβλία -μιας οικογενειακής σάγκα σχετικά με το Ολοκαύτωμα και ενός αυτοβιογραφικού χρονικού για τη μελέτη της «Οδύσσειας» μαζί με τον ηλικιωμένο πατέρα του-, βιβλία που τα στοιχειώνουν ιστορίες άγχους και περιπλάνησης. Καθώς τα «Τρία δαχτυλίδια» οδεύουν προς την εκπληκτική τους κορύφωση, μια αποκάλυψη για το πώς συνδέονταν οι ζωές των τριών αυτών προσώπων υπερβαίνοντας γεωγραφικά σύνορα, γλώσσες και αιώνες, ο αναγνώστης αναγκάζεται να αναθεωρήσει τα πάντα γύρω από τη σχέση ανάμεσα στην αφήγηση και την ιστορία, την τέχνη και τη ζωή.