€9.00
Το βιβλίο αυτό αποθησαυρίζει την ουσία του έργου του μεγάλου Πέρση ποιητή του 13ου αιώνα και μας καλεί σε μια ουσιαστική συνάντηση μαζί του. Ο Ρουμί μιλάει με εκπληκτική αμεσότητα στον σύγχρονο άνθρωπο, όπως ακριβώς έκανε με τους συγχρόνους του πριν από οκτακόσια χρόνια. Η κοσμοθεωρία του εκφράζεται χωρίς περιστροφές και το πνεύμα του συλλαμβάνει τη ζωή στην ολότητά της, μέσα από παρατηρήσεις για καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, χρήσιμες συμβουλές και βαθιά σοφία για ό,τι μας απασχολεί, από ζητήματα της καρδιάς μέχρι την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την εγκόλπωση της φύσης του θείου.
Είναι, τελικά, ένας μακρύς διαλογισμός για το πώς να ζούμε τη ζωή μας με νόημα, έμπνευση και καλοσύνη, από έναν μεγάλο, εξαιρετικά σύγχρονο ποιητή, παρά τα οκτακόσια χρόνια του, που εξέφρασε ανεπανάληπτα τη σοφία του σούφι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η αναγνωστική μοίρα του Καζαντζάκη είναι παράδοξη και πολύπλοκη. Τον αγάπησε το ευρύ κοινό, στάθηκε, παλαιότερα τουλάχιστον, ένα από τα πρώτα διαβάσματα των εφήβων -η ανάγνωση των μυθιστορημάτων του ήταν για αυτούς ταυτόχρονα μια πράξη μύησης στη λογοτεχνία και αμφισβήτησης κυρίαρχων ιδεών και αξιών-, αλλά το ακαδημαϊκό περιβάλλον και το λογοτεχνικό σινάφι, στην καλύτερη περίπτωση, τον αγνόησαν. Η γενιά του ’30 τον περιφρόνησε, με εξαίρεση τον φίλο του Παντελή Πρεβελάκη (το βιβλίο του Τετρακόσια γράμματα του Καζαντζάκη στον Πρεβελάκη, 1965, είναι οπωσδήποτε πολύτιμο και εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις καλύτερες εισαγωγές στο έργο του). Τη σκληρή καταδικαστική κρίση του Σεφέρη, με αφορμή την προβολή του Ζορμπά του Κακογιάννη, θα τη συμμερίζονταν, φαντάζομαι, οι περισσότεροι συγγραφείς της γενιάς αυτής: “Ψεύτικη γλώσσα, ψεύτικες πόζες, απομιμήσεις αισθημάτων” (Μέρες Θ’, 1 Φεβρουαρίου 1964 – 11 Μάη 1971, Ίκαρος, 2019, σ. 94-95). Εντελώς διαφορετική, ωστόσο, ήταν η υποδοχή του έργου του εκτός των ελληνικών συνόρων. Ο Καζαντζάκης επιδίωξε πεισματικά να γίνει διεθνής συγγραφέας – και το πέτυχε. Σήμερα, αυτός και ο Καβάφης είναι οι μόνοι Νεοέλληνες συγγραφείς τους οποίους γνωρίζει το διεθνές αναγνωστικό κοινό.
Ο ΜΠΙΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Από τον ρεαλισμό στην υπέρβασή του
“Έτσι σαν πρόλογος (ασπρόμαυρο)”: “…κι ο ναός της Απτέρου Νίκης, κοινός χωμάτινος τάφος για τα σπασμένα φτερά μας…”
“Εξομολογήσεις”: χτίζοντας και αποσυναρμολογώντας τη συγγραφή, τον χρόνο και τον έρωτα
“Η Διάλυση”: της γλώσσας, της κοινωνίας, του ύφους
Ο μπιντές και άλλες ιστορίες: ενσταντανέ της κοινωνίας του ’60
Ένας κάπως αισιόδοξος επίλογος (μαυρόασπρο): έξοδος, με μια κουδουνίστρα για μεγάλους
ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
Κριτική στη γλώσσα, δυσπιστία στη γλώσσα
Αλφρέντ Ζαρρύ, Νταντά και υπερρεαλισμός, και οι δεκαετίες 1950 και 1960
Το γέλιο, το καρναβάλι, η μελαγχολία: σάτιρα και αυτοσαρκασμός
Ο Πρώτος Άνθρωπος ξανακάνει όλη τη διαδροµή για ν’ ανακαλύψει το µυστικό του: δεν είναι ο πρώτος. Κάθε άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος, κανείς δεν είναι. Γι’ αυτό πέφτει στα πόδια της µητέρας του. – Ακρόπολη. Ο άνεµος σάρωσε όλα τα σύννεφα, και το φως, το πιο λευκό και το πιο δυνατό, πέφτει από τον ουρανό. Περίεργο συναίσθηµα όλο το πρωινό πως βρίσκοµαι σε τούτο το µέρος εδώ και πολλά χρόνια, πως βρίσκοµαι στο σπίτι µου, χωρίς µάλιστα να µε ενοχλεί η διαφορετική γλώσσα. – Νόµπελ. Περίεργο συναίσθηµα συντριβής και µελαγχολίας. Όταν ήµουν 20 χρονών, φτωχός και γυµνός, γνώρισα την πραγµατική δόξα. Τη µητέρα µου. – 7 Νοεµβρίου, 45 χρονών. Όπως το ήθελα, µέρα µοναξιάς και σκέψης. Να ξεκινήσω να εφαρµόζω από τώρα τούτη την αδιαφορία που θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα πενήντα µου. Εκείνη την ηµέρα, θα κυριαρχήσω. – Η δηµοκρατία δεν είναι ο νόµος της πλειονότητας αλλά η προστασία της µειονότητας. – Η µαµά χειρουργήθηκε. Το τηλεγράφηµα του Λ. φτάνει το Σάββατο το πρωί. Το επόµενο βράδυ, αεροπλάνο στις τρεις τα ξηµερώµατα. Εφτά η ώρα στο Αλγέρι. Πάντα η ίδια εντύπωση στο πεδίο του Λευκού-Σπιτιού: η γη µου. Και όµως ο ουρανός είναι γκρίζος, ο αέρας ελαφρύς και σπογγώδης. Εγκαθίσταµαι στην κλινική, στα υψώµατα πάνω από το Αλγέρι. Μεταξύ 1951 και 1959, ο Καµύ γράφει το Καλοκαίρι, την Πτώση, την Εξορία και το Βασίλειο, αντιδρά απέναντι στην τραγωδία του πολέµου της Αλγερίας, στην πολεµική που δηµιουργείται γύρω από τον Επαναστατηµένο άνθρωπο, κάνει δύο ταξίδια στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παίρνει το βραβείο Νόµπελ… Τα Σηµειωµατάρια αυτά, τα τελευταία, συχνά σηµειώσεις εργασίας, γίνονται εν τέλει το προσωπικό του ηµερολόγιο, και επιβεβαιώνουν την επίµονη αναζήτηση της αρµονίας «µέσα από τα πιο δύσβατα µονοπάτια, τις ταραχές, τους αγώνες». Ανάµεσα στις ηµερολογιακές καταγραφές, βρίσκουµε σηµειώσεις για µελλοντικά συγγραφικά σχέδια και, βεβαίως, τον Πρώτο Άνθρωπο, το τελευταίο ανολοκλήρωτο βιβλίο του, που έµελλε να εκδοθεί 34 χρόνια µετά τον θάνατό του στο φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχηµα της 4ης Ιανουαρίου 1960. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει το αναλυτικό ευρετήριο των τριών τόµων.
Τα Χριστούγεννα του Θανασάκη 1 × €9.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Η νύχτα της Γεθσημανή 1 × €9.90
Στη χώρα των κλουβιών 1 × €10.80
Το θεώρημα του παπαγάλου 1 × €22.05
Αφανισμός 1 × €20.00
Το μυστήριο της αράχνης 1 × €14.40
Φρίντριχ Νίτσε, 'Δεν είμαι άνθρωπος, είμαι δυναμίτης'. Η βιογραφία 1 × €21.60
Βασίλης Ρώτας 1 × €45.00Υποσύνολο: €188.95
