€9.00
Το βιβλίο αυτό αποθησαυρίζει την ουσία του έργου του μεγάλου Πέρση ποιητή του 13ου αιώνα και μας καλεί σε μια ουσιαστική συνάντηση μαζί του. Ο Ρουμί μιλάει με εκπληκτική αμεσότητα στον σύγχρονο άνθρωπο, όπως ακριβώς έκανε με τους συγχρόνους του πριν από οκτακόσια χρόνια. Η κοσμοθεωρία του εκφράζεται χωρίς περιστροφές και το πνεύμα του συλλαμβάνει τη ζωή στην ολότητά της, μέσα από παρατηρήσεις για καταστάσεις που ζούμε καθημερινά, χρήσιμες συμβουλές και βαθιά σοφία για ό,τι μας απασχολεί, από ζητήματα της καρδιάς μέχρι την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την εγκόλπωση της φύσης του θείου.
Είναι, τελικά, ένας μακρύς διαλογισμός για το πώς να ζούμε τη ζωή μας με νόημα, έμπνευση και καλοσύνη, από έναν μεγάλο, εξαιρετικά σύγχρονο ποιητή, παρά τα οκτακόσια χρόνια του, που εξέφρασε ανεπανάληπτα τη σοφία του σούφι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Για να ζωντανέψω τον αγαπημένον Ίσκιο, ανηφορίζω αντίθετα στο ρέμα.
“Όσο περισσότερο Σας αγαπώ, τόσο περισσότερο ο κόσμος μου είναι άχρηστος και δεν τον έχω ανάγκη, γιατί μπορώ να τον αντικαταστήσω μ’ έναν άλλο, πιο καλό, πιο θερμό, πιο απλό, όπως θα δημιουργούσα κι όλη μου τη ζωή, αν εγώ ήμουν ο Πλάστης”, γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην επί τριάντα χρόνια σύντροφό του Ελένη Καζαντζάκη, που του στάθηκε φίλη, σύζυγος, συμπαραστάτρια, βοηθός και συνοδοιπόρος.
Η ίδια σημειώνει πως στο βιβλίο της αυτό ούτε προσπαθεί να του πλέξει το εγκώμιο ούτε να τον μαυρίσει. Η ζωή, λέει, δίπλα του δεν ήταν πάντα εύκολη, όμως ο Νίκος Καζαντζάκης ποτέ δεν επέβαλε τον εαυτό του στους άλλους. Πάντοτε επέλεγε την ελευθερία και αρνιόταν τον συμβιβασμό. Η συμβίωσή τους ήταν μια αέναη ευλογία, καθώς η Ελένη ωρίμασε δίπλα του, τον αγάπησε. Της πρόσφερε αγάπη, εμπιστοσύνη, χιούμορ, γέλιο, βουνά και δάση, κάμπους και θάλασσες, μακρινά ταξίδια, κρητικές ιστορίες κι αφρικανικά παραμύθια και την τέλεια γύμνια του μπρος στον θεό του.
Ο Ασυμβίβαστος, αντλώντας υλικό από τις αναμνήσεις, τις επιστολές, τα σημειωματάρια και τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη, είναι όχι απλώς η βιογραφία του, αλλά μια εξιστόρηση για τα χρόνια της Αίγινας με την πείνα της Κατοχής, τις συγκινήσεις και την αδιάκοπη δουλειά, τα χρόνια της Αντίμπ με τις αντιδράσεις συνάμα με τη δημιουργική ευφορία, όλων των ειδών τις αναζητήσεις, περιστάσεις δραματικές, τα ταξίδια, που σφυρηλάτησαν την απόλυτη ενότητα και ταύτιση ανάμεσα στον σκληροτράχηλο κοσμογυρισμένο μονιά και την εύθραυστη αλλά και θαρραλέα Αθηναία, που τον συντρόφεψε με πίστη στη ζωή και έγινε μετά τον θάνατό του ζωντανή προέκταση και επιβίωσή του.
“Ο τρόπος με τον οποίο κάποιος γραφιάς, κατά τεκμήριο προικισμένος, αφήνει “έργο” στον τόπο μας παραμένει δυσεπίλυτο αίνιγμα και συνεπάγεται σχεδόν πάντα εξωτισμούς και δραματικές ποινές σε βάρος του εγώ του. Δεν διαθέτουμε ισχυρό θεσμικό πλαίσιο που να επικουρεί τα άτομα, κατά συνέπεια ο καθένας γίνεται εφευρέτης του εαυτού του με διαμφισβητούμενη πάντα την πατέντα”.
Ο δεύτερος τόμος της σειράς Τα βιβλία των άλλων συγκεντρώνει πρώιμα και ύστερα δοκίμια ή κριτικά σημειώματα του Κωστή Παπαγιώργη για σημαντικούς Έλληνες στοχαστές που “εφηύραν τον εαυτό τους” εντός και εκτός Ελλάδoς – ανάμεσά τους o Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Παναγιώτης Κονδύλης, ο Κώστας Αξελός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Στέλιος Ράμφος. Με μια σπάνια θυμική εμπλοκή, ο Παπαγιώργης συζητά κομβικά έργα της σύγχρονης σκέψης -όπως Το χαμένο κέντρο, Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, Το Πρόσωπο και ο Έρως ή Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη-, δίνοντας παράλληλα τη δική του απάντηση στα κρίσιμα πνευματικά ερωτήματα που τα εξέθρεψαν.
Ο Πρώτος Άνθρωπος ξανακάνει όλη τη διαδροµή για ν’ ανακαλύψει το µυστικό του: δεν είναι ο πρώτος. Κάθε άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος, κανείς δεν είναι. Γι’ αυτό πέφτει στα πόδια της µητέρας του. – Ακρόπολη. Ο άνεµος σάρωσε όλα τα σύννεφα, και το φως, το πιο λευκό και το πιο δυνατό, πέφτει από τον ουρανό. Περίεργο συναίσθηµα όλο το πρωινό πως βρίσκοµαι σε τούτο το µέρος εδώ και πολλά χρόνια, πως βρίσκοµαι στο σπίτι µου, χωρίς µάλιστα να µε ενοχλεί η διαφορετική γλώσσα. – Νόµπελ. Περίεργο συναίσθηµα συντριβής και µελαγχολίας. Όταν ήµουν 20 χρονών, φτωχός και γυµνός, γνώρισα την πραγµατική δόξα. Τη µητέρα µου. – 7 Νοεµβρίου, 45 χρονών. Όπως το ήθελα, µέρα µοναξιάς και σκέψης. Να ξεκινήσω να εφαρµόζω από τώρα τούτη την αδιαφορία που θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα πενήντα µου. Εκείνη την ηµέρα, θα κυριαρχήσω. – Η δηµοκρατία δεν είναι ο νόµος της πλειονότητας αλλά η προστασία της µειονότητας. – Η µαµά χειρουργήθηκε. Το τηλεγράφηµα του Λ. φτάνει το Σάββατο το πρωί. Το επόµενο βράδυ, αεροπλάνο στις τρεις τα ξηµερώµατα. Εφτά η ώρα στο Αλγέρι. Πάντα η ίδια εντύπωση στο πεδίο του Λευκού-Σπιτιού: η γη µου. Και όµως ο ουρανός είναι γκρίζος, ο αέρας ελαφρύς και σπογγώδης. Εγκαθίσταµαι στην κλινική, στα υψώµατα πάνω από το Αλγέρι. Μεταξύ 1951 και 1959, ο Καµύ γράφει το Καλοκαίρι, την Πτώση, την Εξορία και το Βασίλειο, αντιδρά απέναντι στην τραγωδία του πολέµου της Αλγερίας, στην πολεµική που δηµιουργείται γύρω από τον Επαναστατηµένο άνθρωπο, κάνει δύο ταξίδια στην Ελλάδα, στην Ιταλία, παίρνει το βραβείο Νόµπελ… Τα Σηµειωµατάρια αυτά, τα τελευταία, συχνά σηµειώσεις εργασίας, γίνονται εν τέλει το προσωπικό του ηµερολόγιο, και επιβεβαιώνουν την επίµονη αναζήτηση της αρµονίας «µέσα από τα πιο δύσβατα µονοπάτια, τις ταραχές, τους αγώνες». Ανάµεσα στις ηµερολογιακές καταγραφές, βρίσκουµε σηµειώσεις για µελλοντικά συγγραφικά σχέδια και, βεβαίως, τον Πρώτο Άνθρωπο, το τελευταίο ανολοκλήρωτο βιβλίο του, που έµελλε να εκδοθεί 34 χρόνια µετά τον θάνατό του στο φοβερό αυτοκινητιστικό ατύχηµα της 4ης Ιανουαρίου 1960. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει το αναλυτικό ευρετήριο των τριών τόµων.
Η ισπανική λογοτεχνία του 20ού αιώνα είναι µια από τις πιο σηµαντικές εθνικές λογοτεχνίες του περασµένου αιώνα σε παγκόσµιο επίπεδο. Από τον ισπανοαµερικάνικο Συµβολισµό [Μodernismo hispanoamericano] του Μανουέλ Ματσάδο ή του πρώιµου έργου του Χουάν Ραµόν Χιµένεθ και του Ραµόν Μαρία ντελ Μπάγε-Ινκλάν, στο µεταίχµιο του 19ου µε τον 20ό αιώνα, µέχρι τη Generación X των Ράι Λορίγα και Άνχελ Μάνιας, στα µέσα της δεκαετίας του ’90, οι Ισπανοί λογοτέχνες παρήγαγαν έργα διαχρονικά τα οποία, µέσω των µεταφράσεων, διαδόθηκαν, διαβάστηκαν και καταξιώθηκαν παγκοσµίως.
Ενδιάµεσα, όπως είναι φυσικό, υπήρξαν πολλοί και ενδιαφέροντες «σταθµοί» σε αυτό το εκατοντάχρονο ταξίδι, όπως η Γενιά του ’98 (Μιγκέλ ντε Ουναµούνο, Πίο Μπαρόχα, Αθορίν), η Γενιά του ’14 (Χουάν Ραµόν Χιµένεθ, Ραµόν Πέρεθ ντε Αγιάλα), η Γενιά του ’27 (Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ραφαέλ Αλµπέρτι, Πέδρο Σαλίνας), ο Κοινωνικός Ρεαλισµός της δεκαετίας του ’50 στην πεζογραφία (Ιγκνάθιο Αλδεκόα, Ραφαέλ Σάντσεθ Φερλόσιο, Κάρµεν Μαρτίν Γκάιτε) και στην ποίηση (Φρανθίσκο Μπρίνες, Άνχελ Γκονθάλεθ, Χοσέ Άνχελ Βαλέντε), ο Πειραµατισµός της δεκαετίας του ’60 (Χουάν Γκοϊτισόλο, Χουάν Μπενέτ), οι Νεότατοι Ποιητές (Φέλιξ ντε Αθούα, Λεοπόλδο Μαρία Πανέρο, Άνα Μαρία Μος) ή η Νέα Πεζογραφία της δεκαετίας του ’80 (Αντόνιο Μουνιόθ Μολίνα, Χαβιέρ Μαρίας, Χούλιο Γιαµαθάρες, Ρόσα Μοντέρο), για να αναφερθούµε στους πιο σηµαντικούς από αυτούς και τους κύριους εκπροσώπους τους.
Η παρούσα ιστορία της ισπανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, η πρώτη που γράφεται στα ελληνικά, φιλοδοξεί να οργανώσει πάνω στο χαρτί τη δαιδαλώδη και πολύσηµη λογοτεχνική πραγµατικότητα της χώρας κατά τον περασµένο αιώνα, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα εκτενές δίγλωσσο (στο πρωτότυπο και σε ελληνική µετάφραση) ανθολόγιο µε κείµενα (πεζά, ποιητικά, θεατρικά, δοκίµια) των σηµαντικότερων δηµιουργών της προαναφερθείσας περιόδου.
Τα Χριστούγεννα του Θανασάκη 1 × €9.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Η νύχτα της Γεθσημανή 1 × €9.90
Στη χώρα των κλουβιών 1 × €10.80
Το θεώρημα του παπαγάλου 1 × €22.05
Αφανισμός 1 × €20.00
Το μυστήριο της αράχνης 1 × €14.40
Φρίντριχ Νίτσε, 'Δεν είμαι άνθρωπος, είμαι δυναμίτης'. Η βιογραφία 1 × €21.60
Βασίλης Ρώτας 1 × €45.00
Το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα 1 × €7.00Υποσύνολο: €195.95
