Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Ο “Ηλίθιος”

  Ivan Ilyin

  του Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι

  €7.00 €6.30

  Μετά από πολλές δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων το όνομά του ανήκε στην κατηγορία των απαγορευμένων στοχαστών στην πατρίδα του, την Ρωσία, ενώ στη Δύση τον γνώριζαν μόνο ελάχιστοι επιστήμονες και στοχαστές, οι οποίοι ασχολούνταν με την ιστορία της ρωσικής διασποράς του 20ού αιώνα, ξαφνικά, ο Ιβάν Ιλίν, έγινε ο πιο δημοφιλής φιλόσοφος στους κόλπους της νέας ρωσικής ελίτ.

  Ο Ιβάν Αλεξάντροβιτς Ιλίν (1883-1954) ανήκε στη συντηρητική παράταξη της ρωσικής διανόησης. Ήταν συγγραφέας, φιλόσοφος, δημοσιολόγος, οπαδός του κινήματος της Λευκής Φρουράς, διαπρύσιος πολέμιος του κομμουνισμού και, κυρίως, συνεχιστής της σχολής των Σλαβόφιλων στις φιλοσοφικές και πολιτικές του αναζητήσεις.

  Το 1922 το όνομά του ήταν στους καταλόγους προγραφών του Λένιν, ωστόσο, την τελευταία στιγμή, επιβιβάστηκε στο γνωστό «Ατμόπλοιο των φιλοσόφων» και απελάθηκε από την Ε.Σ.Σ.Δ. Στις 26 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς βρέθηκε στη Γερμανία, όπου από το 1923 μέχρι το 1934 εργάστηκε ως καθηγητής στο Ρωσικό Επιστημονικό Ινστιτούτου του Βερολίνου. Με την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο Ιλίν δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Εθνικοσοσιαλισμός. Το νέο πνεύμα», στο οποίο υποστήριξε το νέο καθεστώς. Αυτό, όμως, δεν τον γλίτωσε από τα προβλήματα, αφού μετά από λίγο η Γκεστάπο, η οποία αρχικά τον παρακολουθούσε και ζήτησε να απολυθεί από τη δουλειά του,  στη συνέχεια τον ανέκρινε.

  Το δοκίμιό του «Ο Ηλίθιος του Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι» είναι το κείμενο μίας διάλεξης που έδωσε με αυτό το θέμα και την εποχή εκείνη προκάλεσε όχι μόνο το θαυμασμό, αλλά και πολλές συζητήσεις, για ένα από τα κορυφαία έργα του Ρώσου συγγραφέα.

  Η εισαγωγή και η μετάφραση είναι του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Διάφορα

  Γράμματα σ’ έναν φίλο Γερμανό

  Αλμπέρ Καμύ

  €6.50 €5.90

  Δεν µπορώ όµως να αφήσω να τυπωθούν εκ νέου αυτές οι σελίδες, χωρίς να πω τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν. Γράφτηκαν και δηµοσιεύτηκαν παράνοµα. Σκοπός τους ήταν να ρίξουν λίγο φως στον αγώνα που κάναµε στα τυφλά, και µε αυτό τον τρόπο να τον καταστήσουν πιο αποτελεσµατικό. Είναι γραπτά περιστασιακά που µπορούν, συνεπώς, να δηµιουργήσουν µια κάποια εντύπωση αδικίας. Αν έπρεπε πράγµατι να γράψουµε για την ηττηµένη Γερµανία, θα χρειαζόταν να υιοθετήσουµε µια γλώσσα κάπως διαφορετική. Ωστόσο, θα ήθελα µόνο να προλάβω µια παρεξήγηση. Όταν ο συγγραφέας αυτών των γραµµάτων λέει «εσείς», δεν εννοεί «εσείς οι Γερµανοί», αλλά «εσείς οι ναζί». Όταν λέει «εµείς», αυτό δεν σηµαίνει πάντα «εµείς οι Γάλλοι», αλλά «εµείς οι ελεύθεροι Ευρωπαίοι». Αντιπαραθέτω δύο στάσεις, όχι δύο έθνη, έστω και αν σε κάποια στιγµή της ιστορίας αυτά τα δύο έθνη αντιπροσώπευσαν δύο εχθρικές στάσεις. Για να επαναλάβω λόγια που δεν είναι δικά µου, αγαπώ υπερβολικά τη χώρα µου για να είµαι εθνικιστής. Και ξέρω ότι ούτε η Γαλλία ούτε η Ιταλία θα έχαναν τίποτα –απεναντίας µάλιστα–, εάν ανοίγονταν σε µια ευρύτερη κοινωνία. Αλλά απέχουµε ακόµη πολύ από κάτι τέτοιο, και η Ευρώπη συνεχίζει να σπαράσσεται. Γι’ αυτό θα αισθανόµουν ντροπή σήµερα εάν άφηνα να πιστεύουν ότι ένας Γάλλος συγγραφέας µπορεί να είναι εχθρός ενός µόνον έθνους. Μισώ µόνο τους δηµίους. Κάθε αναγνώστης που θα θελήσει να διαβάσει τα Γράµµατα σ’ έναν φίλο Γερµανό µε αυτή την οπτική, δηλαδή ως ντοκουµέντο του αγώνα ενάντια στη βία, θα παρα­δεχτεί πως τώρα µπορώ να πω ότι δεν απαρνιέµαι ούτε µία λέξη τους. Α.Κ. (1948)

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Ο επαναστατημένος άνθρωπος

  Albert Camus

  €16.92 €15.30

  «Επαναστατώ, άρα υπάρχουµε» επιβεβαιώνει ο Αλµπέρ Καµύ. Η εξέγερση είναι ο µόνος τρόπος για να ξεπεράσουµε το παράλογο. Αλλά το αληθινό θέµα του Επαναστατηµένου ανθρώπου είναι τα ερωτήµατα που θέτει το διεισδυτικό πνεύµα του Καµύ: Πώς ο άνθρωπος, στο όνοµα της εξέγερσης, συµβιβάστηκε µε το έγκληµα; Πώς η εξέγερση κατέληξε στα αυταρχικά κράτη του 20ού αιώνα που αντιγράφουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Πώς η ανθρώπινη περηφάνια αλλαξοδρόµησε;

  Ο Επαναστατηµένος άνθρωπος είχε ευθύς εξαρχής τεράστιο αντίκτυπο, προκάλεσε όµως και πολλές αντιδράσεις από διάφορες πλευρές: κοµουνιστές, σουρεαλιστές, υπαρξιστές, χριστιανούς… Οι σύγχρονοι του Καµύ δεν ήταν αρκετά ώριµοι για να παραδεχτούν αλήθειες που επιβλήθηκαν τα κατοπινά χρόνια, καθιστώντας τον Επαναστατηµένο άνθρωπο έργο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.

  «…Το επαναστατικό πνεύµα στην Ευρώπη µπορεί επίσης, για πρώτη και τελευταία φορά, να στοχαστεί πάνω στις αρχές του, ν’ αναρωτηθεί ποια παρέκκλιση το οδηγεί στον χαµό της τροµοκρατίας και του πολέµου, και να ξαναβρεί, µαζί µε τις αιτίες της εξέγερσής του, την πίστη του σε τούτες τις αρχές».

  Νόμπελ Λογοτεχνίας (1957)

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Λογοτεχνία

  Κ. Π. Καβάφης και δημοτικό τραγούδι

  Σταματία Λαουμτζή

  €30.00 €27.00

  Στην ιστορικο-φιλολογική αυτή μελέτη, με τίτλο «Κ.Π. Καβάφης και Δημοτικό Τραγούδι», εξετάζεται ο επίμονος, συνεχής, αλλά εν πολλοίς κρυμμένος ποιητικός διάλογος της καβαφικής ποίησης με τη δημοτική παράδοση. Αφετηρία της εργασίας υπήρξε μία βασική παρατήρηση: ότι η ποιητική του δημοτικού τραγουδιού απασχόλησε τον Καβάφη καθ’ όλη τη διάρκεια της δημιουργικής του πορείας σε τέτοιο βαθμό και κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αναχθεί σε ουσιαστική παράμετρο της ποιητικής του τέχνης, η οποία ωστόσο εμφανίζεται ή λειτουργεί κατά τρόπο διαφορετικό από τους σύγχρονους ομότεχνούς του.