€16.20
Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το “Πλησιάζοντας τον θάνατο” της Elisabeth Kubler-Ross κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες ψυχολογικές μελέτες του 20ού αιώνα, που επηρέασε βαθιά τους τομείς της ψυχικής υγείας και της έρευνας σχετικά με τον άνθρωπο.
Η Αμερικανοελβετίδα ψυχίατρος, όπως είναι πολύ γνωστό, εισήγαγε τη θεωρία για τα “πέντε στάδια του πένθους” που διατρέχει ο καταληκτικός ασθενής: άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή.Μέσω συνεντεύξεων και συνομιλιών, η Kubler-Ross διερεύνησε πώς ο επικείμενος θάνατος επηρεάζει τον ασθενή, τους γιατρούς και το ιατρικό προσωπικό που βρίσκεται κοντά του, καθώς και το οικογενειακό του περιβάλλον, και διαμόρφωσε τη θεωρία της, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στον χώρο της ψυχιατρικής.
Η έκδοση περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα του ψυχίατρου, παιδοψυχίατρου και ψυχαναλυτή Αθανάσιου Αλεξανδρίδη.
Η ψυχανάλυση ενεφανίσθη αρχικώς ως μέθοδος θεραπευτική. Απέβλεπε να θεραπεύσει την υστερία και τα νευρικά νοσήματα γενικώς, τα οποία δεν εθεωρούντο, από τον διδάσκαλο του Φρόϋντ Σαρκώ και από τον ίδιο τον Φρόϋντ, οργανική πάθηση, αλλά ψυχική διατάραξη που, κατ’ αναλογίαν, μόνο ψυχική θεραπεία χρειαζόταν.
Στην αρχή η ψυχαναλυτική μέθοδος είταν εμπειρική, επιδιώκοντας την θεραπεία των νευροπαθών με την υποβολή και με τον υπνωτισμό. Και πρέπει να τονισθεί, ότι οι παλαιότεροι ψυχίατροι δεν προσέφεραν σχετικώς κανένα θεραπευτικό μέσον, εκτός από την ησυχία στο κρεββάτι, τον ύπνο και τα διαρκή λουτρά. Με τον υπνωτισμό τώρα ο νευροπαθής θυμόταν προηγούμενα θλιβερά γεγονότα της ζωής του και έτσι απηλάσσετο από τον ερεθισμό που του προκαλούσαν, γιατί εξηφανίζοντο και τα υστερικά του συμπτώματα. […]
Αξιοσημείωτες ανακαλύψεις και ανακάμψεις από τα σύνορα της νευροευπλαστότητας -Το βιβλίο Ο εγκέφαλος αυτοθεραπεύεται εισάγει τον αναγνώστη στη νευροευπλαστότητα, δηλαδή στην ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τη δομή και λειτουργία του, ανταποκρινόμενος σε διαφορετικά ερεθίσματα και μετά από διαφορετικές νοητικές εμπειρίες. Ο συγγραφέας Norman Doidge δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η εκπληκτική αυτή διαδικασία της νευροευπλαστότητας μπορεί να επιφέρει την ίαση, ακόμα και σε περιπτώσεις τις οποίες παραδοσιακές προσεγγίσεις έχουν θεωρήσει μη ιάσιμες. Στο βιβλίο αυτό περιγράφει φυσικές, μη επεμβατικές μεθόδους επίδρασης στον εγκέφαλο, που αξιοποιούν την ενέργεια η οποία υπάρχει γύρω μας: το φως, τον ήχο, τη δόνηση, την κίνηση. Η ενέργεια αυτή δύναται να διεγείρει τις ίδιες τις δυνατότητες ίασης του εγκεφάλου, χωρίς να δημιουργήσει ανεπιθύμητες παρενέργειες. Οι περιπτώσεις που αναφέρονται περιλαμβάνουν ασθενείς με ανίατο χρόνιο πόνο, βαριά εγκεφαλικά επεισόδια, εγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλή σκλήρυνση, νόσο Πάρκινσον, εγκεφαλική παράλυση, αλλά και άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και αυτισμό. Το βιβλίο καλύπτει τα στάδια της ίασης μέσω διεργασιών νευροευπλαστότητας, καθώς και μη φαρμακευτικούς τρόπους μείωσης του κινδύνου εμφάνισης άνοιας.
Τον Σεπτέμβριο του 1918 στη Βουδαπέστη, το 5ο Διεθνές Ψυχαναλυτικό Συνέδριο οργανώνει ειδικό αφιέρωμα στις νευρώσεις του πολέμου. Ομιλητές ο Σάντορ Φερέντσι, ο Καρλ Άμπραχαμ και ο Έρνστ Ζίμμελ, οι οποίοι υπηρέτησαν ως γιατροί στον πόλεμο από την αρχή του και έκαναν καίριες παρατηρήσεις. Οι επισημάνσεις τους σχετικά με τα ψυχικά τραύματα ώθησαν τον Φρόυντ να γράψει την εισαγωγή στα πρακτικά του συμποσίου· μάλιστα αισθάνθηκε την ανάγκη να επανέλθει στα σοβαρά αυτά θέματα στο Πέρα από την αρχή της ευχαρίστησης. Το βιβλίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ιστορικούς που μελετούν το ζήτημα του πολέμου και την έξοδο από αυτόν, αλλά και για τους ψυχιάτρους, τους ψυχαναλυτές, τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, που υποδέχονται, ακούν, συντρέχουν και φροντίζουν σήμερα τους στρατιώτες και τους άμαχους πληθυσμούς οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με νέες κάθε φορά μορφές πολεμικής βίας.
Εξαιτίας της διάρκειάς του, της εξέλιξης της τακτικής και των στρατηγικών, όπως επίσης και της βίας της οποίας υπήρξε το θέατρο, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος πέρασε σε ένα νέο επίπεδο. Στο πεδίο μάχης, η ένταση του πυρός, συνδεδεμένη με τη μαζική χρήση των πολυβόλων και του πυροβολικού, είχε ως αποτέλεσμα μία νέα μορφή σωματικών βλαβών, στην δράση και στην όσφρηση. Η χρήση, σε περίπτωση ανάγκης, των αιχμηρών όπλων κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών συμπλήρωσε μια εικόνα υπέρμετρης βίας. Επισημαίνουμε όμως ότι οι μαχητές στο μέτωπο δεν υπήρξαν οι μόνοι που επλήγησαν σοβαρά από τη βία. Οι αιχμάλωτοι πολέμου υπήρξαν επίσης θύματα βίας, όπως και οι πολίτες, εκτεταμένα και συστηματικά, πολύ περισσότερο από όσο πιστεύουμε, τόσο κατά τις περιόδους επιδρομών και απόσυρσης των στρατιωτών όσο και εξαιτίας των εξόδων από τις πόλεις και τα χωριά, του άγχους που συνδέεται με την ανασφάλεια της μοίρας αγαπημένων προσώπων που είχαν επιστρατευτεί ή που χάθηκαν στο μέτωπο, με το πένθος, τους βομβαρδισμούς και τα μπλόκα, τη στρατιωτική κατοχή, ακόμα και τις απελάσεις και τις σφαγές.
Στη μακρόχρονη καριέρα του ο Ίρβιν Γιάλομ ασχολήθηκε με τη διερεύνηση της ζωής των άλλων. Τώρα, στην αυτοβιογραφία του, στρέφει το θεραπευτικό βλέμμα του στον εαυτό του, εξετάζει τις σχέσεις που τον διαμόρφωσαν και σκιαγραφεί το πρωτοποριακό του έργο, για το οποίο έγινε διάσημος.
Παιδί Ρωσοεβραίων μεταναστών, ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά της Ουώσινγκτον. Θέλησε να ξεφύγει από τα σύνορά της, γι’ αυτό έβαλε σκοπό να γίνει γιατρός. Η ανέλιξή του ήταν εντυπωσιακή. Σε αυτό το τελευταίο του βιβλίο, ο Γιάλομ μοιράζεται με τους αναγνώστες το ξεκίνημά του στην Ιατρική Σχολή του Στάνφορντ, εν μέσω των πολιτισμικών ζυμώσεων και ταραχών της δεκαετίας του 1960, τη στροφή του στη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, για να διερευνήσει σε μεγαλύτερο βάθος την ανθρώπινη ψυχή, και την εξέλιξή του σε συγγραφέα παγκόσμιου βεληνεκούς. Ανατρέχει στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε και μάς προσκαλεί να εξετάσουμε τη δική μας αφετηρία, προσφέροντας ίσως με αυτόν τον τρόπο το μεγαλύτερο δώρο του στους αναγνώστες.
Παρακολουθούμε επίσης πώς διαμόρφωσε την πρωτοποριακή του προσέγγιση στην ομαδική ψυχοθεραπεία και πώς εξελίχθηκε στον σημαντικότερο σύγχρονο υπαρξιακό ψυχοθεραπευτή, αντλώντας από τη σοφία μεγάλων στοχαστών όλων των εποχών. Ανακαλύπτουμε από που εμπνεύστηκε τα βιβλία του, τα οποία αγαπήθηκαν από το διεθνές αναγνωστικό κοινό, όπως “Ο δήμιος του έρωτα” και “Όταν έκλαψε ο Νίτσε”, και οδήγησαν σε μια νέα, αποκαλυπτική κατανόηση της ανθρώπινης συνθήκης.
Ο Γιάλομ συνυφαίνει τις ιστορίες των πιο αξιομνημόνευτων ασθενών του με αφηγήσεις για προσωπικούς του έρωτες, διαβάσματα, περιπέτειες, απογοητεύσεις, οικογενειακές στιγμές και επαγγελματικές επιτυχίες. Το βιβλίο “ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ! – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ” ανοίγει στους αναγνώστες ένα παράθυρο στην προσωπική ζωή του, στην επιστημονική και ψυχοθεραπευτική πορεία του και στη συγγραφή των βιβλίων που τον καθιέρωσαν.
Για τους Έλληνες αναγνώστες, το βιβλίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Ο Γιάλομ αφιερώνει δύο κεφάλαια στην Ελλάδα και περιγράφει λεπτομερώς τις επισκέψεις του στη χώρα.
Αυγουστιάτικη βροχή 1 × €20.00
Τα φαντάσματα και άλλες νουβέλες 1 × €16.20
Δον Κιχότε ντε λα Μάντσα 1 × €23.00
Στη χώρα των κλουβιών 1 × €10.80
Οι Μεγάλες 'Ωρες της Ανθρωπότητος 1 × €7.00
Διαλογος για την τέχνη και την πολιτική 1 × €7.65
Ο Τζίμης στην Κυψέλη 1 × €16.00
Ο δήμιος του έρωτα 1 × €20.50Υποσύνολο: €121.15
