Περί ποιητικής
€21.00 €18.90
Το «Περί ποιητικής» του Αριστοτέλη είναι το πρώτο έργο που κατέστησε την ποιητική τέχνη αντικείμενο αυτοτελούς και συστηματικής έρευνας. Αποφεύγοντας να ερμηνεύσει και να αποτιμήσει την τέχνη με κριτήρια οντολογικά, ηθικά ή πολιτικά, ο Αριστοτέλης εγκαινιάζει επί της ουσίας έναν νέο κλάδο έρευνας, με τη δική του μεθοδολογία και σκοπό, που διακρίνεται τόσο από την πολιτική και την ηθική όσο και από τη ρητορική. Πιο συγκεκριμένα, ο Αριστοτέλης στο κείμενο που μας απασχολεί διαχωρίζει ρητά την ποίηση από την ιστοριογραφία, αλλά και την πολιτική, στην οποία πρέπει να περιλάβουμε και την ηθική.
Σχετικά προϊόντα
- Κλασική Γραμματεία
ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ
ΟΜΗΡΟΣπρόλογος : ΑΛΕΞΊΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ€23.00€20.70Η μετάφραση της Iλιάδας από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας που εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδα και το ριζίτικο δένουν με το ομηρικό λόγο, και η ρίμα όχι μόνο δεν νοθεύει το κείμενο, αλλά το πλουτίζει, διατηρώντας το ποιητικό στοιχείο, την ψυχή του ομηρικού πρωτοτύπου.
- Δοκίμιο
Γυναίκες του Ομήρου – Ελληνισμός
Oscar Wilde€15.00€13.50(Δίγλωσση έκδοση)
Σε τούτο το βιβλίο αναδεικνύονται οι στιβαρές ρίζες του Όσκαρ Ουάιλντ ως ενός κλασικού φιλολόγου από την Ιρλανδία, προτού ακόμη κατακτήσει τους θεατές με τις κωμωδίες του και το αναγνωστικό κοινό με το σκανδαλώδες Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι. Ο ίδιος είναι περισσότερο γνωστός σε όλους μας για το χιούμορ, την ευφυή ετοιμολογία και την προκλητικότητά του. Σε αυτόν τον ξεχωριστό, δίγλωσσο τόμο συναντούμε τον νεαρό φοιτητή και αρχαιολάτρη Ουάιλντ. Στις Γυναίκες του Ομήρου (1876) τον παρακολουθούμε να ζωγραφίζει με τα δικά του χρώματα τις θηλυκές μορφές της Οδύσσειας και της Ιλιάδας, να θαυμάζει τη Ναυσικά και να παινεύει την Ελένη. Στον Ελληνισμό (1877) η λατρεία του για το κάλλος και η ωραιοπάθεια των αισθητιστών φαίνεται να υποχωρεί μπροστά στην προσπάθειά του να εξετάσει την αντανάκλαση της Ιμπεριαλιστικής Βρετανίας μέσω της αρχαίας Αθήνας και Σπάρτης. Ο Ουάιλντ είχε γράψει και τα δύο δοκίμια κατά την περίοδο των διακοπών του. Νωρίτερα είχε ταξιδέψει στην Ελλάδα και είχε ντυθεί φιλέλληνας αγωνιστής του ’21. Τι σήμαινε όμως για αυτόν ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, τι ακριβώς θαύμαζε σε εκείνον τον κόσμο και τι κράτησε από τις σχετικές σπουδές του στην Οξφόρδη; Τα σπάνια πρωτόλεια ενός εκκολαπτόμενου καλλιτέχνη.
In this celebratory book, we explore the deep roots of the classicist from Ireland before he conquers audiences with his comedies and readers with The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde is best known for his humour, bright wit and grandeur. In this special bilingual volume we meet him as a student and antiquarian. In Women of Homer (1876) he paints his own colourful portraits of Odyssey’s and Iliad’s female characters, still young at the time, admiring Nausicaa and praising Helen. In Hellenism (1877) his worship of beauty and the aesthete’s sensual taste for charm seem to yield while attempting to express the reflection of Imperialist Britain through ancient Athens and Sparta. He wrote these two essays during his holidays. Previously, he had travelled to Greece, and had dressed as a Philhellene fighter of the Greek War of Independence, in Katakolon. What did the ancient Greek civilisation mean to him, what did he admire from that world and what did he treasure from his studies at Oxford? The rare juvenilia of a very promising youth that matured into a renowned artist, translated for the first time into Greek by Ilias Kolokouris.
- Κλασική Γραμματεία
Η Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταυρίων
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ€15.00€13.50Από το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα ως τα σύγχρονα λαϊκά παραμύθια, τις ταινίες του Χόλιγουντ και ορισμένους από τους διασημότερους τίτλους βιντεοπαιχνιδιών, η πλοκή σύμφωνα με την οποία ένα αγόρι σώζει ένα κορίτσι (το οποίο συχνά συμπράττει καίρια στην κοινή σωτηρία) για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, βρίσκεται πάντα πολύ ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού. Φαίνεται πως ο Ευριπίδης είναι ένας εκ των διαμορφωτών του συγκεκριμένου δραματικού είδους και η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταυρίων αποτελεί το πρώτο σωζόμενο φανέρωμά του.
Πρόκειται για μια σπουδή στην προσμονή, την καρτερία, αλλά και την επινοητικότητα, με τη σκηνή να στήνεται σε έναν χωρόχρονο «όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμη». ο δε ρυθμός της δράσης εμπεριέχει το παιγνιώδες, το γνήσια τραγικό, την κωμική ελαφράδα, αλλά και την τρομώδη αγωνία. τα ειδολογικά του «ημιτόνια» -τα στιγμιαία περάσματα από την ειρωνεία στη συντριβή αλλά και οι εκτενέστερες μεταπτώσεις από τον πανικό στη θυμηδία- καθιστούν μια παράσταση του μάλλον ακατάτακτου αυτού έργου (που να ανταποκρίνεται στον πλούτο του κειμένου) ένα δύσκολο στοίχημα για τους συντελεστές.
Η παρούσα έκδοση φωτίζει μέσω της εκτενούς εισαγωγής όλες τις πτυχές του έργου (ιστορική, υφολογική, πραγματολογική κ.λπ.), ενώ μέσω της μετάφρασης επιχειρεί να συστήσει εκ νέου στο κοινό την πολύτιμη «μουσική» του πρωτοτύπου.
- Κλασική Γραμματεία
Η τέχνη και τα αντίδοτα του έρωτα
Ovid€15.50€14.00Στα τρία βιβλία της Τέχνης του έρωτα ο Ρωμαίος Οβίδιος μοιράζει αφειδώς συμβουλές για την ερωτική προκοπή και ευημερία ανδρών και γυναικών, και το κάνει άλλοτε με ειρωνική απόσταση, άλλοτε με αισθησιακή αμεσότητα, πάντα όμως με σταθερή υπενθύμιση ότι ο έρωτας, εκτός από ασύδοτο πάθος, είναι και σκηνοθετημένο παιχνίδι με καλά οριοθετημένους ρόλους.
Στη νέα αυτή και εμπλουτισμένη έκδοση, η μετάφραση της Τέχνης του έρωτα συνοδεύεται από το θεραπευτικό της «σίκουελ», Τα αντίδοτα του έρωτα, ένα ποιητικό βιβλίο 814 στίχων όπου ο δάσκαλος της ερωτικής τέχνης και υπερμεταδότης του ερωτικού ιού φοράει, ή κάνει πως φοράει, την ιατρική ποδιά και χορηγεί αντίδοτα για τη νόσο που ο ίδιος είχε διασπείρει. Η Εισαγωγή και το Επίμετρο περί Λατίνων και τίνων άλλων εραστών τοποθετούν το ξεχωριστό αυτό δίπτυχο της οβιδιακής ερωτογραφίας στο κοινωνικό και λογοτεχνικό του περιβάλλον. Ο σημερινός αναγνώστης είναι εύκολο να διακρίνει την απροκάλυπτα σεξιστική συνιστώσα της ερωτογραφικής παράδοσης της αρχαιότητας, αλλά πριν, μετά και πάνω απ’ όλα θα πρέπει να θυμάται ότι Ovid is fun.