ΟΥΠΑΝΙΣΑΔΕΣ Ι
€8.00 €7.20
Οι Ουπανισάδες είναι τα ιερά ινδουιστικά κείμενα που συνοδεύουν τις Βέδες, τις ιερές σανσκριτικές γραφές, συμπυκνώνοντας το νόημά τους σε μορφή φιλοσοφικής διδασκαλίας – γι’ αυτό είναι γνωστές και ως “Βεντάντα”, που σημαίνει το “τέλος” ή τον “τελικό σκοπό” της σοφίας (Βέδα θα πει “σοφία”). Και σε τι συνίσταται η αρχαία ινδουιστική διδασκαλία;
Σε τίποτε άλλο πέρα από την αποστολή του ανθρώπου να απαλλαγεί απ’ όλες τις “πλασματικότητες” αυτού του κόσμου (τη μακροζωία, την ευμάρεια, τη στείρα νοητική λειτουργία κ.ο.κ.) και μέσω της υπερθετικής γνώσης του εαυτού να ενωθεί με τη θεϊκή συνείδηση, αυτή που διαπερνά και αποτελεί ολόκληρο το σύμπαν: “Ο άνθρωπος που έχει μορφή πεθαίνει, όχι όμως και αυτό που κατοικεί μέσα του”
Σχετικά προϊόντα
- Θρησκειολογία
Σημείον αντιλεγόμενον
ΚΙΡΚΕΓΚΟΡ ΣΟΡΕΝΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ€14.00€12.60Η ευθεία επικοινωνία είναι για το Θεάνθρωπο κάτι αδύνατο, διότι, στο βαθμό που είναι σημείο αντιλεγόμενο, δεν μπορεί να πει τον εαυτό του ευθέως […]· Μόλις πάψουμε […] να προσλαμβάνουμε την ανακοίνωση αποκλείοντας αυτόν που την κάνει, μόλις τον λάβουμε υπόψη μας, και αυτός είναι ο θεάνθρωπος, ένα σημείο, ένα σημείο αντιλεγόμενο, αμέσως η ευθεία ανακοίνωση γίνεται αδύνατη, όπως ήταν και για τους συγχρόνους του. […]
Το Πνεύμα είναι η άρνηση του απευθείας άμεσου. Αν ο Χριστός είναι αληθινός θεός, πρέπει να είναι αγνώριστος, ντυμένος την αγνωρισία, και αυτό είναι η άρνηση της ευθύτητας. Άμεσα αναγνωρίσιμο είναι το είδωλο. Οι άνθρωποι μετατρέπουν το Χριστό σε είδωλο, και νομίζουν ότι δείχνουν πόσο σοβαροί είναι. Παίρνουν την ευθεία δήλωση και φτιάχνουν με τη φαντασία τους ένα χαρακτήρα που της αντιστοιχεί (κατά προτίμηση συναισθηματικό, με ευγενικό παρουσιαστικό, φιλικό βλέμμα, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί ένας ανόητος πάστορας), και μετά είναι απευθείας συνολικά βέβαιο ότι ο Χριστός είναι Θεός.
Τι απαίσια, συναισθηματική επιπολαιότητα! Όχι, δεν γίνεται κανείς Χριστιανός έτσι φτηνά: Είναι το σημείον το αντιλεγόμενον, και οι ευθείες δηλώσεις του είναι μόνο για να σας γίνει αναπόφευκτος και να αντιμετωπίσετε το σκάνδαλο της αντιλογίας, για να φανερωθούν οι σκέψεις της καρδιάς σας καθώς επιλέγετε αν θα πιστέψετε ή όχι. - Δοκίμιο
Ο θάνατος του Θεού
Thomas J.J. Altizer, Charles Ι. Glicksberg, Carol Langford, Kenan Malik, Lissa McCulloughΑπό τον Διαφωτισμό μέχρι την εποχή μας€11.70€10.50…Μήπως δεν νιώθετε την ψύχρα του κενού στα πρόσωπά σας; Δεν έχει αρχίσει, αλήθεια, να κάνει
όλο και πιο κρύο; Και οι νύχτες που έρχονται δεν είναι ολοένα και πιο σκοτεινές; Ο Θεός είναι νεκρός.
Ο Θεός έχει πεθάνει. Και είμαστε εμείς οι δολοφόνοι του. Δολοφόνοι μες στους δολοφόνους, πώς θα
παρηγορηθούμε; Ό,τι ιερότερο, ό,τι ισχυρότερο διέθετε αυτός ο κόσμος έως τώρα μάτωσε μέχρι
θανάτου κάτω απ’ τα μαχαίρια τα δικά μας. Ποιος μπορεί να μας ξεπλύνει από αυτά τα αίματα; Σε
ποιο νερό μπορούμε να καθαριστούμε; Ποιες τελετές εξιλαστήριες, ποιες ιερές τελετουργίες θα
πρέπει να ανακαλύψουμε για μας; Η μεγαλοσύνη αυτής της πράξης δεν μας υπερβαίνει; Και μόνο για
να γίνουμε άξιοί της, δεν πρέπει πια να γίνουμε θεοί εμείς οι ίδιοι;
ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ
Αν καμία υπερφυσική δύναμη δεν ελέγχει τις λειτουργίες του σύμπαντος, αν το κακό δεν τιμωρείται
και το καλό δεν ανταμείβεται στη μετά θάνατον ζωή από κάποιο σύστημα θείας λογιστικής, τότε οι
σκεπτόμενοι άνθρωποι, όπως επισήμανε με πάθος ο Ντοστογιέφσκι, θα θεωρήσουν ότι τα πάντα
επιτρέπονται – πράγμα που στην πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από την αλήθεια.
Αναγνωρίζοντας τη μοναξιά τους στο σύμπαν, θα αναγκαστούν να αναλάβουν οι ίδιοι όλη την ευθύνη
για τη χάραξη του πεπρωμένου τους επί γης. Ο Νίτσε, στη Χαρούμενη επιστήμη, είχε κρούσει το
χαρμόσυνο σήμαντρο της απαλλαγής από τα ασκητικά ιδεώδη, τον θρίαμβο επί του χριστιανικού
Θεού. Ο άνθρωπος δεν βλέπει πια τη Φύση σαν απόδειξη της καλοσύνης του Θεού ή την Ιστορία σαν
αποτύπωση της λειτουργίας μιας ηθικής τάξης. Ο άνθρωπος τώρα πασχίζει να γίνει κύριος του εαυτού
του.
ΤΣΑΡΛΣ Ι. ΓΚΛΙΞΜΠΕΡΓΚ - Δοκίμιο
Γιατί πιστεύουμε
Αγκουστίν ΦουέντεςΗ εξέλιξη και ο ανθρώπινος τρόπος ύπαρξης€18.00€16.20Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι θρησκευόμενοι; Γιατί ονειροπολούμε, φανταζόμαστε και ελπίζουμε; Φιλόσο-
φοι, θεολόγοι, κοινωνικοί επιστήμονες και ιστορικοί έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν το φαινόμενο εδώ και
αιώνες, αλλά οι περιγραφές τους συχνά αγνοούν ή και υποτιμούν την εξέταση της ανθρώπινης εξέλιξης.
Οι εξελικτικοί επιστήμονες διατυπώνουν προτάσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους οι τελετουργίες,
η θρησκεία και η πίστη αποκτούν το νόημά τους ως προσαρμογές σε προκλήσεις του παρελθόντος ή
ως υποπροϊόντα των υπερπολύπλοκων γνωστικών μας ικανοτήτων.Η αποκλειστική όμως επικέντρωση στη θρησκεία περιορίζει το πεδίο μας. Ο Agustín Fuentes υποστηρίζει ότι
η ικανότητα να είναι κανείς θρησκευόμενος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μικρό μόνο μέρος μιας
ευρύτερης και βαθύτερης ικανότητας του ανθρώπου να πιστεύει.
Γιατί πιστεύουμε στη θρησκεία, στις οικονομίες, στην αγάπη;
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συναρπαστική απάντηση σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις
για την ανθρώπινη φύση. Χρησιμοποιώντας εξελικτικά, νευροβιολογικά και ανθρωπολογικά στοιχεία,
υποστηρίζει την άποψη ότι η πίστη ‒η ικανότητα να δεσμευόμαστε ολόψυχα και με θέρμη σε μια ιδέα‒
είναι κεντρικό στοιχείο του τρόπου ύπαρξης του ανθρώπου στον κόσμο. - Δοκίμιο
Εβραϊσμός & Αναρχισμός
ΣυλλογικόΟ ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ€12.00€10.80Το θρησκευτικό στοιχείο δεν αποτελεί εμπόδιο στην ένταξη των εβραίων στο αναρχικό κίνημα, στην ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του και χωρίς να πρέπει εξαιτίας αυτού να απαρνείται τις θρησκευτικές του ρίζες. Στο ιστορικό επίπεδο, ο αναρχισμός μοιάζει να δείχνει απέναντι στο “θρησκευτικό ζήτημα” και στο “εβραϊκό ζήτημα” πιο συγκεκριμένα, μια αξιοσημείωτη ποικιλία στάσεων και πρακτικών. -Enrico Ferri
Αυτό που προσέδιδε στους εβραίους αναρχικούς μια κάποια φήμη, ήταν η τοξικότητα της αντι-θρησκευτικής τους προπαγάνδας. Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με την εβραϊκή παράδοση, δεν καταφέρνει να συλλάβει το νόημα της παρωδίας τόσο του τελετουργικού όσο και των ιερών κειμένων. Αυτό μας θυμίζει ότι το κοινό των αναρχικών αποτελείτο σε μεγάλο βαθμό από πρώην μαθητές των ταλμουδικών σχολείων, πλήρως ενταγμένων στο ρεύμα των εβραϊκών παραδόσεων. Άλλωστε, ακόμη και με μια αρνητική και συνειδητή μορφή, εκείνη η παράδοση χρωματίζει όλες τις πλευρές του εβραϊκού αναρχικού κινήματος. Στον χασσιδισμό κάθε άνθρωπος γίνεται ο λυτρωτής ενός κόσμου που είναι ο δικός του, κι αυτή είναι μία από τις πλευρές της μεγάλης χασσιδικής επανάστασης. Ο άνθρωπος βγαίνει από τη συλλογική ανωνυμία και γίνεται ένα υποκείμενο με την πλέον ισχυρή έννοια αυτής της λέξης. -Furio Biagini
Σε ένα δοκίμιο του 1974, ο Σόλεμ ανιχνεύει την ακριβή διάκριση ανάμεσα σε δύο μορφές μηδενιστικής εξέγερσης: εκείνης που εγγράφεται στον “ησυχαστικό μηδενισμό” και εκείνης που εγγράφεται, αντιθέτως, στον “μηδενισμό της πράξης”. Ενώ η ιδέα του μηδενισμού χαρακτηριζόταν ουσιαστικά από μια αποστασιοποίηση από τα προβλήματα του κόσμου προκειμένου να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα είδος “μεταφυσικού αναρχισμού”, τώρα ο όρος μηδενισμός υιοθετείται προκειμένου να περιγράφει ένα κίνημα ριζοσπαστικά ενεργό, ζωντανό μέσα στην ιστορία και έτοιμο να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων”. -Eric Jacobson