€16.00
Ο Μίσα, ένας πιγκουίνος που χάνεται, και ο ιδιοκτήτης του, ο πρώην δημοσιογράφος Βίκτορ Ζαλαταριόφ φτάνει μέχρι την Τσετσενία για να τον βρει, η σχέση που συνδέει τον Βίκτορ με τη μικρή κόρη ενός εξαφανισμένου φίλου του, τη Σόνια, και τη νεαρή κοπέλα που τη φροντίζει, τη Νίνα, η ανάμιξη του Βίκτορ στις ουκρανικές εκλογές με την ιδιότητα του βοηθού ενός υποψήφιου βουλευτή, η φυγή του από την Ουκρανία με την ιδιότητα του προπονητή μιας ομάδας ανάπηρων αθλητών που συμμετέχουν σε πανευρωπαϊκούς αγώνες, η καθοριστική για τη μοίρα του συνάντησή του με Σερβοβόσνιους που έχουν χαρακτηριστεί εγκληματίες πολέμου· όλα αυτά συνθέτουν τον καμβά του μυθιστορήματος του Αντρέι Κούρκοφ. Ένα μυθιστόρημα όπου σατιρίζεται η σύγχρονη μετασοβιετική Ουκρανία και οι πολύπλοκες σχέσεις των ανθρώπων που αναζητούν απεγνωσμένα τη σιγουριά μέσα σε έναν ασταθή και διαρκώς μεταβαλλόμενο περίγυρο και, ταυτόχρονα, μια σάτιρα των κυνικών εκπροσώπων της εξουσίας, μιας εξουσίας η οποία, για την εδραίωσή της, μεταχειρίζεται κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Ένας διάσημος καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος δεν έχει αναμειχθεί ποτέ ενεργά στην πολιτική, καλείται ξαφνικά από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών.
Δεν θα μείνει στη θέση του παρά μόνο έξι μέρες. Τέσσερα χρόνια μετά, πιάνει την πένα για να εξιστορήσει την περιπέτειά του και τα αίτια που τον οδήγησαν στην απόφαση να παραιτηθεί.
Πώς μπορεί κανείς να παραμείνει πιστός στις αξίες και τις αρχές του; Πόσο ισχυρό είναι το κάλεσμα της φιλοδοξίας και πόσο μετρά ως αντιστάθμισμα το αίσθημα της ευθύνης και η ανάγκη της αποδοχής και έγκρισης από τη γυναίκα που αγαπάς και τους ανθρώπους που εκτιμάς; Τι ακριβώς σημαίνει η έννοια του πολιτικού θάρρους;
Ο Λαφαί συνθέτει με συναρπαστικό τρόπο ένα υπαρξιακό, πολιτικό και ερωτικό μυθιστόρημα για την τραγωδία (και κωμωδία) της εξουσίας, την ανθρώπινη μοναξιά και τα ηθικά διλήμματα που συνοδεύουν κάθε κρίσιμη απόφασή μας.
” […] Μολονότι οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και γενικά οι συνθήκες της ζωής τους διέκοπταν την προσωπική επικοινωνία ανάμεσα στ’ αδέλφια για μέρες ή και για βδομάδες καμιά φορά, πάντα συνέβαινε κάτι, συνήθως ασήμαντο, που τους θύμιζε πως συνδέονταν μ’ ένα δεσμό αδιαμφισβήτητο και συμπαγή. Κυρίως ο νεότερος από τους δύο, σκεφτόταν σ’ αυτές τις περιπτώσεις πως όλες οι άλλες περασμένες ή υφιστάμενες σχέσεις που είχε, κατά καιρούς, ακόμα και εκείνη με την εξαίρετη μα πεθαμένη από καιρό γυναίκα του, ήταν κατώτερες και πίστευε, όλο και περισσότερο, πως αυτή η αδελφική σχέση δεν ήταν μόνο ό,τι καλύτερο και αγνότερο κατείχε στη ζωή του, αλλά και από μια γενικότερη θεώρηση των πραγμάτων, το μοναδικό πράγμα που του πρόσφερε μια φυσική σταθερότητα. Ακόμη μεγαλύτερη από αυτή των γονέων, που αργά ή γρήγορα εξαφανίζονται από τη ζωή μας, ή από τη σχέση μας με τα παιδιά, που, όπως γνώριζε ο Ρόμπερτ μέσω τρίτων, τα χάνει κανείς από τα νιάτα τους ακόμα. Και το κυριότερο : ήταν μια σχέση απαλλαγμένη από τη θολή ταραχή που εμφανίζεται απρόσμενα από τα σκοτεινά βάθη της ψυχής και συνηθίζει να σκιάζει τις επαφές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. […] “. Η “Φυγή στο σκοτάδι” είναι μια νουβέλα μοναχική και μοναδική μέσα στο τεράστιο έργο του Αυστριακού συγγραφέα. Η μοναχικότητά της συνίσταται στο ότι δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια ομάδα ή να συγκριθεί με άλλα βιβλία του. Είναι μοναχική, γιατί κανένα άλλο κείμενο του Σνίτσλερ δεν δέχτηκε τόσες αλλαγές και δεν ταλαιπώρησε τόσο τον δημιουργό του όσο αυτή. Κι επίσης γιατί σπάνια συναντούμε στην παγκόσμια λογοτεχνία το φαινόμενο της απόκρυψης από τη δημοσιότητα ενός τέτοιας αξίας λογοτεχνήματος για τόσο μεγάλο διάστημα. Είναι μοναδική, γιατί είναι σπαραχτικά εξομολογητική. Πουθενά αλλού ο συγγραφέας δεν μιλάει τόσο ανοιχτά για τις κρίσεις πανικού που τον βασάνιζαν, για τη μανία καταδίωξης, την υποχονδρία, τα κόμπλεξ και για τη λατρεία που ένιωθε για τον αδελφό του – έναν άνθρωπο που αγαπούσε, μα που δεν μπόρεσε ποτέ να κατακτήσει. Η νουβέλα δημοσιεύεται με εισαγωγή, μετάφραση και χρονολόγιο του Αλέξανδρου Ίσαρη.
Του Νίκου Ξένιου
Το βιβλίο Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ είναι μια σειρά δύο εκ των πέντε ιστοριών που γράφτηκαν στον 16ον αιώνα από τον François Rabelais (1494-1553). Τα ανθρώπινα όντα παρουσιάζονται με σωματικές μεταμορφώσεις, τα αυτιά, οι ώμοι και η κοιλιά τους διογκώνονται και προσλαμβάνουν γιγαντιαίες διαστάσεις. Έτσι γεννιούνται οι γίγαντες, σαν τον Πανταγκρυέλ, τον γιο του Γαργαντούα.
Κείμενο που γλωσσικά ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτόν της ανθρωπιστικής κουλτούρας και πολυμάθειας και αυτόν της λαϊκής γιορτής, επιτυγχάνοντας να τις ενώσει σε ένα λυρικό σύμπαν, στα πλαίσια του οποίου γίνεται ανεκτό ακόμη και το «θανάσιμο αμάρτημα» της λαγνείας.
Μπουρλέσκ και φιλοσοφικό ως προς τη διάθεση, το κείμενο απηχεί τον Ουμανισμό αυτού του φραγκισκανού μοναχού, γιατρού και συγγραφέα που υπήρξε ο Φρανσουά Ραμπελαί: κείμενο που γλωσσικά ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτόν της ανθρωπιστικής κουλτούρας και πολυμάθειας και αυτόν της λαϊκής γιορτής, επιτυγχάνοντας να τις ενώσει σε ένα λυρικό σύμπαν, στα πλαίσια του οποίου γίνεται ανεκτό ακόμη και το «θανάσιμο αμάρτημα» της λαγνείας.
Το Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εξάντας («Λευκή σειρά») σε αναθεωρημένη μετάφραση και σχολιασμό του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, που ήταν και ο πρώτος μεταφραστής του. Πραγματικά αξιόλογη είναι η εκτεταμένη εισαγωγή του μεταφραστή.
Με το θάνατο του συντρόφου της, η Ρυόκο συνειδητοποιεί ότι δεν ήξερε τίποτε γι’ αυτόν. Ο νεαρός άντρας, ονόματι Χιρογιούκι, αρωματοποιός το επάγγελμα, αυτοκτόνησε στο εργαστήριό του, όπου παρασκεύαζε εξαίσια αρώματα χρησιμοποιώντας τόσο την απαράμιλλη μνήμη του όσο και τις επιστημονικές του γνώσεις. Επιστρέφοντας στον τόπο του δράματος, η Ρυόκο ελπίζει ότι θα καταλάβει τα αίτια της απεγνωσμένης αυτής πράξης, ωστόσο το μόνο που βρίσκει είναι μερικές αινιγματικές φράσεις γραμμένες σε μια δισκέτα. Ανίκανη να πενθήσει τον αινιγματικό αυτόν άντρα, η Ρυόκο ανασυνθέτει με αργούς ρυθμούς το παρελθόν του. Θα ανακαλύψει ότι ο Χιρογιούκι στην εφηβεία του, δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, είχε βρεθεί στην Πράγα ως μαθηματική ιδιοφυΐα και εκεί, στην πόλη αυτή, η μνήμη και τα αρώματα θα αποκτήσουν τον συνδετικό ιστό τους. Στο μυθιστόρημα αυτό η Γυόκο Ογκάουα δομεί ένα γοητευτικό έργο όπου τα πρόσωπα ενσαρκώνουν σιωπηλά τον άφατο πόνο της ζωής. Ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό, στο συμβολικό και το ασύνειδο, η συγγραφέας αγγίζει εδώ την καρδιά των ανθρώπινων υπάρξεων, την πηγή της μνήμης του.
Η πόλη που δεν ήθελα να θυμάμαι το όνομά της 1 × €13.30
Ηρακλής - οι άθλοι του δεν τελειώνουν ποτέ 1 × €7.70Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Οι Δράκοι δεν μοιράζονται 1 × €13.00
Μισό παιδί 1 × €12.00
Αφανισμός 1 × €20.00
Οι Μεγάλες 'Ωρες της Ανθρωπότητος 1 × €7.00Υποσύνολο: €89.20
