Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Η ώρα του διαβόλου, και άλλα διηγήματα

  Fernando Pessoa

  €8.00 €7.00

  Ο ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΗΣ Φερνάντο Πεσσόα υπογράφει τα τρία αυτά διηγήματα τα οποία εκτυλίσσονται πάνω στο μοτίβο της απροσδόκητης συνάντησης με ένα παράξενο όν, που ακόμη και η παρουσία του τυλίγει τα γεγονότα ή ορθότερα την εξιστόρησή τους, σε μια αχλή μυστηρίου.
  Ο Διάβολος, ο ερημίτης και ο ναυτικός (;) μισανοίγουν στον συνομιλητή τους την πόρτα του μυστηρίου, της γνώσης, του απαγορευμένου καρπού, φανερώνοντάς του έννοιες άγνωστες και υπερβατικές, που αλλάζουν την εικόνα του για τον κόσμο και την ανθρώπινη ύπαρξη, αφήνον

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Φαινότυποι

  Paulo Scott

  €17.00 €15.30

  Δύο αδέρφια, ίδιο αίμα – διαφορετικό χρώμα δέρματος. Ο Φεντερίκο «περνάει» για λευκός, ενώ ο Λορένσο είναι μαύρος. Το χρώμα τούς χωρίζει κοινωνικά. Ο πρώτος βασανίζεται από την ενοχή του προνομίου του κι ο δεύτερος σηκώνει σε όλη του τη ζωή το βάρος του ρατσισμού. Σε μια Βραζιλία όπου οι φυλετικές διακρίσεις είναι δομικό στοιχείο της κοινωνίας και οι φυλετικές ποσοστώσεις τη διχάζουν, ένα παλιό τραυματικό περιστατικό έρχεται στην επιφάνεια , ξύνοντας τις κρυμμένες πληγές του παρελθόντος.
  Με αφήγηση τολμηρή και βαθιά ανθρώπινη, ο Σκοτ επιχειρεί μια συγκλονιστική διερεύνηση της έννοιας της φυλής, της ενοχής και των δεσμών αίματος. Ένα μυθιστόρημα που καθηλώνει και προβληματίζει από τον πολυβραβευμένο Πάουλο Σκοτ (γενν. Πόρτο Αλέγκρε, 1966). Υποψήφιο για το Booker 2022.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Δεν έχω ανάσα

  Luiz Schwarcz

  Η ιστορία μιας σύντομης παιδικής ηλικίας και μιας μακράς κατάθλιψης

  €14.40 €12.96

  Mε μοναδική τρυφερότητα και ευαισθησία, ένας από τους σημαντικότερους Βραζιλιάνους εκδότες αφηγείται τι σημαίνει να ζεις στη σκιά ενός κληρονομικού τραύματος. Μια οικογενειακή ιστορία απώλειας, θανάτου και αποσιώπησης μέσα στον διηνεκή απόηχο του Ολοκαυτώματος.

  Ως παιδί, ο ουγγρικής καταγωγής Λουίζ Σβαρτς γνώριζε ελάχιστα πράγματα για τον παππού του. Μεγαλώνοντας θα μάθαινε πως είχε διατάξει τον πατέρα του, Αντρέ, να πηδήξει από το τρένο που τους μετέφερε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου ο ίδιος βρήκε φρικτό τέλος. Μέχρι τότε γνώριζε μόνο πως ο πατέρας του ήταν ένας δυστυχισμένος άνθρωπος. Πως η μελαγχολία του κάλυπτε το σπίτι τους. Παρά το βαρύ πέπλο αυτής της θλίψης, ο Λουίζ κατάφερε να γίνει ένας τρομερά επιτυχημένος εκδότης γεμίζοντας την οικογενειακή σιωπή με βιβλία. Μέχρι τη στιγμή που, στο απόγειο της καριέρας του, κατέρρευσε.

  Ζωντανεύοντας αυτές τις οικογενειακές αναμνήσεις με συγκινητική ειλικρίνεια, ο Σβαρτς περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η κατάθλιψη και το προσωπικό ή οικογενειακό τραύμα μπορούν να στοιχειώσουν τον οποιονδήποτε ψυχισμό. Ακόμα και ατόμων που μοιάζουν ευτυχισμένα ή επιτυχημένα.

• 

  Διαβάστε περισσότερα

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξένη πεζογραφία

  Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’το νερό

  Antunes Antonio Lobo

  Ένας νεαρός ανθυπολοχαγός, ύστερα από είκοσι επτά μήνες στον πόλεμο της Αγκόλας, επιστρέφει στη μητρόπολη φέρνοντας μαζί του ένα ορφανό παιδί. Θα αναθρέψει τον μικρό μαύρο, ο οποίος επέζησε από την καταστροφή του χωριού του και τη σφαγή των δικών του από τον πορτογαλικό στρατό, σαν να ήταν γιος του. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο βετεράνος αξιωματικός και η γυναίκα του θα κάνουν τη διαδρομή από τη Λισαβόνα ώς το παλιό οικογενειακό σπίτι, σ’ ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες του βουνού. Σε τρεις μέρες, σύμφωνα με την παράδοση, θα γίνουν τα χοιροσφάγια. Όπως κάθε χρόνο, η κόρη τους, ο υιοθετημένος γιος τους και η γυναίκα του θα έρθουν για να παρευρεθούν στο γεγονός. Όταν όμως φτάσει εκείνη η μέρα, δεν θα είναι μονάχα το ζώο που θα αδειάσει από το αίμα του. Στα είκοσι τρία κεφάλαια που αποτελούν το βιβλίο, κι ενόσω πλησιάζουμε στη μοιραία κατάληξη των τριών τελευταίων ημερών, ακούμε διαδοχικά τις φωνές των διαφορετικών μελών της οικογένειας, κυρίως εκείνη του πατέρα, που η Αγκόλα “δεν τον αφήνει”, και του υιοθετημένου γιου του. Ο απόμαχος στρατιωτικός ξαναζεί ακατάπαυστα τις φρικαλεότητες του πολέμου: όλες οι φροντίδες της γυναίκας του, που ωστόσο παλεύει κι αυτή μ’ έναν καρκίνο, και οι ομαδικές ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες στο νοσοκομείο δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Όσο για τον γιο του, αυτός ζει έναν άλλο πόλεμο: διαρκώς αντιμέτωπος με την ταυτότητά του ως “Μαύρου”, έχει να αντιπαλέψει τη γενική εχθρότητα και τον πιο χυδαίο ρατσισμό, ακόμα και από τη μεριά της γυναίκας του, που τον περιφρονεί και τον ταπεινώνει. Έπειτα από δεκαετίες ανείπωτων μυστικών, αποκηρυγμένων αναμνήσεων, απωθημένων διερωτήσεων, τι σχέσεις μπορούν να έχουν άραγε ακόμη αυτά τα όντα μεταξύ τους; Στο καινούργιο βιβλίο του Λόμπο Αντούνες, που είναι δηκτικό, απότομο, βίαιο, και ταυτόχρονα τρυφερό και λεπτό, για άλλη μία φορά ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει το τομάρι του – και την ανθρωπιά που διαθέτει.