€7.60
“Ο φεμινισμός δεν σκότωσε ποτέ κανέναν”. Αυτή η φράση έχει διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες από την πλειοψηφία του φεμινιστικού λόγου. Λες και οι φεμινίστριες προσπαθούσαν να καθησυχάσουν μια αγχωμένη πατριαρχία ή να υποστηρίξουν την ιδέα -που είναι ήδη ευρέως διαδεδομένη- ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι τρομακτική, ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αλλά είναι αλήθεια ότι ο φεμινισμός δεν έχει σκοτώσει ποτέ κανέναν; Τα ονόματά τους είναι Μαρία, Νούρα, Ιουδήθ, Ντιάνα, Κρίσταμπελ. Έχουν χρησιμοποιήσει βία κατά της πατριαρχίας. Έχουν αγγίξει το μεγάλο ταμπού. Για να θρέψει έναν προβληματισμό σχετικά με τη θέση της βίας στον αγώνα κατά της πατριαρχίας, η IRENE μας διηγείται την ιστορία αυτών των βίαιων γυναικών.
Αυτό το βιβλίο επιχειρεί να φωτίσει τη σκηνή της Γεθσημανή σε όλες τις πτυχές της. Γιατί όμως να επιστρέψουμε στη νύχτα της Γεθσημανή; Κυρίως, γιατί να το κάνει αυτό ένας ψυχαναλυτής; Η απάντηση για μένα –ή, καλύτερα, σε μένα τον ίδιο– είναι ξεκάθαρη: Γιατί, μέσω αυτής της σκηνής, το βιβλικό κείμενο μιλάει για τον άνθρωπο με τρόπο ριζοσπαστικό, αγγίζει την ουσία της ανθρώπινης συνθήκης, της συνθήκης «χωρίς Θεό», την ευθραυστότητα του ανθρώπου, την έλλειψή του, την αγωνία του. Οι πληγές της εγκατάλειψης και της προδοσίας, η πληγή του αναπόφευκτου θανάτου δεν είναι, άραγε, οι πιο βαθιές πληγές που καλείται να αντέξει;
είναι άκρως αμφιλεγόμενα: όσοι φρονούν ότι ο φιλελευθερισμός αφορά ως επί το πλείστον τη δίχως φραγμούς ιδιωτική δραστηριότητα, κι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο φιλελευθερισμός έχει να κάνει με την ικανοποιητική ανάπτυξη του ατόμου μέσα σε μια κοινωνία αμοιβαίας υποστήριξης και συλλογικών στόχων, δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους.
Ο Michael Freeden, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους θεωρητικούς των ιδεολογιών, αναλύει την τόσο σύνθετη αλλά και συχνά κακοποιημένη έννοια του φιλελευθερισμού συνδυάζοντας στην πυκνή αυτή εισαγωγή την ιστορική και τη συγχρονική οπτική. Προτείνει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο σχήμα «στρωμάτων» αντί διαδοχικών σταδίων στην ιστορία του φιλελευθερισμού, τονίζοντας ότι οι φιλελεύθερες ιδέες εμφανίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εκπορεύονταν από ετερόκλητες πηγές και εξυπηρετούσαν ποικίλες στοχεύσεις. Αυτό το σχήμα το συνδυάζει ωστόσο με την ιδέα της «μορφολογίας», δηλαδή ένα βασικό σύνολο ιδεών τις οποίες μοιράζονται όλα τα μέλη μιας ιδεολογικής οικογένειας και χωρίς τις οποίες, ή χωρίς κάποιον συνδυασμό τους, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι αδιανόητη: έλεγχος και λογοδοσία της εξουσίας, ελευθερία, ορθολογικότητα, πίστη στην πρόοδο, ατομικότητα, αμοιβαία αλληλεξάρτηση και κοινωνικότητα, δημόσιο συμφέρον. Θέτει, τέλος, ένα σημαντικό ερώτημα: μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για «φιλελευθερισμούς» και όχι για «φιλελευθερισμό»;
Το βιβλίο αυτό εστιάζει σε δύο εξελίξεις οι οποίες, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, διαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική, οικονομία και κοινωνία. Η μία είναι η άνοδος και η πτώση του νεοσυντηρητικού Σχεδίου για τον Νέο Αμερικάνικο Αιώνα· η άλλη, η ανάδυση της Κίνας ως ηγέτιδας της οικονομικής αναγέννησης της Ανατολικής Ασίας.
Στόχος του βιβλίου είναι, αφενός, να προσφέρει μια ερμηνεία της συνεχιζόμενης μετατόπισης του επικέντρου της παγκόσμιας πολιτικής οικονομίας από τη Βόρεια Αμερική στην Ανατολική Ασία υπό το φως της θεωρίας του Άνταμ Σμιθ για την οικονομική ανάπτυξη και, αφετέρου, μια ερμηνεία του Πλούτου των εθνών υπό το φως αυτής της μετατόπισης.
Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι στοχαστές που προσέγγιζαν κριτικά την παγκοσμιοποίηση και τοποθετούσαν τον εαυτό τους σε διάφορες παραλλαγές της αριστεράς προέβλεπαν ότι η ένταξη της Κίνας στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα θα σημάνει το γονάτισμα και τη ριζική της αποικιοποίηση, ο Αρίγκι θα πρωτοτυπήσει. Θα διακρίνει έγκαιρα ότι η “στροφή προς την Ανατολή” δηλώνει μια πολύ βαθύτερη μεταβολή στην αρχιτεκτονική του παγκόσμιου συστήματος, σηματοδοτεί τη μετατόπιση του παραγωγικού του κέντρου στη Νοτιοανατολική Ασία και συνακόλουθα σαλπίζει την έλευση μιας εποχής όχι μονοπολισμού αλλά πολυπολικότητας.
Το βιβλίο, Γυναίκες στο κουρδικό κίνηµα, µητέρες, συντρόφισσες, θεές, της Κούρδισας πανεπιστηµιακού και ακτιβίστριας Χαντάν Τσαγλαγιάν (Handan Çağlayan) αποτελεί την πρώτη ιστορική καταγραφή της πολιτικοποίησης των Κουρδισών στην Τουρκία. Στην ανά χείρας µελέτη παρουσιάζονται ιστορίες εκτοπισµού, µαρτυρίες έµφυλης και ταξικής βίας και αφηγήσεις αντίστασης στην πατριαρχία.
Η Τσαγλαγιάν µε αυτοεθνογραφική διάθεση και υπό το πρίσµα της φεµινιστικής κριτικής προσφέρει πολύτιµες µαρτυρίες για την ιστορία του κουρδικού κινήµατος. Παρακολουθεί τη συγκρότηση εθνικών λόγων στην αλληλοδιάδρασή τους µε τους λόγους για το φύλο, τις πρακτικές γυναικείας χειραφέτησης και τα αντιαποικιακά αισθήµατα.
Παρουσιάζει την οικοδόµηση της κουρδικής ταυτότητας, αναζητά γενεαλογίες αντίστασης, εντοπίζει µυθολογικά µοτίβα που επανανοηµατοδοτούνται στο πλαίσιο του κουρδικού αγώνα για την ελευθερία και τη χειραφέτηση και τοποθετεί την έννοια της Jineoloji στο κέντρο της γυναικείας πράξης. Παράλληλα χαρτογραφεί τις κοινωνικοπολιτικές δυναµικές, τις έµφυλες σχέσεις εξουσίας και τις πατριαρχικές δοµές που περιόρισαν την πολιτικοποίηση των γυναικών καθώς και τους παράγοντες που τις οδήγησαν στην αυτενέργεια και τη δηµιουργία κοινοτήτων αντίστασης και αλληλεγγύης.
Οι µητέρες, οι συντρόφισσες, οι θεές της Χαντάν Τσαγλαγιάν φέρνουν πιο κοντά το όραµα για έναν κόσµο µε ισότητα και ελευθερία.
Πρόλογος: Φωτεινή Τσιμπιρίδου
Μετάφραση: Μουράτι Ισσί, Εύχαρις Μάσχα
Αγών Ομήρου 1 × €6.30
Μασσαλία 73 1 × €16.20
Μαλαματένια Λόγια 1 × €12.00Ο Άνταμ Σμιθ στο Πεκίνο 1 × €20.90
Τα τρία μικρά λυκάκια 1 × €13.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Αιχμάλωτοι της γεωγραφίας 1 × €13.00Υποσύνολο: €97.60
