€11.70
H Nτόρα, δεκαοχτάχρονη θυγατέρα μιας αστικής οικογένειας, και γύρω της, ο πατέρας της, η ερωμένη του, ο σύζυγος της τελευταίας, που πολιορκεί ερωτικά την Ντόρα.
Πάνω σε αυτόν τον βασικό καμβά των προσώπων εκτυλίσσεται το ιστορικό μιας υστερικής συμπτωματολογίας όπου ο Φρόυντ θα παρακολουθήσει την αδιόρατη διαπίδυση της επιθυμίας, αφήνοντας πίσω τις θεωρίες θεραπείας μέσω υπνωτισμού και εφαρμόζοντας όσα είχε ήδη αναπτύξει για την ερμηνεία των ονείρων. Μέσα από λόγια, στάσεις, μορφασμούς, χρονικούς προσδιορισμούς, αντιστοιχίες λέξεων και φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες το φροϋδικό δαιμόνιο θα ανιχνεύσει τα κίνητρα που είναι, βέβαια, σεξουαλικής φύσεως, και κατάγονται πάντα από τα παιδικά βιώματα. Επιπλέον, η Ντόρα θα δώσει ευκαιρία στον συγγρα φέα να τονίσει την ψυχαναλυτική έννοια της μεταβίβασης από τον ασθενή στον θεραπευτή ως μια μορφή καθοριστικής διανθρώπινης συνάντησης.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου.
«Η “Ημικρανία”, την οποία ο Σακς πρωτοέγραψε το 1970, και την επικαιροποίησε έκτοτε, είναι συναρπαστική, κυρίως όσον αφορά τις μυστηριώδεις αύρες πο περιβάλλουν τους πάσχοντες από αυτήν, πριν να τους κυριεύσουν οι σφοδροί τους πονοκέφαλοι. Τα σχέδιά τους που περιγράφουν τις οπτικές διαταραχές από τις οποίες υποφέρουν παραπέμπουν στη χρυσή εποχή της Μοντέρνας Τέχνης, από τον Βαν Γκογκ ως τον Μπρακ και τον Μουνχ. […] Ο Σακς χάρη στη συγγραφική ευγλωττία του καθιστά εύληπτα για όλους μας τα περίπλοκα νευρολογικά προβλήματα που βασανίζουν πολλούς ανάμεσά μας.» – Daily Mail
«Όσοι πάσχουν από ημικρανίες θα βρουν ανακούφιση βλέποντας την κατάστασή τους να προσεγγίζεται τόσο ξεκάθαρα.» (Independent)
«Ένα έργο ορόσημο με μεγάλο ενδιαφέρον και σημασία για τους πάσχοντες, τους θεραπευτές τους και όσους είναι αναγκασμένοι να ζουν με αυτή την κατάσταση. Προσφέρει ευρύ φάσμα γνώσεων για το θέμα και διαβάζεται εύκολα.» – Journal of the Institute of Health Education
«Ο νευρολόγος Όλιβερ Σακς διαθέτει δύο σπάνια χαρίσματα: αφενός, γράφει σαν μουσικός και, αφετέρου, στην πολύχρονη ιατρική του σταδιοδρομία προσπαθούσε πάντα με μεγάλη χαρά να μπει στο μυαλό των ασθενών του για να καταλάβει πώς οι ίδιοι κατανοούσαν τον κόσμο τους και στη συνέχεια να γράψει για αυτό.» – Oldie
«Καταδύεται στις διεργασίες του νου με πολυσύνθετο τρόπο. Απαραίτητο ανάγνωσμα για πάσχοντες από ημικρανία, που όμως έχουν ένα διανοητικό προφίλ.» – Cosmopolitan
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο δρ Σακς έγραψε αυτό το βιβλίο πρωταρχικά για να διαφωτίσει τους συναδέλφους του σχετικά με ένα παράπονο που δέχονται πολύ συχνά από τους ασθενείς τους αλλά για το οποίο γνωρίζουν ελάχιστα. […] Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι και ο μη επαγγελματίας που ενδιαφέρεται για τη σχέση σώματος και πνεύματος, ακόμα κι αν δεν τα καταλάβει όλα, θα βρει το βιβλίο τόσο συναρπαστικό όσο κι εγώ.» – W.H. AUDEN, New York Review of Books
Δύο εβδοµάδες πριν από τον θάνατό του το 2015, ο Όλιβερ Σακς παρουσίασε τα περιεχόµενα από το Ποτάµι της Συνείδησης, το τελευταίο του βιβλίο. Ο Σακς είναι διάσηµος για τις διαφωτιστικές µελέτες του σε ανθρώπους που ζουν µε νευρολογικές διαταραχές στα απώτατα όρια της ανθρώπινης εµπειρίας. Ωστόσο, το πεδίο των επιστηµονικών ενδιαφερόντων του δεν περιοριζόταν στον χώρο της νευροεπιστήµης και της ιατρικής· τον γοήτευαν ζητήµατα, ιδέες και ερωτήµατα όλων των επιστηµονικών πεδίων. Η ευρύτητα των γνώσεών του και το πάθος του αντικατοπτρίζονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, στο οποίο πραγµατεύεται τη φύση όχι µόνο της ανθρώπινης εµπειρίας, αλλά και της ζωής στο σύνολό της.
Στο Ποτάµι της Συνείδησης ο δρ Σακς καταπιάνεται µε την εξέλιξη, τη βοτανολογία, τη χηµεία, την ιατρική, τη νευροεπιστήµη και τις τέχνες, ασχολείται µε τα σφάλµατα της µνήµης, την έννοια της δηµιουργικότητας και του χρόνου, τη φύση της συνείδησης και συνοµιλεί µε τους µεγάλους ήρωές του –κυρίως τον Δαρβίνο, τον Φρόυντ και τον Γουίλλιαµ Τζέιµς–, που υπήρξαν σύντροφοι και συνοδοιπόροι του από την πολύ νεαρή του ηλικία.
Το Ποτάµι της Συνείδησης αποκαλύπτει την αστείρευτη αγάπη και δίψα του Σακς για γνώση και την ακατάπαυστη, διαχρονική προσπάθειά του να κατανοήσει την ανθρώπινη κατάσταση.
«Ο Σακς ακολουθεί τη µεγάλη συγγραφική παράδοση των ιατρών-λογοτεχνών. Είναι νηφάλιος, γεµάτος χαρά και ανθρωπιά και πάντα έτοιµος να απολαύσει µια ωραία ιστορία». Spectator
«Ο ΌλιβερΣακς είναι ένας νευρολόγος γεµάτος ανθρωπιά και ειλικρίνεια, ένας χαρισµατικός και µεταδοτικός αφηγητής». Observer
«Ο Όλιβερ Σακς είναι ο πιο διάσηµος νευρολόγος στον κόσµο. Οι κλινικές µελέτες του γύρω από τις νευρολογικές διαταραχές ρίχνουν φως στα µυστήρια της συνείδησης». Guardian
Ο Σάντορ Φερέντσι υπήρξε χαρισματικός και οξυδερκής ψυχαναλυτής με πολυεπίπεδη κλινική εμπειρία, αναλαμβάνοντας συχνά τις πιο δύσκολες περιπτώσεις ασθενών, που είχαν υποστεί σοβαρούς ψυχικούς ή και σωματικούς τραυματισμούς. Επινόησε σημαντικές έννοιες, όπως την “ενδοβολή” και την “ταύτιση με τον επιτιθέμενο”, ενώ ήταν εκ των πρώτων που αναγνώρισαν τη σημασία του πρώιμου τραύματος. Μάς μίλησε για τη σύγχυση γλωσσών μεταξύ παιδιού και ενηλίκων, για τις παιδικές αναλύσεις των ενηλίκων, για την αμφιμείξη των ερωτισμών· εμπνεύστηκε την έννοια του σοφού βρέφους, του μη καλοδεχούμενου παιδιού, της ναρκισσιστικής σχάσης, της τρομοκρατίας της οδύνης, των παθονευρώσεων.
Η σχέση του με τον Φρόυντ υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του ψυχαναλυτικού κινήματος, καθώς ο Φερέντσι ήταν από εκείνους που υποστήριξαν με θέρμη την αναγκαιότητα της μακρόχρονης ανάλυσης του αναλυτή, του επονομαζόμενου και δεύτερου θεμελιώδους κανόνα της ψυχανάλυσης. Για χρόνια αντάλλασσαν με τον Φρόυντ ερωτήματα πάνω στην αναλυτική εργασία, σε τέτοιον βαθμό που η σκέψη του ενός σφραγίστηκε από τη σκέψη του άλλου. Ωστόσο, λίγο καιρό πριν από τον πρόωρο θάνατό του, οι σχέσεις του με τον Φρόυντ στιγματίστηκαν από έντονη αμφιθυμία και υπόγειες συγκρούσεις, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισαν σημαντικά πρόσωπα του διεθνούς ψυχαναλυτικού κινήματος.
Η σχέση του Φερέντσι με τον Φρόυντ σημαδεύτηκε από τη διεργασία αλλά και την άρνηση του θηλυκού και του παθητικού στοιχείου. Η θηλυκή-μητρική πλευρά, την οποία μάταια αναζητούσε να βρει στον Φρόυντ, ήταν μια θέση που ο Φρόυντ δυσκολευόταν να αναλάβει. Σε αντιστάθμισμα, την ανέλαβε προοδευτικά ο ίδιος ο Φερέντσι, όταν λειτούργησε για τους ασθενείς του σαν τρυφερή μητέρα. Τη δε άρνηση υπαγωγής του Φερέντσι στο πατρικό υπερεγώ και στην παθητικότητα της αναλυτικής θέσης τη διαδέχθηκε η προώθηση της ενεργητικής τεχνικής εκ μέρους του.
Οι συνεχείς τεχνικοί πειραματισμοί του επιχειρούσαν εξάλλου να απαντήσουν στα φαινόμενα επανάληψης που διέπουν την ψυχική ζωή. Μέσα από αντιφατικές τεχνικές παρεμβάσεις, τις οποίες δεν δίσταζε να εγκαταλείψει, ο Φερέντσι επέκτεινε τα όρια του αναλύσιμου και κατέστη ο πρόδρομος της σύγχρονης αναλυτικής πρακτικής, εισάγοντας την ελαστικότητα της τεχνικής. Έφτασε όμως σε ακραία σημεία, όπως στη θύελλα της αμοιβαίας ανάλυσης, κάτι που τον κατέστησε αιρετικό για την τότε ψυχαναλυτική κοινότητα. Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν απλώς δυσμένεια αλλά ιστορική λήθη ενός ιδιαίτερα πλούσιου έργου που λογοκρίθηκε για δεκαετίες.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να διερευνήσει σημαντικές πτυχές του έργου μιας εμβληματικής όσο και αμφιλεγόμενης φυσιογνωμίας της ψυχανάλυσης. Μιας προσωπικότητας ακατάπαυστα δημιουργικής, ευρηματικής, που διακρινόταν παράλληλα από ένα θυελλώδες παιδικό στοιχείο, αντίστοιχο ενός άτακτου παιδιο
Immortals 1 × €31.00
Οπτικόν 1 × €20.00
Ο Έλμερ και το ουράνιο τόξο 1 × €9.00
Γαιοθάλασσα - Οι τάφοι του Άτουαν 1 × €12.50
Το οχυρό 1 × €13.50
Η νύχτα της Γεθσημανή 1 × €9.90
Το πέρασμα 1 × €7.00
Τα ποιήματα 1967-2007 1 × €18.00
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Η νύχτα της Γεσθημανής 1 × €12.00Υποσύνολο: €152.90
