€11.00
Το 1922 συνέβη η µεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο ελληνισµός. Για πρώτη φορά µετά από 3.000 χρόνια έπαυσε να αναπτύσσεται ο ελληνικός πολιτισµός στη µία από τις δύο ακτές που τον γέννησαν.
Μέσα από 50 ερωτήσεις και απαντήσεις εξετάζονται µε νηφαλιότητα:
– µια µεγάλη εθνική και διεθνής σύγκρουση
– το ξέσπασµα του Εθνικού Διχασµού
– οι στόχοι και τα µεγάλα διλήµµατα των πρωταγωνιστών
– τα ελλείµµατα και τα λάθη µας
– µύθοι, παρανοήσεις και υπεραπλουστεύσεις
– η στάση των µεγάλων δυνάµεων, που επιδίωξαν (φυσικά) την ικανοποίηση των δικών τους και όχι των δικών µας εθνικών συµφερόντων
– οι αξιώσεις της τουρκικής πλευράς και οι µέθοδοι που επέλεξε για να τις πετύχει από το 1914 έως το 1922
– οι επιπτώσεις της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Τα συµπεράσµατα, ιδίως αυτά που δε µας είναι αρεστά, αποτελούν την ελάχιστη τιµή που αρµόζει στη µνήµη των όσων χάθηκαν τότε, των δικών µας χαµένων ανθρώπων.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΕΡΙΠΛΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ 1519-1522
Λίγοι Ισπανοί -και, επίσης λίγοι Έλληνες- γνωρίζουν ότι στα πλοία με τα οποία ο Μαγγελάνος επιχείρησε πριν από 500 χρόνια τον μακρινό και ταραχώδη πρώτο γύρο του κόσμου υπήρχαν Έλληνες ναυτικοί- και ότι στο μοναδικό πλοίο που ύστερα από τρία χρόνια κατάφερε να επιστρέφει από την παράτολμη επιχείρηση κάποιοι από τους επιζήσαντες ήταν Έλληνες. Ανάμεσά τους και ο πλοηγός που το έφερε πίσω στο λιμάνι και που τεκμηρίωσε την πρωτόγνωρη ρότα του.
Αυτή η δίγλωσση έκδοση περιλαμβάνει το κείμενο της διάλεξης που ο Ισπανός ελληνιστής και συγγραφέας Πέδρο Ολάγια εκφώνησε στα ελληνικά στο ιστορικό “Κατάλυμα της Ισπανίας” των Ιωαννιτών Ιπποτών στη Ρόδο, με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου προς τιμήν των Ελλήνων ναυτικών που έλαβαν μέρος στον Πρώτου Περίπλου της Γης. Η διάλεξη έγινε κατ’ ανάθεση της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Ελλάδα και του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας και βασίστηκε στις έρευνες των ιστορικών Ιωάννη Χασιώτη, Χουάν Χιλ και Ίνιγκο Άλμπο.
Γεγονότα μιας Ιστορίας δύο αιώνων: Τα περισσότερα δεν τα γνωρίζουμε, ορισμένα τα μάθαμε σε περίληψη. Στα σχολεία μας δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτε για πτωχεύσεις και κρίσεις πέρα απ’ όσα έλεγαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Οι περισσότεροι από τους πολέμους ήταν ένδοξοι – ακόμη και αν τους χάσαμε. Οι άλλοι ήταν άδικοι και άνισοι εις βάρος μας – γι’ αυτό τους χάσαμε. Τον πρώτο από τους εμφυλίους τον ξεχάσαμε μέσα στον ενθουσιασμό για τα κατορθώματα των ηρώων του 1821. Τον δεύτερο τον στριμώξαμε σε ένα και μόνο γεγονός, την δολοφονία του Καποδίστρια. Ελάχιστα μάθαμε για τους αλληλοσκοτωμούς που εκείνος θέλησε να σταματήσει με τίμημα την δική του ζωή. Τον τρίτο εμφύλιο τον βαφτίσαμε “Διχασμό” κι ας χώρισε την Ελλάδα σε δύο κράτη κι ας αναθεμάτισε η Εκκλησία τον πρωθυπουργό της χώρας σε συλλαλητήριο κι ας είχε μετά η χώρα μερικές χιλιάδες νεκρούς σε συλλαλητήρια -και σε πογκρόμ- στις γειτονιές της Αθήνας. Τον τέταρτο εμφύλιο οι νικητές τον ονόμασαν “συμμοριτοπόλεμο” και οι ηττημένοι τον έκαναν σημαία εκδίκησης. Αν οι έλληνες πολίτες γνώριζαν τα σφάλματα που έφεραν τις έξι πρώτες πτωχεύσεις μας, θα είχαμε αποφύγει την έβδομη. Αν οι ηγέτες μας γνώριζαν πώς φθάσαμε στους τρεις πρώτους εμφυλίους πολέμους της Ιστορίας μας, θα είχαν αποκηρύξει την εμφυλιοπολεμική δημαγωγία.
Οι πολιτικοί δημιουργοί του ’21, παρά τις συχνά αρνητικές πράξεις τους, «…δημιούργησαν κάτι μεγαλειώδες: πρώτοι αυτοί μέσα σ’ ένα αναπόσπαστο επί τέσσερις αιώνες τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έθεσαν τα θεμέλια ενός νέου κράτους, πάνω στο οποίο έχτισαν -καλά ή κακά- οι μεταγενέστεροι. Αν εκείνοι τότε στη Νέα Επίδαυρο δεν έβαζαν τον πρώτο λίθο, η Ελλάς, για να το πω λατινικά, θα παρέμενε sine nomime truncus, ένας γεωγραφικός κορμός χωρίς όνομα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να είμαστε αγνώμονες προς το παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε σήμερα παρόν θα είναι το παρελθόν του μέλλοντος. Δεν θα μας δικάσουν μόνον οι νεκροί, όπως γράφει ο Παλαμάς, αλλά και οι αγέννητοι. Και θα είναι θλιβερό να μας κατηγορήσουν ως γενιά που ξέγραψε την ιστορία της».
Αποκαλείται «η εποχή των επαναστάσεων» και η κορύφωσή της ήρθε στις δεκαετίες πριν και μετά το 1800. Όμως διήρκεσε έναν ολόκληρο αιώνα: από την Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας το 1776 ως τις μεγάλες εθνικές «ενοποιήσεις» της Γερμανίας και της Ιταλίας τη δεκαετία του 1860. Η Ελληνική Επανάσταση, που ξέσπασε την άνοιξη του 1821, βρίσκεται ακριβώς στο μέσον αυτής της μακράς «εποχής των επαναστάσεων» — και, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, αποτέλεσε το σημείο καμπής της. Οι ιστορικοί άργησαν να αναγνωρίσουν τον καίριο ρόλο που έπαιξε η ελληνική εξέγερση και η διεθνής αναγνώριση της Ελλάδας ως κυρίαρχου, ανεξάρτητου κράτους εννέα χρόνια αργότερα, το 1830, σε αυτή τη διαδικασία, η οποία αναδιαμόρφωσε το γεωπολιτικό σκηνικό της ευρωπαϊκής ηπείρου ή, μάλλον, για την ακρίβεια, μεγάλου μέρους του κόσμου. Αυτό το βιβλίο φιλοδοξεί να εξηγήσει όσα συνέβησαν στη διάρκεια αυτών των εννέα ετών, με τις ευρύτατες –και σίγουρα απρόβλεπτες– συνέπειές τους, καθώς και τους λόγους για τους οποίους η πλήρης σημασία αυτών των γεγονότων αρχίζει να εκτιμάται μόλις σήμερα, διακόσια χρόνια αργότερα.
Τρεις φιλικοί, έπαρχοι στην Άνδρο 1 × €14.40
Τα σανδάλια 1 × €6.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Το θαύμα και η τραγωδία 1 × €16.20
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Η καταγωγή του Ισραήλ. 1 × €18.00
Ρολάν Μπαρτ απο τον Ρ. Μπ. 1 × €10.00
Κατάλογος απολεσθέντων 1 × €16.20Υποσύνολο: €117.00
