Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Τα ποιήματα 1967-2007

  Γιώργης Μανουσάκης

  Τόμος Α´ - οι δημοσιευμένες συλλογές

  €20.00 €18.00

  ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ

  Λαχτάρησα τοὺς ἀνέμους
  μὲ τὰ μεγάλα φτερὰ τὰ αἱματοραντισμένα
  ποὺ σ’ ἁρπάζουν στὴ δίνη τους
  καὶ σ’ ἀνεβάζουν ψηλὰ
  στὴ γειτονιὰ τοῦ πυροδότη ἥλιου.

  Βαρέθηκα τὶς νωχελικὲς αὖρες
  καὶ τοὺς ψίθυρους ἀνάμεσα στὰ φύλλα.
  Χαρίζω τὰ ὀστᾶ μου στὸ γραῖγο καὶ στὸ σιρόκο
  νὰ τὰ κάμουν φλογέρες
  γιὰ τοὺς ἀντρίκειους σκοπούς των.

  Ἴσως τραγουδήσουν ἐκεῖνα
  ὅ,τι δὲν μποροῦνε τὰ χείλη μου
  τὰ κολλημένα στὸ χῶμα νὰ ποῦνε.

  (Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Το σώμα της σιωπής, 1970)

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Ποιητική Ανθολογία Λίνου Πολίτη Τόμοι Α-ΣΤ’ (Γαλαξίας)

  Λίνος Πολίτης

  €60.00

  Χρονολογία Έκδοσης: 1968-1969

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου

  Τάσος Λειβαδίτης

  €9.60 €8.70

  “Παγωνιά,
  φυσάει στους έρημους δρόμους της πολιτείας
  ο άνεμος στροβιλίζει τη σκόνη
  παρασέρνει τ’ αποτσίγαρα τα σύννεφα τα χαρτιά
  λίγοι μοναχικοί διαβάτες περνάνε βιαστικοί στους δρόμους
  φυσάει
  φυσάει στις καμινάδες στις στέγες κάτω απ’ τις γέφυρες
  φυσάει μες απ’ τα’ αχαμνά σκέλια των κατάδικων που σουλα-
  τσάρουν στα προαύλια των φυλακών
  φυσάει στις ματωμένες κοιλιές των γυναικών που γεννάνε
  έξω απ’ τις κλειστές πόρτες των νοσοκομείων
  φυσάει στις παράγκες στα παραπήγματα στα καπηλειά
  φυσάει κάτω απ’ τα παλιά ανάχτορα

  Μνημόσυνο για τους πεσόντες”

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Διπλό Παιχνίδι

  Καλοκαιρινός, Αλέξης

  Σπουδές στη Θεία Κωμωδία και τον Χαμένο Παράδεισο

  €14.00 €12.60

  Με το θάνατο ανοίγει η ψυχή πέφτουν τα σπόρια της στη γη
  τα παίρνει ο άνεμος μακριά και τα σκορπίζειτα καίει ο ήλιος κι η βροχή τα μαλακώνεικαι τα τρώνε τα πουλιάκι ένα στον κάτω κόσμο φτάνει και φυτρώνει
  Στο σκοτεινό το δάσος το απέραντο βλασταίνει
  που δεν το φτάνει φως κι ο ήλιος δεν το βλέπει στα δέντρα ανάμεσα που βλάστησαν τα σπόρια των ψυχών που σείονται χωρίς αέρα
  Στον πάνω κόσμο ακούεται το θρόισμα
  σαν άηχος παλμός στων ζωντανών τα σπλάχνα.